Wykład #4
Podstawy zarządzania
Krzysztof Woźniak
Katedra Procesu Zarządzania
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
Tematyka
Organizowanie
i Struktury Organizacyjne
Organizacja
Sens rzeczowy
rzecz zorganizowana
układ stosunków części do całości
Sens czynnościowy
proces doboru i uzgadniania elementów
procesu
podział celu systemu i badania funkcji
koordynacja tworzenia i funkcjonowania
systemu
Struktura organizacyjna
Struktura - rozmieszczenie elementów
składowych oraz zespół relacji
zachodzących między nimi,
charakterystycznych dla danego układu
zbiór określonych relacji, zachodzących
między elementami systemu
całość zbudowana w pewien określony
sposób między elementami
ogół stosunków między częściami całości
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna - zbiór
elementów danej organizacji z ustalonymi
między nimi różnego rodzaju powiązaniami.
Elementami systemu są: stanowisko pracy,
komórka, jednostka organizacyjna
Komórka organizacyjna - to zespół ludzki
składający się z kierownika i podporządkowanych
mu członków zespołu, realizujący cel działania,
zharmonizowany z celem danej organizacji
Jednostka organizacyjna - zbiór komórek pod
kierownictwem jednego zwierzchnika
Więzi organizacyjne
Więzi organizacyjne to relacje
współzależności zachodzące między
elementami struktury, mające znaczenie
dla realizacji celów całej organizacji.
Więzi organizacyjne - rodzaje
Służbowe (hierarchiczne) określane jako
zależność podwładnego od przełożonego.
Istotą tych więzi są uprawnienia
przełożonego do określania zadań
podwładnym
Funkcjonalne - występują między
jednostkami organizacyjnymi albo
poszczególnymi pracownikami. Wyrażają
się w pomaganiu i doradzaniu przy
wykonywaniu zadań.
Więzi organizacyjne - rodzaje
c.d.
Techniczne - wyrażające się we
wzajemnym uzależnieniu członków
zespołu, wynikają z podziału pracy przy
wykonywaniu jakiegoś produktu czy
realizacji wspólnego celu.
Informacyjne - wyznaczane przepływem
informacji i polegające na obowiązku
jednostronnego lub wzajemnego
informowania się.
Zależności organizacyjne
Funkcjonalne - wynikające z podziału
funkcji (zadań) między wykonawców i
wiążące ich ze względu na określoną
procedurę realizacji wyznaczonych
funkcji, zależności funkcjonalne tworzą
klasę zależności kooperacyjnych -
poziomych
Hierarchiczne - rozkazodawcze i
regulacyjne, tworzą klasę zależności
decyzyjnych
Dokumentacja organizacyjna
Schemat organizacyjny - przedstawia
graficznie zależności (najczęściej tylko
hierarchiczne) między głównymi
jednostkami organizacji
Regulamin organizacyjny - zawiera
skonkretyzowany - opisowy - obraz
zależności pomiędzy wyróżnionymi
jednostkami, oraz wzorcowe sposoby
działania na poszczególnych
stanowiskach (zakresy obowiązków)
Dokumentacja organizacyjna
c.d.
Instrukcja obiegu dokumentów
Instrukcje stanowiskowe
Procedury i opisy procesów
Statut
Dokumentacja organizacyjna wyraża
obraz formalnej struktury
organizacyjnej. Istotną rolę odgrywają
również powiązania nieformalne.
Zasady budowy struktur
organizacyjnych
zasada celowości
zasada podziału celu ogólnego i łączenia
celów cząstkowych w cel ogólny
zasada specjalizacji
zasada równowagi zadań, uprawnień i
odpowiedzialności
zasada jednoosobowego kierownictwa
zasada ustalania racjonalnych granic
nadzoru
Zasada celowości
określa konieczność jasnego i wyraźnego
określania celów zarówno dla całego
przedsiębiorstwa, jak też dla
poszczególnych jego podsystemów, do
pojedynczych stanowisk włącznie.
Zasada podziału celu ogólnego
Zgodnie z zasadą celowości dzieli się cele
ogólne na cele cząstkowe do momentu,
kiedy można je przyporządkować
pojedynczym jednostkom.
Na bazie tego podziału następuje
grupowanie pojedynczych stanowisk
pracy w komórki i większe jednostki
organizacyjne, którym przyporządkowane
zostają cele cząstkowe wyższego stopnia.
Zasada specjalizacji
Jednostki organizacyjne należy grupować
według możliwie jednorodnych zadań,
wyodrębnionych w procesie podziału celu
ogólnego.
Kryteriami grupowania może być:
specjalizacja technologiczna
(podobieństwo wykonywanych zadań),
specjalizacja przedmiotowa
(podobieństwo przedmiotu pracy)
Zasada równowagi zakresu zadań,
uprawnień i odpowiedzialności
Przydzielenie określonych zadań musi
wiązać się z jednoczesnym przyznaniem
odpowiedniego zakresu uprawnień
(kompetencji).
Jednocześnie nakłada się na stanowisko
taki zakres odpowiedzialności za
prawidłowe wykonanie obowiązków, który
odpowiada przydzielonym zadaniom i
uprawnieniom.
Zasada jednoosobowego kierownictwa
Należy dążyć do podporządkowania
hierarchicznego każdego stanowiska
pracy tylko jednemu stanowisku
kierowniczemu.
Zasada ustalania granic nadzoru
Odnosi się do konieczności ustalenia
racjonalnej wielkości zespołu, którym
może zarządzać pojedynczy kierownik.
Sprowadza się to do określania
optymalnej rozpiętości kierowania i
analizy zasięgu kierowania dla każdego
stanowiska kierowniczego.
Rozpiętość kierowania
O rozpiętości kierowania decydują:
poziom kwalifikacji kierownika i członków
zespołu
charakter zadań przydzielonych pracownikom
stopień zorganizowania systemu
rozmieszczenie zespołu w przestrzeni
zakres uprawnień i stopień samodzielności
pracowników
efektywność systemu komunikacji
Rodzaje struktur organizacyjnych
struktura liniowa
struktura funkcjonalna
struktura sztabowo-liniowa
struktura dywizjonalna
struktura macierzowa
Struktura liniowa
jednoosobowe kierownictwo
możliwość szybkiego podejmowania decyzji
łatwość utrzymania dyscypliny
indywidualna odpowiedzialność
łatwość przejrzystego ustalania zakresów
kompetencji i odpowiedzialności
mała elastyczność
duża centralizacjia
Struktura funkcjonalna
specjalizacja stanowisk kierowniczych -
daleko posunięty podział pracy
większa zdolność reagowania na zmieniającą
się sytuację
możliwość wykorzystania kompetentnych rad
kierowników funkcjonalnych (fachowców)
trudności w rozgraniczaniu zakresów
kompetencji i odpowiedzialności kierowników
możliwość otrzymania sprzecznych poleceń
naruszenie zasady jedności rozkazodawstwa
Struktura sztabowo-liniowa
przestrzeganie zasady jednoosobowego
kierownictwa
możliwość korzystania przez kierowników z
opinii wysoko wykwalifikowanych ekspertów
możliwość specjalizacji funkcjonalnej w sferze
zarządzania
możliwość utożsamiania się komórek
sztabowych z kierownictwem liniowym
możliwość sporów między kierownictwem
komórek sztabowych i komórek
wykonawczych
Struktura dywizjonalna
wydzielenie odrębnych dużych jednostek
organizacyjnych mających dużą
samodzielność
kryteria podziału: geograficzne, wg. grup
wyrobów, wg. grup odbiorców
całością systemu kieruje centrala, która
zatrzymuje dla siebie kluczowe funkcje
Rozwiązania macierzowe
występuje jednoczesne grupowanie
przedmiotowe i funkcjonalne
występuje podwójne podporządkowanie
wykonawców
możliwe konflikty kompetencyjne
rozwiązywane są poprzez szczegółowe
rozgraniczanie odpowiedzialności
duża elastyczność i łatwość
dostosowywania do nowych celów
usprawnienie komunikacji (mniejsze
znaczenie drogi służbowej)
Rola komunikacji w organizacji
kierunki przepływu informacji: pionowy:
góra-dół, dół-góra, poziomy
wpływ informacji na sprawność
funkcjonowania organizacji
bariery komunikacji
technologie komunikacyjne
Czynniki kształtowania SO
Wewnętrzne:
historia i powstanie organizacji
wielkość organizacji
cele organizacji
stosowana technologia
system społeczny
Czynniki kształtowania SO
Zewnętrzne:
ekonomiczne warunki działania
cechy zewnętrznego względem organizacji
systemu zarządzania
warunki otoczenia demograficznego,
ekologicznego, politycznego, prawnego, i in.
rozwój technologii informatycznych
rozwój metod i narzędzi zarządzania