1. zamontować parownik

2. zamontować wspornik sprężarki i sprężarkę

3. zamontować skraplacz

4. zamontować wiązkę elektryczną

5. zamontować węże gazowe

6. sprawdzić obwód elektryczny, silniki wentylatorów i sprzęgło sprężarki

7. sprawdzić wizualnie całą instalację

8. opróżnić układ z wilgoci i powietrza, sprawdzić szczelność

9. napełnić układ czynnikiem gdy jest wyłączony

10. zakończyć napełnianie układu w czasie pracy

11. sprawdzić szczelność układu kontrolując go wykrywaczem wycieków

12. sprawdzić poprawność pracy układu

Zabudowa

Zabudowa

Dodatkowa ilość oleju

Sprężarka jest fabrycznie zalana olejem, ale zawsze należy

dodać trochę oleju do układu. Ta dodatkowa ilość zależy od

długości przewodów gazowych. Ilość oleju, którą trzeba dolać

można wyliczyć przy pomocy wzoru:

ilość_oleju_do_dodania_w_ml =

= (długość_węży_w_m x 14,8) – 67,72

Zabudowa

Położenie czujnika zaworu rozprężnego

1 – zawór rozprężny

2 – parownik

3 – czujnik

4 – przewód wylotowy parownika

Zabudowa

Parownik wbudowany w układ ogrzewania i wentylacji

a – klapa recyrkulacji

b – dmuchawa

c – parownik

d – klapa regulacji
temperatury

e – nawiew na szybę

f – nawiew centralny

g – wlot powietrza z
wnętrza

h – wlot powietrza z
zewnątrz

i - nagrzewnica

l – nawiew na nogi

m – klapa rozdziału
powietrza

Zabudowa

Zestaw manometrów

Zabudowa

Opróżnienie układu z zanieczyszczeń i kontrola szczelności

1. połączyć pompę próżniową z kolektorem zestawu; upewnić się, że

w kolektorze nie ma czynnika – mógłby on zostać zassany do

pompy

2. zamknąć wszystkie zawory na belce

3. podłączyć wąż serwisowy niskiego ciśnienia (niebieski) do zaworu

serwisowego niskiego ciśnienia, a wąż wysokiego ciśnienia

(czerwony) do zaworu wysokiego ciśnienia

4. włączyć pompę próżniową, otworzyć zawór 1 aż ciśnienie spadnie

poniżej 6mbar, po zamknięciu zaworu wakuometr powinien

wskazywać to samo ciśnienie – oznacza to brak nieszczelności

5. otworzyć zawór niskiego ciśnienia i zawór 1 i obserwować czy

ciśnienie spada; jeśli nie to oznacza to, że obwód jest zatkany;

otworzyć zawór wysokiego ciśnienia i „próżniować” aż ciśnienie

spadnie poniżej 10mbar

Zabudowa

Opróżnienie układu z zanieczyszczeń i kontrola szczelności

1. po 10-15 minutach zamknąć zawór pompy i pozwolić układowi

ustabilizować się, wskazanie wakuometru nie powinno się zmienić,

brak zmian we wskazaniach oznacza, że układ jest szczelny i nie

ma w nim zanieczyszczonego oleju; jeśli ciśnienie w układzie

wzrasta, ponowić „próżniowanie” i sprawdzić ponownie szczelność;

w przypadku jej obecności sprawdzić wszystkie połączenia,

dokręcić złącza

2. zamknąć zawory na „belce”, odłączyć wąż pompy i wyłączyć ją

UWAGA

W układach pracujących na R134a do testów używać tego samego

czynnika.

3. podłączyć wąż żółty (łączący pompę z „belką”), otworzyć na chwilę

zawór przy butli, aby przedmuchać wąż czynnikiem i wyrzucić z

niego powietrze

Zabudowa

Opróżnienie układu z zanieczyszczeń i kontrola szczelności

1. otworzyć zawór niskiego ciśnienia 2 aż manometr B wskaże

ciśnienie równe ciśnieniu czynnika w butli; obserwować manometr

wysokiego ciśnienia aby upewnić się, że obwód nie jest zatkany;

zamknąć zawory na belce i przy butli i odłączyć wąż od butli

2. podłączyć tenże wąż do butli z azotem; otworzyć zawór na butli i

reduktorem ustawić ciśnienie tak aby było wyższe niż ciśnienie w

instalacji; przedmuchać wąż azotem; otworzyć zawór niskiego

ciśnienia i w miarę wzrostu ciśnienia także zawór wysokiego

ciśnienia; pozwolić aby ciśnienie wzrosło do 10bar; zamknąć

zawory; sprawdzić szczelność układu; jeśli trzeba dokręcić

połączenia i powtórzyć test

3. wypuścić mieszaninę czynnika i azotu do atmosfery odłączając

wąż od butli z azotem i otwierając zawór niskiego ciśnienia;

powtórzyć „próżniowanie”.

1. Podłączyć butlę z czynnikiem do dolnego zaworu cylindra

pomiarowego. Przedmuchać węże i cylinder czynnikiem.

2. Napełnić cylinder ciekłym czynnikiem odwracając butlę do góry

dnem i otwierając zawory butli i cylindra. Butla musi być wyżej niż

cylinder. Może być konieczne podgrzanie butli, aby czynnik zaczął

się przelewać. Zamknąć zawory kiedy do cylindra wpłynie

odpowiednia ilość czynnika.

3. Wagę czynnika wyznacza się obracając skalę na cylindrze

pomiarowym aż linia odpowiadająca ciśnieniu w cylindrze pokryje

się z czerwoną linią. Ciśnienie czynnika w cylindrze odczytać na

odpowiednim manometrze. Włączyć grzałkę cylindra aby podnieść

ciśnienie w cylindrze. Zmniejszy to czas napełniania układu,

szczególnie przy niskich temperaturach otoczenia.

4.

Odłączyć butlę od cylindra. Cylinder podłączyć do „belki”.

Przedmuchać wąż czynnikiem.

Zabudowa

Napełnianie układu czynnikiem gazowym

1. W przypadku korzystania z wagi zamiast cylindra pomiarowego,

butlę z czynnikiem podłącza się bezpośrednio do belki i umieszcza

na wadze. Przed rozpoczęciem napełniania układu wagę należy

wytarować. Przy niskich temperaturach otoczenia, dobrze jest

podgrzać butlę.

2. Otworzyć zawór niskiego ciśnienia. Czynnik zacznie przepływać do

układu. Obserwować manometr wysokiego ciśnienia aby upewnić

się, że obwód nie jest zatkany. Poczekać aż ciśnienie w układzie

zrówna się z ciśnieniem w cylindrze (butli).

3. Zamknąć wszystkie zawory. uruchomić silnik i włączyć

klimatyzację, a termostat nastawić na maksymalne chłodzenie.

Zabudowa

Napełnianie układu czynnikiem gazowym

1. Skontrolować pracę systemu. J eżeli w układzie jest za mało

czynnika, otworzyć zawór niskiego ciśnienia i pozwolić czynnikowi

wpływać do układu. Zamknąć zawór gdy praca układu będzie

poprawna lub gdy do układu wprowadzimy podaną ilość czynnika.

Nie otwierać zaworu wysokiego ciśnienia.

2. J eśli układ został napełniony i działa prawidłowo, zamknąć

wszystkie zawory, wyłączyć klimatyzację. Po zatrzymaniu silnika,

można odłączyć węże serwisowe. Zachować ostrożność przy

odłączaniu węża wysokiego ciśnienia, gdyż jest tam gorący

czynnik pod wysokim ciśnieniem.

Układ jest właściwie napełniony kiedy:

- we wzierniku nie widać pęcherzyków (nie dotyczy układów z

R134a);

- niskie ciśnienie wynosi 1,3 do 2,0bar przy temperaturze

zewnętrznej 25

O

C;

- w układzie jest podana przez producenta ilość czynnika;

- temperatura powietrza wylatującego z parownika jest z

zakresu 3 do 6

O

C.

3. Skontrolować szczelność układu. Założyć kapturki ochronne na

zawory serwisowe.

Zabudowa

Napełnianie układu czynnikiem gazowym

1. Podłączyć butlę z czynnikiem do dolnego zaworu cylindra

pomiarowego. Przedmuchać węże i cylinder czynnikiem.

2. Napełnić cylinder ciekłym czynnikiem odwracając butlę do góry

dnem i otwierając zawory butli i cylindra. Butla musi być wyżej niż

cylinder. Może być konieczne podgrzanie butli, aby czynnik zaczął

się przelewać. Zamknąć zawory kiedy do cylindra wpłynie

odpowiednia ilość czynnika.

3. Wagę czynnika wyznacza się obracając skalę na cylindrze

pomiarowym aż linia odpowiadająca ciśnieniu w cylindrze pokryje

się z czerwoną linią. Ciśnienie czynnika w cylindrze odczytać na

odpowiednim manometrze. Włączyć grzałkę cylindra aby podnieść

ciśnienie w cylindrze. Zmniejszy to czas napełniania układu,

szczególnie przy niskich temperaturach otoczenia.

4.

Odłączyć butlę od cylindra. Cylinder podłączyć do „belki”.

Przedmuchać wąż czynnikiem

.

Zabudowa

Napełnianie układu czynnikiem ciekłym

1. W przypadku korzystania z wagi zamiast cylindra pomiarowego,

butlę z czynnikiem podłącza się bezpośrednio do belki i umieszcza

na wadze dnem do góry. Przed rozpoczęciem napełniania układu

wagę należy wytarować. Przy niskich temperaturach otoczenia,

dobrze jest podgrzać butlę.

2. Otworzyć zawór wysokiego ciśnienia. Czynnik zacznie przelewać

się do układu. Obserwować manometr niskiego ciśnienia aby

upewnić się, że obwód nie jest zatkany. Poczekać aż do układu

wpłynie ilość czynnika o ok.100g mniejsza niż przewidziana przez

producenta. J eśli ilość czynnika, którą należy wprowadzić do

układu nie jest znana wlać o ok. 500g mniej niż się spodziewamy.

3. Zamknąć wszystkie zawory. Przełączyć wąż z dolnego zaworu

cylindra do górnego zaworu. Przedmuchać wąż czynnikiem.

4. W przypadku korzystania z wagi zamiast cylindra pomiarowego,

butlę z czynnikiem odwrócić w normalną pozycję.

5.

Zamknąć wszystkie zawory. uruchomić silnik i włączyć

klimatyzację, a termostat nastawić na maksymalne chłodzenie.

Zabudowa

Napełnianie układu czynnikiem ciekłym

1. Skontrolować pracę systemu. J eżeli w układzie jest za mało

czynnika, otworzyć zawór niskiego ciśnienia i pozwolić czynnikowi

wpływać do układu. Zamknąć zawór gdy praca układu będzie

poprawna lub gdy do układu wprowadzimy podaną ilość czynnika.

Nie otwierać zaworu wysokiego ciśnienia.

2. J eśli układ został napełniony i działa prawidłowo, zamknąć

wszystkie zawory, wyłączyć klimatyzację. Po zatrzymaniu silnika,

można odłączyć węże serwisowe. Zachować ostrożność przy

odłączaniu węża wysokiego ciśnienia, gdyż jest tam gorący

czynnik pod wysokim ciśnieniem.

Układ jest właściwie napełniony kiedy:

- we wzierniku nie widać pęcherzyków (nie dotyczy układów z

R134a);

- niskie ciśnienie wynosi 1,3 do 2,0bar przy temperaturze

zewnętrznej 25

O

C;

- w układzie jest podana przez producenta ilość czynnika;

- temperatura powietrza wylatującego z parownika jest z

zakresu 3 do 6

O

C.

3. Skontrolować szczelność układu. Założyć kapturki ochronne na

zawory serwisowe.

Zabudowa

Napełnianie układu czynnikiem ciekłym

Zabudowa

Kontrola i uruchomienie układu

P ro to k ół z m o n ta ż u i u ru c h o m ie n ia

u kła d u k lim a ty z a c ji

M o n tu ją c y :

.................................................

K lie n t:

.................................................

S k ra p la c z : (n r s e r .)

....................................

P a ro w n ik : (n r s e r.

....................................

S p rę ż a rk a : (n r s e r.)

....................................

S p rę ż a rk a

 W s p o rn ik z a m o n to w a n y p o p ra w n ie .

 Wła ś c iw y n a c ią g p a s k a n a p ę d o w e g o .

 Wła ś c iw ie z a w ie s z o n a .

 R o z m ia r p a s k a .

Wę ż e

 P o p ra w n ie p o dłą c z o n e i p o p ro w a d z o n e .

 K oń c ó w k i d o b rz e z a c iś n ię te i d o k rę c o n e .

 Z a b e z p ie c z o n e p rz e d p rz e ta rc ie m .

 Z a b e z p ie c z o n e p rz e d w y s o ką te m p e ra tu rą .

 Uż y to k le ju d o p o łą c z e ń s k rę c a n y c h .

 O -rin g i z ało ż o n e .

O d p ro w a d z e n ie s k ro p lin

 Wę ż e b ie g n ą w d ó ł.

 Z a w ó r z w ro tn y z ało ż o n y .

 W o d a o d pły w a p rz e z w ę ż y k i.

P a ro w n ik

 P e w n ie z a m o c o w a n y .

 T aś m a iz o la c y jn a z a ło ż o n a n a k o ń c ó w k ę w y lo to w ą .

 W e n ty la to ry o b ra c a ją s ię s w o b o d n ie .

In s ta la c ja e le k tr yc z n a

 E le m e n ty z a b e z p ie c z a ją c e z a ło ż o n e .

 Z ało ż o n e w ła ś c iw e b e z p ie c z n ik i.

 P o p ra w n ie p o p ro w a d z o n e p rz e w o d y .

 S p rzę g ło d z ia ła p ra w id ło w o .

 W yłą c z n ik (i) c iś n ie n io w y z a ło ż o n y .

 C z u jn ik i te m p e ra tu ry /te rm o s ta t z ało ż o n e .

O s u s z a c z

 P e w n ie z a m o c o w a n y .

 Wła ś c iw y k ie ru n e k p rz e p ły w u c z y n n ik a .

 Z a m o c o w a n y p io n o w o .

S k ra p la c z

 W e n ty la to ry o b ra c a ją s ię s w o b o d n ie .

 Wła ś c iw y k ie ru n e k p rz e p ły w u p o w ie trz a .

 S w o b o d n y p rz e pły w p o w ie trz a .

 P e w n ie z a m o c o w a n y .

 Z a m o c o w a n y w e wła ś c iw e j p o z y c ji.

N r k a rty
N r s e r. in s ta la c ji

C z y n n ik c hł.

R 1 3 4 a

Iloś ć

O le j

R o d z a j

Iloś ć

B a rw n ik

T

N

S p ra w d z o n e p rz e z : .........................................

D a ta : ..................... Z e s ta w n r: ........................
D a ta p ro d u k c ji: ................................................
P o ja z d : .............................................................
N a p ię c ie : ..................... N r re j.: .......................
V IN : ...................................................................
S ta n lic z n ik a : ...................................................

T e s t u kła d u

 O p róż n io n y z p o w ie trz a

 P ró b a s z c z e ln oś c i N

2

. ............... b a r

 W yłą c z n ik n is k o c iś n ie n io w y . W y ł. ........ b a r Z a ł. ......... b a r

 W yłą c z n ik ś re d n ie g o c iś n . Z a ł. ........ ..b a r W y ł. ......... b a r

 U kła d n a p e łn io n y c z y n n ik ie m c h ło d n ic z y m .

 S z kło w z ie rn ik a c z y s te .

 W yłą c z n ik w y s o k o c iś n ie n io w y . W y ł. .. .... b a r Z a ł. ...... b a r

 O s ta te c z n a p ró b a s z c z e ln oś c i.

 P ra w idło w a p ra c a s y s te m u n a p o s to ju .

T e s t u kła d u (P o p e w n y m c z a s ie )

C z a s

T e m p . w
p o j.

P a r. z ał..

P a r. w ył.

S k r . z ał.

S k r . w ył.

S s a n ie

Tło c z .

S p rzę g ło . Z a ł. ... ........... ....

O

C W ył. ........ .... ........

O

C

P ra c a n a p o s to ju . ....... .... A ...... .... ..V

U kła d y c h ło d n ic z e

P o z io m iz o la c y jn oś c i p o ja z d u : ..............
D IF ......... L S E ......... H S E .. ........ F S T ........... S e tp o in t...........

O g rz e w a n ie /C hło d z e n ie (U k ła d y d w u fu n k c y jn e )

P o p ra w n a p ra c a z a w o ru w o d n e g o .

T e s t o s ta te c z n y

W y p ełn io n a ta b lic z k a z n a m io n o w a s y s te m u .

In s tru k c ja o b słu g i d o s ta rc z o n a .
K a rta g w a ra n c y jn a w y p ełn io n a .

U w a g i:

P o w yż s z a in s ta la c ja z o s ta ła z a m o n to w a n a i u ru c h o m io n a z g o d n ie z z a le c e n ia m i w y d a n y m i p rz e z E b e rs p a e c h e r S p .z o .o . i A u to c lim a S . p . A .

P o d p is k lie n ta : ...............................................

N a z w is k o k o n tro lu ją c e g o : ......................................
P o d p is k o n tro lu ją c e g o : ..........................................
S ta n o w is k o : ...........................................................