Toksoplazmoza
Toksoplazmoza:
Choroba odzwierzęca
Zakażenie pierwotniakiem Toxoplasma gondii
Postać nabyta
Postać wrodzona
W Polsce ok.60% dorosłych seropozytywnych
Bardzo często zarażone są różne gatunki
ptaków i ssaków – nie tylko koty!
Cykl rozwojowy T.gondii
Żywiciel pośredni:
Ssaki i ptaki
Żywiciel
ostateczny:
Kotowate
Oocysta zachowuje
zakaźność przez
ok.12-18 miesięcy!
Spożycie oocysty
Uwolnienie w jelicie sporozoitów i przejście w tachyzoit
Tachyzoity mają zdolność ruchu, przenikają z jelit do
krwi, wnikają do kom.jądrzastych, intensywnie się
namnażają, rozsiewają się drogą krwi po całym
organizmie a głównie do:
OUN
Oka
Mięśni szkieletowych i m.sercowego
Łożyska
Tam silny odczyn zapalny, niszczenie tkanek, r.obronna
organizmu i ograniczenie namnażania i postępu
choroby, tachyzoity przekształcają się w bradyzoity
(skupiska bradyzoitów tworzą cysty tkankowe i
zachowują zdolność inwazyjną przez całe życie gosp.)
Jak można się zarazić?
Droga wertykalna
:
Przez łożysko, od zarażonej matki do płodu
Postać wrodzona toksoplazmozy
Droga pokarmowa
:
niedogotowane mięso (też
wędzone i grilowane) (cysty)
Woda, warzywa, owoce
zanieczyszczone ziemią z kocimi
odchodami (oocysty)
Postać nabyta toksoplazmozy
Bezpośrednio
od chorego kota
Droga jatrogenna
:
Przetoczenie masy granulocytrnej
Przeszczep szpiku, nerki, serca, wątroby
Przez uszkodzoną skórę, błony śluzowe,
spojówki (weterynarze, pracownicy
laboratorium)
Reaktywacja
zarażenia u osób w głębokiej
immunosupresji, które przebyły wcześniej
toksoplazmozę
Objawy
toksoplazmo
zy:
Postać nabyta u
dorosłych
Bezobjawowo lub
skąpoobjawowo
Objawy grypopodobne
Niebolesne powiększenie
węzłów chłonnych
Postać wrodzona:
70-90%przyp.bezobjawowo!
A toksoplazmoza nie leczona
powoduje odległe powikłania
Zab.wzroku (ślepota!)
Zab.czynności OUN
(upośledzenie umysłowe,
zab.mowy i zachowania)
Niespecyficzne objawy
uogólnionego zarażenia
wrodzonego
Triada Sabina-Pinkertona
Zapalenie siatkówki
Wodogłowie
Zwapnienia śródczaszkowe
Ryzyko transmisji pierwotniaka przez
łożysko rośnie z czasem trwania
ciąży:
I trymestr
Do 10%
obumarcie płodu
II trymestr
40%
Ciężkie
uszkodzenia
III trymestr
65%
bezobjawowo
Ostatnie 14dni
ciąży
100%
Ciężkość objawów toksoplazmozy
wrodzonej jest odwrotnie
proporcjonalna!
Diagnostyka
zarażenia
T.gondii
Metody pośrednie:
Testy serologiczne wykrywające swoiste przeciwciała
(podstawowe znaczenie w diagnostyce ciężarnych)
Materiał do badań: surowica
Immunofluorescencja
pośrednia (IgM, IgG, IgA)
(antygenem jest zawiesina toksoplazm utrwalonych
formaliną) (! Możliwość wiązań krzyżowych z RF i ANA)
ELISA
(IgM, IgA, IgG)
ISAGA
– odczyn aglutynacji immunoabsorbcyjnej
(IgM)
Awidność
przeciwciał IgG
Immunoblott
– rozdział elektroforetyczny antygenów
toksoplazmowych, inkubacja z badaną surowicą,
uwidocznienie kompleksów, odczyt wzrokowy
Metody bezpośrednie
Materiał do badań: krew, szpik kostny, osad PMR, BAL,
bioptaty tkanki mózgowej
płyn owodniowy, krew płodu, łożysko, krew pępowinowa
PCR
Wykrywanie
antygenu krążącego
T.gondii (
wyst.we
krwi w ostrej fazie zak.pierwotnego lub wznowie, 2-
3tyg., EIA, western-blott)
Hodowla tkankowa
(
ludzkie fibroblasty, linie
monocytów)
Próba biologiczna
(
inokulacja myszy badanym mat.,
identyfikacja pasożyta po 3-60 dniach)
Przeciwciała:
IgM
są wytwarzane już w
1.tygodniu zarażenia i ich
poziom wzrasta w ciągu
kolejnych czterech tygodni
a następnie spada i
utrzymuje się na niskim
poziomie przez różny okres,
czasami przez wiele
miesięcy.
Długi czas utrzymywania
się przeciwciał IgM
wykluczył je jako
wskaźnik ostrej fazy
zakażenia
IgG
- są oznaczane w
czasie 2-4 tyg.od
zarażenia, następnie ich
miano szybko wzrasta do
maksymalnego poziomu
około 2 do 4 mies. od
zarażenia, po czym
następuje ich powolny
spadek.
IgG utrzymujące się na
stałym poziomie są
dowodem zakażenia w
przeszłości
Określenie
awidności
IgG
Wysoka awidność wyklucza zakażenie w
ciągu ostatnich 3-4 mies.
Największa wartość diagnostyczna testu
gdy wykonany w I trymestrze ciąży!
Wykrywanie świeżej infekcji
Oznaczanie przeciwciał klasy
IgA
Znaczenie podobne jak IgM
Interpretacja wyników badań
przeciwciał IgM i IgG:
IgG (-), IgM (-) – brak odporności, badanie kontrolne co 3 miesiące,
IgG (+), IgM (-) – oznacza przebyte zarażenie, jeżeli IgG znacznie
podwyższone, powtórzyć badanie po trzech tygodniach – jeżeli
poziom jest taki sam, nie trzeba leczyć, ani dalej kontrolować, jeżeli
następuje wzrost, należy rozpocząć leczenie.
IgG (-), IgM (+) – jest to wynik nieswoisty, kontrola za trzy tygodnie,
jeżeli wynik taki sam – ciężarna seronegatywna, nie wymaga
leczenia, wskazana kontrola za trzy miesiące.
IgG (+), IgM (+) – przy obecności objawów należy rozpocząć
leczenie. Przy braku objawów należy powtórzyć badanie po trzech
tygodniach. Leczenie należy rozpocząć przy wzroście IgG co
najmniej o 2 rozcieńczenia lub gdy miano IgG jest wysokie, przy
dodatnim mianie IgM.
Toksoplazmoza pierwotna
ciężarnych:
Kobiety seronegatywne –
grupa wysokiego
ryzyka!
(monitorowanie w kolejnych trymestrach)
Pewne: serokonwersja – dodatnie odczyny u
kobiety uprzednio seronegatywnej
Wysokie stęż. IgG przy braku swoistych IgM lub
niskie stęż.IgG + IgM – wyklucza pierwotne
zakażenie w czasie ciąży
Gdy stwierdzona serokonwresja lub wysokie ryzyko
pierwotnego zakażenia – zalecana chemioprofilaktyka
(spiramycyna)
Diagnostyka prenatalna
PCR z płynu owodniowego
Stwierdzenie obecności DNA
T.gondii potwierdza zarażenie
płodu,
(wynik ujemny nie wyklucza
zarażenia)
+ próba biologiczna
Badania
noworodków
Jeśli u matki podejrzewano lub stwierdzono
toksoplazmozę pierwotną w czasie ciąży
Jeśli u noworodka wyst. objawy klin. ze strony
OUN lub narządu wzroku
Materiałem do badań: krew obwodowa
Gdy obecne
IgA, IgM
– potwierdza zakażenie
płodu, (brak – już wygasły lub dopiero się pojawią)
Gdy obecne
IgG
przy braku IgM i IgA –
obserwować dynamikę zmian (długo!)
Immunoblotting IgG (różnicowanie IgG
matczynych i noworodkowych)