UREGULOWANIA FORMALNO-
PRAWNE DOTYCZĄCE OCHRONY
ŚRODOWISKA W POLSCE
PAŃSTWOWY MONITORING ŚRODOWISKA
PAŃSTWOWY MONITORING ŚRODOWISKA
Najważniejsze ustawy dotyczące ochrony środowiska
Ustawa z dnia 20 lipca 1991 r. – o
Inspekcji Ochrony Środowiska
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001
r. – Prawo ochrony środowiska
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001
r. – o
odpadach
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. –
Prawo wodne
Najważniejsze ustawy dotyczące ochrony środowiska
Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o
opakowaniach i odpadach opakowaniowych
Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o
obowiązkach
przedsiębiorców
w
zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o
opłacie produktowej i opłacie depozytowej
Ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o
organizmach genetycznie zmodyfikowanych
Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu
uprawnieniami do emisji do powietrza gazów
cieplarnianych i innych substancji
Najważniejsze ustawy dotyczące ochrony
środowiska
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o
substancjach zubożających warstwę ozonową
Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie
monitorowania i kontrolowania jakości paliw
Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o
zapobieganiu szkodom w środowisku i ich
naprawie
Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o
międzynarodowym przemieszczaniu odpadów
Ustawy z dnia 3 października 2008 r. o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko
Najważniejsze ustawy dotyczące ochrony
środowiska
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i
akumulatorach
Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie
zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i
innych substancji
Ustawa z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie
ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw
Ustawa z dnia 21 maja 2010 r. o zmianie ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko oraz niektórych innych ustaw
Najważniejsze ustawy dotyczące ochrony
środowiska
Ustawa z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie
ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz
ustawy o działach administracji rządowej
Ustawa z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie
ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz
ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów
cieplarnianych i innych substancji
Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie
ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych
ustaw
Ustawa z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach
chemicznych i ich mieszaninach
UREGULOWANIA FORMALNO-
UREGULOWANIA FORMALNO-
PRAWNE DOTYCZĄCE OCHRONY
PRAWNE DOTYCZĄCE OCHRONY
ŚRODOWISKA W POLSCE
ŚRODOWISKA W POLSCE
POWIETRZE
POWIETRZE
Krajowe uregulowania formalno-
prawne związane z ochroną
powietrza
Ustawa z dnia
27 kwietnia 2001 r. –
Prawo ochrony środowiska
(
tekst
jednolity Dz. U. z 2008 r. nr 25 poz. 150
)
Ustawa
Prawo ochrony środowiska
Dział II – Ochrona powietrza
Art. 85.
Ochrona powietrza polega na zapewnieniu jak
najlepszej jego jakości, poprzez:
• utrzymanie poziomów substancji w powietrzu
poniżej dopuszczalnych dla nich poziomów lub
co najmniej na tych poziomach;
• zmniejszanie poziomów substancji w powietrzu
co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one
dotrzymane;
• zmniejszanie i utrzymanie poziomów substancji
w powietrzu poniżej poziomów docelowych
albo poziomów celów długoterminowych lub co
najmniej na tych poziomach.
Prawo ochrony środowiska – Strefy
Art. 87.
1. Oceny jakości powietrza dokonuje się w strefach.
Zgodnie z art. 87 oraz rozp. MŚ z 6.03.2008 r. w sprawie stref, w
których dokonuje się oceny jakości powietrza
2. Strefę stanowi:
aglomeracja o liczbie mieszkańców > 250
tys.
obszar jednego lub więcej powiatów
położonych
na
obszarze
tego
samego
województwa,
nie
wchodzący
w
skład
aglomeracji.
3. Strefy określa minister właściwy do spraw
środowiska, biorąc pod uwagę substancje, których
poziom w powietrzu podlega ocenie.
Prawo ochrony środowiska – Strefy
Art. 88
Oceny jakości powietrza i obserwacji zmian
dokonuje
się
w
ramach
Państwowego
Monitoringu Środowiska
Art. 89.
Podstawę klasyfikacji stref w oparciu o wyniki
rocznej oceny jakości powietrza stanowią:
•
dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu
powiększone o margines tolerancji
•
dopuszczalne poziomy substancji w powietrzu,
•
poziomy docelowe
•
poziomy celów długoterminowych dla ozonu.
Krajowe uregulowania formalno-prawne związane z
ochroną powietrza
rozporządzenie MŚ z dnia 3 marca
2008
r.
w sprawie
poziomów niektórych substancji w powietrzu
rozporządzenie MŚ z dnia 6 marca
2008
r.
w sprawie
stref, w których dokonuje się oceny jakości powietrza
rozporządzenie MŚ z dnia 19 listopada
2008
r.
w
sprawie zakresu i sposobu przekazywania informacji
dotyczących zanieczyszczenia powietrza
rozporządzenie MŚ z dnia 17 grudnia
2008
r.
w
sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w
powietrzu
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26
stycznia
2010
r.
w
sprawie wartości odniesienia dla
niektórych substancji w powietrzu
Ocena jakości powietrza
poziom dopuszczalny
– poziom substancji, który
ma być osiągnięty w określonym terminie i który
po tym terminie nie powinien być przekraczany;
jest standardem jakości powietrza
poziom docelowy
– poziom substancji, który ma
być osiągnięty w określonym czasie za pomocą
ekonomicznie
uzasadnionych
działań
technicznych i technologicznych;
poziom substancji ustalony w celu unikania
dalszego długoterminowego szkodliwego
oddziaływania na zdrowie ludzi
Ustawa Prawo ochrony środowiska
Ochrona powietrza
poziom celu długoterminowego
– jest to poziom
substancji, poniżej którego, zgodnie ze stanem
współczesnej wiedzy, bezpośredni szkodliwy
wpływ na zdrowie ludzi lub środowisko jako
całość jest mało prawdopodobny;
Bieżąca ocena jakości powietrza
Klasyfikacja stref wykonywana jest co roku, na
podstawie
oceny
poziomu
substancji
w
powietrzu, a jej wynikiem jest określenie klasy
dla każdej strefy ze względu
na ochronę zdrowia
na ochronę roślin (z wyjątkiem stref grodzkich)
Klasyfikacji stref dokonuje się dla każdego
zanieczyszczenia
oddzielnie,
na
podstawie
najwyższych stężeń na obszarze każdej strefy
(monitoring stężeń SO
2
, NO
2
, NO
x
, O
3
, PM10,
C
6
H
6
, CO, oraz Pb, As, Cd, Ni i B(a)P w pyle PM10)
Zaliczenie strefy do określonej klasy wiąże się z
koniecznością podjęcia konkretnych działań na
rzecz poprawy jakości powietrza lub utrzymania
jego jakości na niezmienionym poziomie.
Poziomy dopuszczalne
dla niektórych substancji w
powietrzu, zróżnicowane ze względu na ochronę
zdrowia ludzi i ochronę roślin
na terenie kraju
Lp.
Nazwa
substan
cji
Okres
uśredniania
wyników
pomiarów
Poziom
dopuszczal
ny
substancji
w
powietrzu
[
μ
g/m
3
]
Dopuszczalna
częstość
przekraczania
poziomu
dopuszczalnego w
roku
kalendarzowym
1.
benzen
rok
kalendarzo
wy
5
a)
–
2.
dwutlen
ek azotu
jedna
godzina
200
a)
18 razy
rok
kalendarzo
wy
40
a)
–
tlenki
azotu
b)
rok
kalendarzo
wy
30
c)
–
a) poziom dopuszczalny ze względu na ochronę zdrowia ludzi
b) suma dwutlenku azotu i tlenku azotu w przeliczeniu na
dwutlenek azotu
c) poziom dopuszczalny ze względu na ochronę roślin
Poziomy dopuszczalne
dla niektórych substancji w
powietrzu, zróżnicowane ze względu na ochronę
zdrowia ludzi i ochronę roślin
na terenie kraju
Lp.
Nazwa
substan
cji
Okres
uśredniania
wyników
pomiarów
Poziom
dopuszczal
ny
substancji
w
powietrzu
[
μ
g/m
3
]
Dopuszczalna
częstość
przekraczania
poziomu
dopuszczalnego w
roku
kalendarzowym
3.
dwutlen
ek
siarki
jedna
godzina
350
a)
24 razy
24 godziny
125
a)
3 razy
rok
kalendarzo
wy
i pora
zimowa
(okres od 1
X do 31 III)
20
c)
–
4.
Ołów
d
)
rok
kalendarzo
wy
0,5
a)
–
a) poziom dopuszczalny ze względu na ochronę zdrowia ludzi
c) poziom dopuszczalny ze względu na ochronę roślin
d) suma metalu i jego związków w pyle zawieszonym PM10
Poziomy dopuszczalne
dla niektórych substancji w
powietrzu, zróżnicowane ze względu na ochronę
zdrowia ludzi i ochronę roślin
na terenie kraju
Lp
.
Nazwa
substanc
ji
Okres
uśredniania
wyników
pomiarów
Poziom
dopuszczaln
y substancji
w powietrzu
[
μ
g/m
3
]
Dopuszczalna
częstość
przekraczania
poziomu
dopuszczalnego
w roku
kalendarzowym
5.
Pył
zawieszon
y
PM 10
24 godziny
50
a)
35 razy
rok
kalendarzo
wy
40
a)
–
6.
Tlenek
węgla
8 godzin
10 000
a)
–
a) poziom dopuszczalny ze względu na ochronę zdrowia ludzi
Poziomy docelowe
dla arsenu, kadmu, niklu i
benzo(a)pirenu, określone w dyrektywie nr
2004/107/WE
L.p.
Nazwa substancji
Okres
uśredniania
wyników
pomiarów
Poziom docelowy
substancji w
powietrzu
Termin
osiągnięci
a
doceloweg
o poziomu
substancji
w
powietrzu
1. Arsen
rok
kalendarzowy
6
ng/m
3
2013
r.
2. Kadm
rok
kalendarzowy
5 ng/m
3
2013
r.
3. Nikiel
rok
kalendarzowy
20 ng/m
3
2013
r.
4.
Benzo(a)pir
en
rok
kalendarzowy
1 ng/m
3
2013
r.
Ocena jakości powietrza –
klasy stref
i wymagane działania w zależności od poziomów stężeń zanieczyszczenia,
uzyskanych w rocznej ocenie jakości powietrza, dla przypadków,
gdy jest
określony margines tolerancji*
Poziom stężeń
Klas
Klas
a
a
stref
stref
y
y
Wymagane działanie
nie przekraczający poziomu
dopuszczalnego
A
A
brak
powyżej poziomu
dopuszczalnego, lecz nie
przekraczający poziomu
dopuszczalnego
powiększonego o margines
tolerancji
B
B
określenie obszarów
przekroczeń
poziomów
dopuszczalnych
powyżej poziomu
dopuszczalnego
powiększonego o margines
tolerancji
C
C
określenie obszarów
przekroczeń poziomów
dopuszczalnych oraz
poziomów dopuszczalnych
powiększonych o margines
tolerancji
opracowanie programu
ochrony powietrza POP
* od 1.01.2010 dotyczy tylko pyłu PM2,5
Ocena jakości powietrza –
klasy stref
i wymagane działania w zależności od poziomów stężeń zanieczyszczenia,
uzyskanych w rocznej ocenie jakości powietrza, dla przypadków,
gdy
margines tolerancji nie jest określony
Poziom stężeń
Klas
Klas
a
a
stref
stref
y
y
Wymagane działanie
nie przekraczający poziomu
dopuszczalnego lub
docelowego
A
A
brak
powyżej poziomu
dopuszczalnego lub
docelowego
C
C
określenie obszarów
przekroczeń poziomów
dopuszczalnych lub
docelowych
działania na rzecz
poprawy jakości
powietrza opracowanie
programu ochrony
powietrza POP
Liczba stref w Polsce dla których dokonuje się oceny rocznej pod
kątem kryteriów ustanowionych w celu ochrony zdrowia i ochrony
roślin – 2009 rok
Klasa A
kryterium ochrony
zdrowia
dwutlenek
siarki
tlenek węgla
ołów
arsen
kadm
nikiel
Klasy stref określone na podstawie 24-godz. stężeń pyłu
PM10
w wyniku oceny jakości powietrza za rok 2009 (wg
kryteriów dotyczących ochrony zdrowia)
Do klasy C zaliczone
zostały wszystkie strefy
woj. małopolskiego.
W województwach
śląskim, łódzkim i
podkarpackim więcej niż
75% stref
zaklasyfikowano do klasy
C.
Jedynym województwem,
na terenie którego nie ma
stref zakwalifikowanych
do klasy C jest
województwo warmińsko-
mazurskie.
Klasa A – 91 stref
(54%)
Klasa C – 79 stref
(46%)
Klasyfikacja stref w UE dla przekroczeń 24-
godzinnych
PM10
w 2007 r.
brakuje danych
obszary nie zostały wyznaczone
brakuje informacji dla strefy
<= wartość dopuszczalna
> wartość dopuszczalna
Klasyfikacja stref w Polsce dla
B(a)P
na podstawie rocznej
oceny jakości powietrza za rok 2009 (ochrona zdrowia)
Do klasy C zaliczono
wszystkie strefy woj.:
małopolskiego,
mazowieckiego i
śląskiego oraz większość
stref woj.
podkarpackiego i
pomorskiego
(norma B(a)P – 1 ng/m
3
dla stężenia średniego
rocznego).
Klasa A – 97 stref (57%)
Klasa C – 73 strefy (43%)
Klasyfikacja stref w Polsce dla
O
3
na podstawie
oceny jakości powietrza za rok 2008 (poziom
docelowy, ochrona zdrowia)
28 stref w kraju:
18 stref (ok. 64%) – klasa A
10 stref – klasa C
;
Do klasy C zakwalifikowano
obszary 4 województw:
lubuskiego, dolnośląskiego
(wraz z Aglomeracją
Wrocławską), opolskiego,
łódzkiego (wraz z
Aglomeracja Łódzką) a
także cztery strefy
obejmujące obszar
województwa z
wyłączeniem aglomeracji:
strefa wielkopolska,
śląska,
zachodniopomorska i
mazowiecka.
Klasyfikacja stref w UE dla stężeń 8-godzinnych
ozonu
ze względu na zdrowie za 2007 r.
brakuje danych
obszary nie zostały wyznaczone
brakuje informacji dla strefy
<= poziom celu długoterminowego
poziom celu długoterminowego a poziom
docelowy
> poziom docelowy
Roczna ocena jakości powietrza w Polsce w
2009 roku klasa wynikowa
NO
2
Klasa C
– Aglomeracja
Krakowska
– Aglomeracja
Warszawska
Benzen
Klasa B:
2 strefy – woj. kujawsko-pomorskie
Klasa C:
3 strefy – woj. kujawsko-pomorskie
1 strefa – woj. opolskiego
UREGULOWANIA FORMALNO-
UREGULOWANIA FORMALNO-
PRAWNE DOTYCZĄCE OCHRONY
PRAWNE DOTYCZĄCE OCHRONY
ŚRODOWISKA W POLSCE
ŚRODOWISKA W POLSCE
WODY
WODY
Uregulowania formalno-prawne
gospodarki wodnej w Polsce
Ustawa z dnia
27 kwietnia 2001 r. –
Prawo
ochrony
środowiska
(
tekst
jednolity Dz. U. z 2008 r. nr 25 poz. 150
)
Ustawa z dnia
18 lipca 2001 r. – Prawo
wodne
(Dz. U. z 2005 r. nr 239 poz. 2019 późn. zm.)
Ustawa
Prawo ochrony środowiska
Dział III – Ochrona wód
Art. 97.
1. Ochrona wód polega na zapewnieniu ich jak
najlepszej jakości, w tym utrzymywanie ilości wody
na poziomie zapewniającym ochronę równowagi
biologicznej, w szczególności przez:
1) utrzymywanie jakości wód powyżej albo co
najmniej na poziomie wymaganym w przepisach;
2) doprowadzanie jakości wód co najmniej do
wymaganego przepisami poziomu, gdy nie jest on
osiągnięty.
2.
Poziom
jakości
wód
jest
określany
z
uwzględnieniem ilości substancji i energii w
wodach oraz stopnia zdolności funkcjonowania
ekosystemów wodnych.
Ustawa z dnia
18 lipca 2001 r.
Prawo wodne
Podstawowymi celami środowiskowymi w
odniesieniu do wód jest utrzymywanie lub
poprawa jakości wód, biologicznych stosunków
w środowisku wodnym i na terenach
podmokłych tak, aby dla:
a) jednolitych części wód powierzchniowych
uniknąć niekorzystnych zmian w ich stanie
ekologicznym i chemicznym (bądź potencjale
ekologicznym i stanie chemicznym w przypadku
sztucznych i silnie zmienionych jednolitych
części wód) oraz osiągnąć lub zachować dobry
stan ekologiczny (lub potencjał ekologiczny) i
stan chemiczny;
Ustawa z dnia
18 lipca 2001 r. – Prawo wodne
Podstawowymi celami środowiskowymi w
odniesieniu do wód jest utrzymywanie lub
poprawa jakości wód, biologicznych stosunków
w środowisku wodnym i na terenach
podmokłych tak, aby dla:
b) jednolitych części wód podziemnych uniknąć
niekorzystnych zmian ich stanu ilościowego i
chemicznego, odwrócić znaczące i utrzymujące
się tendencje wzrostowe zanieczyszczenia
powstałego w wyniku działalności człowieka,
zapewnić równowagę pomiędzy poborem i
zasilaniem wód podziemnych oraz zachować
lub osiągnąć dobry stan ilościowy i chemiczny.
Ustawa z dnia
18 lipca 2001 r. – Prawo wodne
Realizując powyższe cele, należy zapewnić,
aby wody, w zależności od potrzeb,
nadawały się w szczególności do:
1) zaopatrzenia ludności w wodę
przeznaczoną do spożycia;
2) rekreacji oraz uprawiania sportów
wodnych;
3) bytowania ryb i innych organizmów
wodnych w warunkach naturalnych,
umożliwiających ich migrację.
(wyciąg z art. 38 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo
wodne)
Badania i ocena stanu rzek w Polsce
Zakres i sposób badań oraz kryteria oceny
stanu
wód
rzecznych
określają
rozporządzenia do ustawy -
Prawo wodne
:
-
rozporządzenie MŚ z dnia 4 października 2002
r. w sprawie wymagań, jakim powinny
odpowiadać wody śródlądowe będące
środowiskiem życia ryb w warunkach
naturalnych
(Dz. U. z 2002 r. Nr 176, poz.1455)
;
- rozporządzenie MŚ z dnia 23 grudnia 2002 r. w
sprawie kryteriów wyznaczania wód wrażliwych
na zanieczyszczenie związkami azotu ze źródeł
rolniczych (
Dz. U. z 2002 r. Nr 241, poz. 2093
);
Badania i ocena stanu rzek w Polsce
Zakres i sposób badań oraz kryteria oceny
stanu
wód
rzecznych
określają
rozporządzenia do ustawy -
Prawo wodne
:
-
rozporządzenie MŚ z dnia 27 listopada
2002 r. w sprawie wymagań, jakim powinny
odpowiadać
wody
powierzchniowe
wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w
wodę przeznaczoną do spożycia (Dz. U. z
2002
r.
Nr
204,
poz.
1728);
- rozporządzenie MŚ z dnia 20 sierpnia 2008
r. w sprawie sposobu klasyfikacji stanu
jednolitych części wód powierzchniowych
(Dz. U. z 2008 r. Nr 162, poz. 1008);
Badania i ocena stanu rzek w Polsce
Zakres i sposób badań oraz kryteria oceny stanu
wód rzecznych określają rozp. do ustawy -
Prawo
wodne
:
- rozporządzenie MŚ z dnia 13 maja 2009 r. w
sprawie form i sposobu prowadzenia monitoringu
jednolitych części wód powierzchniowych i
podziemnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 81, poz. 685);
- rozporządzenie MŚ z dnia 22 lipca 2009 r. w
sprawie klasyfikacji stanu ekologicznego,
potencjału ekologicznego i stanu chemicznego
jednolitych części wód powierzchniowych (Dz. U. z
2009 r. Nr 122, poz. 1018).
- rozporządzenie MŚ z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie
wykazu substancji priorytetowych w dziedzinie
polityki wodnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 934).
Stan wód powierzchniowych
Stan wód powierzchniowych ocenia się,
porównując wyniki monitoringu z kryteriami
wyrażonymi jako wartości graniczne wskaźników
jakości wód.
Na stan ogólny składają się
stan ekologiczny
(w
którym pod uwagę brane są
elementy biologiczne
oraz, jako wskaźniki wspomagające, elementy
fizykochemiczne i hydromorfologiczne) oraz
stan
chemiczny
(oceniany na podstawie
wskaźników
chemicznych
, charakteryzujących występowanie
substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska
wodnego, w tym tzw. substancji priorytetowych).
Stan wód powierzchniowych
Dla
jednolitych części wód
, stanowiących
podstawową
jednostkę
gospodarowania
wodami, określa się
stan ekologiczny
przypadku
naturalnych jednolitych
części wód
mówi się o ich
stanie
ekologicznym
,
w przypadku
sztucznych bądź silnie
zmienionych jednolitych części wód
– o
potencjale ekologicznym
.
Stan ekologiczny oraz potencjał ekologiczny
klasyfikuje się przez nadanie jednolitej części
wód jednej z
pięciu klas jakości wód
.
Klasy jakości wód
Klasa I – bardzo dobry stan ekologiczny
– wody o niezmienionych warunkach
naturalnych lub zmienionych tylko
w bardzo niewielkim stopniu,
Klasa II – dobry stan ekologiczny –
zmiany warunków naturalnych w
porównaniu
do
warunków
niezakłóconych
działalnością
człowieka są niewielkie,
Klasa
III
–
umiarkowany
stan
ekologiczny – wody przekształcone w
średnim stopniu,
Klasy jakości wód
Klasa IV – słaby stan ekologiczny – wody o
znacznie
zmienionych
warunkach
naturalnych
(
biologicznych,
fizykochemicznych, morfologicznych
), gdzie
gatunki roślin i zwierząt znacznie różnią
się od tych, które zwykle towarzyszą
danemu typowi jednolitej części wód,
Klasa V – zły stan ekologiczny – wody o
poważnie
zmienionych
warunkach
naturalnych, w których nie występują
typowe dla danego rodzaju wód gatunki
fauny i flory.
Wskaźniki
wspomagają
ce
elementy
biologiczne
Stan ekologiczny
Zasady oceny wód powierzchniowych
Elementy biologiczne
substancje
szczególnie szkodliwe
dla środowiska
(priorytetowe i inne
substancje
odprowadzane w
znacznych ilościach do
wód powierzchniowych
Stan chemiczny
- fitoplankton
- makrofity i fitobentos
- bezkręgowce bentosowe
- ichtiofauna (ryby)
Elementy chemiczne
i fizykochemiczne
przejrzystość, warunki termicze,
warunki natlenienia, zasolenie,
zakwaszenie, substancje biogenne,
specyficzne zanieczyszczenia
syntetyczne i niesyntetyczne
Elementy hydromorfologiczne
reżim hydrologiczny, ciągłość cieku,
warunki morfologiczne
Stan wód
wyznacza
gorszy ze
stanów
EKOLOGICZNY
lub
CHEMICZNY
Schemat klasyfikacyjny przedstawiający kolejne działania
zmierzające do uzyskania klasyfikacji stanu ekologicznego
Źródło: http://www.krakow.pios.gov.pl/publikacje/2009/wody_ocena_2008.pdf
Klasyfikacja stanu ekologicznego jednolitych części
wód rzek objętych w roku 2007 i 2008
monitoringiem diagnostycznym (Polska)
2007 r. – spośród 267 jcw
(monitoring
diagnostyczny)
–
6 (2,2%) osiągnęło stan
dobry, a więc spełniło
wymagania określone dla
II klasy czystości
.
– 73,8% przypisano do
klasy III
(stan ekologiczny
umiarkowany
).
2008 r. – spośród 181 jcw
rzecznych
– 23 (12,7%) osiągnęło
stan ekologiczny
dobry
lub
bardzo dobry.
Klasyfikacja stanu ekologicznego JCW rzek w
roku 2007 i 2008; monitoring diagnostyczny
•
Bardzo
dobry
•
Dobry
•
Umiarkow
any
•
Słaby
•
Zły
Klasyfikacja
stanu ekologicznego
JCW rzek objętych
monitoringiem diagnostycznym w 2007 i 2008 r.
(źródło: GIOŚ/PMŚ)
Klasyfikacja
stanu chemicznego
jednolitych części
wód rzek objętych monitoringiem diagnostycznym
w 2008 roku
Ocena stanu wód
Stan wód jest
wypadkową stanu
ekologicznego i
chemicznego, a określa
go gorszy ze stanów.
Stan chemiczny
dobry
poniżej
dobrego
bardzo dobry stan
ekologiczny
dobry stan
wód
zły stan wód
dobry
stan
ekologiczny /
potencjał ekologiczny
dobry lub powyżej
dobrego
dobry stan
wód
zły stan wód
umiarkowany
stan
ekologiczny /
umiarkowany
potencjał ekologiczny
zły stan wód
zły stan wód
słaby
stan
ekologiczny / słaby
potencjał ekologiczny
zły stan wód
zły stan wód
zły stan ekologiczny /
zły potencjał
ekologiczny
zły stan wód
zły stan wód
S
ta
n
/p
o
te
n
c
ja
ł
e
k
o
lo
g
ic
zn
y
Klasyfikacja
stanu jednolitych części wód
rzek
objętych monitoringiem diagnostycznym w 2008 r.
5,5 %
70,5%
24%
Zbiorcze wyniki klasyfikacji
jezior
wg stanu
ekologicznego, objętych monitoringiem w latach
2007-2008
(źródło: GIOŚ/PMŚ)
Ocena jakości wód przeznaczonych do
zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia
A1
A2
A3
Wody
wymagające
prostego
uzdatniania
fizycznego,
w
szczególnoś
ci filtracji
oraz
dezynfekcji.
Wody wymagające
typowego
uzdatniania
fizycznego i
chemicznego, w
szczególności
utleniania
wstępnego,
koagulacji,
flokulacji,
dekantacji, filtracji i
dezynfekcji
(chlorowanie
końcowe)
Wody wymagające
wysokosprawnego
uzdatniania
fizycznego i
chemicznego, w
szczególności
utleniania,
koagulacji,
flokulacji,
dekantacji, filtracji,
adsorpcji na węglu
aktywnym,
dezynfekcji
(ozonowanie,
chlorowanie
końcowe).
UREGULOWANIA FORMALNO-
UREGULOWANIA FORMALNO-
PRAWNE DOTYCZĄCE OCHRONY
PRAWNE DOTYCZĄCE OCHRONY
ŚRODOWISKA W POLSCE
ŚRODOWISKA W POLSCE
ODPADY
ODPADY
Uregulowanie formalno-prawne
gospodarki odpadami w Polsce
Kompleksowe rozwiązania w dziedzinie
gospodarki odpadami zawiera
Ustawa o odpadach
Ustawa o odpadach
z dnia 27 kwietnia 2001 r.
(Dz. U. Nr 62 poz. 628)
Uregulowanie formalno-prawne gospodarki
odpadami w Polsce
Ustawa
Ustawa
określa zasady postępowania z
odpadami
w
sposób
zapewniający
ochronę życia i zdrowia ludzi oraz
ochronę środowiska zgodnie z zasadą
zrównoważonego
rozwoju,
a
w
szczególności
zasady
zapobiegania
powstawaniu odpadów lub ograniczania
ilości odpadów i ich negatywnego
oddziaływania na środowisko, a także
odzysku
lub
unieszkodliwiania
odpadów.
Ustawa o odpadach
1. Ustawa podaje zasady gospodarowania
odpadami
Nakłada
na
wytwórcę
odpadów
obowiązek
zapobiegania
powstawaniu
odpadów
lub
ograniczenia ich ilości a także zmniejszenie ich
negatywnego oddziaływania na środowisko;
Nakazuje zapewnienie, zgodnego z zasadami
ochrony środowiska, odzysku;
Wprowadza,
zgodny
z
zasadami
ochrony
środowiska, obowiązek unieszkodliwiania odpadów;
Nakazuje selektywne zbieranie odpadów;
Zakazuje mieszania różnego rodzaju odpadów,
Transport odpadów niebezpiecznych musi być
zgodny z narzuconymi przepisami obowiązującymi
przy transporcie materiałów niebezpiecznych.
Ustawa o odpadach
2. Ustawa wprowadza obowiązek przygotowania
planów gospodarki odpadami
Plany określają:
Opis
aktualnego
stanu
gospodarki
odpadami;
Prognozowane zmiany w zakresie gospodarki
odpadami;
Działania zmierzające do poprawy sytuacji w
zakresie gospodarowania odpadami;
Instrumenty finansowe służące realizacji
zamierzonych celów;
System monitoringu i oceny realizacji
zamierzonych celów.
Ustawa o odpadach
3. Ustawa reguluje zadania samorządu
terytorialnego w zakresie gospodarki odpadami
komunalnymi
Do
obowiązkowych
zadań
gmin
w
zakresie
gospodarki odpadami komunalnymi należy:
zapewnianie warunków funkcjonowania systemu
selektywnego zbierania i odbierania odpadów
komunalnych wszystkim mieszkańcom gminy;
zapewnianie budowy, utrzymania i eksploatacji
instalacji
i
urządzeń
do
odzysku
i
unieszkodliwiania odpadów komunalnych oraz
odpadów
niebezpiecznych
wydzielonych
z
odpadów komunalnych;
zapewnianie
warunków
ograniczenia
masy
odpadów
komunalnych
ulegających
biodegradacji;
inicjowanie i ułatwianie tworzenia punktów
zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i
elektronicznego;
Ustawa o odpadach
4. Ustawa nakłada obowiązki dla posiadaczy odpadów i
transportujących odpady
Wytwórca odpadów powinien:
Uzyskać pozwolenie na wytwarzanie odpadów;
Uzyskać decyzję zatwierdzającą program
gospodarki odpadami niebezpiecznymi;
Przedłożyć
informację
o
wytwarzanych
odpadach oraz o sposobach gospodarowania
wytworzonymi
odpadami,
określić
ilość
odpadów przewidzianych do wytwarzania w
ciągu roku, wskazać sposoby zapobiegania
powstawaniu odpadów lub ograniczania ich
ilości, wskazać miejsca i sposoby ich
magazynowania.
Ustawa o odpadach
Ustawa określa także:
5.
Szczególne zasady gospodarowania
niektórymi rodzajami odpadów.
6.
Zasady termicznego przekształcania
odpadów.
7.
Zasady składowania i magazynowania
odpadów i rodzaje składowisk.
8.
Przepisy karne i opłaty sankcyjne.
Ustawa o odpadach
Załączniki:
Załącznik nr 1 określa kategorie odpadów
Załącznik nr 2 wymienia kategorie lub
rodzaje
odpadów niebezpiecznych
Załącznik nr 3 podaje składniki odpadów,
które kwalifikują je jako odpady
niebezpieczne
Załącznik nr 4 podaje właściwości odpadów,
które
powodują, że odpady są
niebezpieczne
Załącznik nr 5 definiuje procesy odzysku
Załącznik
nr
6 definiuje
procesy
unieszkodliwiania
odpadów
Odpady wytworzone w Polsce według rodzajów
w 2009 r. (z wyłączeniem odpadów komunalnych)
Odpady wytworzone w latach 2000-2009 (z
wyłączeniem odpadów komunalnych)
Odpady wytworzone według województw w 2009 r.
(z wyłączeniem odpadów komunalnych)
Lubuskie
730
tys. ton
Warmińsko-mazurskie – 755 tys. ton
Podlaskie
738
tys. ton
Dolnośląskie – 33 307
tys. ton
Śląskie
–
32 257
tys.
ton
Małopolskie
–
6 682
tys. ton
111 060
tys.
ton
PAŃSTWOWY MONITORING
PAŃSTWOWY MONITORING
ŚRODOWISKA
ŚRODOWISKA
Państwowy Monitoring Środowiska
Źródłem informacji o środowisku jest PMŚ
Powołany Ustawą o Państwowej Inspekcji
Ochrony Środowiska z dnia 20 lipca 1991
Jego rangę wzmocniła 10 lat później ustawa
Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia
2001 r.
Koordynatorem PMŚ jest Główny Inspektor
Ochrony Środowiska
PMŚ stanowi system pomiarów, ocen i prognoz
stanu
środowiska
oraz
gromadzenia,
przetwarzania i rozpowszechniania informacji o
środowisku.
Celem PMŚ jest zwiększenie działań na rzecz
ochrony
środowiska
poprzez
zbieranie,
analizowanie i udostępnianie danych dotyczących
stanu środowiska i zmian w nim zachodzących.
Państwowy Monitoring Środowiska – zadania
Podstawowe zadanie – dostarczanie informacji o:
• aktualnym stanie i stopniu zanieczyszczeń
poszczególnych komponentów środowiska
• ładunkach zanieczyszczeń doprowadzanych do
środowiska
• dynamice
antropogenicznych
przemian
środowiska przyrodniczego
• przewidywanych
skutkach
użytkowania
środowiska
Państwowy Monitoring Środowiska – zadania
•
jakości
elementów
przyrodniczych,
dotrzymywania standardów jakości środowiska
określonych
przepisami
oraz
obszarach
występowania przekroczeń tych standardów.
• występujących zmianach jakości elementów
przyrodniczych i przyczynach tych zmian, w
tym powiązaniach przyczynowo-skutkowych
występu-jących pomiędzy emisjami i stanem
elementów przyrodniczych.
PMŚ wspomaga działania na rzecz ochrony
środowiska
poprzez
systematyczne
informowanie
organów
administracji
i
społeczeństwa o:
PMŚ – zakres danych
PMŚ na podstawie badań monitoringowych
obejmuje informacje w zakresie:
• jakości powietrza
• jakości wód śródlądowych, powierzchniowych i
podziemnych oraz morskich wód wewnętrznych i
wód morskich terytorialnych
• jakości gleby i ziemi
• hałasu
• promieniowania jonizującego i pól
elektromagnetycznych
• stanu zasobów środowiska, w tym lasów
• rodzajów i ilości substancji lub energii
wprowadzanych do powietrza, wód, gleby i ziemi
• wytwarzania i gospodarki odpadami
Państwowy Monitoring Środowiska
PMŚ zbiera dane na podstawie:
pomiarów dokonywanych przez organy administracji
zobowiązane na podstawie ustaw do wykonywania
badań monitoringowych
danych zbieranych w ramach statystyki publicznej
informacji
udostępnianych
przez
inne
organy
administracji
pomiarów stanu środowiska, wielkości i rodzajów emisji
a także ewidencji, do których prowadzenia obowiązane
są podmioty z mocy prawa lub na mocy decyzyjnej
innych
informacji
uzyskanych
odpłatnie
lub
nieodpłatnie od podmiotów niebędących organami
administracji
Badania monitoringowe przeprowadza się
cyklicznie stosując ujednolicone metody
zbierania, gromadzenia i przetwarzania
danych
Państwowy Monitoring Środowiska
PMŚ
jest
narzędziem
oceny
polityki
ekologicznej państwa
Zasady funkcjonowania PMŚ określają przepisy
Ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska z dnia
20 lipca 1991 r.
Struktura
PMŚ
Państwowy Monitoring Środowiska -
Struktura
Blok PRESJE na środowisko
– pozyskiwanie
informacji o ładunkach zanieczyszczeń
wprowadzanych do powietrza, wód i ziemi,
niezbędne do realizacji celów PMŚ
Państwowy Monitoring Środowiska -
Struktura
Blok STAN środowiska
– obejmuje działania
związane z pozyskiwaniem, gromadzeniem,
analizowaniem
i
upowszechnianiem
informacji o poziomach substancji i innych
wskaźników
charakteryzujących
stan
poszczególnych elementów przyrodniczych
– wykonywane są oceny
poszczególnych komponentów środowiska,
uwzględniające w coraz szerszym zakresie
wpływ elementów presji
Państwowy Monitoring Środowiska -
Struktura
Blok OCENY I PROGNOZY
– określa rodzaje i
intensywność oddziaływania na środowisko przy
pomocy wybranych wskaźników środowiskowych
lub wskaźników zrównoważonego rozwoju
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ