POZNAWCZA TEORIA "JA"
Ja subiektywne
(podmiotowe) vs.
Ja obiektywne
(przedmiotowe)
[W.
James]
JEDNO "JA" CZY WIELE "JA"?
Rola
orientacji temporalnej
Znaczenie
kontekstu społecznego
i
skryptów związanych z rolą
Tożsamość
indywidualna
a tożsamość
społeczna
"Ja" publiczne i "ja" prywatne
: zjawisko
pozytywnej
autoprezentacji
Koncepcja
schematów poznawczych
i
hierarchii pojęciowych jako próba
rozwiązania problemu jedności vs.
wielości "Ja".
STRUKTURA „JA” JAKO ŹRÓDŁO
MOTYWACJI
I WARTOŚCIOWAŃ
„JA" JAKO GENERATOR DĄŻEŃ:
1. Podtrzymanie poczucia własnej
wartości
2. Podtrzymanie poczucia własnej
tożsamości i
odrębności
(procesy autoweryfikacji,
podkreślanie unikalności)
3. Podtrzymanie poczucia
kontroli
nad
zdarzeniami
4. Dążenie do
trafnego samopoznania
5. Dążenie do
wzrostu
i rozwoju własnej osoby
Zdrowie psychiczne
: Trafne
samopoznanie czy podtrzymywanie
złudzeń na swój własny temat? (Sh.
Taylor & J. Brown, 1988)
DOSTĘPNOŚĆ POZNAWCZA "JA
" jako
warunek jego wpływu na przetwarzanie
informacji i kontrolę działania:
Idea
„roboczego „Ja”
(H. Markus)
istota i konsekwencje
autokoncentracji
istota i konsekwencje
dezindywiduacji
AUTOSCHEMATY:
Poznawcze generalizacje n.t. samego
siebie,
wyprowadzone z ubiegłego
doświadczenia, które organizują i
ukierunkowują przetwarzanie
informacji dotyczącej własnej
osoby (Markus, 1977).
Sposób diagnozy
:
Badania oceniali u siebie natężenie różnych cech charakteru,
zarazem byli proszeni o określenie, na ile ważny jest dany
atrybut.
Autoschemat, jeżeli:
- ocena
ekstremalna
(wysoka lub niska), i
- atrybut uznany za
ważny
przez osobę.
W oryginalnych badaniach Markus - schematy związane z
zależnością-niezależnością
.
Wyodrębniono trzy grupy kobiet:
- z autoschematami niezależności,
- z autoschematami zależności, oraz
- pozbawione autoschematów w tej dziedzinie.
Tak diagnozowane schematy - istotny wpływ
na przetwarzanie informacji. "Schematycy„:
- -
szybciej rozpoznają słowa
odpowiednich
kategorii (brak różnic dla słów neutralnych
względem tych kategorii);
- - w odpowiedzi na prośbę,
dostarczają więcej
przykładów
zachowań odpowiednich kategorii;
- - uważają
zaangażowanie się w zachowania
danej kategorii za bardziej prawdopodobne niż w
zachowania innej kategorii;
- - są bardziej skłonni do
odrzucania informacji
niezgodnej
z ich obrazem siebie.
SAMOOCENA: UWARUNKOWANIA I
FUNKCJE MOTYWACYJNE
Koncepcja E. T. Higginsa (1987):
Perspektywy Ja
(punkty widzenia
na Ja)
Obszary Ja
(zakresy, dziedziny Ja)
_________________________________________________________________
Dziedziny Ja podlegające Perspektywa oceny Ja
ocenie
własna
cudza
__________________________________________________________________________
Ja
realne
Ja realne w oczach własnych Ja realne w oczach innych
(pojęcie Ja) ludzi (pojęcie Ja)
Ja
idealne
Ja idealne w oczach własnych Ja idealne w oczach innych
(ukierunkownie Ja) ludzi (ukierunkowanie Ja)
Ja
powinnościowe
Ja powinnościowe w oczach Ja powinnościowe w
oczach innych
własnych (ukierunkowanie Ja) ludzi (ukierunkowanie Ja)
INNE WAŻNE POJĘCIA:
Samooceny
cząstkowe
a samoocena
globalna
(poczucie własnej wartości)
Dążenie do pozytywnej samooceny: zjawisko
autoafirmacji
(Steele, 1975)
Strategie
zapewniania pozytywnej samooceny
(np.):
Egotyzm atrybucyjny
"kąpanie" się w cudzej chwale
porównania społeczne
pozytywna autoprezentacja
samoutrudnianie
Źródła dążenia
:
wrodzone
(np. teoria C. Rogersa)
nabyte
– teoria
społecznego uczenia się
teoria
opanowania trwogi
(Solomon, Greenberg,
Pyszczynski, 1991)
teoria
wykluczenia
ze społeczności (Baumeister & Tice,
1990)
Istota negatywnej samooceny
: brak ocen
pozytywnych + deficyt adaptacyjnych iluzji na
swój własny temat (nt.: własnych kompetencji,
przyszłości, możliwości kontrolowania zdarzeń)
Dysfunkcjonalność
negatywnej samooceny:
Nastrój
Nie podejmowanie działań
Generalizacja porażki + brak autoafirmacji
Oczernianie innych i przypisywanie wrogich intencji
Zagrożenia związane z wysoką pozytywną
samooceną
:
- Podejmowanie zachowań ryzykownych (motocykliści -
Pelham
& Taylor, 1991)
- nieracjonalny upór (Baumeister, Heatherton & Tice,
1993)
negatywny odbiór u innych (zarozumiałość)
Funkcjonalność wysokiej samooceny a
fazy działania
(Gollwitzer & Kinney, 1989)