iniekcje
iniekcje
•
Ogólne informacje
Ogólne informacje
•
Cel
Cel
•
Rodzaje iniekcji
Rodzaje iniekcji
•
Zagrożenia
Zagrożenia
Ogólne informacje
Ogólne informacje
Iniekcja: to wprowadzenie roztworu
(najczęściej leku) do tkanki za pomocą
strzykawki z igłą.
1.
Iniekcje należy przygotowywać w zamkniętym
pomieszczeniu na odkażonej powierzchni (stole).
- wyszukać potrzebne materiały,
- odkazić ręce,
- wyjąć materiały z opakowań,
- nabrać lek,
2. Opakowanie ze strzykawką jednorazowego użytku otwierać
odzierając papier od plastiku w przewidzianym miejscu (na
wysokości tłoka); tym sposobem automatycznie ułatwia się
oddzielne zbieranie odpadków ( papier, plastik)
3. Nie mieszać nigdy leków w jednej
strzykawce, jeśli nie zachodzi bezwzględna
potrzeba. Wiele leków wykazuje niezgodność
i upośledza wzajemne swoje działanie.
4. Leki nabierać do strzykawki dopiero
bezpośrednio przed podaniem. Po otwarciu
nie należy przechowywać leku dłużej niż
przez okres 30min.
5. Jeśli lek w ampułce ma postać proszku,
używać do jego rozpuszczenia wyłącznie
rozpuszczalnika załączonego do opakowania.
Wyjątki są dopuszczalne, gdy jest to wyraźnie
zaznaczone w załączonej do leku instrukcji.
6. Puste ampułki wolno usuwać dopiero po
podaniu leku. Do tego czasu musi być
całkowicie jasne, jakie leki zawiera dana
strzykawka; w tym celu np. umieszcza się
strzykawkę z lekiem i igłą do nabrania leku w
pustej ampułce.
7. Nie stosować igieł użytych do nabrania leku
z ampułki do wykonania iniekcji (jałowość).
- zwracać szczególną uwagę, aby podczas
wprowadzania do ampułki igły w celu nabrania
leku nie dotknąć jej końcem zewnętrznego
brzegu ampułki. Jest on niejałowy!
8. Jeśli strzykawka nie musi być później
zmieniana, jak np. w przypadku pobierania
krwi, należy igłę mocno nasadzić na
strzykawce, dokonując pół obrotu. W
przeciwnym razie, zwłaszcza przy
wstrzyknięciach domięśniowych, podczas
wyciągania igły pozostaje ona często w
tkankach.
9. Zwłaszcza w przypadku stosowania leków,
które łatwo prowadzą do odczynów
alergicznych (np. antybiotyki) lub uszkadzają
skórę (np. cytostatyki), należy unikać kontaktu
ze skórą oraz inhalacji: stosować rękawiczki,
ewentualnie; maskę ochronną i wyciąg.
10. Notować, zwłaszcza w przypadku
jakichkolwiek niepożądanych zdarzeń, numer
serii stosowanego preparatu. W takim
przypadku puste ampułki, o ile jeszcze nie
zostały wyrzucone, powinno się przechowywać
do dalszych badań.
- przy wstrzykiwaniu produktów
krwiopochodnych numer serii preparatu musi
zostać udokumentowany na piśmie. Miejsce na
zapisanie numeru serii preparatu przewidziano
również w nowej międzynarodowej książeczce
szczepień.
11. Zużyte strzykawki i igły usuwać w taki
sposób, aby nie stanowiły zagrożenia. W tym
celu należy zbierać zużyte igły w
przeznaczonym do tego celu pojemniku
szklanym lub z twardego plastiku.
- W żadnym wypadku nie wkładać zużytej igły z
powrotem do plastikowej osłonki! Jest to
najczęstszą przyczyną zakłuć igłą.
Iniekcja
Iniekcja
Zalety:
Zalety:
•Pominięcie drogi pokarmowej np. substancje białkowe (insulina),
•Wstrzyknięcie jest niezależne od chęci pacjenta,
•Wstrzyknięcie nie zależne od stanu świadomości pacjenta;
nieprzytomni, niebezpieczeństwo zachłyśnięcia,
•Dawkowanie jest dokładniejsze (zmienne wchłanianie w
przewodzie pokarmowym,)
•Szybsze działanie leku ,
•Dzięki szczególnym metodom można przedłużyć uwalnianie leku
tzw. preparaty o przedłużonym działaniu (antykoncepcja o
działania trzymiesięcznym, insulina depot ),
•Efekt psychologiczny, właściwe działanie leku (tzw. efekt
placebo), obserwacje; preparaty przeciwreumatyczne w
powszechnym użyciu, wskazują podobne działanie jak doustne lecz
są chętniej stosowane.
Wady
Wady
•
Naruszenie ciągłości skóry
Naruszenie ciągłości skóry
•
W przypadku pomyłki nie można w sposób szybki usunąć
W przypadku pomyłki nie można w sposób szybki usunąć
leku z organizmu np. wymioty, podanie środków
leku z organizmu np. wymioty, podanie środków
przeczyszczających
przeczyszczających
•
Powikłania: zakażenia, krwawienie, uszkodzenie nerwów
Powikłania: zakażenia, krwawienie, uszkodzenie nerwów
•
Większe koszty leczenia (droższe leki, większa ilość
Większe koszty leczenia (droższe leki, większa ilość
materiału). Wstrzyknięcie wymagają większego nakładu
materiału). Wstrzyknięcie wymagają większego nakładu
czasu i wykształconego personelu.
czasu i wykształconego personelu.
•
Większa ilość materiału zakaźnego: wiąże się z dużą liczbą
Większa ilość materiału zakaźnego: wiąże się z dużą liczbą
wstrzyknięć i stosowania przedmiotów jednorazowego
wstrzyknięć i stosowania przedmiotów jednorazowego
użytku.
użytku.
•
Wstrzyknięcia prowadzą do pewnego rodzaju
Wstrzyknięcia prowadzą do pewnego rodzaju
ubezwłasnowolnienia pacjenta.
ubezwłasnowolnienia pacjenta.
•
Zastosowanie igieł stwarza dla personelu leczącego
Zastosowanie igieł stwarza dla personelu leczącego
dodatkowe ryzyko zranienia czy zakażenia.
dodatkowe ryzyko zranienia czy zakażenia.
Rodzaje iniekcji
Rodzaje iniekcji
1.
1.
Iniekcje podskórne
Iniekcje podskórne
-Wykonuje się w brzuch między grzebieniem
-Wykonuje się w brzuch między grzebieniem
biodrowym i pępkiem
biodrowym i pępkiem
- zewnętrzną stronę uda (pozostawić wolny
- zewnętrzną stronę uda (pozostawić wolny
odcinek szerokości dłoni powyżej kolana)
odcinek szerokości dłoni powyżej kolana)
- zewnętrzną stronę ramienia
- zewnętrzną stronę ramienia
- igła pod kątem 45 stopni
- igła pod kątem 45 stopni
- igła nr 18 lub 20
- igła nr 18 lub 20
2. Przed wkłuciem należy w każdym przypadku
2. Przed wkłuciem należy w każdym przypadku
dwoma palcami unieść skórę w formie fałdu
dwoma palcami unieść skórę w formie fałdu
2-3 cm, oddzielając ją od niżej położonej
2-3 cm, oddzielając ją od niżej położonej
mięśniówki.
mięśniówki.
Iniekcja podskórna
Iniekcja podskórna
•
Skórę należy unieść ręką w postaci fałdu o
grubości 2-3cm.
•
Wprowadzić od razu strzykawkę
zaopatrzoną we właściwą dla iniekcji
podskórnej krótką igłę o wąskim świetle w
fałd skórny i bez uprzedniej aspiracji
podać lek. Jednocześnie z usunięciem igły
należy puścić fałd skórny, co sprzyja
zamknięciu kanału wkłucia dzięki
przesunięciu poszczególnych warstw
skóry.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania
•
Nie stosować wstrzyknięć podskórnych
Nie stosować wstrzyknięć podskórnych
podczas:
podczas:
-
Wstrząsu z centralizacją krwi krążącej.
Wstrząsu z centralizacją krwi krążącej.
-
Obrzęku, zakażenia lub zapalenia w
Obrzęku, zakażenia lub zapalenia w
miejscu wstrzyknięcia.
miejscu wstrzyknięcia.
-
Skłonności do krwawienia.
Skłonności do krwawienia.
-
Niedostatecznych kwalifikacji
Niedostatecznych kwalifikacji
podającego iniekcję.
podającego iniekcję.
-
Braku zgody pacjenta.
Braku zgody pacjenta.
1.Iniekcje śródskórne
- Wykonuje się w grzbietową część
przedramienia.
- Igła pod kątem 5- 10 stopni
- Iniekcje śródskórne stosuje się: szczepienia
BCG, próba tuberkulinowa, testy alergiczne,
leczenie przeciwbólowe
- Objętość iniekcji 0,1ml
1.Iniekcje domięśniowe
-
Miejscami wykonania są: mięśnie
pośladkowy wielki, czworogłowy uda,
trójgłowy ramienia
- Można podać do 20ml
- Igła pod kątem 90 stopni
- Najczęściej wykonywane
1. Iniekcje dożylne
-Wykonuje się w zgięciu łokciowym
ponieważ
uwidocznione są tam żyły
powierzchniowe ręki np. żyła
pośrodkowa łokcia, żyła odłokciowa.
-Najczęściej do iniekcji dożylnej
wykorzystuje się wenflon, który ma
kontakt z żyłą i ułatwia podawanie leku.
Zagrożenia podczas wykonywania
Zagrożenia podczas wykonywania
iniekcji
iniekcji
•
Wprowadzenie drobno ustrojów do organizmu,
Wprowadzenie drobno ustrojów do organizmu,
powodując zakażenie
powodując zakażenie
•
Wprowadzenie leku do krwi, podczas iniekcji
Wprowadzenie leku do krwi, podczas iniekcji
domięśniowej
domięśniowej
•
Wprowadzenie leku do tkanki tłuszczowej lub
Wprowadzenie leku do tkanki tłuszczowej lub
podskórnej przy wykonywaniu iniekcji
podskórnej przy wykonywaniu iniekcji
domięśniowej
domięśniowej
•
Wprowadzenie powietrza co może spowodować
Wprowadzenie powietrza co może spowodować
zator powietrzny
zator powietrzny
•
Uszkodzenie nerwu kulszowego podczas iniekcji
Uszkodzenie nerwu kulszowego podczas iniekcji
domięśniowej w mięsień pośladkowy większy
domięśniowej w mięsień pośladkowy większy