DEMOGRAFIA
DR WOJCIECH NAGEL
KATEDRA SOCJOLOGII
COLLEGIUM CIVITAS
Materiał do wyłącznego użytku studentów
Collegium Civitas
DEMOGRAFIA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA
1.
Demografia: przedmiot, historia, czynniki
rozwojowe.
Marek Okólski, Demografia, WN Scholar 2005, s.9-13.
2.
Przegląd teorii demograficznych.
E. Rosset, Doktryna ludności optymalnej w rozwoju
historycznym, PWE Warszawa 1983, Marek Okólski:
Demografia, WN Scholar 2005, s.193-204.
3.
Analiza demograficzna, źródła danych.
Jerzy Z. Holzer, Demografia, PWE Warszawa 2003.
4.
Polska
rodzina
z
perspektywy
demograficznej
.
Demograficzna struktura rodzin,
w: Raport o sytuacji polskich rodzin, Kancelaria Prezesa
RM, Warszawa 1998, s. 11-36
DEMOGRAFIA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (2)
5.
Polityka ludnościowa: istota, cechy, cele.
Założenia polityki ludnościowej w Polsce, Rządowa Rada
Ludnościowa, GUS.gov.pl
6.
Ludność Polski: stan obecny, perspektywa.
J.Z. Holzer, Transformacja demograficzna a zadania dla polityki
społecznej i ludnościowej, w: Polityka społeczna, globalna i
lokalna, A. Kurzynowski (red)., SGH 1999, s.45-60,
7.
Ludność Europy: wyzwania demograficzne.
B. Schulte, Reformy zabezpieczenia społecznego w Europie, w:
Referaty na VI Europejski Kongres Prawa Pracy i Zabezpieczenia
Społecznego, WN Scholar 1999, s.212-15, 278-281.
8.
Ludność
świata:
tendencje,
układ
przestrzenny.
J.I. Clarke, Ludność Ziemi, Prószyński i S-ka,
Warszawa
DEMOGRAFIA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (3)
9.
Pojęcie przejścia demograficznego –
istota zjawiska.
Marek Okólski: Podstawowe procesy we współczesnym
świecie, w Demografia, WN Scholar 2005, s.125-133,
144-149.
10.
Prognozy demograficzne: Polska i świat.
L. Bolesławski, Prognoza demograficzna na lata 2003-
2030, GUS, Warszawa 2004.
11.
Współczesne migracje zagraniczne w
odniesieniu do integracji imigrantów.
Marek Okólski, Demografia zmiany społecznej, WN
Scholar, Warszawa 2004, s.86-101
DEMOGRAFIA
TEMATYKA ZAJĘĆ, ZAGADNIENIA (4)
12.
Migracje europejskie.
Anna G. Niemiec, Europa jako kontynent imigracyjny.
Zarys problemu, w: Przyszłość Europy – wyzwania
globalne, wyzwania strategiczne, A. Kukliński, K.
Pawłowski (red)., Wyższa Szkoła Biznesu, Nowy Sącz
2005, s.70-81.
13.
Globalizacja demograficzna?
Analiza szans i zagrożeń zjawiska - podsumowanie
zajęć.
DEMOGRAFIA
WYBRANE LEKTURY
Poza wymienionymi:
Kotowska I.E., Przemiany demograficzne w
Polsce w latach 90. w świetle drugiego
przejścia demograficznego, SGH, Warszawa
1999. (o)
Halik J., Starzy ludzie w Polsce. Społeczne i
zdrowotne skutki starzenia się społeczeństwa
polskiego, ISP, Warszawa 2002. (u)
DEMOGRAFIA
POJĘCIA
Demografia (z jęz. greckiego, oznacza opis
ludności), jest dyscypliną z dziedziny nauk
społecznych, oraz
podejmuje badania zjawisk ludnościowych,
służące odnalezieniu prawidłowości, którym te
zjawiska podlegają.
Przedmiot demografii – populacja, tj.
ludność zamieszkująca określone terytorium
(jednostkę terytorialną).
Populacją jest ogół wszystkich mieszkańców
danego terytorium.
DEMOGRAFIA
POJĘCIA
Stałe elementy opisu demografii:
stan i zmiany w liczbie ludności świata, państwa,
regionu, jednostki podziału administracyjnego lub
geograficznego,
struktura ludności z punktu widzenia cech ją
różnicujących takich jak:
płeć, wiek, stan cywilny,
mobilność
rodzinna:
małżeństwa,
rozwody,
urodzenia i zgony,
mobilność
społeczna:
emigracja,
imigracja,
migracje.
DEMOGRAFIA
ZACHOWANIA DEMOGRAFICZNE
Zachowania demograficzne:
Szczególną cechą zjawisk ludnościowych w ujęciu
demografii jest ich swoisty biologiczno-społeczny
charakter i uwarunkowanie.
Zasadnicze zdarzenia z perspektywy rozwoju
ludnościowego to urodzenia i zgony (zdarzenia
biologiczne)
Zasadnicze cechy strukturalne populacji, płeć i wiek
determinują
skład
demograficzny
populacji,
wywierają też istotny wpływ na przebieg prawie
wszystkich zjawisk ludnościowych.
DEMOGRAFIA
ZJAWISKA LUDNOSCIOWE
Zjawiska ludnościowe są funkcją zachowań
ludzi, należą do nich:
rozwody, regulacja urodzeń, prokreacja,
nawyki
zdrowotne,
style
życia,
nawyki
żywieniowe,
mobilność społeczna.
Powyższe determinanty (zjawiska jako efekt
zachowań)
noszą
nazwę
zachowań
demograficznych. Zachowania te związane
są ze zdrowotnością, także wędrówkami).
DEMOGRAFIA
NURTY TEORETYCZNE
Koncepcje ludnościowe osnute są wokół dwóch
zasadniczych nurtów:
1.
Normatywnego, wartościująco-nakazującego, o
silnym ładunku ideologicznym, odwołującym się
do wiary w określoną doktrynę (np. mazdaizm,
judaizm, islam, konfucjanizm).
2.
Analitycznego:
o
charakterze
pozytywistycznym,
skoncentrowanego
na
analizie
i
wyjaśniania
zjawisk
procesów
ludnościowych
Podział E. Hutchinsona: stopień dziejowego
optymizmu lub pesymizmu autorów.
* Sekwencja na podstawie: Okólski M., Demografia zmiany społecznej, str.193-195
DEMOGRAFIA
NURTY TEORETYCZNE
Konfucjusz
(551-479
p.n.e.):
poszukiwanie
„optimum” ludności, w szczególności zatrudnionej
w rolnictwie, proporcji pomiędzy obszarem a
liczbą ludności, koncepcja jej przenoszenia z
obszarów przeludnionych na niedoludnione.
Co kształtuje przyrost ludności:
1.
Umieralność jako funkcja niewystarczającej ilości żywności,
2.
przedwczesne małżeństwa powodują wyższą umieralność
niemowląt,
3.
wojny zmniejszają przyrost liczebny ludności,
4.
częstość zawierania związków małżeńskich jest funkcją
bogactwa (posag, koszty zaślubin, status majątkowy).
* Patrz: Holzer J.J.: Demografia, s. 16-17
DEMOGRAFIA
NURTY TEORETYCZNE
Platon
(427-347
p.n.e.),
poszukiwanie
optimum
w
warunkach
państwa
niewolniczego,
dla
efektywnego
wykorzystania siły roboczej, celem uzyskania
bezpieczeństwa państwa i klasy właścicieli
„Prawa” – rozprawa platońska, dla osiągnięcia
najwyższego dobra, liczba obywateli w
greckim państwie-mieście, powinna wynosić
5040 obywateli – razem z niewolnikami (w
tym rolnikami) daje około 60 tys. ludności.
DEMOGRAFIA
NURTY TEORETYCZNE
Metody platońskie osiągania „optimum”:
nagrody, doradztwo, nagany dla młodych
obywateli, w celu zwiększenia liczby urodzin,
imigracja, albo =>
kontrola urodzin w rodzinach wielodzietnych,
kolonizacja obszarów zewnętrznych.
Arystoteles – państwo powinno być ludne,
aby obywatele mogli rozkoszować się czasem
wolnym,
(Polityka, 354 p.n.e.).
Nadmiar
ludności
powoduje
biedę,
słabość
społeczeństwa (przerywanie ciąży, porzucanie dzieci,
jako zapobieganie).
DEMOGRAFIA
NURTY TEORETYCZNE
Nurt normatywny:
1.
Populacjonizm (J. Bodin, merkantyliści, wiek
XVI, XVII), ludność jest źródłem bogactwa i
siły państwa, zależy od niej wysokość danin
(podatki),
2.
Wystąpienie tzw. efektu skali związanego ze
wzrostem demograficznym, którego funkcją
mogą by korzyści ekonomiczne wynikające
ze wzrostu obrotów handlowych.
3.
Fizjokraci (Quesnay, XVIII w.)- duża liczba
ludności pożądana, ludzie wszakże powinni
żyć wygodnie).
DEMOGRAFIA
NURTY TEORETYCZNE
Nurt normatywny:
2.
Antypopulacjonizm (T.R Malthus, 1798) teoria
ludności*: ludność wzrasta, liczba ludności wzrasta
w tempie geometrycznym (1,2,4,8,16…) i podwaja
się co 25 lat, a produkcja środków żywnościowych –
w tempie arytmetycznym (1,2,3,4,5….)
Epidemie i głód są następstwem dysproporcji obu
przyrostów, pełnią rolę naturalnego regulatora liczebności
populacji.
Mechanizmy oddziaływania na rzecz utrzymywania
odpowiedniego poziomu liczby ludności: opóźnianie
wieku zawierania małżeństw, dobrowolny celibat (wśród
ludności
wiejskiej
oraz
„pozytywne
przeszkody”
epidemie, wojny, klęski głodu.
* Holzer J.J., tamże.
DEMOGRAFIA
ZACHOWANIA DEMOGRAFICZNE A CECHY SPOŁECZNE
Zachowania demograficzne są „uwikłane” w
kontekst społeczny:
silne zróżnicowanie zjawisk ludnościowych ze
względu na cechy społeczne populacji:
stan cywilny, miejsce zamieszkania (miasto, wieś),
poziom
wykształcenia,
wyznanie,
aktywność
zawodową i zawód, zamożność.
występują istotne zróżnicowania zachowań
demograficznych członków określonej populacji,
ponieważ żyją oni w różnych warunkach,
reprezentują różne generacje wiekowe.
DEMOGRAFIA
ZADANIE, METODA
Demografia jest nauką „pogranicza”, korzysta
z dorobku innych nauk społecznych, jest silnie
determinowana przez konteksty:
społeczno-biologiczny,
socjologiczno-ekonomiczny.
Zadanie demografii: ustalenie prawidłowości
zachodzących
zjawisk
ludnościowych
w
danych przedziałach czasowych.
Metoda
demograficzna:
bada
zjawiska
masowe,
eliminuje
przypadkowość,
nie
obejmuje małych zbiorowisk ludzkich.
DEMOGRAFIA
ELEMENTY METODY
Elementy metody demograficznej:
oparte
o
statystykę
-
syntetyczne
charakterystyki liczbowe,
modele ilościowe,
specyficzne źródła danych:
spisy ludności,
badania reprezentacyjne,
ewidencja ruchu naturalnego i wędrówkowego,
powszechny rejestr ludności.
DEMOGRAFIA
SUBDYSCYPLINY
Subdyscypliny demografii:
1.
demografia formalna (matematyczna).
zajmuje się technikami pomiaru i analizy (oraz
prognozowania) struktur i procesów ludnościowych,
formalnymi
relacjami
charakteryzującymi
te
struktury i procesy oraz występującymi między
różnymi procesami.
demografia opisowa.
zajmuje się analizą realnych struktur i procesów
ludnościowych w ich kontekście historycznym,
politycznym,
przestrzennym,
społeczno-
ekonomicznym i kulturowym.
DEMOGRAFIA
PREKURSORZY
demografia opisowa, c.d.:
jej elementem jest demografia społeczna podejmująca
analizę korelacji zjawisk ludnościowych i procesów
społecznych
.
Odniesienia historyczne, prekursorzy:
1.
J. Graunt, dzieło Natural and Political
Observoations [...] upon the Bills of Mortality
(1662)
jest
pierwszym
przykładem
systematycznej analizy demograficznej.
2.
E. Halley zarysował (1693) idee dwóch spośród
podstawowych dziś instrumentów analitycznych
demografii: modelu ludności zastojowej oraz
hipotetycznej tablicy wymieralności.
DEMOGRAFIA
PREKURSORZY
A. Guillard uważany jest za prekursora
zastosowania pojęcia demografia (1855) jako
wiedzy o naturalnej i społecznej historii
populacji ludzkich.
Uczestnicy
międzynarodowego
kongresu
higieny
społecznej
(1882)
uznawali
demografię
za
dyscyplinę
w
pełni
autonomiczną.
Przełom XIX i XX w. liczne grono badaczy
prowadziło
badania
demograficzne
systematycznie, narzędziowo, w układzie
międzynarodowym.
DEMOGRAFIA
CECHY, ZDARZENIA
Podstawowe cechy populacji:
płeć,
wiek,
stan cywilny,
przynależność do kohorty,
przynależność terytorialną,
Podstawowe zdarzenia ludnościowe:
zawarcie
małżeństwa,
rozwiązanie
małżeństwa, ciąże, poród, urodzenie żywe,
zgon, napływ migracyjny, odpływ migracyjny i
przyrost ludności.
DEMOGRAFIA
PROCESY
Podstawowe procesy demograficzne:
starzenie się populacji (zmiany struktury
ludności według płci i wieku),
urbanizacja
(zmiany
rozmieszczenia
terytorialnego ludności),
pozostawanie
(lub
nie)
w
związku
małżeńskim,
dzietność,
umieralność,
mobilność terytorialną,
reprodukcję ludności.
DEMOGRAFIA
PROCESY
Płeć (sex, gender): w demografii wiąże się
ze zbiorem cech biologicznych organizmu
człowieka warunkujących jego zdolność do
prokreacji (rozrodu).
W demografii milcząco zakłada się stałość
struktury chromosomów od urodzenia do
zgonu, pomija się przypadki zmiany płci
przez osobnika. Ignorowane są również
przypadki obojnactwa.
DEMOGRAFIA
PROCESY
Zróżnicowanie członków populacji według
płci ma podstawowe znaczenie w analizie:
—> rozrodczości (natality albo, w
specyficznym znaczeniu, fertility); ważne
jest również w analizie —> małżeńskości
(nuptiality) oraz
—> umieralności (mortality).
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE
Istotą gospodarstwa domowego jest
prowadzenie działalności gospodarczej, na
którą składają się:
zakupy produktów i usług,
wytwarzanie i przetwórstwo produktów,
wykonywanie czynności usługowych oraz
proces faktycznej konsumpcji.
Charakter prac w gospodarstwie domowym
jest wyznacznikiem funkcji gospodarstwa
domowego.
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE, FUNKCJE
Wyróżniamy funkcje gospodarstwa
domowego:
1.
żywieniową,
2.
odzieżową,
3.
mieszkaniowo-porządkową,
4.
opiekuńczo-wychowawczą,
5.
organizacyjno-kierowniczą związaną z
zagospodarowaniem wolnego czasu.
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE, EFEKTYWNOŚĆ
Gospodarstwa
domowe
stanowią
samodzielny
oraz
zamknięty
system
społeczno-ekonomiczny.
Miarą
efektywności
działania
GD
jest
zaspokojenie potrzeb jednostkowych oraz
gospodarstwa domowego jako całości.
Gospodarstwo domowe jest "producentem
takich nierynkowych dóbr jak prestiż czy
zdrowie", działa więc nie dla osiągnięcia zysku,
ale dla zaspokojenia potrzeb swoich członków.
Gospodarstwo to nie przedsiębiorstwo.
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE, TRANSFORMACJA
Skutki procesu transformacji w Polsce
posocjalistycznej:
wprowadzenie mechanizmu rynkowego,
ochrona własności i konkurencji,
silna podaż towarów i usług, łatwy do nich
dostęp,
swoboda podejmowania decyzji i możliwości
rozwijania własnej działalności gospodarczej,
możliwość podjęcia pracy legalnej za
granicą, łatwość migracji, rozwój edukacji.
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE:
TRANSFORMACJA, RUCH LUDNOSCI
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE, TRANSFORMACJA, EFEKTY
Efekty towarzyszące procesowi transformacji
w Polsce posocjalistycznej:
bezrobocie,
zubożenie
znacznej
części
społeczeństwa i rozwarstwienie ekonomiczne,
wycofywanie się państwa z funkcji socjalnych
szeroko zakreślonych w PRL.
Postawy gospodarstw domowych:
pasywna akceptacja zmian ze skłonnością ku
"przeczekaniu" i "przetrwaniu",
aktywna, uwolnienie postaw intensyfikujących
przedsiębiorczość i poprawę poziomu życia.
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE, TRANSFORMACJA,
WIELKOŚĆ
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA POLSKI - OWP
Zachodzące w Polsce procesy demograficzne
skutkować będą istotnym spadkiem liczby
osób w wieku produkcyjnym (OWP)*.
Odsetek OWP w populacji obniży się z 64%
(2007) do 50,4% (2050), nastąpi wzrost
współczynnika obciążenia demograficznego: 56
osób (2011) => 98 (2050).
Ryzyka:
kurczenie się liczby osób pracujących,
dynamiczny wzrost liczby osób korzystających z
różnego typu świadczeń z systemu pomocy i
zabezpieczenia społecznego.
*Sekwencja na podstawie: Solidarność pokoleń, MPiPS, 2008
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA POLSKI, RYZYKA
rosnąca presja na system podatkowy oraz finanse
publiczne,
wzrost kosztów pracy, fiskalizmu, możliwy spadek
potencjału wzrostu gospodarczego.
Osoby w wieku powyżej 50 lat charakteryzuje
bardzo
niska
aktywność
ekonomiczna,
związana z wczesnym przechodzeniem na
emeryturę.
Przeciętny wiek wycofywania się z rynku pracy (57)
jest niższy od ustawowego wieku emerytalnego
60/65) i kształtuje się na poziomie jednym z
najniższych wśród państw członkowskich UE.
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA POLSKI - WOD
Współczynnik obciążenia demograficznego
ogółem – definicja:
WOD - syntetyczny miernik (bada wydolność
systemu zabezpieczenia społecznego) pokazujący
liczbę
osób
w
wieku
nieprodukcyjnym
przedprodukcyjnym
oraz
poprodukcyjnym
przypadającą na 100 osób w wieku produkcyjnym.
W okresie do 2007 r. współczynnik ten malał, co
spowodowane było przede wszystkim spadkiem
liczby dzieci i młodzieży w wieku 0-17 lat.
Tendencja spadkowa utrzymywać się będzie do
2013 roku.
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA POLSKI,
KONSEKWENCJE
Ponad połowa osób w wieku przedemerytalnym
(50+), w 2006 r. ok. 3 mln osób, pozostaje poza
rynkiem pracy, uzyskując dochody zazwyczaj z
systemu zabezpieczenia społecznego:
wcześniejsze emerytury, renty, świadczenia i
zasiłki przedemerytalne oraz świadczenia z
pomocy społecznej.
Dlaczego?
czynniki
socjoekonomiczne
–
łatwość
wcześniejszej dezaktywizacji, przeciętnie niski
poziom wykształcenia i kwalifikacji osób w wieku
50+ (w porównaniu do grup młodszych),
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA POLSKI,
KONSEKWENCJE
mniejsza
skłonność
do
podejmowania
kształcenia ustawicznego,
niechęć pracodawców a także bariery w
zatrudnianiu starszych pracowników,
Przeciętny poziom wykształcenia osób
w wieku 50-64 lat jest znacznie niższy w
porównaniu z osobami w wieku 15-49 lat.
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA POLSKI,
KONSEKWENCJE
Wykształcenie (niskie) ma znaczenie dla
indywidualnych decyzji o wycofywaniu się z
rynku pracy i/lub procesów „wypychania”
określonych grup z rynku pracy,
Wcześniejsze wycofywanie się z rynku pracy
cechuje przede wszystkim osoby o niskim
poziomie wykształcenia,
Poziom dokształcania się starszych
pracowników jest także niski.
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA POLSKI,
KONSEKWENCJE
Czynniki wypychające osoby starsze (50+) z
rynku pracy:
negatywne stereotypy dotyczące efektywności ich
pracy,
zachowania dyskryminacyjne wśród pracodawców,
społeczna akceptacja dla wczesnej rezygnacji z
aktywności zawodowej wśród pracowników,
(
badania empiryczne nie wskazują jednoznacznie na
występowanie faktycznego związku przyczynowo-skutkowego
pomiędzy starzeniem się a obniżaniem zdolności do pracy
).
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA POLSKI,
KONSEKWENCJE
zbyt
niskie
(nieaktualne)
kwalifikacje
starszych
pracowników
ograniczają
ich
możliwości utrzymania się na rynku pracy.
w percepcji tych pracowników, a także
pracodawców inwestycje w dokształcanie lub
przekwalifikowanie starszych pracowników są
nieopłacalne, (ze względu na ich oczekiwane
odejście z pracy),
znaczenie ma także charakter (np. rozkład w
ciągu dnia) wykonywanej pracy oraz warunki
jej wykonywania.
DEMOGRAFIA
STRUKTURA DEMOGRAFICZNA LUDNOŚCI POLSKI
dane dla lat 1990-2007 dane rzeczywiste, pozostałe wartości
prognoza Eurostatu, obliczenia własne DAE MPiPS na podstawie
danych Eurostatu.
4 000
9 000
14 000
19 000
24 000
29 000
34 000
39 000
0-24
25-44
45-59/64
60/65+
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE, ZASOBY
Zasoby gospodarstwa domowego dzielą
się na trzy grupy:
1.
ekonomiczne (pieniężne i materialne),
2.
personalne,
3.
ekologiczne.
Uwzględniając każdy typ zasobów z osobna
należy wymienić: dobra trwałe, mieszkanie
(jego standard techniczny), energia, gaz,
woda, surowce - produkty, kapitał, zasoby
ludzkie, informacje.
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE, ZASOBY
Teza: zasobami gospodarstwa domowego
należy rozsądnie i umiejętnie zarządzać.
Czynniki wpływu na podział ról w GD:
1.
poziom zamożności, dochodowy,
2.
cykl życia i struktura rodziny,
3.
grupa społeczna.
Głowa gospodarstwa domowego (decydent):
w każdym gospodarstwie domowym istnieje
pewien zwyczajowy podział obowiązków,
podejmowanie
decyzji
(kto?),
różne
dysponowanie zasobami GD.
DEMOGRAFIA
GOSPODARSTWO DOMOWE
Zarządzanie gospodarstwem domowym
jest kierowaniem strukturą organizacyjną, w
obrębie której funkcjonują jego członkowie.
Gospodarstwo
domowe
podejmuje
samodzielne decyzje kierując się własnym
interesem oraz związanymi z tym ryzykami.
GD produkuje dobra, gromadzi je oraz
dysponuje środkami pieniężnymi i rzeczowymi
oraz organizuje proces konsumpcji.
DEMOGRAFIA
ANALIZA DEMOGRAFICZNA
Analiza demograficzna jest oparta o metody
statystyczne, jej przedmiotem jest określenie:
1.
stanu w danym okresie (rok), momencie, można
zbadać
natężenie
danego
procesu,
jego
strukturę lub korelację cech badanej populacji,
2.
kompleksowej oceny zmian w czasie (przyrosty,
ujęcie dynamiczne).
Analiza demograficzna obejmuje porównywanie
wyników w czasie, w przestrzeni (z innymi
populacjami) oraz razem - w czasoprzestrzeni.
DEMOGRAFIA
ANALIZA DEMOGRAFICZNA
Wzór na średnioroczne tempo zmian
ludności:
T= (pierwiastek t-go stopnia L
1
:L
t
-1) x100,
Gdzie:
T – średnioroczny współczynnik tempa zmiany
wyrażony w %,
L
0,
L
t
– liczba ludności w roku 0 i t.
Wyniki obliczeń indeksów: spadek lub wzrost (w
%), różnica o punkty % (przy porównaniu kilku
indeksów).
DEMOGRAFIA
ANALIZA DEMOGRAFICZNA
Budowa
podstawowych
współczynników
demograficznych
(obrazują
natężenie
danego
procesu), zestawienie kliku ukazuje jego kierunek.
Miernik
natężenia:
stosunek
liczby
zdarzeń
demograficznych (F) do wielkości danej zbiorowości
statystycznej (L), zdarzenia te są wynikiem procesów
w zbiorowości zachodzących (mnożnik 1000).
Wzór
współczynników
demograficznych
(tzw.
surowych):
W= (F : L) x C,
Gdzie:
W-wsp.
demograficzny,
F-suma
zdarzeń
demograficznych, L, liczebność zbiorowości (liczba
ludności), C-constans (1, 1000)
DEMOGRAFIA
ANALIZA DEMOGRAFICZNA
Rodzaje współczynników demograficznych:
1.
ogólne, cząstkowe, grupowe, w zależności od
stopnia szczegółowości badania zjawiska -
zdarzenia demograficznego,
2.
pierwszej i drugiej kategorii, gdzie bada się
wystąpienie ryzyka zajścia danego zdarzenia
demograficznego,
określając
dany
zasób
ludnościowy (populacja, kobiety, mężczyźni),
DEMOGRAFIA
ANALIZA DEMOGRAFICZNA
1.
wedle kategorii zbiorowości, ustalanej zgodnie
z zasadami budowy tzw. siatki demograficznej,
2.
wedle rodzaju analizy, przekrojowe, kohortowe,
oraz przekrojowo-kohortowe.
Zalecenie (ONZ): przy stosowaniu wzoru na
współczynnik demograficzny (W), stan ludności
należy przyjmować w środku roku (szacunek w
dniu 30 czerwca) lub średni stan w roku.
Średni stan w roku: średnia arytmetyczna ze
stanu na początek i koniec roku.
FUNDUSZ REZERWY DEMOGRAFICZNEJ
SOLIDARYZM
Fundusz RD rozpoczął swoje działanie z ponad
trzyletnim opóźnieniem (2002).
Podstawowa słabość funkcjonowania: brak
przekazywania części wpływów z prywatyzacji
majątku skarbu państwa, pomimo stosownych
zapisów ustawowych.
Podstawowe
źródło
zasilania
Funduszu
Rezerwy Demograficznej - odpis od środków
wpływających
z
tytułu
ubezpieczenia
emerytalnego.
Zakładano, iż powinien on wynosić 1% podstawy
wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne.
FUNDUSZ REZERWY DEMOGRAFICZNEJ
ZASILENIA
Decyzja rządu (2002): odpis ustalono na
poziomie 0,1%, motywując to ówczesnymi
trudnościami budżetowymi oraz problemami
wdrożenia reformy emerytalnej.
Począwszy od 2004 roku odpis corocznie
podwyższano o 0,05% do 0,25% w 2006
roku.
Na rachunku FUS nie odnotowano w
minionych latach żadnych nadwyżek.
Brak jest dodatkowych zasileń Funduszu.
FUNDUSZ REZERWY DEMOGRAFICZNEJ
POLITYKA LOKACYJNA
FRD może lokować aktywa w następujące
instrumenty finansowe:
bony, obligacje i inne papiery wartościowe
Skarbu Państwa,
dłużne papiery wartościowe gwarantowane lub
poręczane przez Skarb Państwa,
depozyty bankowe i bankowe papiery
wartościowe,
papiery wartościowe emitowane przez gminy,
związki gmin i miasto stołeczne Warszawa,
tzw. akcje i obligacje zdematerializowane,
obligacje emitowane przez spółki publiczne.
FUNDUSZ REZERWY DEMOGRAFICZNEJ
POLITYKA LOKACYJNA: OFE A FRD
OFE: na ogólną kwotę zaangażowania aktywów
funduszy w końcu II kwartału 2007 roku na kwotę
blisko 138 mld złotych, wartość akcji stanowiła
blisko 52,6 mld zł, co stanowiło około 40%
wielkości portfela inwestycyjnego ogółem*.
OFE wykupiły obligacje na kwotę 52,6 mld zł,
zaangażowanie w instrumenty bankowe sięgnęło
4,8 mld zł zaś w bony skarbowe około 1 mld zł.
Zaangażowanie
Funduszu
Rezerwy
Demograficznej w rynek akcji było, zatem o 10%
niższe.
* Źródło: Biuletyn kwartalny, Rynek OFE 2/2007, Komisja Nadzoru Finansowego.
FUNDUSZ REZERWY DEMOGRAFICZNEJ
POLITYKA LOKACYJNA
Rodzaj, struktura, wartość aktywów FRD na koniec 2006 roku.
Rodzaj aktywów
Warto
ść
Udział %
Bony skarbowe
783.509
32,1%
Obligacje skarbowe
781.896
32,0%
Akcje
728.414
29,8%
Lokaty bankowe
147.731
6,1%
RAZEM
2.441.550
100,0%
Źródło: Sprawozdanie z działalności FRD, Centrala ZUS, Warszawa marzec 2007 r.
AKTYWA FUNDUSZY REZERWOWYCH
POLSKA NA TLE WYBRANYCH KRAJÓW
Aktywa funduszy rezerwy wyodrębnionych z funduszy ubezpieczeń
społecznych w relacji do PKB (w %), w układzie rodzajowym oraz
ogółem
Źródło: Public Scheme Reserve Funds: Helping sustain PAYG Pensions, Survey Report, ISSA 2007, str. 14.
EUROPEJSKIE FUNDUSZE REZERWOWE
IRLANDIA: NARODOWY FUNDUSZ REZERWY
EMERYTALNEJ
Narodowy Fundusz Rezerwy Emerytalnej
(NPRF) został skonstruowany z myślą o
przejęciu
części
wydatków
ubezpieczeń
społecznych (social welfare) oraz usług
publicznych (public service) począwszy od
2025 roku.
Działalność NPRF rozpoczęła się od kwietnia
2001 r. na mocy „specustawy”, u podstaw,
której legły niepokojące prognozy, wskazujące
na
gwałtownie
rosnące
koszty
wypłat
emerytalnych na przestrzeni kolejnych dekad.
EUROPEJSKIE FUNDUSZE REZERWOWE
IRLANDIA: NARODOWY FUNDUSZ REZERWY
EMERYTALNEJ
Cechy funkcjonowania NPRF:
stabilny sposób finansowania funduszu,
rozważna polityka inwestycyjna.
Efekty: znaczący wzrost aktywów oraz
poprawa realizowanej stopy zwrotu.
Wskaźniki inwestycyjne: odpowiednio 13,3
mld euro (2005) wobec 5,3 mld euro (2002)
oraz 12.8% (2005) w porównaniu do 8% stopy
zwrotu osiągniętej w roku poprzedzającym.
EUROPEJSKIE FUNDUSZE REZERWOWE
IRLANDIA: NARODOWY FUNDUSZ REZERWY
EMERYTALNEJ
Narodowy Fundusz Rezerwy Emerytalnej dokonał
dywersyfikacji portfela, poprzez inwestowanie
blisko 20% własnych aktywów w nieruchomości
oraz prywatne akcje, unikając zaangażowania w
bony funduszy zabezpieczających (tzw. hedge
funds).
Nadzorca funduszu wskazywał na powiązanie
wzrostu aktywów Funduszu z dobrymi stopami
zwrotu z europejskich inwestycji akcyjnych, które
dokonały
się
w
otoczeniu
niskich
stóp
procentowych (oczekiwań inflacyjnych) oraz
silnej zyskowności podmiotów prawnych.
EUROPEJSKIE FUNDUSZE REZERWOWE
IRLANDIA: NARODOWY FUNDUSZ REZERWY
EMERYTALNEJ
Zarządzający Funduszem wprowadzili istotne
zmiany, mające na celu dywersyfikację jego
aktywów i powiększeniu zainteresowania
inwestowaniem
w
prywatny
rynek
własnościowy,
do
18
%
ogólnego
zaangażowania funduszu w ciągu 4 lat.
Zamierzeniem
powyższego
manewru
inwestycyjnego jest zwiększenie potencjalnego
zwrotu Funduszu bez zmiany profilu ryzyka.
EUROPEJSKIE FUNDUSZE
REZERWOWE
IRLANDIA: NARODOWY FUNDUSZ REZERWY
EMERYTALNEJ
Sukces Funduszu jest umacniany stabilnym
sposobem
jego
finansowania
poprzez
coroczne przeznaczanie 1% produktu
krajowego brutto na poczet jego aktywów.
Inne wpłaty: dopuszczane prawem, zaś
naruszenie
środków
funduszu
jest
dopuszczalne dopiero po przekroczeniu
zakreślonej daty (2025).
Inwestowanie NPRF jest możliwe w rozmaite
instrumenty finansowe za wyłączeniem
irlandzkich obligacji rządowych.
EUROPEJSKIE FUNDUSZE
REZERWOWE
PODSUMOWANIE
Akumulacja
rezerw
stanowi
przykład
dalekosiężnej
strategii
społecznej,
proces
ten
obiektywnie
wspiera
rekonstrukcje systemów emerytalnych.
Akumulacja rezerw służy równoważeniu
finansów emerytalnych oraz w ogólności –
stabilności finansów państwa.
Zarządzanie
funduszami
rezerwowymi
przeszło ewolucję, w kierunku osłabienia
wpływu rządu na zarządzanie aktywami,
co było związane ze słabymi wynikami i
konserwatywną strategią.
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
ZNACZENIE, DEFINICJA
Konstytucja RP zalicza politykę demograficzną
i rodzinną do najważniejszych zadań państwa
(art. 18 oraz art. 71 Konstytucji RP).
Próba definicji: PDiR to mądrze i sprawnie
prowadzona polityka państwa, które dba o:
zdrową gospodarkę,
rozsądnie dzieli publiczne pieniądze (mają
trafiać tam, gdzie są najbardziej potrzebne),
przykłada należytą wagę do zdrowia i edukacji
obywateli.
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
ZNACZENIE, DEFINICJA
Teza: polska rodzina znajduje się obecnie w
słabej kondycji, aby to zmienić należy odwrócić
niekorzystny trend spadku urodzin.
Rodziny najsłabsze: wielodzietne i wiejskie.
Wielodzietne – z reguły tylko jeden z rodziców
pracuje, nisko uposażone, najliczniejsza grupa
polskich rodzin korzystająca z pomocy państwa.
Wiejskie, (także wielodzietne) o słabym
dostępie do ochrony zdrowia oraz edukacji na
odpowiednim poziomie.
POLITYKA RODZINNA
DEFINICJA
Polityka rodzinna – ogół norm prawnych, działań i
środków uruchamianych przez państwo w celu:
stworzenia właściwych warunków życia dla powstania
rodziny,
jej prawidłowego funkcjonowania i spełniania przez
nią wszystkich społecznie ważnych ról
.*
Założenia PR:
rodzina jest podstawową i najważniejszą instytucją społeczną,
rodzina powinna być wspierana przez państwo.
* Definicja S.B. Kamerman, Uniwersytet Columbia w Nowym Jorku.
POLITYKA RODZINNA
PRZEDMIOT
Powszechnie uznanym przedmiotem oddziaływania
PR jest rodzina z dziećmi (tzw. rodzina nuklearna).
Definicja rodziny powinna być odpowiednio pojemna
aby mogła objąć rozmaitość typów, struktur, ról i
stosunków dotyczących zwykle co najmniej jednej
osoby dorosłej i jednego dziecka.
Przedmiotem zainteresowania PR są:
małżeństwo
z
dziećmi,
rodzice
z
dziećmi
(konkubinaty), jedno z rodziców z dziećmi (samotny
ojciec, samotna matka).
POLITYKA RODZINNA
ADRESACI
Polityka rodzinna (w zależności od celu) może być adresowana do:
wszystkich rodzin z dziećmi,
wybranych kategorii rodzin z dziećmi (np. rodziny ubogie, wielodzietne,
niepełne, dotknięte patologią społeczną).
Europa - polityka rodzinna adresowana jest do wszystkich rodzin, w jej
ogólnych ramach wskazywane są szczegółowe cele związane z pomocą
rodzinom znajdującym się w trudnych sytuacjach życiowych.
USA – nie ma jasno zdefiniowanej polityki rodzinnej adresatami działań
na rzecz rodziny są głównie dzieci z biednych rodzin*.
*Analiza
sytuacji
rodzin
i
dzieci
w
Polsce.
Raport
1992,
Polski
Komitet
UNICEF,
Warszawa,
1993.
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
DZIETNOŚĆ
W Polsce (od 1984 r.) rodzi się coraz mniej
dzieci:
pomiędzy 1989 a 2003 r. liczba urodzeń
zmniejszyła się z 562,5 tys. do 351,1 tys.
W 1989 r. na 100 kobiet przypadało 203
dzieci
(czyli
tzw.
współczynnik
dzietności całkowitej wynosił: 2,03),
w 2003 r. na 100 kobiet przypadało już tylko
122 dzieci (współczynnik: 1,22) w ostatnich
latach współczynnik dzietności wzrósł
nieznacznie (w 2005 r. wyniósł 1,23.)
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
DZIETNOŚĆ, WIEK MATEK
Zmienia się wiek matek:
od 1989 r. do 2005 r. średni wiek
macierzyństwa wzrósł z 26,3 do 28,1 lat, a
średni wiek rodzenia pierwszego dziecka z
23,3 lat do 25,6 lat.
Zmiany
te
są
efektem
dwóch
nakładających się na siebie czynników:
1.
odraczanie decyzji o posiadaniu dzieci,
2.
rezygnacja z posiadania dzieci.
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
CZY POLACY CHCĄ MIEĆ DZIECI?
Polacy chcą mieć więcej dzieci – wyniki badań*:
Kobiety przeciętnie chcą mieć 2,33 dziecka,
mężczyźni nieco mniej, 2,29 (ale pragnienia,
realizacja chęci – nie są realizowane).
Blisko 57% respondentów nie zamierza mieć więcej
dzieci, powód: posiadanie tylu dzieci, ile planowano
(87% osób z tej grupy),
Blisko 23% osób badanych nie ma sprecyzowanych
zamierzeń prokreacyjnych, co piąta osoba zamierza
mieć
dzieci.
Korelacja:
im
wyższy
poziom
wykształcenia, tym mniejsza liczba planowanych dzieci.
Dlaczego?
* Badanie przeprowadzonego na przełomie listopada i grudnia 2001 r. przez zespół demografów z Instytutu Statystyki i
Demografii Szkoły Głównej Handlowej. Opracowanie wyników na podstawie analizy prof. I.E. Kotowskiej.
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
CZY POLACY CHCĄ MIEĆ DZIECI?
Do najważniejszych powodów (takich, które co
najmniej 2/3 respondentów uważało za ważne
rezygnacji z dziecka i kolejnych dzieci) należały:
posiadanie zaplanowanej liczby dzieci,
stan zdrowia i wiek pytanej osoby lub jej/jego
partnera/ki,
brak stałego partnera,
wysokie koszty utrzymania dziecka:
opinia 67% respondentów, częściej kobiet oraz osób
młodszych (20–29 lat),
czynnik ma największe znaczenie dla osób w wieku 25–29:
aż 77% osób uznało go za ważny.
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
CZY POLACY CHCĄ MIEĆ DZIECI?
Czynnik
kosztów
utrzymania
miał
także
znaczenie w szczególności zwłaszcza dla (w
kolejności):
par małżeńskich oraz osób rozwiedzionych,
w separacji bądź owdowiałych,
respondentów
z
niższym
poziomem
wykształceniem.
Obawa o przyszłość dzieci,
Partner/ka nie chce mieć więcej dzieci.
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
POWODY REZYGNACJI Z RODZICIELSTWA
Polacy jako główne przyczyny odraczania bądź
rezygnacji z rodzicielstwa wskazują (CBOS):
obawę kobiet przed utratą pracy (62%),
złe warunki mieszkaniowe młodych ludzi (58%),
brak wsparcia ze strony państwa m.in. w dziedzinie
edukacji, wychowania, opieki medycznej (42%),
obawy przed obniżeniem się materialnego poziomu
życia (36%), chęć robienia kariery zawodowej przez
kobiety
(29%),
trudności
z
pogodzeniem
obowiązków zawodowych i rodzinnych (22%).
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
KOBIETA A RYNEK PRACY
Kobiety wycofują się z rynku pracy na
czas wychowania dzieci.
Wśród kobiet, które decydują się na dzieci,
(głównie w wieku 25–29 lat), wyraźnie
obserwuje się tendencję do:
wycofania się z rynku pracy w pierwszych
latach życia dziecka,
powrót do aktywności zawodowej po wejściu
dziecka w wiek przedszkolny.
POLITYKA DEMOGRAFICZNA I
RODZINNA
KOBIETA A RYNEK PRACY: POWRÓT
Trudności w powrocie na rynek pracy, powody:
dezaktualizacja kwalifikacji zawodowych,
utrata kontaktu z rynkiem pracy,
obawa pracodawców przed zatrudnianiem kobiet z
dziećmi (postrzeganych jako mniej dyspozycyjne),
Trudności ze znalezieniem pracy zniechęcają do
podjęcia decyzji o urodzeniu kolejnego dziecka.
W Polsce w 2005 r. pracowało 46,8% kobiet (średnia UE
wynosiła 56,3%), podczas gdy celem Strategii Lizbońskiej jest
podniesienie liczby kobiet pracujących do 60% do roku 2010.
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
Ruch naturalny ludności
*
tworzą: zawierane (i
rozwiązywane) związki małżeńskie oraz urodzenia i
zgony.
Te zdarzenia demograficzne wpływają na zmiany w
stanie liczebnym i strukturze ludności według płci,
wieku i stanu cywilnego.
W analizie ruchu naturalnego kluczowe znaczenie
ma analiza urodzeń oraz zgonów. Analiza urodzeń
korzysta z badania procesu zawierania małżeństw
oraz monitoringu wieku nowożeńców.
Analiza rozwodów jest powiązana z oceną procesu
urodzeń oraz przebiegu życia małżeństw.
*Holzer J. 161-165
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
Analiza procesów demograficznych korzysta z tzw.
zmiennych bezpośrednich (wpływają na poziom
urodzeń i zgonów), które dzielą się na:
1.
wymierne (określone liczbowo), ukazujące trendy,
2.
niewymierne
(trudno
wymierne),
wskazujące
kierunek siły oddziaływania z przeszłości, pozwalające
określić jej kierunek w przyszłości.
Wymierne (poziom i natężenie urodzeń): liczba i
struktura kobiet w wieku rozrodczym, liczba
zawieranych
małżeństw,
struktura
wiekowa
nowożeńców, liczba i struktura migrantek ze wsi do
miasta, wzorzec płodności, wzorzec umieralności
(niemowlęcej i dziecięcej).
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
Wymierne (poziom i natężenie zgonów): liczba i
struktura ludności wg płci i wieku, wzorzec umieralności wg
płci i wieku, wzorzec umieralności wg przyczyn zgonów.
Wzorce (płodności, umieralności) określają rozkład
współczynników cząstkowych według wieku, płci i innych
cech demograficznych w danym czasie i miejscu
(poszukuje się rozkładów typowych dla danej populacji).
Zmienne niewymierne, w zakresie poziomu i natężenia
urodzeń: polityka zatrudnienia (aktywizacja kobiet), poziom
wykształcenia społeczeństwa, perspektywy materialne
wychowania dzieci, polityka społeczna, płace, warunki
mieszkaniowe,
edukacja
seksualna
(antykoncepcja),
przepisy o dopuszczalności aborcji, wierzenia religijne.
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
ZMIENNE NIEWYMIERNE – POZIOM WYKSZTAŁCENIA
0
5
10
15
20
25
30
35
40
wyższe
policealne
średnie
zasadnicze
zawodowe
co najwyżej
gimnazjalne
ogółem
w wieku 15-49
w wieku 50-64
Źródło: Program 50+, DAE MPiPS, Warszawa 2008.
Struktura wykształcenia ogółem (2006 r.)
Struktura wykształcenia dla grupy 50-64
(2006 r.)
12%
3%
30%
32%
23%
wyższe
policealne
średnie
zasadnicze zawodowe
co najwyżej gimnazjalne
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
ZMIENNE NIEWYMIERNE – POZIOM WYKSZTAŁCENIA
Źródło: Program 50+, DAE MPiPS, Warszawa 2008.
Współczynnik aktywności zawodowej osób w wieku 50-59/64
lata
w Polsce (NMS, UE)
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
ZMIENNE NIEWYMIERNE – AKTYWIZACJA ZAWODOWA
Źródło: Program 50+, Eurostat, DAE MPiPS, Warszawa 2008.
45
50
55
60
65
70
1995
1996
1997
1998
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
w
p
ro
c.
UE
NMS10
Polska
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
ZMIENNE NIEWYMIERNE
Zmienne niewymierne, w zakresie poziomu i
natężenia zgonów: zmiany w poziomie życia
ludności, dieta, zdrowie, warunki mieszkaniowe,
warunki
pracy,
środowisko
naturalne,
dostępność
opieki
lekarskiej,
zwalczanie
nadumieralności.
Ruch naturalny ludności na ziemiach polskich:
(na 1000 ludności)
M
UŻ
ZG
PN
1920
10,6
32,2
27,0
5,2
1938
8,1
24,6
13,9
10,7
1980
8,6
19,5
9,9
9,6
2000
5,5
9,8
9,5
0,3
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
MAŁŻEŃSKOŚĆ
Zawarcie związku małżeńskiego (w rozumieniu
prawa polskiego), dokonuje się pomiędzy
osobami odmiennej płci, pociąga za sobą
ustanowienie praw i obowiązków, ustalonych w
przepisach oraz zwyczajach.
Porównanie natężenia zawierania małżeństw w
układzie czasowym i międzynarodowym jest
trudne, z uwagi na świeckie i wyznaniowe
obrządki oraz różne przepisy prawne.
W Polsce międzywojennej obowiązywały 4 różne
prawa małżeńskie (w b. kongresówce i woj.
wschodnich
prawo
uznawało
wyłącznie
małżeństwa religijne), parafie miały uprawnienia
urzędów staniu cywilnego.
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
MAŁŻEŃSKOŚĆ
W 1958 r. w Polsce zabroniono udzielania ślubów
wyznaniowych
bez
uprzedniego
zawarcia
związku
małżeńskiego w USC.
Po 1993 roku istnieje możliwość ślubu wyznaniowego, jeśli
nie ma przeciwwskazań prawnych do zawarcia małżeństwa
(należy taki ślub zarejestrować następnie w ciągu 5 dni w
USC).
Struktura ludności w stanie małżeńskim (1995), analiza
danych:
1. Do 35-39 (kobiety) oraz 50-59 (mężczyźni) wzrasta
odsetek osób w stanie małżeńskim, potem systematycznie
maleje na rzecz udziału osób w stanie wdowim,
2. Począwszy od 40-49 odsetek żonatych mężczyzn jest
wyższy, niż zamężnych kobiet, we wszystkich grupach
wiekowych.
RUCH NATURALNY LUDNOŚCI
WSPÓŁCZYNNKI DEMOGRAFICZNE
Współczynniki pogrupowane według szczegółowości
badanego zjawiska:
Współczynniki ogólne (takie jak współczynnik
zgonów,
1980
-
9,9%
o
),
którego
poziom
determinowany jest przez:
natężenie zgonów w poszczególnych grupach wieku ludności
struktura ludności według wieku.
Współczynniki
cząstkowe
(grupowe),
charakteryzują
natężenie
badanego
zjawiska
(natężenie zgonów) w poszczególnych grupach
wieku.
ZMIANY DEMOGRAFICZNE
OKRESY ANALIZY I OBSERWACJI (UE)
Omawiane zjawiska realizowane były (będą) w
krajach UE w trzech okresach*:
o
Okres do 2000 roku, w którym liczba ludzi w wieku
produkcyjnym rosła szybciej aniżeli ogół populacji,
o
Okres do 2015-2020 roku, w którym liczba osób w
wieku produkcyjnym ustabilizuje się, przy szybszym
wzroście ogółu populacji,
o
Okres po 2020 roku, w którym poważnie spadnie
liczba osób w wieku produkcyjnym, zaś liczba osób
w wieku poprodukcyjnym silnie się powiększy.
* Schulte B., Reformy zabezpieczenia społecznego w Europie, w Referaty na VI Kongres ZS, 1999, str.212-213.
ZMIANY DEMOGRAFICZNE
OKRESY ANALIZY I OBSERWACJI (UE)
Zmiany
demograficzne
powodują
wzrost
zapotrzebowania na usługi służby zdrowia:
o
W 1996 r. w tzw. starej UE 40% osób w wieku 65+ miało
85 lata i więcej, w roku 2010 będzie ich 47% (wzrost o
1/3),
o
W tym czasie ogólna liczba ludności wzrośnie o 3%
(j.w.), przyrost liczby osób wymagającej opieki
lekarskiej wyniesie 10%.
o
Wzrasta liczba mężczyzn (55-64) nieaktywnych
ekonomicznie, (liczba kobiet w tej grupie jest stabilna).
o
Podsumowanie:
wymienione
czynniki
powodują
powiększenie presji na opiekę zdrowotną, usługi opieki
społecznej oraz systemy emerytalne.
ZMIANY DEMOGRAFICZNE
GOSPODARSTWO DOMOWE W UE
Gospodarstwo domowe w UE: w latach 90-tych
zaobserwowano tendencję do powstawania mniejszych
gospodarstw domowych oraz wzrost ich liczby.
•
Rośnie
liczba
osób
samotnie
mieszkających,
prowadzących gospodarstwo domowe.
•
Podobnie jak w Polsce (1988-2002) w UE, w latach
1986-1996, powiększyła się liczba jednoosobowych
gospodarstw domowych (19=>24%).
•
W omawianym okresie poważnie wzrosła (o 64%,
przeciętnie o ok. 5% rocznie) w krajach d. Unii
Europejskiej
liczba
gospodarstw
domowych
prowadzonych przez jedną osobę dorosłą wychowującą
dziecko(i). Przeważnie jest to kobieta.
DEMOGRAFIA A PRZYSZŁOŚĆ PRACY
POLSKA
Reprodukcja demograficzna zasobów pracy
(2009+), będzie miała charakter zawężony*, co
sprzyja spadkowi bezrobocia (do ok. 8% w 2014 r.)
W okresie do 2015 r. przyrost ludności w wieku
produkcyjnym w całości będzie realizowany w
środowisku wiejskim („przeludnienie agrarne”, stałe).
Rynki pracy: miejski i wiejski pozostaną zróżnicowane
(względny brak pracy na wsi).
Zasoby pracy będą się starzały, szybciej po 2020 r.;
na wsi zasoby te będą młodsze, bardziej mobilne.
*Sekwencja - Rosner A., Stanny M.: Demograficzne aspekty zasobów pracy w Polsce do 2030 r., PS nr 1/2008, s. 4-
5
DEMOGRAFIA A PRZYSZŁOŚĆ PRACY
POLSKA
Nie nastąpią wzmożone migracje wewnętrzne (wieś
miasto), raczej będą wewnątrzwiejskie: wzrośnie
zaludnienie obszarów w pobliżu dużych ośrodków
miejskich a także migracje podmiejskie.
Migracje zarobkowe wewnątrz UE (także z PL):
raczej czasowe, zarobkowe aniżeli osiedleńcze,
raczej rejestrowane zatrudnienie aniżeli „szare”,
dotyczące ludzi młodych (średnia migranta - 26 lat),
co powiększa tendencję do starzenia się zasobów
pracy,
doraźnie zmniejszające poziom bezrobocia.
DEMOGRAFIA
Populacja ludzi młodych w wybranych regionach
świata w latach 1950-2050
DEMOGRAFIA A PRZYSZŁOŚĆ PRACY
KONIEC CZY...POCZĄTEK PRACY? BADACZE
Andre Gorz: przesunięcie się gospodarki w stronę pracy
niematerialnej, racjonalizuje stosunki społeczne, wprowadza w
sferę rynku usługi ze sfery prywatnej (opieka nad dziećmi, praca
domowa, praca społeczna).
Transformacji towarzyszy neoliberalizm będący współczesnym
darwinizmem społecznym: bezwzględna konkurencja jednostek,
wartości merytokratyczne, jako dominujące w zachowaniu j.e.
Potrzeba coraz mniej zasobów pracy (wydajność+) do produkcji
określonego quantum dóbr potrzebnych do funkcjonowania
społeczeństwa).
Zmiana struktury zatrudnienia: stałe zatrudnienie ¼ osób,
przedsiębiorstwa peryferyjne (obsługa „rdzenia” gospodarki) ¼,
praca okazjonalna (lub bezrobotni) – pozostała ½ populacji.
DEMOGRAFIA A PRZYSZŁOŚĆ PRACY
KONIEC CZY... POCZĄTEK PRACY? BADACZE
Jeremy Rifkin (1995): Koniec pracy, jako konsekwencja
postępu technicznego, informatyzacji i automatyzacji
procesów produkcyjnych.
Efekt: gwałtowny spadek popytu na pracę, przykładem
amerykańskie
rolnictwo
(2%
pracujących),
zjawisko
nadprodukcji dóbr, także w przemyśle i usługach.
Schumann H., Martin H-P.: „Świat 20:80”, potrzeby
populacji będzie w stanie zaspokoić 1/5 jej zawodowo czynna
część w efekcie połączenia rynku i technologii:
wzrost wydajności, niższe koszty, likwidacja droższych miejsc
pracy, przenoszenie przedsiębiorstw, poszukiwanie miejsc o
niższych kosztach pracy oraz słabszych norm ochrony
środowiska naturalnego.
DEMOGRAFIA A PRZYSZŁOŚĆ PRACY
KONIEC CZY... POCZĄTEK PRACY?
Poglądy o końcu pracy nazwane postawą „naiwnego
kryptomarksizmu”, z uwagi na przecenianie pracy
materialnej, jako źródła wartości ekonomicznej.
praca niematerialna jest iluzją, bez znaczenia,
globalizacja, w otoczeniu modernizacji prowadzi do spadku
popytu na pracę, w konsekwencji do wzrostu bezrobocia,
zwłaszcza w krajach rozwiniętych.
Krytyka – Manuel Castells: pozytywna korelacja pomiędzy
zaawansowaniem technologicznym a zatrudnieniem, wzrost
zatrudnienia w usługach (przetwarzanie wiedzy i symboli).
Transformacja gospodarek z paradygmatu industrialnego do
informacyjnego: fabryka=> prz.sieciowe, usieciowione.
DEMOGRAFIA A PRZYSZŁOŚĆ PRACY
KONIEC CZY... POCZĄTEK PRACY?
Podsumowanie: pracy nie brakuje, zmienia się struktura
demograficzna zasobów pracy:
USA, Europa, obecna średnia wieku pracownika: 36,37 lat, w
2050 – odpowiednio: 37, 52.
zmiana struktury zatrudnienia, dominuje klasa „knowledge
workers”,
eksportowane są robotnicze miejsca pracy (do krajów
rozwijających się, o niższych kosztach pracy),
efektem substytucji nie jest zamiana dobrych na słabe miejsca
pracy (junk jobs), lecz wzrost liczby miejsc pracy w usługach,
szybciej – wysoko, aniżeli niskopłatnych.
mimo automatyzacji liczba miejsc pracy w przemyśle wzrosła
a nie zmalała, inwestycje w teleinformatykę dynamizują pracę.
DEMOGRAFIA
OCZEKIWANA DŁUGOŚĆ ŻYCIA
DEMOGRAFIA
PRZEJŚCIE DEMOGRAFICZNE
Przejście
demograficzne*:
jest
historycznym
procesem zmian, reprodukcji ludności związany z
modernizacją społeczeństw.
PD polega na radykalnym obniżeniu się współczynnika
urodzin i współczynnika zgonów, wraz ze zmianą
współczynnika przyrostu naturalnego ludności (wzrost,
potem spadek).
PD trwa od klikudziesięciu do stu kilkudziesięciu lat,
jego cechy: zastępowanie sposobu odtwarzania
ludności, z wysokich, niestabilnych miar rozrodczości i
umieralności na niskie, lecz stabilne w czasie, wartości
tych miar.
*Sekwencja na podstawie: Okólski M., Demografia, WN Scholar 2005, str. 125-127
DEMOGRAFIA
PRZEJŚCIE DEMOGRAFICZNE, TEORIA
Przejście demograficzne jest przemianą jakościową, z
tradycyjnej reprodukcji ludności na reprodukcję nowoczesną, z
„rozrzutnej na oszczędną” (Okólski M.)
Teoria przejścia demograficznego*: zachowania reprodukcyjne
człowieka charakteryzuje adaptacyjność wobec środowiska:
niestabilność środowiska stymuluje wysoką rozrodczość,
społeczna kontrola środowiska - nie występują katastrofy
umieralności, dostosowanie rozrodczości na znacznie niższym
poziomie,
regulacja urodzeń, kontrola wyboru formy rodziny,
Przejście demograficzne: zmiana regulatora reprodukcji
ludności i równowagi pomiędzy środowiskiem a zatrudnieniem
=> z uwarunkowanego przyrodniczo na społecznie.
*Tamże.
DEMOGRAFIA
PRZEJŚCIE DEMOGRAFICZNE, TEORIA
Przejawy przejścia demograficznego:
1.
Starzenie się ludności,
2.
Spadek umieralności, powiększający szansę dożycia do
wieku starszego
3.
Spadek
rozrodczości,
powodujący
zmniejszenie
się
liczebności roczników najmłodszych, brak wpływu na
starsze.
Chesnais J.C.: PD ma charakter powszechny (obejmujący
wszystkie grupy w społeczeństwie) jak i globalny,
obejmujący wszystkie społeczeństwa.
Prawidłowość europejska: im później następuje spadek
umieralności, tym PD ma bardziej gwałtowny, szybki
przebieg, przy mniejszych zmianach w rozrodczości.
DEMOGRAFIA
ROZWÓJ LUDNOŚCI ŚWIATA
DEMOGRAFIA
DRUGIE PRZEJŚCIE DEMOGRAFICZNE
Wzrost ludności w trakcie PD (jeszcze trwa w tych krajach):
150% (Chiny), Tajwan (335%), Indie (350%), Meksyk (600%),
Kenia - 1400%.
Prawidłowość: w wyniku przejścia demograficznego, populacja w
obecnych krajach bardziej rozwiniętych powiększyła się 3-4
krotnie, populacja krajów mniej rozwiniętych, ośmiokrotnie.
Drugie PD: polega na zerwaniu ciągłości zmian w sferze
małżeńskości oraz rozrodczości, ma jednokierunkowy charakter
zachowań demograficznych (Lesthaege, de Kaa.)
Główna cecha 2PD: obniżenie płodności, prosta reprodukcja
ludności - poniżej 2 (TFR=2,1), w Europie jest trwałe i
powszechne (poza Albanią), w 24 krajach poniżej 1,5, w 11 – w
tym PL – poniżej 1,3. Także Azja Wschodnia, Australia i Kanada.
DEMOGRAFIA
DRUGIE PRZEJŚCIE DEMOGRAFICZNE
Teoria drugiego przejścia demograficznego (D.J. van
de Kaa, R. Lesthaeghe: dalszy obserwowany spadek
dzietności wynika przede wszystkim z chęci zapewnienia
możliwości samorealizacji się obojga rodziców w
codziennym życiu współczesnego społeczeństwa.
I.
opóźnianie wieku zawierania małżeństwa, osłabienie
trwałości małżeństwa, zmniejszenie częstości zawierania
małżeństw w większości grup wieku, wzrost roli związków
kohabitacyjnych, w tym związków typu wspólnego życia,
ale oddzielnego zamieszkiwania (LAT: Living – Apart –
Together), wzrost częstości występowania rozwodów,
wzrost liczby rodzin z jednym rodzicem,
DEMOGRAFIA
DRUGIE PRZEJŚCIE DEMOGRAFICZNE
II.
obniżenie dzietności poniżej prostej zastępowalności
pokoleń, występowanie zmian we wzorcu płodności
(wyrażających
się
opóźnianiem
wieku
urodzenia
pierwszego dziecka), przesuwaniem się maksymalnej
płodności do grupy wieku 25– 29 lat, wzrostem udziału
dzieci rodzących się poza związkiem małżeńskim (przy
rosnącej akceptacji społecznej tego zjawiska),
III.
szerokie rozpowszechnianie się znajomości metod, a
także dostępności różnych środków antykoncepcyjnych,
stosowanych dla świadomego powoływania do życia
dzieci w czasie i liczbie, jakiej sobie życzą rodzice,
IV.
zmiana stylu życia.
DEMOGRAFIA
Przyrost ludności w latach 1950-2050 - świat i Azja
DEMOGRAFIA
TEORIA LEIBENSTEINA
Teoria ekonomiczna Leibensteina*:
Leibenstein w stworzonej przez siebie teorii ekonomicznej
wyodrębnił trzy typy użyteczności i dwa typy kosztów
związanych z dodatkowym dzieckiem.
Typy użyteczności:
1) użyteczność
dziecka
rozważanego
jako
„dobro
konsumpcyjne” (źródło osobistej radości dla rodziców),
2) użyteczność
dziecka
rozważanego
jako
dziecko-producent; po pewnym czasie dziecko będzie
przyczyniać się do wzrostu dochodów rodziny,
3) użyteczność
dziecka
jako
potencjalnego
źródła
zabezpieczenia, np. na starość.
*Sekwencja teorii na podstawie: Demografia, Czapp M.T., Uniwersytet Szczeciński, WNEiZ, 2008.
DEMOGRAFIA
TEORIA LEIBENSTEINA
Leibenstein
różnicuje
koszty
posiadania
dodatkowego dziecka na:
1)
bezpośrednie – jako bieżące wydatki na
utrzymanie dziecka aż do chwili, kiedy samo
zacznie
zarabiać
(mieszkanie,
wyżywienie,
odzież),
2)
pośrednie – jako utracone możliwości w
następstwie urodzenia kolejnego dziecka (brak
możliwości pracy matki, utracone zarobki w
okresie ciąży, mniejsza mobilność rodziców, itp.).
DEMOGRAFIA
TEORIA LEIBENSTEINA, EFEKTY ROZWOJU
GOSPODARCZEGO
Leibenstein wyróżnił trzy efekty wiążące się z rozwojem
gospodarczym:
1.
Efekt
dochodowy:
wraz
ze
wzrostem
dochodów
„użyteczność konsumpcyjna” dziecka nie ulega zmianie,
maleje użyteczność dziecka jako potencjalnego źródła
dochodów i zabezpieczenia na starość oraz rosną koszty
bezpośrednie i pośrednie posiadania dodatkowego dziecka.
2.
Efekt przeżycia: wzrost długości trwania życia (spadek
umieralności – szczególnie w młodszych rocznikach
wiekowych) podnosi krzywe użyteczności z posiadania
dodatkowego dziecka.
3.
Efekt struktury zawodowej: rosną koszty kształcenia,
związane z coraz bardziej zwiększającą się specjalizacją,
zapewniającą awans społeczny (teza o „włoskowatości
społecznej” Dumonta).
DEMOGRAFIA
TEORIA EASTERLINA
Teoria Easterlina: determinanty płodności
oddziaływają przez następujące czynniki:
„popyt na dzieci” (C
d
), wyrażony liczbą dzieci
dożywających wieku dorosłego, którą rodzice
chcieliby mieć, gdyby kontrola urodzeń nie
pociągała za sobą żadnych kosztów,
potencjalna liczba rodzonych dzieci (C
n
),
wyrażona liczbą dzieci dożywających wieku
dorosłego, którą rodzice mieliby, gdyby
świadomie nie kontrolowali płodności,
koszty kontroli urodzeń.
DEMOGRAFIA
TEORIA EASTERLINA
Easterlin za podstawową zmienną uznaje liczbę dzieci
dożywających wieku dorosłego, a nie liczbę urodzeń.
Główne determinanty „popytu na dzieci”:
dochody, „koszt dziecka” w porównaniu do kosztu dóbr
(trwałego
użytku)
i
subiektywne
preferencje
posiadania dzieci w porównaniu do innych dóbr
(trwałego użytku),
potencjalna liczba rodzonych dzieci zależy od
płodności naturalnej i prawdopodobieństwa dożycia do
wieku dorosłego,
koszty regulacji urodzeń obejmują koszty subiektywne
(psychologiczne) i obiektywne – czas i pieniądze
niezbędne do nauki stosowania specjalnych technik.
DEMOGRAFIA
TEORIA EASTERLINA
Hipotezy:
Jeśli C
d
>C
n
– nie występuje wówczas chęć
ograniczania urodzeń. Liczba dzieci, którą
chcieliby mieć rodzice odpowiada ich potencjalnej
liczbie. Determinanty potencjalnej liczby urodzeń
rządzą zróżnicowaniem faktycznej liczby urodzeń.
Jeśli
C
n
>C
d
–
występuje
motywacja
do
ograniczania urodzeń. Jeżeli motywacja ta jest
większa niż koszty to następuje ograniczenie
płodności.
DEMOGRAFIA
TEORIA EASTERLINA
Hipoteza główna Easterlina:
Cykliczne zmiany płodności (o cyklu 20 – 25 lat)
wyrażają się tym, iż liczna kohorta rodzicielska,
dostrzegając
społeczne
i
ekonomiczne
niedogodności w dużej liczebności rówieśników,
decyduje się na małą liczbę dzieci.
Ergo: mało liczna generacja, dostrzegając
społeczne i ekonomiczne niedogodności w małej
liczebności rówieśników, decyduje się na liczne
potomstwo.
DEMOGRAFIA
TEORIA CALDWELLA
Caldwell: główna rola w ocenie zmian
płodności jest przypisana zmianom „stosunków
produkcji” na poziomie mikroekonomicznym w
gospodarstwach domowych.
Caldwell definiując stosunki produkcji wyróżnia
gospodarkę rodzinną i rynkową (w warunkach
kapitalistycznych bądź socjalistycznych):
rodzinny sposób produkcji wiąże się z dużą
rodziną i wysoką płodnością.
rynkowy
sposób
produkcji
prowadzi
do
dominacji małej, nuklearnej rodziny z niskim
poziomem płodności.
DEMOGRAFIA
TEORIA CALDWELLA
Według
Caldwella
motorem
przemian
demograficznych
jest
transfer
wymiernych
wartości wewnątrz rodziny:
1.
„międzypokoleniowy przepływ bogactw”,
2.
„przepływ dochodów”, „przepływ wspomagający”.
Zmniejszenie płodności nie jest bezpośrednio
uwarunkowane procesem industrializacji czy też
stopniem rozwoju kraju.
Stworzenie warunków do nuklearyzacji rodziny
daje podstawę do ograniczania płodności.
Caldwell uważa, że zmniejszenie płodności nie
tylko wyprzedza rozwój industrializacji, lecz w
pewnym sensie go przyspiesza.
DEMOGRAFIA
TEORIA UWARUNKOWAŃ UMIERALNOŚCI
Teorie
uwarunkowań
umieralności.
Uwarunkowania umieralności dzieli się na trzy
podstawowe kategorie:
1) środowiskowe i społeczne (zanieczyszczenia
środowiska, infrastruktura, służba zdrowia,
odżywianie),
2) genetyczne i biologiczne:
a. nie
zaprogramowane
starzenie
się
(niestabilność
materiału
genetycznego,
starzenie bywa wynikiem przypadkowego
nabycia genetycznego uszkodzenia),
DEMOGRAFIA
TEORIA UWARUNKOWAŃ UMIERALNOŚCI
b.
zaprogramowane starzenie się („starzenie
się genów” oraz zaprogramowane starzenie
się w którym procesy degeneracyjne
starzenia występują przypadkowo jako
uboczny, bierny produkt w genetycznej
selekcji korzystnych własności).
c.
zachowania
ludności,
STYLE
ŻYCIA
(alkoholizm, palenie tytoniu, odżywianie,
sytuacje stresowe).