METODYKA

METODYKA

STUDIOWANIA

STUDIOWANIA

12.10.2013 r.

12.10.2013 r.

Małgorzata Terlikowska

Małgorzata Terlikowska

Podstawowe pojęcia

Krajowe Ramy Kwalifikacji (KRK) dla

Szkolnictwa Wyższego to – szczególna metoda opisu
kształcenia, jakie polskie uczelnie oferują studentom.

Metoda ta wyróżnia się dwiema charakterystycznymi cechami.
• Po pierwsze, opisy sformułowane są w języku efektów

kształcenia, to znaczy przedstawiają wymagania, jakim
powinien sprostać student po ukończeniu nauki w ramach
danego cyklu kształcenia. Kwalifikacje są opisane
w kategoriach wiedzy, umiejętności i kompetencji
społecznych.

• Po drugie – opisy te, za pomocą wspólnego europejskiego

systemu pozwolą na dokonywanie porównań dyplomów
uzyskiwanych w różnych uczelniach na terenie całej Europy.

Program kształcenia – to opis zakładanych

przez uczelnię spójnych efektów kształcenia,
zgodny z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla
Szkolnictwa Wyższego, określany dla danego
kierunku

studiów,

poziomu

i

profilu

kształcenia, a także formy studiów oraz opis
procesu

kształcenia

prowadzącego

do

osiągnięcia tych efektów, wraz z przypisanymi
do poszczególnych modułów tego procesu
punktami ECTS.

Na program kształcenia składają się:
• opis zakładanych efektów kształcenia
• program studiów

Efekty kształcenia dla programu – to zasób wiedzy,

umiejętności

i kompetencji społecznych nabywanych w procesie

kształcenia

się

studenta.

Osiągnięcie

wszystkich

zakładanych wyników kształcenia prowadzi do uzyskania

kwalifikacji I lub II stopnia, poświadczonych dyplomem lub

certyfikatem.

• WIEDZA - efekt przyswajania  informacji poprzez uczenie

się.  Wiedza jest zbiorem  faktów,  zasad, teorii i praktyk

powiązanych  z dziedziną pracy lub nauki.

• UMIEJĘTNOŚCI - zdolność do stosowania i korzystania z

wiedzy

w celu wykonywania zadań i rozwiązywania problemów. W

kontekście europejskich ram kwalifikacji umiejętności

określa się jako kognitywne (obejmujące myślenie

logiczne, intuicyjne i kreatywne) oraz praktyczne

(obejmujące sprawność i korzystanie z metod, materiałów,

narzędzi i instrumentów).

• KOMPETENCJE SPOŁECZNE - udowodniona zdolność 

stosowania wiedzy, umiejętności i zdolności osobistych,

społecznych lub metodologicznych okazywana w pracy lub

nauce oraz w karierze zawodowej i osobistej; w

europejskich ramach kwalifikacji, kompetencje określane

są  w kategoriach odpowiedzialności i autonomii.

Kwalifikacje - to efekty kształcenia,

poświadczone

dyplomem,

świadectwem,

certyfikatem

lub

innym dokumentem wydanym przez
uprawnioną

instytucję

potwierdzającym

uzyskanie

zakładanych efektów kształcenia.

Obszar kształcenia – to zasób wiedzy

i umiejętności z zakresu jednego z
obszarów wiedzy określonych w
przepisach wydanych na podstawie
art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca
2003 r. o stopniach naukowych
i tytule naukowym oraz o stopniach
i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr
65, poz. 595 z późn. zm.).

Kierunek studiów - to wyodrębniona

część jednego lub kilku obszarów
kształcenia, realizowana na uczelni
w sposób określony przez program
kształcenia.

Program studiów - to opis procesu

kształcenia

prowadzącego

do

uzyskania

zakładanych

efektów

kształcenia

dla

programu

kształcenia,

obejmujący

opis

przedmiotów oraz plan studiów.

Plan studiów – to opis usytuowania

przedmiotów

w

poszczególnych

semestrach

studiów

wraz

z

informacją

o

liczbie

godzin

kontaktowych, punktów ECTS i
formie zaliczenia.

Przedmiot – to zespół różnych form

zajęć określonych wspólną nazwą,
przewidzianych do realizacji w tym
samym semestrze planu studiów,
podlegających

łącznej

ocenie,

któremu przypisano całkowitą liczbę
punktów ECTS.

Sylabus – to opis przedmiotu zgodny

ze wzorcem przyjętym na uczelni,
określający między innymi efekty
kształcenia, zakres treści, zalecaną
literaturę, podawany do wiadomości
studentów w sposób przyjęty na
wydziale.

Punkty ECTS – to punkty zdefiniowane w europejskim

systemie akumulacji i transferu punktów zaliczeniowych

jako miara średniego nakładu pracy studenta, niezbędnego

do uzyskania zakładanych efektów kształcenia.

• Liczba punktów ECTS dla poszczególnych przedmiotów

określona jest w programie studiów.

• Liczba punktów, które student zobowiązany jest uzyskać

w roku akademickim nie może być mniejsza niż 60.

• Liczba

punktów

przyporządkowana

poszczególnym

przedmiotom

odzwierciedla

nakład

pracy

studenta

wymagany do osiągnięcia efektów kształcenia. Nakład

pracy obejmuje zarówno pracę studenta w czasie zajęć

dydaktycznych zorganizowanych w uczelni, jak i jego pracę

własną.

• Jeden punkt ECTS odpowiada efektom kształcenia, których

uzyskanie wymaga od studenta 25 godzin pracy.

• Student uzyskuje punkty ECTS za zaliczenie przedmiotu

bez względu na wysokość otrzymanej pozytywnej oceny.

Warunkiem ich przyznania jest spełnienie przez studenta

wymagań dotyczących uzyskania zakładanych efektów

kształcenia

potwierdzonych

zaliczeniem

przedmiotu.

Rejestr uzyskanych punktów prowadzi dziekanat w

dokumentacji studenta.

ZASADY PRZYPORZĄDKOWANIA PUNKTÓW W

ZASADY PRZYPORZĄDKOWANIA PUNKTÓW W

WYŻSZEJ SZKOLE EKONOMII I INFORMATYKI W

WYŻSZEJ SZKOLE EKONOMII I INFORMATYKI W

KRAKOWIE

KRAKOWIE

PUNKTY ECTS

NAKŁAD PRACY

STUDENTA

60 punktów w ciągu 1

roku akademickiego

(30 na semestr)

Uczęszczanie na wykłady.

Udział w seminariach,

laboratoriach, ćwiczeniach.

Pisanie raportów i innych

opracowań.

Przygotowywanie projektów.

Nauka samodzielna.

Egzaminy i zaliczenia.

Studia w WSEI

180 punktów ECTS

1 punkt ECTS = 25

godz. pracy

studenta

W semestrze:

ok. 750 godzin pracy

studenta

Weryfikacja efektów kształcenia – to proces

sprawdzania oraz monitorowania osiąganych, w
wyniku

realizacji

programu

studiów,

zakładanych efektów kształcenia.

Polega na określeniu czy i w jakim stopniu efekty

kształcenia

zdefiniowane

w

sylabusie

przedmiotu są rzeczywiście osiągane przez
studenta.

Weryfikacja przebiega w oparciu o procedurę

określoną w Zarządzeniu Dziekana nr 19/2012
WSEI z dnia 5 listopada 2012 r. w sprawie
szczegółowych zasad i procedur weryfikacji
efektów kształcenia.

System zapewnienia jakości – oznacza

strukturę

organizacyjną,

podział

odpowiedzialności, procedury, procesy i
zasoby

umożliwiające

wdrożenie

zarządzania jakością.

Zapewnienie jakości – oznacza wszystkie

planowane

i

syntetyczne

działania

niezbędne do tworzenia odpowiedniego
zaufania co do tego, że usługa spełni
ustalone wymagania jakościowe.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!!!