background image

1

1

Materiały internetowe

• http://www.angelo.edu/faculty/kboudr

ea/index/Notes_Chapter_08.pdf

• http://cwx.prenhall.com/petrucci/medi

alib/power_point/Ch24.ppt

• http://web.mit.edu/2.813/www/Class

%20Slides/Lecture

%207%20Mat.Prod.pdf

background image

2

2

Przesuwając się z lewa na prawo, energia jonizacji wzrasta i 
wzrasta powinowactwo elektronowe.   Dlatego też charakter 
metaliczny maleje gdy przesuwamy się z lewa na prawo w 
danym okresie.
• Przesuwając się w dół grupy, energia jonizacji maleje, a 
charakter metaliczny wzrasta

Przesuwając się z lewa na prawo, energia jonizacji wzrasta i 
wzrasta powinowactwo elektronowe.   Dlatego też charakter 
metaliczny maleje gdy przesuwamy się z lewa na prawo w 
danym okresie.
• Przesuwając się w dół grupy, energia jonizacji maleje, a 
charakter metaliczny wzrasta

background image

3

3

Zmiana charakteru 

metalicznego grup 

głównych

background image

4

4

Metale, metaloidy, 

niemetale

• metaloidy [gr.], chem. używana dawniej nazwa 

pierwiastków, które w reakcjach chem. — w 

zależności od warunków — mogą wykazywać 

cechy metali (oddawać elektrony) lub niemetali 

(pobierać je), jak german, antymon. 

background image

5

5

Właściwości metali i 

niemetali

 

Metale 

Niemetale 

Własności atomowe 

mało elektronów 

walencyjnych 

więcej elektronów 

walencyjnych 

 

większe promienie 

atomowe 

mniejsze promienie atomowe 

 

niższe energie jonizacji 

większe energie jonizacji 

 

 niższe elektroujemności 

wyższe elektroujemności 

Własności fizyczne 

stałe w temperaturze 

pokojowej 

trzy stany skupienia 

 

dobre przewodnictwo 

elektryczne i cieplne 

słabe przewodnictwo 

elektryczne i cieplne 

 

kowalne i ciągliwe 

niekowalne, nieciągliwe 

 

 

 

Własności 

chemiczne 

oddając elektrony stają 

się kationami 

przyjmując elektrony stają 

się anionami 

 

reagują z niemetalami 

tworząc związki jonowe 

reagują z metalami tworząc 

związki jonowe 

 

mieszane z innymi 

metalami tworzą stopy 

reagują z innymi 

niemetalami tworząc związki 

kowalencyjne 

 

 

 

 

background image

6

6

Reakcje metali z  wodą

Wszystkie litowce (E

0

Me/Me+

=-3,05--2,92) 

reagują z wodą  z wydzieleniem wodoru. 
Litowiec o największym promieniu atomowym 
jest najbardziej reaktywny. Reaktywność 
maleje wraz ze zmniejszaniem się promienia 
atomowego. Rubid i Cez eksplodują przy 
kontakcie z wodą.

2 M(s) + 2 H

2

O(l) = H

(g) + 2 OH

-

(aq) + 2 M

+

(aq)

Berylowce (E

0

=- 1,85- -2,91 V)

 

Roztwarzalność berylowców w wodzie:

Beryl - nie roztwarza się, a pozostałe - roztwarzają się 
wg
reakcji:
Me + 2H

2

O = Me

2+

 + 2OH

-

 + H

2

Mg - na gorąco, a pozostałe - na zimno

Wszystkie litowce (E

0

Me/Me+

=-3,05--2,92) 

reagują z wodą  z wydzieleniem wodoru. 
Litowiec o największym promieniu atomowym 
jest najbardziej reaktywny. Reaktywność 
maleje wraz ze zmniejszaniem się promienia 
atomowego. Rubid i Cez eksplodują przy 
kontakcie z wodą.

2 M(s) + 2 H

2

O(l) = H

(g) + 2 OH

-

(aq) + 2 M

+

(aq)

Berylowce (E

0

=- 1,85- -2,91 V)

 

Roztwarzalność berylowców w wodzie:

Beryl - nie roztwarza się, a pozostałe - roztwarzają się 
wg
reakcji:
Me + 2H

2

O = Me

2+

 + 2OH

-

 + H

2

Mg - na gorąco, a pozostałe - na zimno

background image

7

7

Reakcje metali z  

wodorotlenkami

 Cynk, cyna i glin roztwarzają się w 
wodorotlenkach z wydzieleniem wodoru, gdyż 
są to metale amfoteryczne.

Zn + 2OH

-

 + 2H

2

O = [Zn(OH)

4

]

2-

 + H

2

Sn + 2OH

-

 + 4H

2

O = Sn(OH)

6

2-

 + 2H

2

 

Al + OH

-

 + 3H

2

O = Al(OH)

4

-

 + 3/2H

2

 

Cynk, cyna i glin roztwarzają się w 

wodorotlenkach z wydzieleniem wodoru, gdyż 
są to metale amfoteryczne.

Zn + 2OH

-

 + 2H

2

O = [Zn(OH)

4

]

2-

 + H

2

Sn + 2OH

-

 + 4H

2

O = Sn(OH)

6

2-

 + 2H

2

 

Al + OH

-

 + 3H

2

O = Al(OH)

4

-

 + 3/2H

2

background image

8

8

Reakcje metali z  kwasami

1) Wodór może być wydzielany z roztworu przez 
metale
o ujemnym potencjale a więc metale 
nieszlachetne. Przykład:
Fe + 2H+ = Fe2+ + H2
Podobnie roztwarza się cynk lub chrom.

Natomiast nie zajdzie reakcja roztwarzania miedzi 
w kwasie solnym:
Cu + 2H

+

 = Cu

2+

 + H

2

Podobnie zachowuje się srebro (Cu i Ag są 
metalami
szlachetnymi).

1) Wodór może być wydzielany z roztworu przez 
metale
o ujemnym potencjale a więc metale 
nieszlachetne. Przykład:
Fe + 2H+ = Fe2+ + H2
Podobnie roztwarza się cynk lub chrom.

Natomiast nie zajdzie reakcja roztwarzania miedzi 
w kwasie solnym:
Cu + 2H

+

 = Cu

2+

 + H

2

Podobnie zachowuje się srebro (Cu i Ag są 
metalami
szlachetnymi).

background image

9

9

Reakcje metali z  kwasami

2) Metale szlachetne roztwarzają się natomiast w roztworach

wodnych silnych utleniaczy, np. kwasów utleniających (HNO

3

,

st. gorący H

2

SO

4

)

Cu + H

+

 + NO

3

-

 = Cu

2+

 + NO + H

2

O

2) Metale szlachetne roztwarzają się natomiast w roztworach

wodnych silnych utleniaczy, np. kwasów utleniających (HNO

3

,

st. gorący H

2

SO

4

)

Cu + H

+

 + NO

3

-

 = Cu

2+

 + NO + H

2

O

background image

10

10

Reakcje metali z  kwasami

3) Złoto, platyna i pallad nie roztwarzają się w 
kwasie
azotowym oraz gorącym st. siarkowym.
Potrafi je natomiast roztworzyć woda 
królewska.
Jest to mieszanina stężonych kwasów: solnego 
(HCl)
i azotowego (HNO

3

) w stosunku objętościowym 

3:1
HCl + HNO

3

 = H

+

 + NO

3

-

 + Cl

-

Roztwarzanie platyny i złota:
3Pt + 16H

+

 + 4NO

3

-

 + 18Cl

-

 = 3PtCl

6

2-

 + 4NO + 

8H

2

O

Au + 4H

+

 + NO

3

-

 + 4Cl

-

 = AuCl

4

-

 + NO + 2H

2

O

3) Złoto, platyna i pallad nie roztwarzają się w 
kwasie
azotowym oraz gorącym st. siarkowym.
Potrafi je natomiast roztworzyć woda 
królewska.
Jest to mieszanina stężonych kwasów: solnego 
(HCl)
i azotowego (HNO

3

) w stosunku objętościowym 

3:1
HCl + HNO

3

 = H

+

 + NO

3

-

 + Cl

-

Roztwarzanie platyny i złota:
3Pt + 16H

+

 + 4NO

3

-

 + 18Cl

-

 = 3PtCl

6

2-

 + 4NO + 

8H

2

O

Au + 4H

+

 + NO

3

-

 + 4Cl

-

 = AuCl

4

-

 + NO + 2H

2

O

background image

11

11

Reakcje metali z  kwasami

Zjawisko pasywacji
Be, Al, Cr - stężony kwas azotowy
Pb - kwas solny, kwas siarkowy

Zjawisko pasywacji
Be, Al, Cr - stężony kwas azotowy
Pb - kwas solny, kwas siarkowy

background image

12

12

Metalurgia (pirometalurgia) 

żelaza

• Ruda żelaza zawiera minerały tego metalu:Fe

2

O

3

-

hematyt, Fe

3

O

4

 - magnetyt, Ponadto jako złoże 

występuje głównie krzemionka (SiO

2

)

• Otrzymywanie żelaza z jego rud polega na redukcji tlenków żelaza 

za pomocą węgla i tlenku węgla , który jest szczególnie czynnym 

reduktorem , ponieważ jako gaz reaguje z tlenkami żelaza w całej 

objętości pieca. Szybkość redukcji wzrasta ze wzrostem 

temperatury , a wydzielanie produktów reakcji w stanie ciekłym 

sprzyja usuwaniu zanieczyszczeń , dlatego proces przeprowadza 

się w wysokich temperaturach w tak zwanych wielkich piecach. Są 

to wielkie konstrukcje mające do 30 m wysokości i 2000 m

pojemności. Ładowanie pieca odbywa się od góry przez urządzenie 

zasypowe , przez które wprowadza się: koks , rudę i topniki 

(dolomit, wapień) , które ze złożem rudy tworzą w piecu łatwo 

topliwą mieszaninę krzemianów wapnia , glinu , manganu zwaną 

żużlem. Koks wprowadzany do wielkiego pieca spala się w 
strumieniu gorącego powietrza

 

wdmuchiwanego przez dysze. 

Wytworzony CO

przechodząc przez rozżarzone warstwy koksu 

redukuje się do tlenku węgla.

background image

13

13

Metalurgia (pirometalurgia) 

żelaza

• Gorące gazy( CO i CO

2

) unosząc się ku górze ogrzewają wsad 

wielkopiecowy zsuwający się ku dołowi . Procesy 

zachodzące w warstwach rudy zależą od temperatury 

wytworzonej w dolnej strefie pieca. W najwyższych jego 

częściach następuje odwodnienie rudy , przy temperaturze 

120-230 stopni Celsjusza . Redukcja rozpoczyna się w 

temperaturze 420 stopni i początkowo polega na redukcji 

Fe(III) do Fe(II). W miarę posuwania się ku dołowi i dalszego 

wzrostu temperatury następuje redukcja tlenków do 

metalu.W temperaturze 930 stopni redukująco działa 

również węgiel.W miarę obsuwania się ładunku do dolnych , 

gorętszych części pieca , mających temp. większą niż 930 

stopni, następuje stopienie żelaza i na skutek rozpuszczania 

się w nim węgla i innych pierwiastków powstaje stop żelaza 

z węglem (2,5-4,5%) oraz krzemem , fosforem , manganem. 

Jest to właśnie surówka - produkt wielkiego pieca.

• Równocześnie z redukcją tlenków żelaza odbywa się też 

reakcja pomiędzy topnikami i zanieczyszczeniami rudy. W 

wyniku tych reakcji tworzy się ciekły żużel , który spływa w 

dół pieca i jako lżejszy od surówki tworzy warstwę na jej 

powierzchni.

background image

14

14

Metalurgia (pirometalurgia) 

żelaza

Proces wielkopiecowy, proces 
prowadzony w wielkim piecu i 
obejmujący: doprowadzanie 
surowców (rud żelaza, koksu, 
topników) przez górną część pieca, 
wdmuchiwanie (od dołu) gorącego 
powietrza i gazów spalinowych, 
redukcję tlenków żelaza do metalu, 
oddzielenie skały płonej, spust 
surówki i żużla, odprowadzenie 
gazów wielkopiecowych.

Gaz wielkopiecowy, produkt uboczny w 
procesie wielkopiecowym. Skład zależy od 
wsadu wielkopiecowego i zawarty jest 
granicach: 10-16% tlenku węgla(IV), 23-
30% tlenku węgla(II) (czad), 0,3-4% 
metanu, 52-60% azotu.
Na 1 tonę surówki wydziela się do 4000 
m3 gazu wielkopiecowego. Gaz 
wielkopiecowy nie oczyszczony zawiera 
znaczą ilość pyłu. Wartość opałowa 3350-
3700 kJ/m3. Stosowany do opalania 
nagrzewnic wielkopiecowych oraz baterii 
koksowniczych

.

Proces wielkopiecowy, proces 
prowadzony w wielkim piecu i 
obejmujący: doprowadzanie 
surowców (rud żelaza, koksu, 
topników) przez górną część pieca, 
wdmuchiwanie (od dołu) gorącego 
powietrza i gazów spalinowych, 
redukcję tlenków żelaza do metalu, 
oddzielenie skały płonej, spust 
surówki i żużla, odprowadzenie 
gazów wielkopiecowych.

Gaz wielkopiecowy, produkt uboczny w 
procesie wielkopiecowym. Skład zależy od 
wsadu wielkopiecowego i zawarty jest 
granicach: 10-16% tlenku węgla(IV), 23-
30% tlenku węgla(II) (czad), 0,3-4% 
metanu, 52-60% azotu.
Na 1 tonę surówki wydziela się do 4000 
m3 gazu wielkopiecowego. Gaz 
wielkopiecowy nie oczyszczony zawiera 
znaczą ilość pyłu. Wartość opałowa 3350-
3700 kJ/m3. Stosowany do opalania 
nagrzewnic wielkopiecowych oraz baterii 
koksowniczych

.

background image

15

15

Metalurgia (pirometalurgia) 

żelaza

• W dolnej części pieca zachodzą reakcje 

utleniania węgla, które prowadzą do 

powstania tlenku węgla (II):

• C + O

2

 = CO

2

• CO

2

 + C = 2 CO

• Tlenek ten łatwo reaguje ze stopioną, 

w wysokiej temperaturze, pod 

wpływem topników rudą żelaza. 

Zachodzą następujące reakcje:

• 3 Fe

2

O

3

 + CO = 2 Fe

3

O

4

 + CO

2

• Fe

3

O

4

 + CO = 3 FeO + CO

2

• FeO + CO = Fe + CO

2

• Jest to tzw. redukcja częściowa, 

redukcja właściwa, czyli redukcja 

węglem zachodzi w dolnej strefie 

wielkiego pieca, w której panuje 

najwyższa temperatura, dochodząca do 

ok. 1200 - 1500

o

C.

• FeO + C = Fe + CO

background image

16

16

Metalurgia (pirometalurgia) 

żelaza

• Surówka, produkt redukcji rudy żelaza w 

wielkim piecu, będący stopem żelaza m.in. z 

węglem, krzemem, manganem, siarką, 

fosforem. Można wyróżnić tzw. surówkę białą 

– gdy węgiel występuje głównie w formie 

cementytu (Fe

3

C), twardą lecz trudną do 

obróbki oraz surówkę szarą – gdy węgiel 

występuje głównie w formie grafitu, mniej 

wytrzymałą.

• Surówka przeznaczona jest do wyrobu stali, 

staliwa, żeliwa oraz żelazostopów.

background image

17

17

PROCES SPALANIA KOKSU

SPALANIE ZUPEŁNE

C  +  O

2

    CO

2

SPALANIE NIEZUPEŁNE

C  +  0.5 O

2

   CO

REAKCJA BOUDOUARDA

(400 – 950

o

C)

 

CO

2

  +  C   2CO

background image

18

18

Metalurgia (pirometalurgia) 

żelaza

• Jednocześnie z reakcja pomiędzy węglem , a 

tlenkami żelaza, odbywa się reakcja z 

topnikami oraz innymi zanieczyszczeniami 

obecnymi w mieszaninie. W efekcie powstaje 

ciekły żużel, czyli produkt uboczny 

zawierający stopione substancje mineralne. 

Żużel jest lżejszy do surówki, więc oddziela 

się od niej i wypływa na jej powierzchnię.

• Surówka oprócz żelaza zawiera:C 2,5 - 

4 %, Si 0,2 - 3 %, P 0,1 - 2 % oraz 

mangan i siarkę

background image

19

19

Metalurgia (pirometalurgia) 

żelaza

background image

20

20

KONWERTOROWY PROCES 

WYTAPIANIA STALI

metoda wytwarzania stali z ciekłej surówki, w 

zbiornikach przechylnych zwanych konwertorami, 

polegająca na wypalaniu węgla i innych 

domieszek z surówki poprzez przedmuchiwanie 

metalu powietrzem, mieszaniną powietrza lub 

innych gazów z tlenem, albo samym tlenem, bądź 

nadmuchiwanie tych gazów na powierzchnię 

ciekłego metalu. W konwertorach tlenowych do 

wsadu oprócz surówki dodaje się ok. 30% złomu. 

K.p.w.s. jest bardzo wydajny; podstawowe metody 

wytopu konwertorowego to proces 

bessemerowski (wynaleziony 1865 przez H. 

Bessemera) oraz proces tomasowski (wynaleziony 

1877 przez S. Thomasa). Obecnie gł. zastosowanie 

znajduje proces konwertorowy tlenowy, 

opracowany 1949 w Austrii, a oznaczany skrótem 

literowym LD od miejsca pierwszego zastosowania 

(Linz i Donawitz).

background image

21

21

KONWERTOROWY PROCES 

WYTAPIANIA STALI

-Surówka zawiera około 4% węgla

-stal zawiera 0.1-1.2% węgla (większość stali 

zawiera mniej niż 0.5% węgla)

Usunięcie węgla – przedmuchiwanie tlenu przez 

stopioną surówkę

background image

22

22

Konwertor - zbiornik z blachy stalowej, wyłożony materiałem 
ogniotrwałym, służący do utlenienia w wysokich temperaturach 
domieszek w ciekłym wsadzie, przez wdmuchiwanie go 
powietrzem lub powierzchniowe wdmuchiwanie tlenu. Konwertory 
dzielą się na hutnicze i odlewnicze. Konwertor hutniczy 
stosowany jest do otrzymywania stali z ciekłej surówki 
(świeżenie) oraz do otrzymania miedzi i kamienia niklowego. W 
konwertorach stalownicznych płynną surówkę wlewa się przez 
gardziel pochylonego konwertora. Powietrze doprowadzane przez 
dyszę w wymiennej dennicy utlenia w ciekłej surówce domieszki 
(krzem, mangan, węgiel, fosfor). Proces konwertorowy odbywa 
się bez dostarczania ciepła z zewnątrz, a wzrost temperatury 
wywołany jest ciepłem wydzielanym z reakcji utleniania 
domieszek (częściowo również metalu). Dzięki dużej szybkości 
reakcji procesu konwertorowego, wydajność konwertora jest 
bardzo duża. Czas trwania wytopu wynosi ok. 10-20 minut, a 
pojemność konwertora 25-100 ton. Do przerobu surówek 
niskofosforowych stosowano konwertory Bessemera 
(besemerowanie) o wyłożeniu kwaśnym (krzemionkowym), zaś do 
surówek wysokofosforwoych używano konwertor Thomasa 
(proces Thomasa) o wyłożeniu zasadowym (dolomitowym). W 
latach 70. XX wieku zostały one wyparte przez znacznie 
wydajniejsze konwertory tlenowe o wyłożeniu zasadowym 
(konwertorowy proces tlenowy). 

Konwertor - zbiornik z blachy stalowej, wyłożony materiałem 
ogniotrwałym, służący do utlenienia w wysokich temperaturach 
domieszek w ciekłym wsadzie, przez wdmuchiwanie go 
powietrzem lub powierzchniowe wdmuchiwanie tlenu. Konwertory 
dzielą się na hutnicze i odlewnicze. Konwertor hutniczy 
stosowany jest do otrzymywania stali z ciekłej surówki 
(świeżenie) oraz do otrzymania miedzi i kamienia niklowego. W 
konwertorach stalownicznych płynną surówkę wlewa się przez 
gardziel pochylonego konwertora. Powietrze doprowadzane przez 
dyszę w wymiennej dennicy utlenia w ciekłej surówce domieszki 
(krzem, mangan, węgiel, fosfor). Proces konwertorowy odbywa 
się bez dostarczania ciepła z zewnątrz, a wzrost temperatury 
wywołany jest ciepłem wydzielanym z reakcji utleniania 
domieszek (częściowo również metalu). Dzięki dużej szybkości 
reakcji procesu konwertorowego, wydajność konwertora jest 
bardzo duża. Czas trwania wytopu wynosi ok. 10-20 minut, a 
pojemność konwertora 25-100 ton. Do przerobu surówek 
niskofosforowych stosowano konwertory Bessemera 
(besemerowanie) o wyłożeniu kwaśnym (krzemionkowym), zaś do 
surówek wysokofosforwoych używano konwertor Thomasa 
(proces Thomasa) o wyłożeniu zasadowym (dolomitowym). W 
latach 70. XX wieku zostały one wyparte przez znacznie 
wydajniejsze konwertory tlenowe o wyłożeniu zasadowym 
(konwertorowy proces tlenowy). 

background image

23

23

Konwerter Bessemera

background image

24

24

KONWERTOROWY PROCES 

WYTAPIANIA STALI

background image

25

25

Pirometalurgia miedzi

Cu

2

S: Chalkocyt

Cu

2

S: Chalkocyt

CuFeS

2

: Chalkopiryt (50%

produkcji miedzi)

CuFeS

2

: Chalkopiryt (50%

produkcji miedzi)

Cu

2

0: Kupryt

Cu

2

0: Kupryt

Cu

2

CO

3

 (OH)

2

: Malachit

Cu

2

CO

3

 (OH)

2

: Malachit

Cu

2

S - chalkozyn

Cu

2

S - chalkozyn

background image

26

26

Pirometalurgia miedzi

1) Ruda (~ 1%)       Koncentrat (~20 to 35%)
• mielenie, flotacja
2) Prażenie i topienie

CuFeS

2

     Cu

2

S (kamień )        Cu (blister)

                                     ~98% Cu

                  2FeOSiO

2

 (żużel)

                     0.34 -1% Cu

1) Ruda (~ 1%)       Koncentrat (~20 to 35%)
• mielenie, flotacja
2) Prażenie i topienie

CuFeS

2

     Cu

2

S (kamień )        Cu (blister)

                                     ~98% Cu

                  2FeOSiO

2

 (żużel)

                     0.34 -1% Cu

Kamień miedziowy, półprodukt w procesie otrzymywania miedzi z 
rud i koncentratów tego pierwiastka. Stanowi stop siarczków 
miedzi(II) i żelaza(II). Wytapiany z miedzi zawiera ok. 25% siarki i 
ok. 10-65% miedzi, ponadto żelazo i inne substancje. Temperatura 
topnienia 950-1100°C.

 

 

Kamień miedziowy, półprodukt w procesie otrzymywania miedzi z 
rud i koncentratów tego pierwiastka. Stanowi stop siarczków 
miedzi(II) i żelaza(II). Wytapiany z miedzi zawiera ok. 25% siarki i 
ok. 10-65% miedzi, ponadto żelazo i inne substancje. Temperatura 
topnienia 950-1100°C.

 

 

background image

27

27

Pirometalurgia miedzi

Pierwszym etapem jest prażenie rudy

Wytapia się tzw. kamień miedziowy, tj. 
mieszaninę siarczków miedzi i żelaza
Miedź surową otrzymuje się w procesie 
konwertorowania:
2Cu

2

S + 3O

2

 = 2Cu

2

O + 2SO

2

2Cu

2

O + Cu

2

S = 6Cu + SO

2

Ostatnim etapem jest oczyszczanie miedzi w 
procesie
elektrorafinacji:
anoda: Cu = Cu

2+

 + 2e

katoda: Cu

2+

 + 2e = Cu

Pierwszym etapem jest prażenie rudy

Wytapia się tzw. kamień miedziowy, tj. 
mieszaninę siarczków miedzi i żelaza
Miedź surową otrzymuje się w procesie 
konwertorowania:
2Cu

2

S + 3O

2

 = 2Cu

2

O + 2SO

2

2Cu

2

O + Cu

2

S = 6Cu + SO

2

Ostatnim etapem jest oczyszczanie miedzi w 
procesie
elektrorafinacji:
anoda: Cu = Cu

2+

 + 2e

katoda: Cu

2+

 + 2e = Cu

background image

28

28

Pirometalurgia innych 

metali

Wiele metali występuje w formie siarczków. 
Najczęściej
przerabia się je poprzez prażenie (w powietrzu):
2ZnS + 3O

2

 = 2ZnO + 2SO

2

2MoS

2

 + 7O

2

 = 2MoO

3

 + 4SO

2

CoS + 2O

2

 = CoSO

4

HgS + O

2

 = Hg + SO

2

Wiele metali występuje w formie siarczków. 
Najczęściej
przerabia się je poprzez prażenie (w powietrzu):
2ZnS + 3O

2

 = 2ZnO + 2SO

2

2MoS

2

 + 7O

2

 = 2MoO

3

 + 4SO

2

CoS + 2O

2

 = CoSO

4

HgS + O

2

 = Hg + SO

2

background image

29

29

Produkcja cynku

background image

30

30

background image

31

31

Pirometalurgia innych 

metali

Z kolei rudę tlenkową poddaje się chlorowaniu w 
obecności
węgla, np.:
TiO

2

 + C + 2Cl

2

 = TiCl

4

 + CO

2

Tlenki redukuje się do metalu za pomocą 
reduktorów:
ZnO + CO = Zn + CO

2

SnO

2

 + 2C = Sn + 2CO

WO

3

 + 3H

2

 = W + 3H

2

O

TiCl

4

 + 2Mg = Ti + 2MgCl

2

3V

2

O

5

 + 10Al = 6V + 5Al

2

O

3

3Mn

3

O

4

 + 8Al = 9Mn + 4Al

2

O

3

Co

2+

 + 2e = Co (elektroliza)

Reduktorami w tych reakcjach są: C, CO, H

2

, Mg, 

Al. Redukcja następuje też na katodzie.

Z kolei rudę tlenkową poddaje się chlorowaniu w 
obecności
węgla, np.:
TiO

2

 + C + 2Cl

2

 = TiCl

4

 + CO

2

Tlenki redukuje się do metalu za pomocą 
reduktorów:
ZnO + CO = Zn + CO

2

SnO

2

 + 2C = Sn + 2CO

WO

3

 + 3H

2

 = W + 3H

2

O

TiCl

4

 + 2Mg = Ti + 2MgCl

2

3V

2

O

5

 + 10Al = 6V + 5Al

2

O

3

3Mn

3

O

4

 + 8Al = 9Mn + 4Al

2

O

3

Co

2+

 + 2e = Co (elektroliza)

Reduktorami w tych reakcjach są: C, CO, H

2

, Mg, 

Al. Redukcja następuje też na katodzie.

background image

32

32

Hydrometalurgia

Hydrometalurgia jest metodą selektywnego 
wydzielania metali z rud za pomocą procesów 
zachodzących w roztworach wodnych.
Najważniejszym procesem jest tutaj ługowanie, 
np.

Ługowanie roztworem H

2

SO

4

 w obecności tlenu:

Cu

2

S + O

2

 + 4H

= 2Cu

2+

 + S + 2H

2

O

Ługowanie roztworami cyjanków w obecności 
tlenu:
4Au + 8CN

-

 + O

2

 + 2H

2

O = 4Au(CN)

2-

 + 4OH

-

Ługowanie alkaliczne boksytów:
AlOOH + OH

-

 + H

2

O = [Al(OH)

4

]

-

Hydrometalurgia jest metodą selektywnego 
wydzielania metali z rud za pomocą procesów 
zachodzących w roztworach wodnych.
Najważniejszym procesem jest tutaj ługowanie, 
np.

Ługowanie roztworem H

2

SO

4

 w obecności tlenu:

Cu

2

S + O

2

 + 4H

= 2Cu

2+

 + S + 2H

2

O

Ługowanie roztworami cyjanków w obecności 
tlenu:
4Au + 8CN

-

 + O

2

 + 2H

2

O = 4Au(CN)

2-

 + 4OH

-

Ługowanie alkaliczne boksytów:
AlOOH + OH

-

 + H

2

O = [Al(OH)

4

]

-

background image

33

33

Hydrometalurgia

Pozostałe etapy procesów hydrometalurgicznych:

- selektywne koncentrowanie: ekstrakcja, procesy
membranowe, wymiana jonowa, flotacja jonowa,

- wydzielanie metalu (metali): elektroliza, cementacja,
redukcja ciśnieniowa wodorem

- elektroliza Cu

2+

 + 2e = Cu

- cementacja Cu

2+

 + Fe = Fe

2+

 + Cu

- redukcja wodorem Cu

2+

 + H

2

 = Cu + 2H

+

Pozostałe etapy procesów hydrometalurgicznych:

- selektywne koncentrowanie: ekstrakcja, procesy
membranowe, wymiana jonowa, flotacja jonowa,

- wydzielanie metalu (metali): elektroliza, cementacja,
redukcja ciśnieniowa wodorem

- elektroliza Cu

2+

 + 2e = Cu

- cementacja Cu

2+

 + Fe = Fe

2+

 + Cu

- redukcja wodorem Cu

2+

 + H

2

 = Cu + 2H

+

background image

34

34

background image

35

35

Otrzymywanie glinu

background image

36

36

Otrzymywanie elektrolityczne 

glinu

 Elektroliza prowadzona 
jest w stopionym kriolicie – 
Na

3

AlF

6

 Elektroliza prowadzona 
jest w stopionym kriolicie – 
Na

3

AlF

6

background image

37

37

Otrzymywanie metali 

wysokiej czystości

Często zależy nam na metalach o bardzo dużej 
czystości. Wówczas przeprowadzamy związki 
metali w połączenia lotne i następnie je 
rozkładamy. Takimi związkami mogą być jodki
(np. tytanu i cyrkonu) lub karbonylki (np. 
niklu):
TiI

4

 = Ti + 2I

2

ZrI

4

 = Zr + 2I

2

Ni(CO)

4

 = Ni + 4CO

Często zależy nam na metalach o bardzo dużej 
czystości. Wówczas przeprowadzamy związki 
metali w połączenia lotne i następnie je 
rozkładamy. Takimi związkami mogą być jodki
(np. tytanu i cyrkonu) lub karbonylki (np. 
niklu):
TiI

4

 = Ti + 2I

2

ZrI

4

 = Zr + 2I

2

Ni(CO)

4

 = Ni + 4CO

background image

38

38

Otrzymywanie metali 

wysokiej czystości

Często zależy nam na metalach o bardzo dużej 
czystości. Wówczas przeprowadzamy związki 
metali w połączenia lotne i następnie je 
rozkładamy. Takimi związkami mogą być jodki
(np. tytanu i cyrkonu) lub karbonylki (np. 
niklu):
TiI

4

 = Ti + 2I

2

ZrI

4

 = Zr + 2I

2

Ni(CO)

4

 = Ni + 4CO

Często zależy nam na metalach o bardzo dużej 
czystości. Wówczas przeprowadzamy związki 
metali w połączenia lotne i następnie je 
rozkładamy. Takimi związkami mogą być jodki
(np. tytanu i cyrkonu) lub karbonylki (np. 
niklu):
TiI

4

 = Ti + 2I

2

ZrI

4

 = Zr + 2I

2

Ni(CO)

4

 = Ni + 4CO

background image

39

39

Otrzymywanie materiałów 

wysokiej czystości

Topienie strefowe, metoda otrzymywania 
czystych materiałów ze stopów. Stop 
poddawany topieniu strefowemu odlany jest w 
kształcie pręta, wzdłuż niego przesuwa się 
pierścieniowy grzejnik, powodując lokalne 
topienie stopu, a następnie jego krzepnięcie.
Kryształy wydzielające się w strefie krzepnięcia 
wykazują wyższą czystość aniżeli wyjściowy 
stop, tymczasem zanieczyszczenia przesuwają 
się wraz ze strefą topioną do jednego z końców 
pręta. Wielokrotne powtarzanie tej operacji, z 
zachowaniem kierunku przesuwania grzejnika 
pozwala na uzyskanie materiału o wysokiej 
czystości.
Topienie strefowe jest stosowane do 
otrzymywania materiałów półprzewodnikowych 
(półprzewodniki).

Topienie strefowe, metoda otrzymywania 
czystych materiałów ze stopów. Stop 
poddawany topieniu strefowemu odlany jest w 
kształcie pręta, wzdłuż niego przesuwa się 
pierścieniowy grzejnik, powodując lokalne 
topienie stopu, a następnie jego krzepnięcie.

Kryształy wydzielające się w strefie krzepnięcia 
wykazują wyższą czystość aniżeli wyjściowy 
stop, tymczasem zanieczyszczenia przesuwają 
się wraz ze strefą topioną do jednego z końców 
pręta. Wielokrotne powtarzanie tej operacji, z 
zachowaniem kierunku przesuwania grzejnika 
pozwala na uzyskanie materiału o wysokiej 
czystości.

Topienie strefowe jest stosowane do 
otrzymywania materiałów półprzewodnikowych 
(półprzewodniki).

background image

40

40

background image

41

41

Topienie strefowe

background image

42

42

Biometalurgia

• Bakterie typu ferrobacillus utleniają jony 

Fe

2+

 do Fe

3+

.

• Fe

2+

   bakterie Fe

3+

• CuS + 2Fe

3+

 = Cu

2+

 + 2Fe

2+

 + S

• Można tymi bakteriami roztwarzać metale 

z ubogich złóż siarczkowych.

• Optymalne warunki: pH ok. 3,5; 

temperatura = +28 

o

C

.


Document Outline