Kinezjologia
dr Joanna Łuczak
Wykład 4 - ręka
CIAŁO - cudownie stworzone, by życie sprawiało radość
NAUKOWCY przyznają, że ciało
człowieka
jest cudownie stworzone i odznacza się
pięknem kształtów oraz idealną
konstrukcją.
Gdy wszystkie jego części funkcjonują
normalnie,
potrafimy dokonywać i zaznawać rzeczy
wprost
zdumiewających.
Zwróć na przykład, uwagę na swoje ręce.
Gdy trzeba przewrócić kartkę, mózg
kieruje nimi, by robiły dokładnie to, co
chcesz.
Palce ściskają ją z należytą siłą, aby nie
wyśliznęła się z rąk.
Jakże trudno byłoby żyć bez rąk!
Są znakomicie zaprojektowane i utworzone
do
wykonywania mnóstwa czynności podczas
pracy
lub zabawy.
Na przykład, gdy czytasz, trzymając
książkę w ręce - zapewne twe ramię
jest zgięte pod odpowiednim kątem,
żeby tekst był we właściwej
odległości od oczu.
Palce ściskają ją z należytą siłą, aby
nie wyśliznęło się z rąk.
A gdy trzeba przewrócić kartkę, mózg
kieruje nimi, by robiły dokładnie to,
co chcesz.
Jakże trudno byłoby żyć bez rąk!
Ręka ludzka z kciukiem
przeciwstawnym do pozostałych
palców jest narzędziem o
wyjątkowo wszechstronnym
zastosowaniu.
Bez ręki nie można napisać listu,
fotografować, wbić gwoździa,
nakręcić numeru telefonu ani nawlec
igły.
Dzięki rękom, pianiści mogą
wykonywać wspaniałe utwory,
artyści - malować piękne obrazy,
a chirurdzy dokonywać
skomplikowanych operacji.
„Ze względu na krótki kciuk i długie
palce, małpy nie mają takiej
zręczności manualnej" - czytamy w
The New Encyclopœdia Britannica.
Między ręką człowieka a ręką
małpy zachodzi jeszcze inna
istotna różnica…
Mniej więcej jedna czwarta kory
ruchowej mózgu ludzkiego ma
związek z działaniem mięśni rąk.
„Kora ruchowa u człowieka”,
pisze profesor Guyton w Textbook of
Medical Physiology
„jest zupełnie inna niż u niższych
zwierząt, dzięki czemu ma on wyjątkową
zdolność posługiwania się ręką, palcami
i kciukiem oraz wykonywania nimi
niezwykle zręcznych ruchów".
Poza tym neurochirurdzy odkryli w
mózgu ludzkim inny obszar, który
nazywają „polem umiejętności
manualnych".
Ręka nie byłaby sprawna, gdyby nie
receptory czuciowe.
Tych mikroskopijnych zakończeń
nerwowych jest w ręce ludzkiej,
zwłaszcza w kciuku, bardzo dużo.
Pewien lekarz powiedział:
„Jeśli ktoś choćby w niewielkim
stopniu straci czucie w opuszce
kciuka, to trudno mu położyć na
miejsce małe przedmioty, na
przykład śrubki".
Ramiona i przedramiona mają
receptory czuciowe innego rodzaju,
dzięki którym można skierować ręce
do odpowiedniego punktu również w
całkowitych ciemnościach.
Leżąc nocą w łóżku, możesz się
podrapać po nosie, bez obawy, że się
przy tym uderzysz w twarz.
Nawet tak prosta czynność,
jak sięgnięcie po szklankę
wody, jest godna podziwu.
Gdyby ją trzymać za słabo,
mogłaby upaść.
Gdyby zaś ścisnąć zbyt
mocno, można byłoby ją
zgnieść i pokaleczyć sobie
palce.
Jak to się dzieje, że się ją trzyma z
właściwą siłą?
Rozmieszczone w ręce receptory
czucia ucisku przekazują
informacje do mózgu, który wydaje
odpowiednie instrukcje mięśniom
wyciągniętej dłoni i całej kończyny.
Następnie, bez potrzeby
kontrolowania tego wzrokiem,
delikatnie przyciskasz szklankę do
warg.
Można w tym czasie oglądać
program telewizyjny lub rozmawiać
z przyjaciółmi.
„Podnoszenie szklanki do ust bez trącania
nią twarzy„-
-pisze dr Miller w książce The Body in
Question (Ciało, o którym mowa),
-„zawdzięczamy niezwykłej zdolności
wyciągniętej kończyny do precyzyjnego
określania ciężaru, a fakt, że ta szklanka
pozostaje na swoim miejscu przy wargach,
mimo że w miarę opróżniania jej traci na
wadze, świadczy o skrupulatności ciągłego
aktualizowania przekazywanych
informacji".
Nic więc dziwnego, że ręka człowieka
budzi podziw, jeśli się nad tym
zastanowić.
„Nawet gdyby nie było żadnych innych
dowodów"
- napisał słynny uczony Isaac Newton –
„sam kciuk przekonałby mnie o
istnieniu Boga".
Profesor Napier zaś oświadczył:
„Potrafimy wysłać ludzi na Księżyc,
ale mimo wszystkich naszych cudów
w dziedzinie mechaniki i elektroniki
nie potrafimy skonstruować
sztucznego palca wskazującego,
który by miał czucie i którym można
by dawać znaki".
„Ręka ludzka,
czytamy w The New Encyclopedia
Britannica,
jest chyba najsprawniejszym
narządem biologicznym i wyróżnia
człowieka spośród wszystkich innych
żyjących naczelnych".
Kryteria funkcjonalne:
• Realizowanie podstawowych
wybranych chwytów:
• cylindryczny - siłowy
• specjalny - siłowy
• trójpalcowy – precyzyjny
• dwupalcowy-precyzyjny