CHOROBY WIEKU
ROZWOJOWEGO
CHOROBY WIEKU
ROZWOJOWEGO
Prof. S. Nyankovskyy
Prof. S. Nyankovskyy
Th1
Th2
APC
Th0
ZAPALENIE JAMY NOSOWO-
GARDŁOWEJ
(pharyngorhinitis)
Celem postępowania terapeutycznego jest:
a) opanowanie zakażenia i poprawienie czynności
błony śluzowej,
b) poprawienie ukrwienia błony śluzowej i
pobudzenie procesu zdrowienia.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• leczenie klimatyczne, 1 х w roku pobyt nad
morzem lub w górach,
• inhalacje z roztworów soli (np. Emskiej) lub
olejków eterycznych,
• naświetlanie lampą sollux, okłady
rozgrzewające okolicę szyi.
ZAPALENIE ZATOK
PRZYNOSOWYCH (sinusitis)
A. Postać ostra
Celem postępowania
terapeutycznego jest:
• poprawa ukrwienia,
• usunięcie wydzieliny.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• aerozoloterapia,
• naświetlenia promieniami
podczerwonymi.
B. Postać przewlekła
Celem postępowania
terapeutycznego jest zwięfkszente
odporności.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• leczenie klimatyczne,
• kąpiele solankowe i słoneczne,
• sauna,
• przestrzeganie biorytmu,
• naświetlania promieniami
nadfioletowymi.
ZAPALENIE KRTANI
(laryngitis)
A. Postać ostra
Celem postępowania terapeutycznego jest:
• miejscowe działanie przeciwzapalne.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• aerozoloterapia (dyspersja cząsteczek 10-100
μm), napary z rumianku, fizjologicznego
roztworu chlorku sodowego lub solanki l %
naturalnej, inhalacje pary wodnej lub olejków
eterycznych.
• poprawienie czynności błony śluzowej,
zwiększenie odporności.
• B. Postać przewlekła
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• aerozoloterapia jak wyżej,
• usprawnienia czynności oddechowej,
• naświetlania promieniami nadfioletowymi,
• sauna,
• klimatoterapia,
• kąpiele solankowe i siarczkowe,
• regulacja temperatury w mieszkaniu
(„komfort cieplny"),
• ćwiczenia uodparniające,
• różnego rodzaju hydroterapia.
NIEŻYT OSKRZELI
(catarrhus bronchialis)
A. Postać ostra
Celem postępowania terapeutycznego jest:
a) ochrona dróg oddechowych,
b) zwiększenie odporności,
c) ewakuowanie śluzu z małych oskrzeli
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• ad a)
aerozoloterapia z naparu rumianku i
ewentualnie ze swoistymi lekami;
• usunięcie czynników wyzwalających;
• diatermia krótkofalowa w polu skondensowanym
– ograniczonym (elektrody o średnicy 17 cm, z
występującym rozstawieniem ich: brzuszne 4
cm, przbietowe 4-8 cm; dawki codziennie 1-5
min).
• Ad b)
– pożywienie bogate w witaminy;
• pobudzanie perystaltyki jelit, w celu usuwania
zalegających składników pokarmowych, które
wchłaniając się, pogłębiają między innymi nieżyt
oskrzeli.
• Przy nieznacznie podwyższonej lub prawidłowej
temperaturze ciała, stosuje się następujące
rodzaje zabiegów:
• kąpiele częściowe o temperaturze stopniowo
wzrastającej oraz zawijania kłatki piersiowej,
• następnie kąpiele całkowite o temperaturze
wzrastającej z zawijaniem kłatki piersiowej
parującymi ręcznikami, oraz piciem herbat ziołowych
rozużniających śluz.
• Ad c)
– inhalacje z naparu rumianku lub solanka
(0,1% CaCl2, 1% NaCl), antybiotyków i leków
rozszerzających oskrzela;
• sauna.
B. Postać przewlekła
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• toaleta oskrzeli, ustawienie łóżka skośnie – nogi 45-50
cm wyżej, 2-3 razy dziennie, każdorazowo na 15 min;
• zabiegi rozgrzewające całą powierzchnię skóry – gorące
okłady z górzycą i ze startymi gorącymi ziemniakami;
• masaż, oklepywanie;
• masaż okolic odruchowych;
• gorące okłady lub odcinkowe naświetlania nadfioletowe;
• ultradźwięki przyrdzeniowo (przykręgowo) – 0,2 W/cm
2
–
5 cm, co dzień, łącznie 10-18 zabiegów;
• częściowe kąpiole z parującymi okładami w ciągu 2-8 h
(czas wykonywania należy uzależniać od wieku dziecka i
ogólnego stanu zdrowia), potem co 2 dzień kąpiel o
zmiennej temperaturze;
• aerozoloterapia zo środkami antyseptycznymi.
• sauna.
Uwaga: wszystkie stany kurczowe wymagają
intensywnego leczenia farmakologicznego
;
DYCHAWICA OSKRZELOWA
(asthma bronchiale)
A. Postępowanie w okresach napadów.
Celem postępowania terapeutycznego jest:
• opanowanie zaburzeń oddechowych
spowodowanych skurczem oskrzeli.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• inhalacje z lekami rozszerzającymi oskrzela,
• wyuczanie pozycji ułatwiających oddychanie,
• opanowywanie nadmiernego wydzielania
śluzu, leki "wykrztuśne”,
• komfort cieplny pomieszczenia,
• zwalczanie zaparć i wzdęć.
• B.
Postępowanie w okresie spokoju
• Założenia lecznicze;
• a) poprawienie czynności błony
śluzowej oskrzeli,
• b) usprawnienie techniki oddychania,
• c) usprawnienie procesów
wegetatywnych,
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• Ad a) inhalacje,
• klimatoterapia,
• sauna.
• Ad b) ćwiczenia usprawniające klatkę
piersiową i tłocznię brzuszną.
• Ad c) masaże miękkie przestrzeni
tkankowych;
• kąpiele w temp. 36-38°C w ciągu 8-20 min,
po zakończeniu kąpieli zimny natrysk na
klatkę piersiową i plecy;
• masaż szorstki (rękawicą lub ręcznikiem
frotte) lub kąpiel szczotkowa;
• sauna;
• masaż miękkich przestrzeni tkankowych.
• Ad d) masaż stref odruchowych,
• masaż (oklepywanie, gniecenie, rytmiczne
postępujące „kroczące" – uderzenie
zewnętrznymi brzegami dłoni).
ZWŁÓKNIENIE TORBIELOWATE
TRZUSTKI (MUKOWlSCYDOZA)
(mucoviscidos)
Celem postępowania terapeutycznego jest
:
• rozluźnienie i wydalanie gęstej wydzieliny
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• aerozoloterapia z preparatami mukolitycznymi,
• w ciągu dnia inhalacje z acetylocysteiną
(Mucosolvin) w 10% roztworze z 0,1 ml 1%
roztworu Novodrin 1 – 3 razy dziennie,
• układanie chorego w pozycji Trendelenburga.
Uwaga
: należy zwracać uwagę na ułożenie
twarzy – nos – usta, aby wypływająca
wydzielina nie utrudniała oddychania!!!.
• drenaż i płukanie oskrzeli – każdy
segment płata płucnego l X dziennie, 4
segmenty kolejno, po 5 min każdy,
niemowlęta i małe dzieci 2 X dziennie.
• Uwaga:
nie dopuszczać do zalegania
wydzieliny w oskrzelach u dzieci!!!
• masaż i oklepywanie rozluźniające
wydzielinę śluzową,
• na noc namiot tlenowy nawilżany
aerozolem z 0,9°/o roztworem NaCl –
wiatraczek dyspersujący
(nawilżający)!!!
ZAPALENIE PŁUC U DZIECI
(pneumonia)
• A. Postać ostra
• Celem postępowania terapeutycznego jest
odbarczanie i ochrona układu
oddechowego.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• aetozoloterapia ewentualnie z
antybiotykami,
• namiot tlenowy – optymalna temperatura w
nomiocie 20-25
O
C, oraz pO2 powyżej 80 Tor
(l Tr = 133,322 Pa) i nawilżone powietrze.
Temperatura w namiocie poniżej 20° i
powyżej 25°C wywołuje niepokój
niemowlęcia).
B. Postać podostra
• Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• aerozoloterapia,
• ułożenie dziecka pod kątem 20° z
nogami niżej,
• długotrwałe ćwiczenia oddechowe.
• C. Postać przewlekła
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• Leczenie klimatyczne,
• naświetlanie promieniami
nadfioletowymi,
• długotrwale ćwiczenia oddechowe.
ZAPALENIE PŁUC
ZASTOINOWE
Założenia lecznicze
a) upowietrzenie i usuwanie wydzieliny,
b) poprawa przemiany materii.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
Ad a) zmiana ułożenia,
•
czyszczanie nosa i jamy ustnej,
•
masaż wibracyjny,
•
oklepywanie mokrym ręcznikiem klatki piersiowej.
Ad b) ćwiczenia mięśni obręczy kończyny górnej i
dolnej oraz symetryczne kończyn dolnych i górnych,
• pogłębienie oddechów,
• ćwiczenia mięśni klatki piersiowej i tłoczni brzusznej.
ZAPALENIE OPŁUCNEJ
(pleuritis)
Celem pobtępowania terapeutycznego jest
Celem pobtępowania terapeutycznego jest;
• resorpcja wysięku, zapobieganie powstawaniu
zrostów.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
a) ułożenie w pozycji na wznak – zabiegi
rozgrzewające:
• worek z ciepłym piaskiem na chorą połowę klatki
piersiowej,
• okłady z gorącej gorczycy.
W okresie ustępowania wysięku zapalnego:
• wspomaganie oddechów za pomocą
synchronizowanych z rytmem odde chowym ucisków
symetrycznie ułożonymi na klatce piersiowej dłońmi
re habilitanta („sztuczne oddychanie"),
• masaż i szczotkowanie skóry klatki piersiowej,
• ćwiczenia wzmagające napięcie mięśni
symetrycznych kończyn.
W sytuacji śladowego zapalenia wysiękowego:
• 2 x dziennie leżenie na chorej stronie w ciągu
15 min, ostrożne ćwiczenia kończyn strony
zdrowej;
• po kilku dniach 2 x dziennie leżenie na
zdrowej stronie w ciągu 15 min,
• po poprawie 2 x dziennie po 15 min – dwa
naprzemienne ułożenia z następowym
odpoczynkiem
CZYNNOŚCIOWE ZABURZENIA
SERCOWO-NACZYŃ IOWĘ
• Szczególna uwaga dotycząca okresu
dojrzewania.
• W okresie dojrzewania może wystąpić
stenokardia, przyspieszona czynność
serca, „bicie serca" w następstwie dystonii
neurowegętatywnej. Szczególnie
wnikliwego postępowania diagnostycznego
wymagają omdlenia.
Celem postępowania terapeutycznego jest:
• usunięcie zaburzeń wegetatywnych,
opanowanie napięć psychicznych.
Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• masaż tkanek miękkich, wzdłuż (równolegle)
poszczególnych kości i mięśni;
• w sympatykotonii blokowanie zwoju
gwiaździstego za pomocą elektroterapii;
• psychoterapia, ustalanie trybu życia według
odpowiedniego biorytmu;
• ćwiczenia usprawniające czynność ściany klatki
piersiowej oraz kończyn;
• hydroterapia;
• codziennie masaż szczotką lub rękawicą, ręczniki
frotte;
• 1 x tygodniowo sauna u dzieci i młodzieży w
okresie dojrzewania i wieku młodzieńczego;
• zajęcia relaksowe w parku, ogrodzie.
SERCE PŁUCNE (cór
pulmonale)
• Celem postępowania terapeutycznego jest:
• a) poprawa czynności oddechowej,
• b) odciążanie krążenia.
• Zabiegi fizjoterapeutyczne:
• Ad a) W niewydolności krążenia chorego
układa się w łóżku z uwzględnieniem
optymalnego odciążenia krążenia. Klatka
piersiowa znajduje się wyżej i jest skośnie
ułożona w stosunku do tułowia, szyja nie
może być w lordozie, twarz możliwie
najbardziej zwrócona w bok, kończyny
swobodnie ułożone.
• Stosuje się następujące rodzaje zabiegów:
• napięte mięśnie rozluźnia się za pomocą
delikatnego masażu;
• wykonuje się ćwiczenia oddechowe z
uwzględnieniem przepony i skrzydełek
nosa, oraz odpowiednio kształtowanymi
wargami umożliwiającymi wymawianie –
„peee", przemiennie z „piii". Takie
ćwiczenie ułatwia oddychanie oraz
usprawnia czynności wdechowo-
wydechowe płuc i ściany klatki piersiowej;
• aerozoloterapia z zastosowaniem leków
sekretolitycznych i broncholitycznych.
Ad b) W celu usprawnienia krążenia
stosuje się następujące zabiegi
fizjoterapeutyczne:
• masaż i szczotkowanie skóry kończyn;
• ostrożne, czynne ćwiczenia kończyn
dolnych i górnych, których stosowanie
wymaga kontrolowania ograniczonych
obciążeń wybranych części organizmu.
• Ćwiczenia stosuje się takie same jak u
chorych z dychawicą oskrzelową,
nieżytem oskrzeli i rozedmą.
OSTRA GORĄCZKA
REUMATYCZNA, (febris
rheumatica acuta)
A. Faza ostra
• Celem postępowania terapeutycznego jest:
zwalczanie zapalenia i bolesności, utrzymywanie
czynności i integracji stawów.
Zabiegi fizjoterapeutyczne;
• leżenie,
• stawy unieruchomione, owinięte watą lub okład
z maścią ichtiolową w ciągu 4 tygodni.
• Uwaga: z powodu obniżonego napięcia
mięśniowego, podkłada się pod materace deskę.
B. Podostra i nieaktywna
faza
Celem postępowania terapeutycznego jest:
a) poprawa miejscowego ukrwienia przez
poprawę przemiany materii mięśni;
b) zapobieganie nieprawidłowym ustawieniom
stawowym i przykurczom;
c) powrót precyzyjnych reakcji mięśniowych,
koordynacji grup mięśniowych;
d) utrzymywanie i poprawienie sprawności
narządu ruchu, eliminowanie bolesności;
e) usprawnienie ogólne;
f) usprawnienie zawodowe, powrót do zajęć w
grupach rówieśniczych;
Zabiegi
fizjoterapeutyczne:
•
Ad a) gorące okłady z sianem;
•
gorące okłady z peloidów, parafiny;
•
galwanizacja.
Uwaga:
przeciwwskazane są masaże stawów i
przyczepów ścięgien do mięśni!!!
• symetryczne ćwiczenia napięciowe;
• jontoforeza z histaminą, po anodą 0,002%
roztwór chlorowodoru histaminy nad brzuśćcem
mięśnia lub nad bolesnym miejscem, katoda
przeciwstawnie, 5-10 min, 3 x tygodniowo, 6
zabiegów.
• Uwaga: uczulenie na histaminę!!!
• jontoforeza z wybranymi lekami;
• ultradźwięki (fonoforeza) 0,05-0,1 W/cm2.
• galwanizacja miejscowo i segmentarnie.
• prawidłowe ułożenie ciała;
• wykonywanie podstawowych czynności
ruchowych;
• helioterapia;
• naświetlanie, zależnie od stanu mięśni i
stawów;
• masaż okolic ciała obfitujących w tkankę
łączną;
• rozgrzewające okłady miejscowe lub
odcinkowe peloidowe, parafinowe,
napary z sianem;
• masaż podwodny;
• masaż segmentarny;
• trening układu krążenia;
• sauna;
• psychoterapia, zajęcia rozluźniające;
• ćwiczenia oddechowe, gimnastyka na
świeżym powietrzu,
• udział w zabawach: taniec, gry ruchowe.
• ćwiczenia i kąpiele usprawniające;
• ćwiczenia z pętlą lub z obręczą
(skakanka);
• zajęcie usprawniające: rower, wrotki,
stacjonarne zabaw bijaniem piłki
nożnej;
• ręczne gry sprawnościowe, zajęcia
krawieckie, wycinanki z
„majsterkowanie", mała stolarka itp.;
• terapia zajęciowa według
indywidualnie ustalonych programów.