Trudna intubacja
Trudna intubacja
Przyczyny ciężkich powikłań anestezjologicznych (%)
Anesthesiology
Oddechowe
37
Zła wentylacja / oksygenacja 12
Trudna intubacja
6
Intubacja przełyku 6
Aspiracja
3
Niedrożność dróg oddechowych
3
Skurcz oskrzeli
2
Inne
6
Awaria sprzętu
9
Krążeniowe
6
Pomyłki związane z lekami
4
Trudna wentylacja przez maskę
-
wg standardów ASA
Trudna wentylacja przez maskę
-
wg standardów ASA
Anestezjolog nie jest w stanie utrzymać SpO2
>90% przy użyciu 100% tlenu do wentylacji na
maskę u pacjenta, który uprzednio miał SpO2
>90%.
Anestezjolog nie jest w stanie zapobiec objawom
niedostatecznej wentylacji, wentylując pacjenta
przez maskę.
Trudna laryngoskopia
-
wg standardów ASA
Trudna laryngoskopia
-
wg standardów ASA
Nie można uwidocznić choćby części
strun głosowych przy pomocy
konwencjonalnego laryngoskopu.
Trudna intubacja dotchawicza
-
wg standardów ASA
Trudna intubacja dotchawicza
-
wg standardów ASA
Więcej niż trzy usiłowania intubacji przy
pomocy konwencjonalnego laryngoskopu.
Intubacja, która zajmuje więcej niż 10
min.
Przewidywanie trudnej intubacji
Przewidywanie trudnej intubacji
wywiady
trudności z intubacją podczas
wcześniejszych operacji
karty wypisowe
archiwalne historie chorób w których
odnotowano problemy anestezjologiczne
Przewidywanie trudnej intubacji
Przewidywanie trudnej intubacji
badanie fizykalne
należy zwrócić uwagę na następujące elementy
dostęp do jamy ustnej po pełnym otwarciu ust
budowa żuchwy
zbyt mała, cofnięta
ruszające się zęby
budowa i ruchomość szyi
przygięcie, wyprostowanie, rotacja
otyłość
nieprawidłowości anatomiczne
Zespoły związane z ryzykiem trudnej
intubacji
Zespoły związane z ryzykiem trudnej
intubacji
wrodzone wady anatomiczne
nowotwory
–
nowotwory jamy ustnej i gardła
–
zbliznowacenia poradiacyjne unieruchamiające tkanki
urazy twarzoczaszki
–
zmiana warunków anatomicznych
–
presja czasu wskutek krwotoku i zaburzeń oddychania
oparzenia
–
obrzęki twarzy,śluzówek jamy ustnej, gardła
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
nieprawidłowości w zakresie ust i szczęk
nieprawidłowości
dotyczące stawu skroniowo- żuchwowego
świeże zdrutowanie / unieruchomienie szczęk
zespół Bindera (twarz łudkowata)
zespół Beckwith - Wiedermana
–
ograniczone otwarcie ust
–
trudna intubacja
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
nieprawidłowe masy tkankowe
torbiele skórzaste
naczyniaki
dysplazja włóknista
włókniako- nerwiaki
–
zajęcie dróg oddechowych
naczyniaki i włókniakonerwiaki
–
utrudnienie ułożenia pacjenta
lub maski twarzowej
zależne od wielkości i umiejscowienia mas tkankowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
urazy
złamania czaszkowo- twarzowe
rany postrzałowe
inne
–
możliwa trudna intubacja
–
ryzyko zaaspirowania krwi
lub zawartości żołądka
–
ograniczenie ruchomości szczęk w przypadku
świeżego zdrutowania
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Nieprawidłowe kształty głowy
przedwcześnie zarośnięte szwy
czaszkowe
- craniostomozy
–
znaczna utrata krwi,
gdy proces dotyczy wielu szwów
–
współistnienie innych wad
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
ważniejsze zespoły chorobowe
zespół Crouzona
zespół Pfieiffera
zespół Aperta
zespół Carpentera
zespół Cohena
zespół Waardenberga
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
–
craniostomozy dotyczące wielu szwów
–
niedorozwój szczęki
–
zrośnięte palce rąk i nóg
(zespół Pfieiffera i Aperta)
–
obturacja górnych dróg oddechowych w
zakresie jamy nosowej lub podniebienia
(zespół Aperta i Cruzona)
–
niedorozwój żuchwy w ciężkich
przypadkach
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
implikacje anestezjologiczne
–
współistnienie wad serca
–
bezdech we śnie z obturacją dróg
oddechowych
–
problemy z intubacją przy małej żuchwie
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
asymetrie twarzy
mikrosomia połowy twarzy
zanik połowy twarzy - zespół Romberga
przerost połowy twarzy
wrodzone porażenie nerwu twarzowego
zespół Goldenchara
–
ograniczone otwarcie ust
–
zniekształcona anatomia
nagłośni i wejścia do krtani
–
współistnienie wad serca
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
rozszczepy
rozszczep wargi
rozszczep wargi i podniebienia
zespół Pierre- Robina
zespół Teachera- Collinsa
–
zaklinowanie laryngoskopu w szczelinie
rozszczepu
–
problemy z wentylacją w okresie
pooperacyjnym
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Zespół Pierre- Robina
niedorozwój żuchwy - mikrognacja
rozszczep podniebienia
zwężenie szpary ustnej
wady serca
–
ubytek przegrody międzykomorowej
–
przetrwały przewód tętniczy Botalla
–
trudności intubacyjne
–
z wiekiem poprawa warunków intubacji
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Klasyfikacja nieprawidłowości
czaszkowo- szczękowo- twarzowych
Zespół Teachera - Collinsa
hipoplazja kości skroniowej, jarzmowej, szczęki
niedorozwój żuchwy
zniekształcenie małżowiny usznej
rozszczep podniebienia
zmiany w kręgach szyjnych
–
trudności intubacyjne
–
trudności z intubacją narastają z wiekiem
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Skala Mallampati
ocena widoczności struktur jamy ustnej i gardła
I: widoczne podniebienie miękkie z języczkiem
i tylna ściana gardła
II: widoczne łuki podniebienno- gardłowe
i część języczka (część zasłonięta przez
podstawę języka)
III: widoczne tylko podniebienie miękkie i język
IV: widoczny wyłącznie język
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Skala Mallampati
wartość predykcyjna 50%
często wyniki fałszywie pozytywne
wartość badania obniżają:
–
fonacja podczas próby (poprawa
wizualizacji)
–
wykonywanie próby w pozycji leżącej
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Odległość tarczowo- bródkowa
odległość od wcięcia tarczowego do bródki
odległość mniejsza niż 6 cm zapowiada
trudności
z intubacją
często wyniki fałszywie pozytywne
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
ocena obu wskaźników
zwiększa prawdopodobieństwo
wyłapania trudnych technicznie
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Odległość mostkowo- bródkowa
odległość od górnego brzegu rękojeści
mostka do kostnego punktu bródki przy
maksymalnie odchylonej głowie
odległość mniejsza niż 12,5 cm przy pełnym
odchyleniu głowy i zamkniętych ustach
wskazuje na trudności intubacyjne
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Odległość mostkowo- bródkowa
test przesiewowy bardziej czuły i bardziej
specyficzny niż odległość tarczowo-
bródkowa
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Skala Wilsona
skala wieloczynnikowa
oceniane cechy:
ciężar ciała
wielkość żuchwy
liczba zębów
ruchomość głowy i szyi
ruchomość żuchwy
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Skala Wilsona
poszczególne cechy punktacja 0 -2
wartość predykcyjna nieco lepsza od
skali
Mallampati
wada - nierównoważność cech
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Przedoperacyjne wskaźniki warunków
intubacji
Skala Cormack - Lehane
skala trudności na podstawie
laryngoskopii bezpośredniej
I: pełna ekspozycja szpary głośni
II: widoczne tylko spoidło tylne szpary głośni
III: widoczna nagłośnia,
niewidoczna szpara głośni
IV: nagłośnia i szpara głośni niewidoczne
Trudna intubacja
Trudna intubacja
W sytuacji trudności intubacyjnych szczególnie
odradzane są wielokrotne usiłowania
zaintubowania pacjenta, nawet wtedy, gdy
wentylacja przez maskę jest skuteczna.
Wielokrotne próby intubacji prowadzą do urazu
dróg oddechowych, uszkodzenia okolicy
okołogłośniowej , krwawienia lub obrzęku, które
mogą w następstwie całkowicie uniemożliwić
intubację.
Trudna intubacja
Trudna intubacja
W razie przewidywania trudnej intubacji
zaleca się:
obecność dwóch lekarzy
zgromadzenie sprzętu przydatnego
w
przypadku trudności
intubacyjnych.
Sprzęt niezbędny do trudnej
intubacji
Sprzęt niezbędny do trudnej
intubacji
Dwa laryngoskopy z wymiennymi łopatkami
typu Macintosha, Millera i prostymi.
Rurki intubacyjne o trzech rozmiarach
(należna, większa i mniejsza)
Maski krtaniowe o trzech rozmiarach (jw.)
Ssak
Prowadnice miękkie do ukształtowania rurek
intubacyjnych
Prowadnice typu bougie
Kleszczyki Magilla o dwóch rozmiarach
Zestaw Seldingera do intubacji wstecznej
Kaniula dożylna o średnicy 2 mm do nakłucia tchawicy
oraz przewód tlenowy dopasowany do połączenia z
kaniulą
Bronchofiberoskop
Alternatywne techniki intubacji
Alternatywne techniki intubacji
prowadnica elaetyczna„bougie”
specjalne łopatki laryngoskopu
intubacja
nosowo- tchawicza lub ustno- tchawicza
z utrzymanym oddechem spontanicznym
po znieczuleniu powierzchniowym śluzówek
lub w znieczuleniu wziewnym na maskę
Alternatywne techniki intubacji
Alternatywne techniki intubacji
bronchofiberoskopia
maska krtaniowa
obturator przełykowy - Combitube
intubacja wsteczna
Alternatywne techniki intubacji
Alternatywne techniki intubacji
nakłucie więzadła pierścienno-
tarczowego
cricothyrotomia
–
zestawy np. Quicktrach, Minitrach
–
igła typu wenflon
tracheostomia
Prowadnica „bougie”
Prowadnica „bougie”
to cienki sprężysty drut o ostro zagiętej
końcówce
służy jako prowadnica rurki intubacyjnej
Maska krtaniowa
Maska krtaniowa
Zalety:
łatwość założenia
zapewnienie lepszej drożności dróg
oddechowych niż maską twarzową
Wady:
mniejsza skuteczność w zapobieganiu
aspiracji treści pokarmowej
nie zabezpieczanie przed skurczem krtani.
Maska krtaniowa
Maska krtaniowa
umożliwia wentylację i kontynuowanie
znieczulenia
może służyć jako prowadnica prowadnicy
„bougie”, rurki intubacyjnej lub
fiberoskopu
umożliwia prowadzenie wentylacji
mechanicznej o ile nie ma wzmożonych
oporów w drogach oddechowych.
Combitube
Combitube
odmiana rurki intubacyjnej o podwójnym
świetle i dwóch mankietach
uszczelniających.
umożliwia wentylację zarówno po
wprowadzeniu do tchawicy, jak i przełyku
wada: częste uszkodzenia śluzówek
gardła
Intubacja z utrzymanym
oddechem spontanicznym
Intubacja z utrzymanym
oddechem spontanicznym
Założenie rurki dotchawiczej „na ślepo”
przez nos lub usta po znieczuleniu
powierzchownym śluzówek lub w
znieczuleniu wziewnym na maskę
Intubacja wsteczna
Intubacja wsteczna
nakłucie grubą igłą więzadła pierścienno-
tarczowego
wprowadzeniu wstecznie prowadnicy
Seldingera lub cewnika zewnątrzoponowego
uchwyceniu cewnika w gardle
zsunięciu po nim rurki intubacyjnej
po przejściu rurki przez szparę głośni
wycofuje się cewnik
rurkę dotchawiczą wprowadza się na
właściwą głębokość.
Intubacja fiberoskopowa
Intubacja fiberoskopowa
intubację tchawicy przy pomocy
giętkiego fiberoskopu – „złoty standard”
w przewidywanych trudnych sytuacjach.
Etapy laryngoskopii i intubacji
fiberoskopowej
Etapy laryngoskopii i intubacji
fiberoskopowej
Dobranie rozmiarów fiberoskopu i rurki
dotchawiczej
Pokrycie osłony fiberoskopu substancją
poślizgową
Ustawienie ostrości soczewki
Wprowadzenie foberoskopu do rurki
dotchawiczej i sprawdzenie, czy jego koniec daje
się przesuwać w górę i w dół
Etapy laryngoskopii i intubacji
fiberoskopowej
Etapy laryngoskopii i intubacji
fiberoskopowej
Wprowadzenie foberoskopu do rurki
dotchawiczej i sprawdzenie, czy jego koniec daje
się przesuwać w górę i w dół
Wprowadzenie rurki przez usta lub nos i
przesuwanie fiberoskopu aż do uwidocznienia w
nim fałdów głosowych
Dalsze przesuwanie fiberoskopu do
uwidocznienia pierścieni tchawicy lub jej
rozwidlenia
Ustalenie fiberoskopu w pozycji neutralnej i
zsunięcie po nim rurki do tchawicy.
Schemat postępowania w przypadku
trudnej intubacji
Schemat postępowania w przypadku
trudnej intubacji
Schemat wg ASA
Trudna intubacjna
zastosuj prowadnicę „bougie”
zmień ucisk na chrząstkę pierścieniowatą
weź cieńszą rurkę
Schemat postępowania w przypadku
trudnej intubacji
Schemat postępowania w przypadku
trudnej intubacji
nie marnuj czasu na wielokrotne próby
intubacji
nie podawaj drugiej dawki succynylocholiny
utrzymuj oksygenację i wentylację
Schemat postępowania w przypadku
trudnej intubacji
Schemat postępowania w przypadku
trudnej intubacji
intubacja nieudana
wezwij osobę bardziej doświadczoną
utrzymuj pozycję Trendelenburga
wentyluj maską 100% tlenem
zastosuj maskę krtaniową
Schemat postępowania w przypadku
trudnej intubacji
Schemat postępowania w przypadku
trudnej intubacji
powrót spontanicznej wentylacji
czas decyzji
I. życie chorego zagrożone
ułóż na lewym boku
zastosuj znieczulenie ogólne na maskę
Alternatywne techniki intubacji
Alternatywne techniki intubacji
trudności z wentylacją
wybudź
Alternatywne techniki intubacji
Alternatywne techniki intubacji
trudności z wentylacją
życie chorego zagrożone
zastosuj maskę krtaniową
spróbuj wentylacji przez nos
wykonaj znieczulenie przewodowe