Postawy wobec starzenia
się
,,Ludzie starzeją się tak, jak
żyli. Człowiek jest tym, czym
jest jego biografia.”
Typy reakcji przystosowawczych seniorów
wobec starzenia się wg Bromleya (1969)
POSTAWA KONSTRUKTYWNA
cechuje się pozytywnym nastawieniem do życia;
cechuje się akceptacją własnej starości;
człowiek stary, który prezentuje powyższą postawę
jest pogodny, zadowolony; cieszy się życiem, posiada
zainteresowania, jest optymistą, aktywnie
uczestniczy w życiu społecznym;
jest to postawa najbardziej korzystna z punktu
widzenia społecznego
POSTAWA ZALEŻNOŚCI
dotyczy ludzi słabszych, bardziej uległych, biernych,
potrzebujących oparcia, bez własnych ambicji;
człowiek stary, który prezentuje powyższą postawę
jest tolerancyjny w kontaktach z innymi ludźmi, liczy
na ich pomoc ale jest podejrzliwy i pełen obaw przed
zaburzeniem poczucia bezpieczeństwa
POSTAWA OBRONNA
dotyczy ludzi na zewnątrz sztywnych, skrępowanych
konwenansami, przesadnie opanowanych, nie
ujawniających prawdziwych uczuć, zamkniętych w
sobie;
seniorzy, którzy prezentują powyższa postawę trudno
przystosowują się do nowych warunków życia,
niechętnie przyjmują pomoc ze strony innych, lubią
być samowystarczalni;
seniorzy prezentujący powyższa postawę oceniają
starość pesymistycznie a myśl o śmierci zagłuszają
czasem nadaktywnością
POSTAWA WROGOŚCI
dotyczy ludzi, którzy są agresywni, wybuchowi,
podejrzliwi, niezadowoleni z kontaktów z innymi,
izolują się;
seniorzy prezentujący powyższą postawę niechętnie
przyjmują pomoc ze strony innych; swoje
niepowodzenia przypisują innym ludziom,
instytucjom, układom społecznym;
nie akceptują własnej starości i kurczowo trzymają
się pracy
POSTAWA WROGOŚCI WOBEC SIEBIE
dotyczy ludzi biernych, bez własnej inicjatywy,
zainteresowań, skłonnych do depresji i przekonania o
ich fatalizmie życiowym
seniorzy przejawiający powyższą postawę niechętnie
odnoszą się do swojego życia, oceniają je surowo,
pesymistycznie, czują się niepotrzebni, unikają
kontaktów z innymi
seniorzy nie boją się śmierci, czekają na nią, gdyż
traktują ją jako wyzwolenie
Najczęściej jednak spotykamy
się z postacią mieszaną
przedstawionych postaw, z mniej
lub bardziej wyrażoną przewagą
określonych typów.
Postawy wobec osób starszych w ramach
relacji opiekuńczo-terapeutycznych wg B. Pitta
Wśród osób zajmujących się profesjonalnie pomocą ludziom
starszym zauważa się często tendencję do DOMINACJI, która
przejawia się jako:
traktowanie z góry – czemu towarzyszy niejednokrotnie
ukrywana wrogość i lekceważenie; jest to postawa typowa
dla przedstawicieli zawodów medycznych nastawionych
na sukces, który w pracy z seniorem nie jest zawsze
możliwy do osiągnięcia. Brak sukcesów sprzyja
komunikowaniu się patriarchalnemu, hierarchicznemu z
człowiekiem starym, w którym lekarz zwraca się z
pozycji osoby, która najlepiej wie, czego potrzebuje
senior. Ten sposób komunikacji jest chętnie akceptowany
przez osoby z niskim wykształceniem, statusem
społecznym, które oczekują oparcia w lekarzu i dla
których jest on autorytetem.
sentymentalny protekcjonalizm – typowe dla tej
postawy jest stosowanie języka baby talk wobec osób
starych, z dużą ilością zdrobnień, nadużywaniem
zwrotów : biedactwo, kochanie, kochany zamiast
imienia seniora.
Powyższe protekcjonalne ugrzecznione, infantylne formy
porozumiewania się z człowiekiem starym podkreślają
asymetrię relacji senior-przedstawiciel zawodów
medycznych.
Pomimo dobrych zamiarów opiekunów często dochodzi w
tej
sytuacji do obniżenia aktywności i utraty motywacji
decydowania o sobie przez seniorów, którym przyznaje
się
podległą rolę i status bezradnego dziecka.
Zasady komunikowania się z osobą
w starszym wieku
nie należy z góry zakładać, że rozmówca ma upośledzony
słuch i rozpoczynać rozmowy podniesionym
głosem;
rozmowę prowadzimy stojąc lub siedząc naprzeciw seniora
tak, aby widział naszą twarz;
wymowa powinna być wyraźna, słowa proste, zdania krótkie;
nie należy przekazywać jednocześnie kilku informacji, robić
dygresji, poruszać kilku tematów w czasie krótkiej rozmowy;
podzielność uwagi osoby starszej jest ograniczona; percepcja
jest trudniejsza jeśli osoba słuchająca lub mówiąca wykonuje
jednocześnie inne czynności;
w pomieszczeniu wyeliminować dodatkowe źródła dźwięku;
unikać postaw dominacji w komunikowaniu się; traktować
seniora z szacunkiem;
unikać określeń babcia, dziadek, ale także zwrócić uwagę na
to jak zwraca się do nas senior