WYBRANE ZAGADNIENIA Z
WYBRANE ZAGADNIENIA Z
ZAKRESU DIAGNOZY
ZAKRESU DIAGNOZY
MEDYCZNEJ DZIECKA 0 – 3
MEDYCZNEJ DZIECKA 0 – 3
„Dziecko ryzyka”
„Dziecko ryzyka”
Rozwój dziecka należy rozpatrywać
przede wszystkim w odniesieniu do
rozwoju dojrzewania jego układu
nerwowego.
Dojrzewanie poszczególnych struktur
ośrodkowego układu nerwowego wyznacza
kolejne etapy rozwoju płodu, noworodka i
szybko wzrastającego dziecka. Ocena
uszkodzeń lub zaburzeń w jego przebiegu
pozwala określić typ zmiany i czas jej
powstawania oraz przewidzieć jej skutki
występujące także w innych układach
czynnościowych.
Uszkodzenia OUN w okresie jego
dojrzewania są przyczyną szerokiego
spektrum objawów chorobowych: od
ciężkich, powodujących zgon płodu lub
noworodka, do lekkich przyczyniających
się do powstania mikrozaburzeń czynności
mózgu.
Przyczyny zaburzeń mogą być różne:
• zaburzenia krążeniowo-niedotlenieniowe
• infekcje
• wpływ czynników szkodliwych
• choroby matki w czasie ciąży
• zaburzenia uwarunkowane genetycznie
itp.
Przyjmuje się, że około 80%
chorób układu nerwowego u
dzieci stanowią zespoły
chorobowe o charakterze
wrodzonym, a około 20%
zaburzeń przypada na choroby
będące następstwem procesów
zapalnych, nowotworowych,
zatruć, urazów czaszkomózgowia.
Pojęcie „dziecko ryzyka”
„dziecko ryzyka”
dotyczy
dzieci, u których w wywiadzie
stwierdza się obciążenia rodzinno-
dziedziczne, choroby matki w czasie
ciąży, niepokojące powikłania okresu
ciążowo-porodowego. Dzieci te
wymagają szczególnie starannej
obserwacji neurologiczno-
psychologicznej.
Z badań prowadzonych u dzieci z
grupy ryzyka wynika, że ponad 50%
dzieci rozwija się prawidłowo,
natomiast aż u 25% występuje
patologia OUN.
Obserwowany w ostatnich latach
wyraźny postęp w opiece
ginekologiczno-położniczej nad
kobietą z „ciążą ryzyka”
„ciążą ryzyka”
oraz
intensyfikacja leczenia stanów
zagrażających życiu noworodka
zwiększają w populacji wieku
rozwojowego liczbę niemowląt z
zaburzeniami ruchowymi i
sensorycznymi.
Bardzo ważna jest wczesna diagnoza.
Obejmuje ona badania neuroobrazowe
oraz badanie neurologiczne.
Ocenia się:
• ogólny stan zdrowia dziecka
• wzrok
• słuch
• aktywność ruchową
• napięcie mięśniowe
• zachowanie się automatyzmów ruchowych z
grupy odruchów postawy i prostowania
Należy pamiętać, że
Należy pamiętać, że
rozwój każdego dziecka
rozwój każdego dziecka
przebiega odrębnym
przebiega odrębnym
torem, a o rozpoznaniu nie
torem, a o rozpoznaniu nie
decyduje nigdy jeden
decyduje nigdy jeden
pojedy
pojedy
n
n
czy objaw.
czy objaw.
SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE
SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE
W ROZWOJU
W ROZWOJU
PSYCHORUCHOWYM
PSYCHORUCHOWYM
DZIECKA DO LAT 3
DZIECKA DO LAT 3
• Pierwsze 3 lata życia stanowią
podstawę rozwoju psychicznego
człowieka dorosłego.
• Wszelkie nieprawidłowości rozwoju
psychoruchowego w tym okresie
wymagają wczesnej interwencji
diagnostyczno-terapeutycznej.
• Wczesna terapia możliwa jest wtedy,
gdy wystarczająco wcześnie wykryte
zostaną odchylenia w rozwoju lub w
zachowaniu dziecka w tym okresie,
konieczna do tego jest znajomość
norm rozwojowych.
• Podstawową rolę we wczesnym
wykrywaniu niepokojących sygnałów w
rozwoju małego dziecka i wspomaganiu
rozwoju odgrywają rodzice i pediatrzy.
• Dobra współpraca obu stron jest niezwykle
ważna, gdyż:
- umożliwia ocenę czy określona
nieprawidłowość w rozwoju dziecka jest tylko
przejściowym problemem lub odmiennością
rozwojową, czy też jest już zaburzeniem;
- pomaga określić udział czynników biologicznych
i społecznych;
- ułatwia podjęcie środków zaradczych.
• Nieprawidłowości dostrzeżone w rozwoju
dziecka do lat 3 mogą być sygnałem
zaburzeń rozwojowych.
• Sygnały ostrzegawcze obejmują trzy
podstawowe sfery rozwoju:
1.
1.
U
Umysłową
2.
2.
E
Emocjonalno-społeczną
3.
3.
R
Ruchową
1 MIESIĄC
1 MIESIĄC
nie reaguje na silne dźwięki (np. dzwonka)
nie skupia wzroku przez chwilę na przesuwanej przed
oczami grzechotce
nie wydaje innych dźwięków oprócz krzyku
nie przygląda się ludzkiej twarzy
nie przestaje płakać na czyjś widok, głos , przytulenie
nie płacze
nie unosi przez chwilę głowy chwiejnie w pozycji na
brzuchu lub siedzącej
nie wykonuje ruchu pełzania w pozycji na brzuchu
nie ściska palca włożonego do ręki
3 MIESIĄC
3 MIESIĄC
nie przygląda się otoczeniu, przedmiotom
nie śledzi osób i przedmiotów w ruchu, nie odwraca głowy za
znikającym z pola widzenia obiektem
nie wydaje wielu dźwięków głużenia, gruchania
nie uśmiecha się na widok ludzkiej twarzy
nie płacze w sposób zróżnicowany na ból, głód i in.
nie ożywia się na widok przygotowań do karmienia
nie utrzymuje głowy prosto w pozycji siedzącej przynajmniej
przez pół minuty
nie przewraca się z boku na plecy, a w pozycji na brzuchu nie
opiera się na przedramionach
nie utrzymuje podanej do ręki grzechotki, nie potrząsa nią
6 MIESIĄC
6 MIESIĄC
nie chwyta przedmiotów w jedną rękę pod kontrolą
wzroku
nie dotyka palcami swego odbicia w lustrze
nie gaworzy (nie powtarza sylab)
nie odróżnia znanych twarzy od nieznanych
nie śmieje się głośno, nie wydaje okrzyków radości
nie odwraca głowy, gdy się je woła
nie utrzymuje głowy podciągnięte do pozycji
siedzącej, nie siedzi z podtrzymywaniem
nie przewraca się z pleców na brzuch i odwrotnie
nie utrzymuje ciężaru ciała na nogach
9 MIESIĄC
9 MIESIĄC
nie manipuluje przedmiotami, nie bawi się dwoma
przedmiotami jednocześnie
nie naśladuje prostych czynności jak np. stukanie łyżką w
stół
nie naśladuje dźwięków mowy, nie wypowiada wielu
sylab
nie odwzajemnia przywiązania do bliskiej osoby,
uśmiechu, pieszczot, nie boi się obcych
nie bawi się „w chowanego”, nie szuka ukrytego
przedmiotu
nie reaguje na krótkie słowa „daj”, „pa-pa”
nie siada i nie siedzi samo
nie stoi z podparciem
nie chwyta drobnych przedmiotów w palce
12
12
MIESIĄC
MIESIĄC
nie wkłada wypuszczając z dłoni małych przedmiotów do
większych np. klocka do kubka
nie naśladuje demonstrowanych czynności np..
mieszania łyżeczką w kubku
nie wymawia „tata”, „mama” znaczeniowo, nie rozumie
prostych poleceń słownych
nie reaguje niepokojem na nieznane osoby i miejsca
nie rozumie zakazu nie wolno
nie wyraża własnych potrzeb inaczej niż płaczem
nie stoi samo przez moment
nie robi paru kroków z podtrzymywaniem
nie chwyta drobnych przedmiotów z udziałem kciuka
18 MIESIĄC
18 MIESIĄC
nie wkłada i nie wyjmuje małych przedmiotów z
większych
nie wskazuje przynajmniej jednej części ciała
nie mówi przynajmniej pięciu-ośmiu słów
nie pokazuje palcem lub nie mówi o co prosi
nie naśladuje i nie pomaga w czynnościach
codziennych
nie używa łyżeczki, nie pije samo z kubka
nie chodzi samodzielnie
nie schyla się po zabawki
nie wspina się na sprzęty
24
24
MIESIĄC
MIESIĄC
nie wskazuje części ciała ani dwóch-czterech
nazwanych przedmiotów na obrazkach
nie buduje wieży z 4-6 klocków, nie bazgrze
nie łączy po dwa słowa w zdaniu np. „mama da”
nie pomaga w prostych czynnościach domowych, nie
rozbiera się, nie potrafi samo umyć rąk
nie zgłasza pragnień np.. picia, jedzenia
nie wykonuje dwóch poleceń np.. „weź lalę”, „daj lali
pić”
nie chodzi po schodach trzymane za rękę
nie biega
nie kopie, nie rzuca piłki
30 MIESIĄC
30 MIESIĄC
nie wskazuje przedmiotów według nazwy
nie naśladuje kresek pionowych i poziomych w rysowaniu
nie buduje prostych zdań
nie podejmuje wspólnych zabaw z dorosłymi, nie
wykazuje inicjatywy, brak zabaw tematycznych
nie wykonuje prostych czynności samoobsługi:mycie,
jedzenie, ubieranie, sygnalizowanie potrzeb
fizjologicznych
nie przejawia własnej woli i zróżnicowanych reakcji na
sytuacje społeczne
nie wchodzi i nie schodzi ze schodów samodzielnie
nie skacze z miejsca
nie podnosi szklanki z wodą lub kruchego przedmiotu
36 MIESIĄC
36 MIESIĄC
nie rozpoznaje przedmiotów według użytku
nie buduje mostu z trzech klocków, nie próbuje rysować
koła
nie mówi zdaniami, ma ubogi słownik, nie posługuje się
zaimkiem „ja”, nie mówi wyraźnie
nie przejawia własnej woli i pragnień, nie rozstaje się z
matką
nie jest samodzielne w prostych czynnościach życia
codziennego
nie sygnalizuje i nie załatwia samodzielnie potrzeb
fizjolog.
nie stoi na jednej nodze przez chwilę
nie pedałuje na rowerku
nie próbuje wykonać szerokiego skoku
Wczesne uchwycenie
Wczesne uchwycenie
nieprawidłowości rozwoju
nieprawidłowości rozwoju
małego dziecka i podjęcie
małego dziecka i podjęcie
właściwej interwencji
właściwej interwencji
diagnostyczno-
diagnostyczno-
terapeutycznej zmniejsza
terapeutycznej zmniejsza
populację ludzi
populację ludzi
niepełnosprawnych.
niepełnosprawnych.