Promieniowanie

ultrafioletowe

(UV)

Promieniowanie ultrafioletowe (UV) stanowi część

widma promieniowania elektromagnetycznego

mieszczącą się w zakresie długości fali 100-400 nm.

Ze względu na zróżnicowany skutek biologiczny dzieli

się je na:

-promieniowanie UV-A –

o długości fali 400-315 nm,

stanowi 95% całego promieniowania docierającego do
Ziemi, penetruje skórę bardzo głęboko, aż do poziomu
skóry właściwej, nie wywołuje rumienia, odpowiada za to
za rekcje fitotoksyczne i fotoalergiczne, przyczynia się
również do starzenia skóry i zmian nowotworowych,

-promieniowanie UV-B –

o długości fali 316-280 nm,

wnikają w skórę płytko, głównie do poziomu naskórka,
odpowiada za występowanie rumienia popromiennego,
może również powodować zaćmę,

-promieniowanie UV-C –

o długości fali powyżej 280 nm.

Im dłuższa fala tym głębiej wnika w głąb ciała, najsilniej

penetrują promienie o długości fali 400nm.

Pod wpływem promieniowania UV w organizmie zachodzi

szereg reakcji chemicznych powodujących wystąpienie
odczynów, fizjologicznych lub patologicznych.

Odczyny fizjologiczne:

odczyn rumieniowo-zapalny –

wywołany jest reakcją

komórek naskórka na promieniowanie, szczególnie w

zakresie UV-B. Odczyn ten narasta w ciągu kilku

godzin po zabiegu, osiągając apogeum do 24 h,

reakcja barwnikowa –

wywołana głównie przez UV-A,

uczynnianie w skórze produkcji witaminy D –

szczególnie promieniowanie o długości fali 270-280

nm,

denaturacja białka komórkowego –

jest główna

przyczyną bakteriobójczego działania promieniowania

UV, obserwowanego w szczególności w zakresie fal

280-280 nm,

wpływ na ośrodkowy i autonomiczny układ nerwowy –

przy właściwym dawkowaniu promieniowanie UV

wpływa uspokajająco na stan psychiczny, obniża

ciśnienie krwi oraz stężenie glukozy we krwi.

Odczyny patologiczne:

odczyny fototoksyczne –

spowodowane są nadmierną

reaktywnością skóry na promieniowanie UV (głównie UV-B),

spowodowaną zazwyczaj miejscowym lub ogólnym

działaniem niektórych leków lub innych substancji. Zmiany

mają postać nadmiernego rumienia popromiennego,

pieczenia i zaczerwienienia skóry, niekiedy mogą wystąpić

przebarwienia. Odczyn widoczny jest dość szybko,

ogranicza się do miejsca naświetlania. Zazwyczaj znika po

ok. tygodniu. Reakcje te wywołane są głównie przez

promieniowanie UV-A, rzadziej UV-B.

odczyny fotoalergiczne –

będące następstwem alergii

świetlnej, mogą występować także poza miejscem

ekspozycji. W ich powstawaniu uczestniczy układ

odpornościowy. Odczyn, pod postacią wysypki alergicznej,

objawia się dość późno, niekiedy dopiero w czasie kolejnej

ekspozycji na słońce. Reakcje tego typu wywołane są przez

promienie UV-A.

Istotnym problemem w terapii

promieniami UV jest zmienna reaktywność

skóry na promieniowanie. U zdrowych

osób zależy ona od:

naturalnego zabarwienia skóry,

grubości naskórka,

wieku,

składu widma UV,

ewentualnego współdziałania IR

.

Wskazania do

promieniowania UV:

łysienie plackowate i łojotokowe,

trądzik pospolity,
trądzik różowaty,

gruźlica skóry,

czyraczność,

owrzodzenia żylne podudzi,

grzybica skóry,

umiejscowione stany zapalne tkanki podskórnej,

łuszczyca,

bielactwo nabyte,

profilaktyka i leczenie krzywicy.

Przeciwwskazania:

wszystkie stany mogące wywołać odczyn fitotoksyczny lub

fotoalergiczny,

porfiria,

stosowanie leków o właściwościach fotodynamizujących,

znaczne uszkodzenia mikrokrążenia skóry,

cukrzyca,

znaczne zmiany troficzne skóry, np. w przebiegu

zaawansowanych żylaków podudzi,

tężyczka,

albinizm,

choroby nowotworowe,

choroba niedokrwienna serca i mózgu,

niewydolność krążenia,

padaczka,

nadciśnienie tętnicze powyżej II stopnia wg WHO,

ostre choroby zakaźne i reumatyczne,

gruźlica płuc,

czynna choroba wrzodowa żołądka.

Lampa Fotovita

●

najczęściej stosowana w
zaburzeniach snu, i
depresjach jesienno-
zimowych gdyż lampa
ta emituje światło
zbliżone do światła
słonecznego.

Laser

Solarium

Lampa do paznokci

żelowych

Koniec :)