

Dialog katolicko-prawosławny



Dialog między Kościołem
rzymskokatolickim i Kościołem
Starokatolickim Mariawitów



Dialog między Kościołem
rzymskokatolickim i Kościołem
Polskokatolickim w RP



Współczesny dialog ekumeniczny między Cerkwią

prawosławną, a Kościołem katolickim rozpoczął się w 1962,

gdy przedstawiciele Patriarchatu Moskiewskiego jako jedynej

Cerkwi prawosławnej brali udział jako obserwatorzy w I sesji

Soboru Watykańskiego II. Jednak przełomowym rokiem w

stosunkach prawosławno-katolickich był 1965, kiedy to

patriarcha Konstantynopola Atenagoras I i papież Paweł VI

wycofali anatemy nałożone po schizmie w 1054. Wkrótce

nastąpiły wzajemne wizyty i oficjalne rozpoczęcie dialogu

teologicznego. Dialog ten jednak został przerwany w 1990 w

związku z odradzaniem się kościołów greckokatolickich na

terenach dawnego Związku Radzieckiego oraz oskarżaniem

katolików przez cerkiew rosyjską o prozelityzm. Strona

katolicka wkrótce wyrzekła się prozelityzmu oraz uznała (w

"Deklaracji z Balamand" w 1993), że uniatyzm nie stanowi

drogi do jedności. Dialog jednak wydaje się trudny wskutek

historycznych zaszłości oraz obaw strony prawosławnej o

dominację.



W ostatnich latach duchowieństwo Kościoła Starokatolickiego

Mariawitów i Kościoła rzymskokatolickiego podejmuje dialog

ekumeniczny. W 1971 roku Komisja Episkopatu do Spraw Ekumenizmu

przesłała list Do Braci Mariawitów rozpoczynający wejście na drogę

ekumenizmu. W 1986 roku po raz pierwszy od 80 lat przybył z

oficjalną wizytą do Kościoła Mariawickiego biskup rzymskokatolicki.

Był to bp Władysław Miziołek, który uczestniczył we wspólnym

nabożeństwie ekumenicznym razem z biskupem mariawickim

Romanem Marią Nowakiem. Wcześniej nieoficjalną wizytę w

mariawickiej Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku złożył kardynał

Karol Wojtyła. Od 1997 r. pracuje Komisja Mieszana do spraw Dialogu

Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim i Kościołem

Starokatolickim Mariawitów mająca na celu prowadzenie dialogu

ekumenicznego pomiędzy tymi dwoma Kościołami. Podejście

mariawitów do ekumenizmu wyrażają słowa założycielki tego ruchu,

uznawanej przez mariawitów za świętą Marii Franciszki Kozłowskiej:

"Każdy Kościół niech zachowuje zwyczaje, modły i nabożeństwa i

niech drugiemu swoich praktyk religijnych nie narzuca. We wszystkim

niech będzie miłość, w rzeczach niekoniecznych do zbawienia -

wolność, a w koniecznych jedność".



Kościół Polskokatolicki w RP jest członkiem Światowej Rady Kościołów i Konferencji Kościołów

Europejskich. Duchowni polskokatoliccy są współzałożycielami Polskiej Rady Ekumenicznej.

Postawa ekumeniczna Kościoła Polskokatolickiego w RP (wtedy: diecezja polska Polskiego

Narodowego Katolickiego Kościoła) wynika z uchwały podjętej na I Synodzie w Warszawie w 1928r.

Do rozpoczęcia dialogu teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim i Polskokatolickim

przyczyniła się jednak dopiero osoba obecnego zwierzchnika kościoła – bp prof. dr hab. Wiktora

Wysoczańskiego. 12 lutego 1997 r. zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego przesłał list Jego

Eminencji kard. Józefowi Glempowi z prośbą o zainicjowanie na posiedzeniu Konferencji Episkopatu

Polski sprawy rozpoczęcia dialogu ekumenicznego pomiędzy Kościołami. W dniu 2 kwietnia 1997 r.

kard. J. Glemp, wystosował pismo do ks. bp Alfonsa Nossola, przewodniczącego Rady do Spraw

Ekumenizmu, w którym - wyrażając stanowisko Konferencji Plenarnej Episkopatu - poprosił o

nawiązanie kontaktu z Kościołem Polskokatolickim. W dniu 22 kwietnia 1997 r. ks. bp W.

Wysoczański przekazał ks. bp A. Nossolowi dokumenty i korespondencję dotyczącą dialogu

pomiędzy Kościołem Rzymskokatolickim a Kościołami starokatolickimi, w tym z Polskim Narodowym

Kościołem Katolickim w USA i Kanadzie. 11 grudnia 1997 r. bp A. Nossol przesłał na ręce bp W.

Wysoczańskiego pismo zawiadamiające, że 292 Konferencja Plenarna Episkopatu w Częstochowie

zatwierdziła osobowy skład rzymskokatolickiej strony dialogu z Kościołem Polskokatolickim. 6

stycznia 1998 r. bp Jacek Jezierski - Biskup Pomocniczy Warmiński poinformował bp W.

Wysoczańskiego, że został wyznaczony, wraz z dwoma teologami, do podjęcia kontaktu (dialogu

teologicznego) z Kościołem Polskokatolickim. W dniu 10 lutego 1998 r. w Konstancinie k. Warszawy,

w Domu Konferencyjnym im. bp Edwarda Herzoga, rozpoczął się oficjalny dialog ekumeniczny

pomiędzy Kościołem Polskokatolickim a Kościołem Rzymskokatolickim. Na nabożeństwie

ekumenicznym w dn. 26 maja 2000 r. we Wrocławiu w obecności przedstawicieli Episkopatu Polski i

wiernych doszło do porozumienia o współpracy i poszanowaniu Kościołów: polskokatolickiego i

rzymskokatolickiego.



Ekumenizm jest misją zleconą przez Chrystusa w

słowach: „Aby wszyscy stanowili jedno”. – Podziały

to porażka chrześcijan w głoszeniu Ewangelii światu.

Przesłoniliśmy w ten sposób światło Chrystusa,

przyczyniając się do sekularyzacji. Dlatego nie ma

odpowiedzialnej alternatywy dla ekumenizmu –

podkreślił kard. Kasper. Nawiązując do spraw

europejskich, stwierdził, że trzeba mieć zamknięte

oczy, by nie dostrzegać chrześcijańskich korzeni

naszego kontynentu. Jego zdaniem, wystarczy

spojrzeć na krzyże w centrach europejskich miast. –

Europa musi się obudzić i dostrzec swoje wartości! –

apelował. Zarazem jednak wyjaśnił, że nie oznacza

to uniformizacji: – Mamy szanować inne religie, ale

też mieć odwagę podkreślania własnej odmienności.



1908  r. — duchowni anglikańscy S. Jones i L.T. Wattson zainicjowali modlitwę o jedność wśród Kościołów.



1927  r. — powstanie Komisji Wiara i Ustrój — międzykościelnej instytucji skupiającej teologów badających
doktryny i struktury różnych Kościołów. Jej celem jest odnajdywanie jedności między Kościołami w prawdzie.
Komisja pracowała nad różnymi zagadnieniami doktrynalnymi, a rezultaty prac zostały zebrane w
przyjętych w 1974 r. tzw. dokumentach z Akry na temat chrztu, Eucharystii i posługiwań kościelnych.



1936  r. — dzięki P. Couturierowi wprowadzona w 1895 r. przez papieża Leona XIII nowenna o powrót braci
odłączonych do Kościoła katolickiego, odprawiana przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego, została
zamieniona na dni modlitw wspólnie z innymi Kościołami o jedność wyznawców Chrystusa, jakiej chce Bóg.
Tak zrodziła się idea Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan.



1944  r. — powstanie ekumenicznej wspólnoty z Taizé, zainicjowanej przez Rogera Louisa Schutza — syna
protestanckiego pastora, znanego dzisiaj jako brat Roger. Od lat 50. bracia organizują tygodniowe
rekolekcje ekumeniczne dla młodzieży, a od 22 lat, na przełomie roku, Międzynarodowe Spotkania Młodych,
zwane Pielgrzymką Zaufania przez Ziemię. W 1986 r. Taizé odwiedził Jan Paweł II.



1948  r. — powstanie Ekumenicznej Rady Kościołów (zwanej także Światową Radą Kościołów). Siedziba ERK
mieści się w Genewie. Obecnie należy do niej ponad 300 Kościołów prawosławnych, protestanckich,
anglikańskich i starokatolickich, a na jej czele stoi Konrad Raiser.



1960  r. — powstanie Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan — najważniejszej w Kościele katolickim instytucji
zajmującej się działalnością ekumeniczną. W 1989 r. został on przekształcony w Papieską Radę Popierania
Jedności Chrześcijan. Siedziba Rady mieści się w Watykanie, a jej przewodniczącym jest obecnie kard.
Edward I. Cassidy.



21 listopada 1964  r. — przyjęcie przez Sobór Watykański II Dekretu o ekumenizmie, określającego
katolickie zasady prowadzenia działalności ekumenicznej.



1965  r. — odwołanie przez ekumenicznego patriarchę Konstantynopola Dimitriosa I i

papieża Pawła VI anatem (klątw), nałożonych po schizmie w 1054 r.; skierowanie przez

papieża Pawła VI i ojców soborowych prośby o wybaczenie do braci odłączonych.



1967  r. — zainicjowanie wzajemnych odwiedzin delegacji Patriarchatu Konstantynopola w

Watykanie z okazji uroczystości ku czci świętych Piotra i Pawła, odbywających się 29

czerwca, oraz przedstawicieli Stolicy Apostolskiej w Konstantynopolu, podczas ochodów ku

czci św. Andrzeja 30 listopada.



1969  r. — wizyta papieża Pawła VI w siedzibie Światowej Rady Kościołów.



1970  r. — prośba o wybaczenie, skierowana do Kościoła katolickiego przez Zgromadzenie

Ogólne Światowej Federacji Luterańskiej, skupiajacej Kościoły luterańskie z całego świata.



1979  r. — spotkanie Papieża Jana Pawła II z patriarchą ekumenicznymn Konstantynopola

Dimitriosem, podczas którego zadecydowano o rozpoczęciu dialogu teologicznego między

Kościołami prawosławnym i katolickim. Dialog toczy się od 1980 r.



27 października 1986  r. — Światowy Dzień Modlitwy o Pokój w Asyżu z udziałem

przedstawicieli wielu Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich oraz innych religii.



25 maja 1995  r. — ogłoszenie encykliki Jana Pawła II Ut unum sint o działalności

ekumenicznej Kościoła.



1995  r. — wizyta patriarchy ekumenicznego Konstantynopola Bartłomieja I w Watykanie i

spotkanie z Janem Pawłem II.



1997  r. — II Europejskie Zgromadzenie Ekumeniczne w Grazu, zorganizowane przez

Konferencję Kościołów Europy i Radę Konferencji Episkopatów Europy pod hasłem:

„Pojednanie — dar Boga i źródło nowego życia”.



31 października 1999  r. — podpisanie w Augsburgu Wspólnej Deklaracji w sprawie nauki o

usprawiedliwieniu między Kościołami katolickim i luterańskim, która jest owocem dialogu

teologicznego prowadzonego przez Kościoły katolicki i luterański od 1965 r.



Benedykt XVI

powiedział: "Pełna jedność – to jedność w prawdzie i

miłości. Nie można zadowalać się pozostawaniem w stadium

pośrednim. Musimy bez ustanku, odważnie, świadomie i pokornie

zdążać za wolą Jezusa Chrystusa, nawet jeśli nie odpowiada to

naszym ograniczonym, ludzkim planom." Patriarcha Zachodu

wspomniał zarazem, że ralizacja pełnej jedności Kościoła i

pojednanie między chrześcijanami uzyskuje się za cenę tego, że

nasza wola podda się woli Chrystusa. "W ten wysiłek winni się

zaangażować duszpasterze, teolodzy i całe nasze wspólnoty –

każdy zgodnie z rolą mu właściwą.„

Papież Pius XI potępił w 1928 fałszywie

pojmowany ekumenizm w encyklice Mortalium
Animos, gdzie stanowczo przeciwstawił się
promowaniu jedności z kościołami chrześcijańskimi,
które nie pozostawały w łączności doktrynalnej z
Kościołem katolickim.

Ekumenizm jest ostro krytykowany przez niektóre

grupy tradycjonalistów, między innymi przez
katolickie Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X.



http://www.niedziela.pl/mp3.php?
doc=nd200702&nr=14



Niedziela audio 2/2007 Jedność –
istota chrześcijaństwa
Artur Stelmasiak



http://pl.wikipedia.org/wiki/Ekumenizm
#Dokumenty_dotycz.C4.85ce_ekumeni
zmu

Małgorzata Bartkowska
Klasa 3 i