FARMAKOTERAPIA

GRUŹLICY

Podział prątków na

populacje

Prątki szybko dzielące się

zasiedlające środowisko

Zewnątrzkomórkowe

(pH≤7 dobry dostęp tlenu)

Prątki zasiedlające

makrofagi, ich podziały

są hamowane przez

pH= 5,3~5,5

Prątki uwięzione w

masach serowatych o

pH obojętnym.

Podziały rzadkie co

kilka tygodni.

Zasady Leczenia cz. 1

• Leczenie co najmniej dwoma lekami

na które prątki są wrażliwe. Jeden z
nich musi być bakteriobójczy.

• Leczenie musi być długotrwałe

nawet do kilkunastu miesięcy.

• Przebiega w dwóch fazach:

bakteriobójczej(2-3 miesiące) i
wyjaławiającej.

Zasady Leczenia cz. 2

Pięć leków pierwszego rzutu

leczenia:

- Izoniazyd (INH)

- Rifampicyna (RMP)
- Etambutol (EMB)
- Pirazynamid (PZA)
- Streptomycyna (SM)

Leki uzupełniające leczenie

(lekooporność prątka):

- Etionamid
- Kwas p-aminosalicylowy (PAS)
- Kapreomycyna (CAP),

Kanamycyna (KM),
Amikacyna

- Fluorochinolony
- Rifabutyna
- Rifapentyna
- Makrolidy
- Klofazymina
- Amoksycylina

Zasady Leczenia cz. 3

• Regularna kontrola lekooporności (3 dni

przed badaniem przerywamy leczenie)

• Bieżąca kontrola organów podatnych na

toksyczne działanie leków.

• Kontrola zażywania leków przez

chorego!

• Objawy skórne mogą być efektami

ubocznymi działania tuberkulostatyków.

Zasady Leczenia cz. 4

Leczenie chorych na AIDS
- Leczenie szpitalne co najmniej 4 tygodnie
- Rozpoczynamy 4 lekami i prowadzimy

przez 9-12 miesięcy

- Kontrolujemy przyjmowanie leków (DOT)
- W razie nawrotów po zakończeniu

leczenia zapobiegawczo podajemy jeden z
leków (INH, RMP lub rifabutynę)

Zasady Leczenia cz. 5

• Kobiety w ciąży i karmiące mogą być

leczone zgodnie z podstawowym

schematem

• Teratogenne są: streptomycyna,

etionamid, fluorochinolony,

kanamycyna i kapreomycyna

• Noworodek z mlekiem otrzymuje nie

więcej niż 20% dawki stosowanej w

tym wieku. Jest to ilość nieszkodliwa.

Zasady Leczenia cz. 6

• Chorzy z niewydolnością nerek
- rifampicyna, izoniazyd, pirazynamid w zwykłych dawkach,

dawki izoniazydu i pirazynamidu można zmniejszyć do 70%

jeśli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min.

- osoby takie nie powinny otrzymywać leków

nefrotoksycznych – streptomycyna, amikacyna,

kanamycyna, kapreomycyna

- dawki etambutolu i cykloseryny należy zmniejszyć i

wydłużyć odstępy między dawkami (kumulacja przy

niewydolności nerek)

- dializowani – rifampicyna normalnie, izoniazyd dopiero

normalnie po ukończeniu dializy

- Etambutol w dawce 5mg/kg
- schemat leczenia dializowanych: 2 miesiące INH + RMP +

PZA i 6 miesięcy INH + RMP

Zasady Leczenia cz. 7

• Niewydolność wątroby:
- najczęstsze powikłanie leczenia
- rifampicyna, izoniazyd, pirazynamid, etionamid,

rifabutyna, kwas p-aminosalicylowy są

hepatotoksyczne

- szczególnie narażeni ludzie starsi, z chorobami

wątroby, alkoholicy

- chorzy na gruźlicę z uszkodzeniem wątroby mogą

być leczeni etambutolem i streptomycyną

(wydalanie nerkowe)

- jeśli zajdzie potrzeba, mogą być stosowane

izoniazyd i rifampicyna, ale pod kontrolą czynności

wątroby i stężenia leków we krwi.

6 – miesięczny sposób

leczenia

• Najbardziej skuteczny
• Powszechnie stosowany
• Faza intensywna podajemy 4 leki:
- Pirazynamid, izoniazyd, rifampicyna i etambutol

lub streptomycyna

• Faza wyjaławiająca - 2 leki:
- Izoniazyd i ryfampicyna
• Streptomycyna i etambutol – profilaktyka oporności

na rifampicyne. Nie podajemy jeśli brak prątków w

plwocinie

• Skracanie leczenia izoniazydem i rifampicyną grozi

wznową

9 – miesięczny sposób

leczenia

• Nietolerancja pirazynamidu –

konieczność wydłużenia leczenia do 9

miesięcy

• Faza intensywna – do czasu uzyskania

wyników lub przez 3 miesiące:

- izoniazyd, rifampicyna, i etambutol lub

streptomycyna

• Faza wyjaławiająca - 2 leki przez 6

miesięcy:

- Izoniazyd i rifampicyna

Inne sposoby leczenia

• Jeśli w wyniku lekooporności nie można stosować

izoniazydu leczenie musi trwać ponad 9 miesięcy

• Z kolei gdy nie możemy stosować rifampicyny

należy kontynuować leczenie przez 18 miesięcy

• Leki w fazie wyjaławiającej możemy podawać 2-3

razy na tydzień w odpowiedni większych dawkach

(wyjątek rifampicyna)

• Oporność na izoniazyd i rifampicynę – wyleczenie

tylko w 50% przypadków

- leczenie w pierwszej fazie 5 lekami na które

prątki są wrażliwe (6 miesięcy), przez kolejne 12

miesięcy 3 leki

Izoniazyd (Isoniazid)

Działa bakteriobójczo – hamuje syntezę kwasu mikolowego, działanie

aminotransferaz i dekarboksylaz

• Farmakokinetyka:
- wchłania się prawie całkowicie z

przewodu pokarmowego

- maksymalne stężenie po 1-2 h
- dobrze przenika do wszystkich

tkanek a także przez łożysko i do

mleka

- stężenie w płynie m-r 90% stężenia

we surowicy

- metabolizowany w wątrobie

(acetylacja) i wydalany w tej

postaci przez nerki

• Działania niepożądane:
- jeden z mniej toksycznych leków
- u wolnych acetylatorów, osób

starszych mogą wystąpić:

Obwodowe zap. nerwów, drgawki,

zap. nerwu wzrokowego, ↑

aktywności enzymów

wątrobowych, zap. wątroby,

zaburzenia hematologiczne,

zaburzenia żołądkowo-jelitowe,

reakcje nadwrażliwości, dnę

moczanową

Interakcje:
- ↑ toksyczności fenytoiny, karbamazepin, prymidonu, etosuksymidu,
benzodiazepin, teofiliny, doustnych lek. p-zakrzepowych (pochodne
wafaryny).
Nasila działanie hepatotoksyczne paracetamolu i rifampicyny. Z
disulframem lub cykloseryną ↑ objawów ze strony OUN. PAS wydłuża T

1/2

izoniazydu a salicylan sodu skraca. Alkohol osłabia działanie a
ketokonazol i prednizolon zmniejszają jego stężenie we krwi. Antacida
zmniejszają wchłanianie. Z pokarmami które zawierają tyraminę (ser,
wino ryby)- kołatanie serca, ból głowy, zaczerwienienie twarzy, bezdech.
Pirydoksyna zmniejsza działanie neurotoksyczne

Izoniazyd cd.

• Leki i dawkowanie:

• Isoniazidum tab. 50mg, lub Rifamazid - połączenie

izoniazydu (100 lub 150mg) z rifampicyną (150 lub 300mg)

– kapsułki forte lub zwykłe.

• Dorośli 5 mg/kg na dobę (0,3 g raz dziennie.

• Lek podaje się naczczo

• Kobiety w ciąży, alkoholicy, osoby wyniszczone powinny

dodatkowo przyjmować 10mg vit B

6

dziennie

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość, granulocytopenia, niedokrwistość.
Ostrożnie stosować u pacjentów z padaczką, niewydolnością wątroby i
nerek, zapaleniem nerwów i psychozami.

Rifampicyna (Rifampicin)

Działa bakteriobójczo na większość bakterii G+ i wiele G- w tym na S. aureus,

N. meningitidis, Legionella pneumophila. Hamuje polimerazę RNA

• Farmakokinetyka:
- dobrze się wchłania z przewodu

pokarmowego max. Stężenie po 1-2

h

- przenika do wszystkich tkanek i jam

ciała

- wydalana w łzach, pocie, z moczem –

barwi je na pomoarańczowo.

- Do OUN przenika dobrze podczas

zapalenia (osiąga wtedy stężenia

lecznicze)

- Przekracza barierę łożyskową i

dostajesię do mleka

- Metabolizowana w wątrobie,

wydalana głównie z żółcią.

Niewydolność wątroby, dawka ↓

• Interakcje (aktywuje enzymy

mikrosomalne):

- osłabia działanie chloramfenikolu,

teofiliny, kortykosteroidów,

cyklosporyny, leków p-

zakrzepowych

• Działania niepożądane:
- Nadwrażliwość (gorączka, odczyny

skórne, uogólnione zap. węzłów

chłonnych, zapalenie naczyń

- obwodowa neuropatia
- zwiększenie aktywności enzymów

wątrobowych nawet do ciężkiego

uszkodzenia u osób z

niewydolnością wątroby

- zaburzenia żołądkowo-jelitowe,

bóle i zawroty głowy, zaburzenia

hematologiczne, nadmierne

pobudzenie

- u osób z wadami genetycznymi

(osłabienie acetylacji) – dna

moczanowa

• Zatrucia – niewyraźna mowa,

hiperglikemia, kwasica

metaboliczna, halucynacje,

śpiączka, zahamowanie czynności

OUN i układu oddechowego

Rifampicyna cd.

- p-cukrzycowe, fenytoiny, diazepamów, chinidyny, glikozydów

nasercowych, doustnych srodków antykoncepcyjnych

- antacida, pas ↓ wchłanianie, probencid ↑ toksyczności

Leki i dawkowanie:
- Rifamazid i Rifampicyna kapsułki 150 lub 300 mg
- 1-2 h przed lub po posiłku
Dorośli – 10 mg/kg na dobę (450mg u pacjentów o masie <50 kg) lub
600mg w leczeniu ciągłym i przerywanym(2-3 razy w tygodniu)
Dzieci – 10-20mg/kg na dobę, maksymalnie 600mg.
W niewydolności wątroby dawki należy zmniejszyć

Przeciwwskazania: nadwrażliwość, ostrożnie stosować w ciąży, podczas
karmienia, u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek,
psychozami, padaczką, cukrzycą, obwodową cukrzycą, u alkoholików, u
leczonych lekami hepatotoksycznymi, nie stosować razem z doustnymi
środkami antykoncepcyjnymi

Etambutol (

Ethambutol

dihydrochloride

)

Lek bakteriostatyczny, hamuje przechodzenie kwasu mikolowego do ściany

komórkowej

• Farmakokinetyka:
- wchłanianie 75-85% z

przewodu pokarmowego.

- maksymalne stężenie po 2-

4h

- słabo przenika do OUN
- nie przekracza bariery

łożyskowej

- wydziela się z mlekiem

• Interakcje:
- synergizm z rifampicyną,

izoniazydem i innymi

tuberkulostatykami,

zapobiegający selekcji

szczepów lekoopornych

• Działania niepożądane:
- pozagałkowe zap. nerwu

wzrokowego, zwężenie pola

widzenie, ↓ ostrości

widzenia, nie możność

odróżnienia barwy zielonej

od czerwonej

- hiperurykemia, napady dny
- nadwrażliwość – wysypka,

świąd, bóle mięśni, gorączka

- halucynacje, bóle i zawroty

głowy

- przejściowa niewydolność

wątroby

- brak łaknienia, nudności

wymioty, metaliczny

posmak w ustach.

Etambutol cd.

• Przeciwwskazania: nadwrażliwość, zap. nerwu

wzrokowego, dzieci do lat 13, ciąża, ciężka

niewydolność nerek

• Preparaty: Ethambutol kapułki 250 mg
- dawkowanie – wyłącznie z innymi lekami

przeciwgruźliczymi

- Dorośli i dzieci od 13 roku życia – 25 mg/kg na

dobę przez 3 miesiące, następnie 15 mg/kg na

dobę

- Leczenie powinno być poprzedzone badaniem

okulistycznym, w trakcie kuracji należy

uzupełniać niedobory witaminy B

6

Pirazynamid (Pyrazinamid)

Działa bakteriobójczo, pochodna nikotynamidu. Działa jedynie w środowisku

kwaśnym.

• Farmakokinetyka:
- wchłania się prawie całkowicie z

przewodu pokarmowego

- max stężenie po 2 h
- łatwo przenika tkanek i OUN.
- metabolizowany w wątrobie a

następnie wydalany z moczem

• Interakcje: probenecyd hamuje

jego wydalanie, u cukrzyków

przyjmujących insulinę lub

doustne leki

przeciwcukrzycowe utrudnia

kontrolę poziomu glukozy we

krwi

• Działania niepożądane:
- hepatotoksyczność,

hiperurykemia, dna, nudności,

wymioty, zaburzenia

łaknienia, bóle stawów,

trudności w oddawaniu

moczu, odczyny alergiczne

(wysypka skórna,

fototoksyczność, gorączka)

Lek: Pyrazinamid tabletki 500mg
Dawkowanie: 20-30mg/kg na dobę – zazwyczaj 1,5g na dobę

Streptomycyna (

Streptomycinum

sulphate

)

Aminoglikozyd bakteriobójczy, blokuje podjednostkę 30S rybosomów

• Farmakokinatyka:
- nie wchłania się z przewodu

pokarmowego

- max stężenie w surowicy w 1h po

wstrzyknięciu

- dobrze przenika do tkanek, przez

łożysko, do mleka przechodzi

słabo, źle przechodzi do OUN

- eliminowana przez nerki
- chorzy z niewydolnością nerek ↓

wielkość dawek.

• Działania niepożądane:
- silnie ototoksyczna, zab. słuchu i

równowagi

- zap. nerwu wzrokowego, zab.

widzenia

- uczulenia (wysypki, ch. posurowicza,

gorączka, fototoksyczność)

- zab. czynności nerek
- bolesność i jałowe odczyny zap. w

miejscu wstrzyknięcia

- nadkażenia bakteriami lub grzybami
- blokada nerwowo-mięśniowa
- zap. mięśnia sercowego

Interakcje:
- inne aminoglikozydy, kw. etakrynowy, furosemid, kolistyna,
wankomycyna, cefalotyna nasilają działanie ototoksyczne,
- z tubokuraryną, suksametonium, wziewnymi narkotykami –
przedłużające się porażenie mięśni oddechowych, bezdech
- z prokainamidem i prometazyną – osłabienie mięśni i bezdech
- nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych

Streptomycyna cd.

• Przeciwwskazania: nadwrażliwość, ostra

niewydolność nerek lub wątroby lub układu

krążenia, choroby narządu słuchu lub błędnika,

ciąża, karmienie piersią, małopłytkowość,

miastenia, Ostrożnie stosować u dzieci i osób w

podeszłym wieku. Nie łączyć z lekami o działaniu

nefro-, oto- i neurotoksycznym

• Leki: Streptomycinum fiolki po 1g
- dawkowanie dorośli 1g/dobę i.m. U osób powyżej

40r.ż. 0.75g. Po 60 r.ż. 0,5g.

- dzieci do 14 r.ż. 20mg/kg na dobę, powyżej 14 r.ż.

0,5-0,75g na dobę. Lek podaje się w jednej dawce.

Etionamid (Ethionamide)

Lek bakteriostatyczny, zaburza syntezę białek.

• Farmakokinetyka:
- dobrze się wchłania z

przewodu pokarmowego

- łatwo przenika do płynów i

tkanek ciała

- osiąga takie samo stężenie w

płynie m-r jak w surowicy

- przenika przez barierę

łożyskową

- metabolizowany w wątrobie,

wydalany z moczem głównie

jako nie aktywne metabolity

• Działania niepożądane:
- zaburzenia żołądkowo-

jelitowe

- hepatotoksyczność

Dawkowanie: 15-20mg/kg na dobę (1g/24h)

Kwas p-aminosalicylowy

Działanie bakteriostatyczne, hamuje syntezę kwasu foliowego antymetabolit

PABA

• Farmakokinetyka:
- wchłania się z prewodu

pokarmowego

- do płynu m-r przenika tylko w

czasie zapalenia i osiąga do

50% stężenia w surowicy

- metabolizm – acetylacja w

wątrobie i jelicie, następnie

wydalany z moczem

• Działania niepożądane:
- ciężkie zaburzenia żołądkowo

jelitowe

- odwracalny zespół tocznia

rumieniowatego, objawy

przypominające mononukleozę

(gorączka, zmiany skórne,

powiększenie węzłów chłonnych

i wątroby)

- jako sól sodowa nasila

niewydolność krążenia

- zwiększa toksyczność izoniazydu

Dawkowanie: 10-20g/24h

Kapreomycyna

(CAP)

(Capreomycin)

Antybiotyk polipeptydowy działający bakteriostatycznie. Wykazuje oporność

krzyżową z kanamycyną i wiomycyną. Działa na prątki oporne na

streptomycynę, izoniazyd, rifampicynę, etionamid i etambutol.

• Farmakokinetyka:
- wydala się w 50% z moczem

• Interakcje:
- nasila działanie doustnych leków

przeciwzakrzepowych

- wzmaga działanie leków nefro, oto,

neurotoksycznych.

• Działania niepożądane:
- lek toksyczny, uszkadza nerki (↑

poziomu kreatyniny, mocznika,

białkomocz, krwiomocz, ostrą

martwicę kanalikową, utratę K, Mg,

Ca, tężyczkę)

- uszkodzenia słuchu
- skórne reakcje uczuleniowe,

leukocytozę, leukopenię, eozynofilię

- zaburzenia czynności wątroby

• Przeciwwskazania:
- wrażliwość, ciążą, okres karmienia,

niewydolność nerek, zab. słuchu,

alergia

- nie stosować z aminoglikozydami,

wiomycyną, kolistyną,

wankomycyną, furosemidem

Dawkowanie – dorośli domięśniowo 1g/24h w 1 dawce (nie więcej niż
20mg/kg na dobę) 2-3 razy w tygodniu przez 60-120 dni.
Lek - Capastat

Kanamycyna (KM),

Amikacyna

Canamycine, Amikacin – antybiotyki aminoglikozydowe.

• Farmakokinetyka:
- bardzo dobrze przenikają do tkanek

(oskrzela, żółć, kości, płyn

opłucnowy, maziowy, do łożyska i

mleka

- do OUN przechodzą tylko podczas

zapalenia

- wydalają się nie zmienione z moczem

• Interakcje:
- synergizm z β-laktamami
- nasila działanie toksyczne

wankomycyny, cefalotyny,

mannitolu, furosemidu i innych

aminoglikozydów

- z cisplatyną – hipomagnezemia, z

cyklopropanem bezdech, blokada

mięśnowa po lekach

kurraropodobnych

• Działania niepożądane:
- nefro-, neuro-, ototoksyczność
- hipomagnezemia, hipokalcemia,

pokrzywka, gorączka, bóle i

osłabienie mięśni, nudności, wymioty

- zaburzenia hematologiczne, ↑

aminotransferaz i bilirubiny

Leki: Amikin fiolki 250,
500mg/2ml lub 1g/4ml.
Biodacyna tjw.
Dawkowanie: 1g/24h(15 mg/kg
na dobę)

Fluorochinolony

O

floxacin, Ciprofloxacin

Dawkowanie: np. Oflodinex tab. 100 i 200mg (2 razy po 400mg)
Cipronex tab. 250 i 500mg (750 mg 2 razy dziennie)

Działania niepożądane: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uczulenia,
objawy ze strony OUN, ciprofloksacyna powoduje ↑ stężenia teofiliny
we krwi.

Rifabutyna

Pochodna rifamycyny, działa przeciw części szczepów opornych na

rifampicynę

Dawkowanie:300-450mg/24h w jednej dawce

Farmakokinetyka: wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego, po 4
h osiąga maksymalne stężenie, okres półtrwania – 16h, wydala się w
jednakowym stopniu przez wątrobę i nerki.

Działania niepożądane: zaburzenia żołądkowo jelitowe, , uczulenia,
zab. hematologiczne, hepatotoksyczna

Rifapentyna

Klaritromycyna i Azitromycyna

Clarithromycin i Azithromycin - makrolidy

Najdłuższy okres półtrwania z rifamycyn. Działanie równe rifampicynie.
Może być podawana raz w tygodniu.

Dawkowanie: klaritromycyna 500mg 2 razy nadobę, azitromycyna 250
mg/24h oba 1-2h przed posiłkiem
Preparaty:1) Lekoklar tab. 250 i 500mg 2) Sumamed tab. 125 i 500mg

Klofazymina

• Tylko w gruźlicy wielolekoopornej. Powoduje

brunatnoczerwone zabarwienie skóry, zab.
żołądkowo-jelitowe, może powodować
ciężkie uszkodzenia jelit i narządów
miąższowych (odkładanie kryształów)

• Dawkowanie: doustnie po posiłku w dawce

od 200mg stopniowo zwiększanej do
400mg. Dawki większej niż 100mg nie
podajemy dłużej niż przez 3 miesiące.

Nazwa

leku

Symbol

używany

Postać

Hydrazid

INH

tabl. 50 mg i 100 mg

Rifampicyna

RMP

kaps. 150 mg i 300 mg

Pyrazinamid

tabl. 0,5 g

Dawki

stosowane:

w

terapii

ciągłej

w terapii przerywanej

5-8

mg/kg/dobę

8-10 mg/kg/w dawce

600

mg/dobę

600 mg/dobę

1,5

g/dobę

2,0-2,5 g/dobę

Działanie na prątki

bakteriobójcze zewnątrz-
i wewnątrzkomórkowe

silnie

bakteriobójcze

zewnątrz-

i wewnątrzkomórkowe

bakteriobójcze,

środowisko

kwaśne,

wyłącznie

na

prątki

wewnątrzkomórkowe

1 prątek oporny/prątki
wrażliwe

w

szczepie

dzikim

1/10

5

1/10

8

1/10

3

Współczynnik
przekroczenia*

po

3

godzinach

po 6 godzinach

37

17

94

54

10

5

Rozpiętość

dawki

terapeutyczna - toksyczna

3 do 4

2 do 3

1 do 2

Działanie uboczne leków,
objawy

najbardziej

charakterystyczne

alergia w 0,7% zapalenie
nerwów obwodowych w

0,05%

ośrodkowego

układu nerwowego 0,02%

hepatotoksyczne

0,01%,

czę-ściej przy kojarzeniu z

RMP przeciwwskazany w
epilepsji

alergia głównie w terapii

przerywanej

5-10%

hepatotoksyczne 3-5% (w

kojarzeniu

z

INH)

żółtaczki

1-3%

ostra

niewydolność nerek - 0,1%

hepatotoksyczne

bóle

stawowe

Badania

kontrolne

niezbędne w toku terapii

próby wątrobowe

próby wątrobowe płytki

krwi mocznik, kreatynina

próby wątrobowe poziom

kwasu moczowego

Nazwa

leku

Symbol
Postać

Streptomycyna

SM

amp. á 1,0 g iniekcje

i.m.

Etambutol

EMB

kaps. 250 mg tabl.

400 mg

Cykloseryna

CS

kaps. 250 mg

Etionamid

tabl. 250 mg

Dawki

stosowane:

w

terapii

ciągłej

w

terapii

przerywanej

0,75

do

1,0/dobę

0,75-1,0

2

x

w

tygodniu

20-25

mg/kg/dobę

50 mg/kg/dobę 2 x w

tygodniu

1,0

g/dobę

nie stosuje się

1,0

g

nie stosuje się

Działanie na prątki

bakteriostatyczne

zewnątrzkomórkowe
,

słabo

wewnątrzkomórkowe

bakteriostatyczne

wewnątrz-

i

zewnątrzkomórkowe

bakteriostatyczne

zewnątrz-

i

wewnątrzkomórkowe

bakteriostatyczne

zewnątrz-

i

wewnątrzkomórkowe

1 prątek oporny na

liczbę

prątków

wrażliwych

w

szczepie dzikim

1/10

5

1/10

5

1/10

8

1/10

8

Współczynnik

przekroczenia
po

3

godzinach

po 6 godzinach

51
23

6,3
3,2

3
-

5
-

Rozpiętość

dawek

terapeutyczna

-

toksyczna

1 do 2

1 do 2

1

1 do 2

Działanie

uboczne

leków:

objawy

najbardziej
charakterystyczne

alergiczne

3,5-5%

toksyczne:

narząd

słuchu

i

błędnik

uszkodzenie nerek

alergiczne

0,8%

toksyczne: zapalenie
nerwu wzrokowego

1,1%,

dowracalne

żółte widzenie

alergiczne b. rzadko
toksyczne

na

ośrodkowy

układ

nerwowy (psychozy)

hepatotoksyczne 1%
pellagra

1%

zła

tolerancja
(nudności)

Badania

kontrolne

niezbędne w toku
terapii

audiometria

okulistyczne:

ostrość wzroku, pole
widzenia, dno oka,

rozróżnianie barw

-

próby wątrobowe