CHARAKTERYSTYKA
SYSTEMU
DYSTRYBUCJI NA
RYNKU ZBÓŻ
Natalia Pińkowska
Magdalena Maciejewska
RYNEK ZBÓŻ W POLSCE
Zboża są podstawową grupą roślin uprawnych w Polsce, a
uprawiane są średnio na powierzchni ok. 8,5 mln ha, co
stanowi ok. 70% powierzchni wszystkich zasiewów. Rynek
zbóż miał i ma istotne znaczenie dla gospodarki
żywnościowej.
Według Izby Paszowo-Zbożowej, tegoroczne zbiory zbóż w
Polsce wyniosą 27 mln ton. Areał upraw zbożowych
szacowany jest na 8,5 mln ha, natomiast średnie plony na
3,2 t/ha.
Rynek zbóż jest niezwykle złożony, ponieważ można go
podzielić na następujące subrynki:
- rynek artykułów konsumpcyjnych (mąka, kasza, makaron,
pieczywo) - rynek produkcyjny (nasiona, pasze)
- rynek przemysłowy (surowce dla przemysłu).
ZBIORY ZBÓŻ W POLSCE W LATACH
2007-2009 (WG GUS)
2007
2008
2009
ogółem
27,2
27,7
27
pszenica
8,3
9,3
8,8
jęczmień
4,0
3,6
3,8
żyto
3,1
3,4
3,4
pszenżyto
4,2
4,5
4,4
owies
1,5
1,3
1,5
rzepak
2,1
2,1
2,0
CHARAKTERYSTYKA I PODZIAŁ ZBÓŻ
Pszenica jest jednym z najstarszych zbóż
chlebowych. Występuje w kilku odmianach, różniących
się wyglądem i właściwościami. Ziarno pszenicy jest
wykorzystywane do wyrobu mąki, kasz i płatków.
Żyto jest zbożem popularnym w Polsce. Ziarno żyta
jest przeznaczane na mąkę oraz do produkcji
spirytusu.
Pszenżyto jest krzyżówką pszenicy i żyta. Wykazuje
dużo zalet, przewyższając zarówno żyto, jak i
pszenicę, głównie w zakresie odporności na choroby,
zimotrwałość, wysokość plonów i korzystnego składu
chemicznego. Ziarno pszenżyta jest bogatym źródłem
białka o dużej zawartości aminokwasu lizyny. Jest
wykorzystywane do produkcji mąki przeznaczonej na
cele piekarnicze.
Owies jest także popularnym zbożem,
uprawianym na całym terytorium Polski. W
celach spożywczych owies wykorzystuje się
głównie jako surowiec do produkcji kasz, mąki i
płatków.
Jęczmień jest uprawiany w Polsce z
przeznaczeniem na kasze i na słód, stanowiący
podstawowy surowiec do produkcji piwa.
Kukurydza jest uprawiana w różnych
odmianach, w zależności od jej przeznaczenia.
Ziarno kukurydzy może być przerabiane na
mąkę, kaszę, krochmal, płatki, syrop, spirytus.
Priorytety polskiej hodowli zbóż
Związki przyczynowe między jakością produkowanej na bazie ziarna
zbóż żywności, sposobem żywienia a zdrowiem człowieka
spowodowały znaczny wzrost wymagań jakościowych, w tym
zwłaszcza w odniesieniu do ziarna, jako surowca dla celów
spożywczych i paszowych. Dotyczy to producentów żywności i pasz
w Polsce oraz w krajach unijnych. Fakt ten stawia nowe wyzwanie
hodowcom: podnoszenia jakości produktów roślinnych już na etapie
hodowlanym.
Tworzenie nowej zmienności genetycznej, nowej jakości, wysokich
technologii, a także monitorowanie i ocena potrzeb hodowli roślin
rolniczych, w tym zbóż, pod względem wartości użytkowej i
tolerancyjności na stresy środowiska oraz opracowywanie i
wdrażanie metod oceny jakości należą do podstawowych zadań
Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin.
Od końca lat 90. ubiegłego wieku następuje zdecydowany wzrost
oferty odmian pszenicy ozimej o wysokiej jakości ziarna,
przydatnych dla przetwórstwa. W ostatnich latach zarejestrowano
cały szereg nowych odmian chlebowych i jakościowych,
zapewniających uzyskiwanie mąki o parametrach technologicznych,
pożądanych przez przemysł przetwórczy, dobrze plonujących i o
dobrej zdrowotności, np. Zyta, Nutka, Sukces, Rubens czy Rywalka,
które mogą skutecznie konkurować z odmianami firm zachodnich.
Średnie ceny bez VAT płacone dostawcom przez
przedsiębiorstwa dokonujące zakupu zbóż
(cena w zł/tona)
pszenica
- konsumpcyjna
-
paszowa
545
465
żyto
- konsumpcyjne
-
paszowe
364
364
jęczmień
- konsumpcyjny
- paszowy
-
browarniany
446
423
634
kukurydza paszowa
531
owies
- konsumpcyjny
-
paszowy
398
406
pszenżyto paszowe
425
W odniesieniu do porównywalnego okresu 2008 r. cena
kukurydzy była o 35% niższa, pszenicy konsumpcyjnej o 43%
niższa, a jęczmienia paszowego i żyta konsumpcyjnego aż o ok.
50% niższa.
Konkurencja o rynki zbytu, zwłaszcza ze strony eksporterów z
basenu Morza Czarnego, jak również rosnące unijne zapasy
powodować będą utrzymywanie się cen na relatywnie niskim
poziomie. Mogą one nieco wzrosnąć w okresie przednówka, ale w
okresie zbiorów należy spodziewać się ich sezonowego spadku.
Na unijnym rynku w kwietniu br. zboża w skupie taniały, jedynie
cena kukurydzy rosła. W połowie kwietnia br. (13-19.04.br.)
niższe od interwencyjnej ceny skupu kukurydzy notowano na
Słowacji i na Węgrzech, a jęczmienia paszowego na Litwie, w
Czechach, w Bułgarii, na Węgrzech, w Polsce, na Słowacji i w
Finlandii.
Podobne tendencje utrzymywały się na monitorowanych giełdach
Europy Zachodniej. W pierwszych trzech tygodniach kwietnia br.
ceny kukurydzy stopniowo wzrastały, a pszenicy i jęczmienia
wykazywały lekką tendencję spadkową. Dopiero w dniach 20-
26.04. br. doniesienia o zagrożeniu braku opadów w części
Europy Środkowo-Wschodniej i na Bałkanach wpłynęły na wzrost
cen zbóż. W ciągu tygodnia ceny ziarna w Niemczech wzrosły o
0,3-1,0%, a we Francji o 3-4%.
Czynniki decydujące o
cenach zbóż
Zapasy początkowe.
Produkcja i podaż zbóż.
W III kwartale każdego roku występuje sezonowe nasilenie dostaw zbóż do skupu,
a ceny w tym okresie kształtują się pod wpływem przewagi podaży nad popytem.
Z kolei lepsze ceny uzyskują producenci, którzy przechowali swoje zboże przez
zimę i sprzedali w I lub II kwartale roku następnego.
Handel zagraniczny.
Wielkość obrotów w handlu zagranicznym zależy od faktycznego poziomu zbiorów
krajowych, ochrony celnej granic i wysokości cen zbóż na rynkach światowych. W
określonych sytuacjach, np. przy gwałtownych wzrostach cen zbóż rząd może
ustanowić bezcłowy kontyngent na import zbóż.
Zużycie krajowe.
Zużycie krajowe determinowane jest głównie poprzez sytuacje w pogłowiu
zwierząt i - wiążące się z tym - zapotrzebowanie na zboża paszowe. Popyt na
zboża konsumpcyjne i na cele przemysłowe nie ulega dużym wahaniom.
Działania interwencyjne państwa.
Na rynku zbóż stosowane są działania mające na celu likwidację nadwyżki podaży
zbóż w okresie żniw poprzez skup z dopłatami bezpośrednimi ARR dla
producentów oraz ewentualnie skup bezpośredni za środki ARR w przypadku
dłuższego utrzymywania się wysokiej podaży. Przy małej podaży zbóż na rynku,
Agencja wystawia do sprzedaży swoje zboże i łagodzi w ten sposób wahania
cenowe.
Prognozowaniem cen rynkowych podstawowych produktów rolniczych zajmuje się
zespół niezależnych ekspertów, powołany przez Prezesa Agencji Rynku Rolnego.
Zmiany cen surowców rolniczych mogą wpływać na zmiany
cen detalicznych żywności, ale tylko w zakresie
wyznaczonym ich udziałem w cenie detalicznej. W przypadku
ziarna zbóż udział ten wynosi ok. 15%.
Wobec tego wpływ zmian cen skupu ziarna na ceny
detaliczne pieczywa nie powinien wynosić więcej niż iloczyn
tego udziału (0,15) i zmian procentowych cen skupu. Gdyby
ceny skupu zbóż wzrosły np. o 20%, to z tego powodu ceny
detaliczne pieczywa nie powinny wzrosnąć o więcej niż 3%.
Mechanizm ten nie występuje jednak w czystej postaci.
Najczęściej bowiem zmiany cen detalicznych są większe, niż
wynikałoby to ze zmian cen surowców rolniczych. Ich zmiany
mogą pokrywać wzrost innych kosztów, np. energii, usług,
pracy, podatków, ubezpieczeń itp.
Tendencje zmian cen surowców rolniczych i cen detalicznych
żywności mogą kształtować się rozmaicie. W krótszych
okresach kierunki tych zmian mogą być rozbieżne. Ogólną
prawidłowością jest jednak szybszy wzrost cen detalicznych
niż cen surowców rolniczych. W efekcie udział ceny surowca
w cenie detalicznej zmniejsza się.
WYMIANA HANDLOWA ZBOŻAMI
W pierwszej połowie sezonu 2008/09 (lipiec-grudzień) import zbóż do
Polski wyniósł ponad 993 tys. t, wobec 285 tys. t sprowadzonych do kraju
w tym samym okresie sezonu 2007/2008. Na tą wielkość składa się
przywóz:
- 553 tys. t pszenicy,
- 287 tys. t kukurydzy,
- 119 tys. t jęczmienia
- 18 tys. t żyta.
Największe znaczenie w polskim handlu zagranicznym zbożami odgrywa
pszenica i kukurydza.
W tym samym okresie z kraju wyeksportowano ponad 467 tys. t zbóż
wobec 660 tys. t w analogicznych miesiącach poprzedniego sezonu. W
tej wielkości wyeksportowano:
- pszenicy 250 tys. t,
- żyta 70 tys. t,
- kukurydzy 104 tys. t,
- jęczmienia 21 tys. t,
- pszenżyta 16 tys.t,
- owsa 6 tys. t.
Oznacza to, iż pierwszej połowie bieżącego sezonu saldo wymiany
handlowej zbożami było ujemne i wyniosło - 466 tys. t ziarna.
Głównym partnerem Polski w eksporcie zbóż i
produktów zbożowych jest UE. Tam utrzymuje się duży popyt
na zboża.
Mąkę pszenną sprzedaje się głównie do Niemiec i Wielkiej
Brytanii. Eksport pozostałych produktów pierwotnego
przetwórstwa jest niewielki.
Wzmożony ruch notuje się w portach, jak również w
regionach graniczących z Niemcami. Polska pszenica
konsumpcyjna stała się konkurencyjna dla odbiorców ziarna w
Niemczech, szczególnie w regionach przygranicznych. Kupcy z
Niemiec interesują się także polską kukurydzą, żytem i
pszenżytem.
Głównym eksportowanym towarem wtórnego przerobu
jest pieczywo, sprzedawane na wszystkie kontynenty.
Najważniejszymi jego odbiorcami są jednak kraje UE oraz
Rosja.
Do Polski natomiast napływa pszenica i jęczmień
z Węgier, Czech, Niemiec oraz z Ukrainy.
Rynek zbóż w UE
W UE stosuje się następujące mechanizmy regulacji rynku
zbóż:
- ceny dekretowane zapewniające opłacalność produkcji oraz
regulacji importu i eksportu,
- mechanizm interwencji rynkowej polegający na skupie
nadwyżek zbóż,
- dopłaty kompensacyjne (bezpośrednie) mające zapewnić
opłacalność przy zbliżaniu cen w UE do cen światowych,
- zasady wspólnej polityki handlowej obejmującej cła i reguły
handlu światowego (WTO).
Organizacja rynku zbóż powstała w 1967 r. i obejmuje:
pszenicę, żyto, jęczmień, owies, kukurydzę oraz mąkę
pszenną i żytnią.
Wewnątrz UE handel towarami rolnymi nie podlega żadnym
ograniczeniom. Uregulowania polityki handlowej dotyczą:
- importu – stosuje się cła i kontyngenty,
- eksportu – podtrzymuje się eksport nadwyżek zbóż za
pomocą dotacji eksportowych.
Handel zbożami jest licencjonowany (tak jak np. handel
bronią, czyli zbożami można handlować tylko za specjalnym
zezwoleniem). Wprowadzenie licencji pozwala na precyzyjne
kontrolowanie importu i eksportu oraz obrotu wewnątrz Unii.
Struktura zużycia zbóż w
Polsce:
Znaczna część zbóż w Polsce zostaje
wykorzystana w gospodarstwach, które je
wytworzyły. Przeznaczenie zbóż obejmuje więc:
siew, spasanie, spożycie przetworów zbożowych
oraz przetwórstwo przemysłowe. Dodatkowo
dolicza się do tego straty i ubytki poniesione
podczas produkcji, przechowalnictwa i
przetwórstwa. Wśród wymienionych kierunków
wykorzystania na szczególną uwagę zasługuje
spożycie przetworów zbożowych przez ludność i
zużycie na potrzeby paszowe. Inne pozycje w
zużyciu zbóż, a więc siew oraz ubytki i straty
mają znacznie mniejsze znaczenie w bilansie
zbożowym.
Przemysłowe przetwórstwo zbóż
(tys. ton )
Rok
Przemia
ł zbóż
Produkcja
Mąk
pszennyc
h
Mąk
żytnich
Makaronu
Kasz i
płatków
Pieczywa
świeżego
Pieczywa
cukierniczeg
o
2003
3760
2418
261
123,2
77,9
1556
236,5
2004
3570
2285
255
134,9
79,1
1532
318,4
2005
3840
2488
245
142
92
1549
329,8
2006
3909
2543
241
146
112.6
1552
360,8
2007
3580
2300
245
160
125
1630
380
2008
3720
2400
245
160
125
1650
390
PRZETWORY ZBOŻOWE
Przetwory zbożowe są produktami obróbki
ziarna różnych zbóż. Charakteryzuje je różny
stopień rozdrobnienia, przy czym największy, w
stosunku do ziarna, wykazuje mąka, a najniższy
kasza, otrzymywana w procesie obłuszczania
ziarna bez dalszego rozdrabniania.
Proces rozdrabniania ziarna przeprowadza się
na tak zwanych mlewnikach walcowych. Przy
przemiale złożonym mlewo z mlewnika
walcowego wędruje do odsiewacza, w którym
następuje sortowanie cząstek mlewa na
produkty przejściowe oraz wydzielenie mąki.
PRZETWORY ZBOŻOWE
Mąka to produkt odpowiedniego drobienia ziarna zbożowego. W
zależności od użytego surowca wyróżnia się mąkę: pszenną, żytnią,
jęczmienną, kukurydzianą i in. Za podstawę klasyfikacji mąki
przyjęto zawartość w niej soli mineralnych wyrażoną zawartością
popiołu. Na przykład popularna mąka pszenna wrocławska zawiera
0,5% popiołu, a zatem stanowi typ mąki 500. W wyniku przemiału
jęczmienia, owsa, kukurydzy, gryki, ryżu itp. zbóż otrzymuje się
mąki tzw. niechlebowe.
Kaszami nazywa się całe lub rozdrobnione ziarna różnych zbóż, z
których zostały usunięte w mniejszym lub większym stopniu części
zawierające składniki nieprzyswajalne. Produkcja kaszy polega na
pozbawieniu ziaren łusek, ewentualnym ich rozdrobnieniu i
wypolerowaniu. Podstawą podziału kasz jest surowiec, stąd znane
są: kasza jęczmienna, gryczana, owsiana, pszeniczna, jaglana z
prosa, kukurydziana.
Otręby są produktem ubocznym, otrzymywanym podczas przerobu
ziarna zbóż na mąkę lub kaszę. Otręby są wykorzystywane w
piekarstwie na podsypkę pod ciasto i jako składnik specjalnych
gatunków pieczywa, chrupków, płatków śniadaniowych.
WYROBY Z MĄKI
Makarony są to produkty otrzymywane z mąki i wody,
ewentualnie z dodatkiem jaj, odpowiednio uformowane
pod ciśnieniem i utrwalone przez odwodnienie. Wartość
odżywcza makaronów w dużym stopniu zależy od ilości
dodawanych jaj. Poza tym szczególnie wartościowe są
makarony otrzymywane z mąki, pochodzącej z pełnego
ziarna oraz z dodatkiem mąki gryczanej.
Pieczywo w zależności od użytej mąki dzieli się na
żytnie, mieszane i pszenne. Wartość odżywcza pieczywa
zależy od używanych surowców. Ciemne pieczywo
pszenne i żytnie charakteryzuje się w porównaniu z
pieczywem jasnym 2-5 krotnie większą zawartością
żelaza, magnezu, manganu, miedzi i cynku, większą
ilością witamin a grupy B i witaminy E, większą
zawartością błonnika.
MAGAZYNOWANIE I TRANSPORT
Od 1 maja 2004 r. obowiązuje w Polsce unijny
system interwencji na rynku zbóż, który różni się
zdecydowanie od obowiązującego w Polsce w latach
ubiegłych. Zboże odstawione do skupu musi
spełniać określone szczegółowo dla każdego
gatunku parametry, takie jak np.: ciężar, wilgotność
czy zanieczyszczenie.
W zależności od rodzaju magazynów, ziarno
przechowuje się w workach lub luzem, w
spichrzach, elewatorach lub silosach. Ziarno musi
być przechowywane w warunkach ograniczających
intensywność jego procesów życiowych oraz
zapobiegających działaniu szkodników roślinnych i
zwierzęcych.
Rozwiązania techniczne silosów BIN 100 i BIN 500 zabezpieczają
zgromadzony materiał (ziarno) przed zamoknięciem,
zniszczeniem, a także przed gryzoniami i ptakami. Podłoga
szczelinowa (gdy surowiec nie jest nadmiernie zanieczyszczony)
zapewnia równomierny przepływ powietrza przez całą masę ziarna
wypełniającego silos. Zarówno powierzchnia wewnętrzna, jak i
zewnętrzna płaszcza silosów pokryta jest trwałą powłoką
antykorozyjną. Gładkie wewnętrzne powierzchnie płaszcza silosów
zapewniają samooczyszczalność. Silosy mogą być w łatwy sposób
załadowane i rozładowane. Zainstalowane wyposażenie stwarza
możliwość dogodnego wejścia do wnętrza silosów i kontroli.
Przetwory zbożowe powinny być przechowywane w
pomieszczeniu, w którym wilgotność względna powietrza nie
przekracza 75%, a temperatura 15°C.
Do przewozu przetworów zbożowych powinny być stosowane kryte
środki transportu, czyste, suche, bez obcych zapachów, wolne od
szkodników zbożowo-mącznych i innych, szczelne,
nieprzeciekające.
LIDERZY NA RYNKU POLSKIM
Liderem w produkcji makaronów jest Lubella S.A. z
Lublina należąca do grupy Maspex.
Oferuje ok. 20 rodzajów makaronów gatunkowych
oraz 6 rodzajów płatków, 7 rodzajów mąki, 4
rodzaje kasz.
Liderem na rynku mąk jest Firma Polskie Młyny S.A.
Jest ona głównym i największym integratorem
sektora zbożowo-młynarskiego w Polsce.
Wytwarzane przez Firmę Polskie Młyny S.A.
produkty: pszenne i żytnie mąki piekarnicze i
rynkowe, kasze manny oraz otręby pszenne i żytnie.
Liderem na rynku kasz jest natomiast firma Cenos z
udziałem ilościowym 35%.
Liderem na rynku ryżu jest Sonko Wrocław z udziałem
sięgającym 25%.
System dystrybucji zbóż w
Polsce:
Kanał dystrybucji to zbiór wszystkich podmiotów przez które przepływa
jeden bądź więcej strumieni związanych z działaniami marketingowymi,
które umożliwiają przepływ towarów odpowiadających nabywcy bez, bądź
za pomocą pośredników (korzyści z pośrednictwa).
Podstawowy cel kanałów dystrybucji - dostarczenie odpowiednich towarów
do odpowiednich miejsc, w odpowiednim czasie i po najniższym koszcie.
Surowiec rolniczy przechodzi przez różne ogniwa - od producenta
rolnego po finalnego konsumenta. Na drodze tej, zwanej łańcuchem
marketingowym lub dystrybucyjnym, powstają zależności i
powiązania
pomiędzy producentami, przetwórcami, handlowcami i końcowymi
konsumentami. Strukturę i długość łańcucha, przez który
przechodzi np. ziarno zbóż i jego produkty, determinują m.in.
stopień koncentracji produkcji oraz poziom rozwoju kraju i rynku.
Uczestnicy kanałów dystrybucji:
I Producenci
III Kupcy
hurtowi
II Kupcy detaliczni
IV Agenci i brokerzy
RODZAJE I KIERUNKI PRZEPŁYWU
STRUMIENI W KANALE
DYSTRYBUCJI
PROMOCJA
INFORMACJA RYNKOWA
NEGOCJACJE
ZAMÓWIENIA
PRODUKTY
PŁATNOŚCI
PRAWO WŁASNOŚCI
RYZYKO
PRODUCENCI
TOWARÓW I USŁUG
POŚREDNICY
(HURT, DETAL)
KONSUMENCI I
NABYWCY FINALNI
CZYNNIKI WYBORU KANAŁÓW
DYSTRYBUCJI
cechy rynku docelowego (udział w rynku, zysk
docelowy wg segmentów rynkowych, konsumencka
wierność marce)
cechy produktu (rodzaj, cena, trwałość, wartość,
sezonowość, faza cyklu życia)
cechy przedsiębiorstwa (zasoby, pozycja na rynku,
baza magazynowa, baza transportowa, lokalizacja)
czynniki odnoszące się do konkurencji
Wybór kanałów dystrybucji polega na określeniu:
typu kanałów (bezpośrednie, pośrednie)
długości i szerokości kanałów ( liczba szczebli pośrednich)
liczby i zróżnicowania kanałów
uczestników kanałów i powiązań między nimi.
Struktura kanałów dystrybucji zbóż i produktów zbożowych
w Polsce w połowie lat 90.
OGNIWA SYSTEMU
DYSTRYBUCJI NA RYNKU
ZBÓŻ
1. Ogniwo producenta zbóż
2. Ogniwo hurtu pierwotnego
3. Ogniwo przetwórstwa zbóż
4. Ogniwo hurtu wtórnego
5. Ogniwo detalu
1. Ogniwo producenta
zbóż
produkcją zbóż zajmuje się prawie 1,8
mln gospodarstw. Oznacza to duże
rozproszenie produkcji. Z rynkiem
powiązanych jest jednak tylko ok. 400
tyś. gospodarstw.
OGNIWO PRODUKCJI:
Mocne strony:
Największy udział obszarów uprawnych i produkcji pszenicy (32,6%).
Oddziaływanie ODR na działalność rolniczą.
Słabe strony:
Niski poziom komercjalizacji produkcji rolnej zbóż (jedynie 23%).
Duży udział sektora publicznego w produkcji towarowej zbóż.
Niski stopień zaangażowania producentów rolnych w funkcje
dystrybucyjne i przetwórcze.
Składowanie ziarna w gospodarstwach rolnych odbywa się w złych
warunkach.
Słaba pozycja przetargowa producenta rolnego w relacji do innych
podmiotów.
Słaba jakość genetyczna ziarna i brak na szerszą skalę działań
związanych z nasiennictwem i oceną odmianową.
Duże zróżnicowanie jakości zbóż, co pociąga za sobą problemy z
jakością produktów wytwarzanych ze zbóż.
Niski poziom wiedzy ekonomicznej, zwłaszcza u producentów rolnych.
2. Ogniwo hurtu
pierwotnego
Sferę hurtu pierwotnego tworzą jednostki odbierające
zboże bezpośrednio od producentów. Sfera ta zajmuje
się skupem, przechowywaniem, standaryzacją i
konfekcjonowaniem. W miarę rozwoju rynku znaczenie
tej sfery zwiększa się.
Hurt pierwotny (skup, magazyny, elewatory) —
potencjał przechowalniczy zbóż w Polsce w magazynach
zapewniających odpowiednie warunki i pomiar
podstawowych parametrów, m.in. takich jak: wilgotność
ziarna, zanieczyszczenia, liczba opadania, zawartość
glutenu, rozpływalność itp., wynosi ok. 5,3 mln ton.
Skupem zbóż w ramach działań interwencyjnych Agencji
Rynku Rolnego zajmuje się ok. 600 firm (w tym dwie
trzecie to firmy przetwórcze i handlowe).
OGNIWO HURTU PIERWOTNEGO:
Mocne strony:
Rosnąca liczba prywatnych agentów i handlowców (w hurcie pierwotnym).
Powstanie alternatywnych kanałów dystrybucji.
Funkcjonowanie Giełdy Poznańskiej.
Słabe strony:
Podstawowymi podmiotami kontrolującymi hurt pierwotny są PZZ (około
100 jednostek) i ARR.
Duża rola targowisk w hurcie pierwotnym.
Słabe wyposażenie jednostek handlowych w infrastrukturę techniczną.
Brak infrastruktury instytucjonalnej (głównie na targowiskach).
Przypadkowość i anonimowość zawieranych transakcji (targowiska).
Podstawowymi podmiotami kontrolującymi hurt pierwotny zbóż paszowych
są państwowe mieszalnie pasz- Bacutilu.
Giełdy i rynki hurtowe pełnią w obrocie hurtu pierwotnego minimalną rolę.
ARR obok funkcji regulacyjnych pełni na rynku zbożowym funkcje
komercyjne - co przyczynia się do zwiększenia stopnia koncentracji na
różnych szczeblach obrotu.
3. Ogniwo przetwórstwa
zbóż
Przemysł spożywczy (różne branże) - wytwarzaniem produktów
przemiału zbóż zajmuje się ponad 2170 podmiotów, w tym 1979 to
firmy osób fizycznych. Ich liczba charakteryzuje się dużą stabilnością (w
1997 r. było ich 2174). Wytwarzaniem skrobi i produktów skrobiowych
zajmuje się 16 przedsiębiorstw, a produkcją pasz dla zwierząt
gospodarskich 718, przy czym grupa ta nie obejmuje producentów pasz
dla zwierząt domowych, których liczbę na koniec 2001 r. szacowano na
234. Produkcją słodów zajmowało się 10 słodowni.
Przetwórstwo pierwotne (wstępne) obejmuje operacje związane z
przygotowaniem zboża do dalszego wykorzystania w różnych gałęziach
przemysłu spożywczego, obrotu handlowego, do spożycia oraz na
potrzeby przemysłu paszowego.
Przetwórstwo wtórne dokonuje najczęściej zmiany postaci fizycznej
surowca, w wyniku której otrzymujemy odpowiedni produkt.
Przetwórstwo wtórne:
- chleb, świeże wyroby piekarnicze, ciasta i ciastka - 11170 podmiotów,
w tym 10 815 to firmy osób fizycznych;
- pieczywo cukiernicze oraz produkty o przedłużonej trwałości - 1075
podmiotów;
- makarony, kluski i podobne produkty mączne - 1092
przedsiębiorstwa;
- piwa - 87 browarów.
W przemyśle spożywczym przetwórstwem i
wykorzystaniem zbóż zajmują się przede
wszystkim sektory: młynarski, cukierniczy,
piekarski, spirytusowy i piwowarski. Nowe
segmenty tej branży to przetwórstwo zbóż (np.
pszenicy) na skrobię i jej pochodne oraz na
gluten i zarodki. Bardzo ważną rolę odgrywa
również przemysł paszowy. W rozwiniętych
gospodarkach rynkowych przetwórstwo zbóż jest
integratorem i organizatorem produkcji w
rolnictwie m.in. poprzez kontrakty produkcyjne,
pomoc i usługi agrotechniczne oraz skup.
W rozwijającej się gospodarce funkcje
integratora zaczynają pełnić także placówki
zajmujące się handlem żywnością.
OGNIWO PRZETWÓRSTWA:
Mocne strony:
Wysoka intensywność konkurowania w ogniwie produkcji
makaronu (związana z walką o pozycje lidera rynkowego -
Malmy i PZZ Lublin). Poprawa jakości na niektórych rynkach
produktów finalnych związanych z przetwórstwem zbóż (np.
makarony).
Niski stopień koncentracji i wysoka intensywność konkurowania
na rynku piekarni.
Piekarnie w dominującej większości należą do sektora prywatnego.
Słabe strony
:
Wysoki stopień koncentracji w ogniwie młyny (65% zdolności
produkcyjnych należy do PZZ). Niewielki stopień wykorzystania
zdolności produkcyjnych przez PZZ (około 50%), co powoduje
wysokie koszty funkcjonowania.
Brak standardów jakościowych (handlowych) dla produktów
przetworzonych.
4. Ogniwo hurtu wtórnego
Ogniwo hurtu wtórnego występuje najczęściej w
przypadku sprzedaży produktów, np. mąki i innych
produktów młynarskich, na cele konsumpcyjne.
Hurt wtórny i dystrybucja:
• sprzedaż hurtową zbóż, ziarna i pasz dla zwierząt
prowadziło 3130 podmiotów;
• sprzedaż hurtową mąki, kasz i innych przetworów, a
także ryb i skorupiaków prowadziło 2697 podmiotów;
• sprzedaż detaliczną chleba, ciast, wyrobów mącznych
i cukierniczych poprzez sieć sklepów specjalistycznych
prowadziło 2245 podmiotów,
• sprzedaż wyrobów przemysłu zbożowego prowadziło
także 119257 sklepów ogólnospożywczych.
OGNIWO HURTU WTÓRNEGO:
Mocne strony:
Dominują bezpośrednie dostawy do punktów sprzedaży
detalicznej.
Słabe strony:
Dominują bezpośrednie dostawy do punktów sprzedaży
detalicznej.
5. Ogniwo detalu
Detal obejmuje głównie piekarnie, ciastkarnie
oraz sklepy spożywcze. Brokerzy i agenci
ułatwiają procesy kupna i sprzedaży.
Ważnym elementem łańcucha
marketingowego są również instytucje
usługowe. Można do nich zaliczyć: banki, firmy
transportowo-spedycyjne i ubezpieczeniowe,
agencje badania rynku oraz firmy doradcze.
Wzrost znaczenia wielkopowierzchniowych
punktów sprzedaży detalicznej
(supermarketów i hipermarketów).
Wejście na rynek polski zagranicznych
detalistów (np. Globi, Auchan, Geant, Hit,
Leclerc itd.)
OGNIWO DETALU:
Mocne strony:
Znaczny udział w sprzedaży pieczywa sklepów
specjalistycznych (piekarniczych - ok. 70%).
Wysoki stopień integracji piekarni z detalem (wiele
piekarni dysponuje albo własnymi, albo firmowymi
sklepami). Wysoki udział sektora prywatnego.
Pojawienie się i rozwój nowoczesnych sieci sprzedaży,
przyczyniających się do wzrostu wymogów
jakościowych dotyczących produktu i opakowania.
Słabe strony:
Niewielki udział produktów markowych. Niewielki udział
produktów o wydłużonej trwałości.
Popyt na produkty rolne ma dwojaki charakter.
Istotną jego częścią jest popyt pośredni, czyli popyt
na surowce pochodzenia rolniczego, a więc żywiec,
mleko surowe, ziarna zbóż itp. Natomiast z drugim
rodzajem popytu (bezpośredni bądź finalny) mamy
do czynienia w przypadku produktów rolnych, które
są bezpośrednio konsumowane przez nabywców
(owoce, warzywa, kwiaty). Zwykle jednak rolnicy
spotykają się z popytem pośrednim, tj. popytem na
surowce rolnicze lub półfabrykaty, które są dalej
przetwarzane, pakowane i transportowane. Tworzy go
głównie przemysł spożywczy. Wyjątkiem są produkty,
które rolnicy bezpośrednio sprzedają konsumentom,
np. w gospodarstwie, na targowiskach lub przy
drodze.
Podsumowanie charakterystyki
łańcucha marketingowego zbóż z
Polsce
Cechą specyficzną polskiego łańcucha marketingowego jest
słabo rozwinięty hurt pierwotny handlu. W Polsce wciąż
głównym sposobem zaopatrywania się przedsiębiorstw
przetwarzających ziarno jest skup bezpośrednio od producenta,
przeważnie w małych partiach o zróżnicowanych parametrach
jakościowych. W krajach o rozwiniętej gospodarce rynkowej
ziarno do przetwórstwa dostarczane jest w formie
ujednoliconych, dużych partii handlowych. To samo dotyczy i
innych produktów rolniczych.
W Polsce trafia na rynek tylko część z ogólnej ilości zebranych
zbóż. Szacuje się, że do młynów, browarów, przedsiębiorstw
przemysłu paszowego itp. trafia ok. 20-25% produkcji, poprzez
nieformalne kanały dystrybucji (targowiska) rozdysponowane
jest ok. 8%. Prawie 70% zbiorów zbóż pozostaje w miejscu
produkcji i przeznaczane jest na zużycie i zasiewy w
gospodarstwach (samozaopatrzenie). Polski rynek zbóż cechuje
się także bardzo dużym zróżnicowaniem regionalnym produkcji
i towarowości oraz podaży rynkowej ziarna.
Czynniki wpływające na konkurencyjność
polskiego sektora zbożowego
Poprawiające
konkurencyjność
Pogarszające konkurencyjność
większa stabilność rynku po
przejęciu systemu interwencji
UE
poprawa dochodowości
produkcji zbóż po
wprowadzeniu wsparcia
bezpośredniego
dostęp do subsydiów
eksportowych
wolny handel na terenie UE-
27
przewaga cenowa nad
większością krajów UE
wyższy poziom ochrony przed
importem krajów trzecich
dostęp do unijnych preferencji
w stosunkach handlowych z
krajami trzecimi
duża wrażliwość na warunki
pogodowe
rozdrobnienie produkcji
niska jakość (zarówno
parametry technologiczne jak
i zdrowotne)
oddalenie od unijnych rynków
referencji i zbytu
wahania kursu złotówki do
euro
słaba znajomość procedur
handlowych stosowanych w
UE
Bibliografia:
http://www.portalspozywczy.pl/zboza-olei
ste/
http://www.minrol.gov.pl/DesktopDefault
.aspx
http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xchg/gus
„ Przegląd zbożowo-młynarski”
Fragmenty artykułu prof. dr hab. Stanisława Stańko z SGGW
opublikowanego w Biuletynie Informacyjnym ARR, nr 8/03