2/56
Kontrola
1)
Kontrola 100%
2)
Statystyczna Kontrola Odbiorcza
3)
Statystyczna Kontrola Procesu
3/56
kontrola 100%
Jednostki
niezgodne
Jednostki
zgodne
Wyrób
Dostawa
Kontrola
Selekcja
Ocena
Decyzja
4/56
Statystyczna Kontrola Odbiorcza
partie
niezgodne
partie
zgodne
Wyrób
Dostawa
Kontrola
Selekcja
Ocena
Decyzja
zawierają
jednostki zgodne
i niezgodne
zawierają
jednostki zgodne
i niezgodne
5/56
Statystyczna Kontrola Procesu
tylko
jednostki
zgodne
Proces
Strumień
Wyrobów
Kontrola
Ocena
Regulacja
6/56
Statystyczna kontrola odbiorcza
• SKO jest stosowana:
– tam gdzie należy ocenić, czy frakcja
wyrobów niezgodnych (ze względu na
wybrane charakterystyki lub cechy) w partii
(populacji) wyrobów (materiałów, danych
itp.) wysyłanych lub przyjmowanych nie
przekracza określonych wartości
• np. czy z prawdopodobieństwem większym od
0,90 frakcja niezgodności jest mniejsza od 0,01
7/56
Statystyczna kontrola odbiorcza polega
na:
• losowaniu z kontrolowanej partii wyrobów próbki
• poddaniu jej stuprocentowej kontroli i oszacowaniu, na
podstawie liczby znalezionych w próbce jednostek
niezgodnych (w kontroli według oceny alternatywnej) lub
obliczonych statystyk (w kontroli według oceny liczbowej):
– frakcji jednostek niezgodnych lub niezgodności, jaka może
wystąpić w całej partii
– na tej podstawie jest podejmowana decyzja, o przyjęciu partii
lub jej odrzuceniu.
8/56
9/56
10/56
Statystyczna kontrola odbiorcza dzieli się ze
względu na sposób oceny elementów próbki na:
• kontrolę według oceny alternatywnej
– (krótko, kontrola alternatywna),
• kontrolę według oceny liczbowej
– (krótko, kontrola liczbowa, kontrola na podstawie cech
mierzalnych).
11/56
W statystycznej kontroli odbiorczej według oceny
alternatywnej:
• kształt wykresu prawdopodobieństwa przyjęcia partii,
nazywanego dalej krzywą
c
harakterystyczną
p
lanu
k
ontroli
(
CPK
) zależy w ogólnym przypadku od parametrów planu
kontroli:
– liczebności próbki -
n
– oraz maksymalnej liczby jednostek niezgodnych w próbce -
Ac
,
pozwalającej jeszcze na przyjęcie partii.
• Teoretycznie kształt krzywej CPK zależy również od liczności
kontrolowanej partii -
N
, z której jest pobierana próbka, ale
praktycznie, jeśli stosunek
N/n > 100
, wpływ N można - bez
popełniania znaczącego błędu - pominąć
12/56
Z krzywej CPK można odczytać, jakie jest prawdopodobieństwo przyjęcia (bądź odrzucenia) partii, w której
udział (frakcja) jednostek niezgodnych wynosi „p”.
Przykładowo, jeśli n = 100 i Ac = 2, krzywa CPK ma kształt pokazany na rysunku.
Można z niej odczytać, że jeśli rzeczywisty procent jednostek niezgodnych w partii przedstawianej do kontroli
wynosi 0,02, to prawdopodobieństwo, że w próbce 100 elementowej znajdą się 2 lub mniej jednostek
niezgodnych (a to oznacza, że partię należy przyjąć) wynosi 0.68.
13/56
ryzyko producenta i ryzyko odbiorcy
p - Poziom
jakości/wadliwości partii
P
a
- Prawdopodobieństwo przyjęcia partii
1
Wadliwość uzgodniona jako
akceptowalna
p
akc
p
2
p
1
Wadliwość wyższa od uzgodnionej
jako akceptowalnej
Wadliwość niższa od uzgodnionej
jako akceptowalnej
Prawdopodobieństwo
przyjęcia partii o wadliwości
p
1
> p
akce
RYZYKO KLIENTA
Prawdopodobieństwo
odrzucenia partii o
wadliwości
p
1
< p
akc
RYZYKO PRODUCENTA
14/56
• Plan kontroli można opracować indywidualnie i dobrać
jego charakterystykę w sposób optymalny do
oczekiwań dostawcy i odbiorcy.
– znajomość podstaw rozkładów dwumianowego lub
Poissona oraz rozkładu hipergeometrycznego
– postępowanie takie jest jednak pracochłonne i trudne do
zaakceptowania w praktyce, dlatego opracowano kilka
norm pozwalających dobrać plan kontroli w sposób
prosty i racjonalny jednocześnie
15/56
Główne normy z tego zakresu to:
• PN-ISO 2859-1+AC1 (1996) zastępująca normę PN-79/N-03021
– pt. Plany kontroli na podstawie akceptowanego poziomu jakości
(AQL) stosowane podczas kontroli partii za partią,
• PN-ISO 2859-2
– pt. Plany kontroli na podstawie jakości granicznej (LQ) stosowane
podczas kontroli partii izolowanych,
• PN/N-03002
– pt. Jednostopniowe plany kontroli próbkami o małych licznościach,
• Pm-82/N-03023
– pt. Jednostopniowe plany kontroli małych partii.
16/56
Normy definiują kilka wielkości pozwalających dobrać plan
będący kompromisem między dostawcą a odbiorcą, z których
najważniejsze są :
• wielkość AQL:
– oznaczająca akceptowany poziom jakości (ang. Acceptance
Quality Limit) - poziom jakości, który w przypadku
rozpatrywania ciągu sukcesywnie dostarczanych partii jest
wartością graniczną zadowalającej średniej jakości procesu,
• jakość graniczna LQ:
– (ang. Limiting Quality) - poziom jakości, któremu odpowiada
małe prawdopodobieństwo przyjęcia (ok. 0,1).
17/56
Podział niezgodności a poziomy kontroli:
• Przy wyborze planu kontroli należy uwzględnić skutki przyjęcia
partii niezgodnej z wymaganiami. Zazwyczaj stosuje się
podział niezgodności na:
– krytyczne - stwarzające zagrożenie zdrowia a nawet życia,
grożące awarią ważnego, cennego urządzenia, stanowiące
zagrożenie środowiska,
– istotne - powodujące znacznie zmniejszoną użyteczność wyrobu,
– drugorzędne - nieznacznie zmniejszające użyteczność wyrobu
18/56
Poziomy kontroli:
• W normach rozróżnia się trzy zasadnicze poziomy kontroli
oznaczone jako:
– poziom I
– poziom II
– poziom III
• Poziom II jest uważany za normalny.
• Im wyższy poziom kontroli, tym krzywa charakterystyki jest
bardziej stroma lub - innymi słowy - zakres wadliwości ze
średnim prawdopodobieństwem przyjęcia ulega zawężeniu.
19/56
Plany jednostopniowe i wielostopniowe:
• Normy przewidują możliwość stosowania jednostopniowych
oraz wielostopniowych planów kontroli.
• W przypadku planów jednostopniowych ocena jakości partii
jest wydawana na podstawie jednej próbki.
• W planach wielostopniowych, pobieranych jest kolejno więcej
próbek (w planach dwustopniowych są to dwie próbki), ale
każda o liczebności mniejszej niż w planach
jednostopniowych.
20/56
Przyjęcie danych wejściowych do planu kontroli
•
akceptowany poziom jakości AQL (uzgodniony między
dostawcą i odbiorcą),
•
liczebność partii przedstawianej do kontroli - N,
•
poziom kontroli (przy braku danych o historii procesu
lub dostaw zwykle przyjmuje się poziom II),
Wybranie parametrów planu kontroli
•
wybranie znaku literowego liczebności próbki,
•
wyszukanie - dla znaku literowego oraz wartości AQL
•
liczebności próbki n oraz liczby kwalifikującej Ac,
Wylosowanie próbki i dokonanie oceny jej elementów
•
określenie liczby jednostek niezgodnych w próbce,
Ocena jakości partii kontrolowanej
•
porównanie liczby jednostek niezgodnych w próbce („x”)
z liczbą kwalifikującą Ac;
•
jeśli „x Ac” podejmowana jest decyzja o przyjęciu partii.
21/56
Statystyczna kontrola odbiorcza według oceny
liczbowej
• W kontroli z oceną liczbową dokonuje się pomiaru
wybranych charakterystyk (cech) i rejestruje ich wyniki.
• Następnie oblicza się wskaźnik
k
, porównuje się go z
dopuszczalną wartością i na tej podstawie, kwalifikuje się
partię jako spełniającą bądź nie spełniającą kryteria
przyjęcia.
• Przy znanym odchyleniu standardowym miary cechy,
wskaźnik k ma postać:
• gdzie: DLT, GLT - dolna lub górna granica tolerancji badanej
charakterystyki.
k
x DLT
(
)
k
GLT x
(
)
22/56
Przyjęcie danych wejściowych do planu kontroli
•
akceptowany poziom jakości AQL
(uzgodniony między dostawcą i odbiorcą),
•
liczebność partii przedstawianej do kontroli - N,
•
poziom kontroli (przy braku danych o historii procesu
lub dostaw zwykle przyjmuje się poziom II),
Wyznaczenie parametrów planu kontroli
•
wybranie znaku literowego liczebności próbki,
•
wyszukanie - dla znaku literowego
oraz wartości AQL - liczebności próbki n
oraz liczby kwalifikującej k - uwzględnia się przy tym,
czy odchylenie standardowe jest znane ()
czy wyznaczane z próbki (s)
Wylosowanie próbki i dokonanie pomiarów jej elementów
•
obliczenie średniej oraz odchylenia standardowego s
(jeśli nie jest znane
) obliczenie wskaźnika k
Ocena jakości partii kontrolowanej
•
jeśli: k > k
kryt
, podejmowana jest decyzja o przyjęciu partii,
•
jeśli: k
k
kryt
, podejmowana jest decyzja o odrzuceniu partii.
23/56
• Zadanie