PODSTAWY
MIKROEKONOMII
KONKURENCJA DOSKONAŁA
dr Hanna Nowak
Katedra
Mikroekonomii
STRUKTURY RYNKOWE
Formy organizacji rynku/rodzaje konkurencji:
konkurencja doskonała
konkurencja monopolistyczna
oligopol
monopol pełny
modele teoretyczne – szereg założeń upraszczających
rzeczywistość gospodarczą
wspólne założenie – maksymalizacja zysku jako cel
działalności przedsiębiorstwa
kryterium podziału – stopień wpływu na zdarzenia rynkowe
(głównie możliwość oddziaływania na wysokość ceny)
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
Założenia modelu konkurencji doskonałej:
jednorodność produktu
pełna mobilność czynników produkcji
duża liczba sprzedających i kupujących
doskonała informacja o rynku
pojedynczy kupujący i sprzedający
nie mają wpływu na
cenę
(podmioty akceptują cenę rynkową)
- cena rynkowa na produkty przedsiębiorstwa działającego w
ramach konkurencji doskonałej jest
dana
(cena równowagi
ukształtowana na rynku, wynikająca z przecięcia się popytu
rynkowego z podażą globalną gałęzi)
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
Krzywa popytu na produkty przedsiębiorstwa
cena
rynkowa
popyt na
produkty
przedsiębiorstw
a
P
e
D
D
popyt doskonale
elastyczny (E
p
= -
∞)
P = PP = PM
(cena = przychód przeciętny
= przychód marginalny)
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
Maksymalizacja zysku (ekonomicznego) w
krótkim okresie:
PM = KM
KM jest rosnący
kryterium optymalizacji:
- maksymalizacja zysku dodatniego
- minimalizacja zysku ujemnego (straty)
*W przypadku przedsiębiorstwa działającego w ramach
konkurencji doskonałej PM = P!
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
Równowaga w krótkim okresie (stan
równowagi) -
jeśli przy danej cenie rynkowej i danych
kosztach produkcji przedsiębiorstwo wytwarza
wielkość produkcji maksymalizującą zysk
analiza sytuacji przedsiębiorstwa przy różnych poziomach
ceny
- gdy P
1
> KCP
- gdy P
2
< KCP i P
2
> KZP
- gdy P
3
< KZP
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
P, PM
KCP
KZP
KM
Q
P
1
= PM
1
P
2
= PM
2
P
3
= PM
3
E
1
E
3
KM
KZP
KCP
E
2
Q
1
Q
2
Q
3
0
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
P, PM
KCP
KZP
KM
Q
P
= PM
P’ = PM’
E
E’
KM
KZP
KCP
0
Punkty graniczne rentowności
P
P’
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
Dwa punkty graniczne w działalności przedsiębiorstwa w
krótkim okresie:
próg rentowności (punkt niwelacji)
KCP
min
= P = PM = KM
punkt równowagi przedsiębiorstwa
zysk = 0 (PC = KC)
punkt zamknięcia przedsiębiorstwa
KZP
min
= P = PM = KM
strata = KSC (PC = KZC)
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
Podaż przedsiębiorstwa w krótkim okresie –
krótkookresowa
krzywa
podaży
przedsiębiorstwa
działającego w warunkach konkurencji doskonałej pokrywa
się z rosnącym odcinkiem krzywej KM znajdującym się
powyżej minimum krzywej KZP
Podaż gałęzi przemysłu w krótkim okresie –
suma krzywych podaży wszystkich przedsiębiorstw
wchodzących w skład gałęzi
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań
KONKURENCJA DOSKONAŁA
Równowaga rynkowa w krótkim okresie –
punkt równowagi rynkowej (E) znajduje się w miejscu
przecięcia się krzywej popytu rynkowego z krzywą podaży
rynkowej
- w ten sposób wyznaczana jest cena równowagi rynkowej (P
e
)
obowiązująca podmioty gospodarcze oraz wielkość równowagi
(Q
e
)
- w punkcie równowagi następuje maksymalizacja zadowolenia
wszystkich konsumentów oraz maksymalizacja zysków
wszystkich przedsiębiorstw
Źródło: Rekowski M., 2011, Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia,
Poznań