2. Prawa do nieruchomości
2. Prawa do nieruchomości
2. Prawa do nieruchomości
2. Prawa do nieruchomości
FORMY WŁADANIA NIERUCHOMOŚCIAMI
FORMY WŁADANIA NIERUCHOMOŚCIAMI
Posiadanie
Dzierżenie
Prawa rzeczowe
Prawa zobowiązaniowe
Trwały zarząd
POSIADANIE NIERUCHOMOŚCI
POSIADANIE NIERUCHOMOŚCI
Posiadanie nie jest prawem a stanem faktycznym.
Nieruchomość posiada ten, kto nią włada dla siebie.
Posiadanie może być samoistne (np. własność) i zależne.
Posiadaczem samoistnym nieruchomości jest ten, kto faktycznie nią
włada jak właściciel.
Posiadaczem zależnym nieruchomości jest ten, kto nią włada jak:
użytkownik, najemca, dzierżawca, lub posiadający inne prawo, z
którym łączy się określone władztwo nad nieruchomością.
Posiadanie jest w Polsce chronione prawnie.
DZIERŻENIE NIERUCHOMOŚCI
DZIERŻENIE NIERUCHOMOŚCI
To faktyczne władanie nieruchomością za kogoś innego.
Może przybierać dwie formy:
–
dzierżenia czysto zastępczego – wykonywanego wyłącznie w
interesie posiadacza (np. pełnomocnik, przedstawiciel, pracownik),
–
dzierżenie w interesie cudzym i własnym (np. posiadacz zależny,
współposiadacz).
PRAWA RZECZOWE DO NIERUCHOMOŚCI
PRAWA RZECZOWE DO NIERUCHOMOŚCI
Własność
Własność
Użytkowanie
Użytkowanie
wieczyste
wieczyste
Ograniczone prawa
Ograniczone prawa
rzeczowe
rzeczowe
upoważnia do:
a) korzystania,
używania,
przetworzenia,
zużycia,
zniszczenia
b) pobierania
pożytków,
c)
rozporządzania:
zbycia i
obciążenia
prawo ustanowione na
okres 40 – 99 lat
opłata
użytkowanie
służebność
spółdzielcze
własnościowe prawo
do lokalu
hipoteka
WŁASNOŚĆ
WŁASNOŚĆ
Prawo do korzystania z rzeczy i rozporządzania nią.
Prawo zbywalne, przenoszalne, dziedziczne, podlega egzekucji.
Właściciel może nieruchomość sprzedać, może ją wnieść do spółki, a
jego następca prawny dziedziczy nieruchomość.
Do ustanowienia konieczna forma aktu notarialnego. Wpis do ksiąg
wieczystych nie jest konieczny.
Wykonywanie prawa własności nie może przekraczać granic
określonych przez ustawy, zasad współżycia społecznego oraz
społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa własności.
Własność nieruchomości może być przeniesiona tylko bezwarunkowo
(sprzedaż, darowizna) w formie aktu notarialnego pod rygorem
nieważności. Jakikolwiek warunek w umowie przenoszącej własność
nieruchomości powoduje jej nieważność.
Własność wpisana jest do księgi wieczystej nieruchomości.
SPOSOBY NABYWANIA PRAWA WŁASNOŚCI DO NIERUCHOMOŚCI
SPOSOBY NABYWANIA PRAWA WŁASNOŚCI DO NIERUCHOMOŚCI
1) nabycie prawa własności na podstawie umowy (forma aktu
notarialnego):
a) zakup
b) zamiana
c) darowizna (spadek)
d) zrzeczenie się własności
2) zasiedzenie:
niezbędne posiadanie samoistne
niezbędny upływ czasu (20 lat w dobrej wierze, 30 lat w złej
wierze)
3) orzeczenie sądowe
4) nacjonalizacja - nabycie własności przez państwo na mocy ustawy
5) komunalizacja - nabycie własności przez gminę na mocy ustawy
6) połączenie osób prawnych
7) wniesienie do spółki (aport rzeczowy)
8) wywłaszczenie - pozbawienie właściciela własności nieruchomości:
tylko na cele publiczne (gdy nieruchomość nie może być nabyta
na podstawie umowy)
za słusznym odszkodowaniem (odpowiadającym wartości
nieruchomości)
WSPÓŁWŁASNOŚĆ
WSPÓŁWŁASNOŚĆ
Własność może przysługiwać kilku osobom. Współwłasność
występuje wtedy, gdy własność przysługuje im niepodzielnie.
Dwa rodzaje współwłasności:
–
Współwłasność łączna – opiera się na stosunku osobistym (np.
pomiędzy współmałżonkami, wspólnikami w spółce cywilnej).
Współwłaściciel nie może rozporządzać swoim udziałem bez zgody
pozostałych współwłaścicieli. Nie może też żądać podziału rzeczy
wspólnej.
–
Współwłasność w częściach ułamkowych – udziały współwłaścicieli są
określone odpowiednim ułamkiem. W takiej sytuacji współwłaściciel
może rozporządzać swoimi udziałami bez zgody pozostałych
współwłaścicieli. Współwłaściciel może żądać zniesienia
współwłasności przez podział lub z obowiązkiem spłaty pozostałych.
UŻYTKOWANIE WIECZYSTE
UŻYTKOWANIE WIECZYSTE
Prawo do długotrwałego korzystania z gruntów, jak też możliwość
rozporządzania tym prawem.
Prawo zbywalne, przenoszalne i dziedziczne, podlega egzekucji.
W użytkowanie wieczyste oddaje się tylko grunty państwowe i
komunalne.
Jest ograniczone w czasie – generalnie jest ustanawiane na okres 99
lat (z możliwością przedłużenia na kolejny okres). W wyjątkowych
przypadkach, gdy cel gospodarczy nie wymaga oddania gruntu na 99
lat, dopuszczalne jest oddanie gruntu na okres krótszy, co najmniej
jednak na 40 lat.
Jest dokonywane na określony cel.
Do ustanowienia konieczna umowa w formie aktu notarialnego i wpis
do księgi wieczystej.
Użytkownik przejmujący to prawo jest zobowiązany do nabycia
obiektów budowlanych wzniesionych na nieruchomości, stają się one
jego własnością. Stanowią odrębne od gruntu nieruchomości.
Granice użytkowania wieczystego gruntu (cel, czas użytkowania)
określa umowa.
Jest obciążone opłatami na rzecz właściciela. Opłata pierwsza: 15-
25% ceny nieruchomości. Opłata roczna 3% (w szczególnych
przypadkach 0,3%, 1%).
Zakończenie użytkowania wieczystego: rozwiązanie umowy na
podstawie zgodnego oświadczenia stron, rozwiązanie umowy przez
właściciela wskutek niewykonania warunków umowy, wniosek
użytkownika, upływ czasu, przekształcenie prawa użytkowania
wieczystego w prawo własności.
Po zakończeniu użytkowania użytkownikowi wieczystemu
przysługuje zwrot wartości rynkowej nabytych, wzniesionych
obiektów budowlanych.
Jest możliwość przekształcenia tego prawa w prawo własności.
SPOSOBY NABYWANIA PRAWA UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO
SPOSOBY NABYWANIA PRAWA UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO
NIERUCHOMOŚCI
NIERUCHOMOŚCI
1) nabycie prawa na wolnym rynku na podstawie umowy (forma aktu
notarialnego), zamiana, darowizna (spadek)
2) nabycie na podstawie umowy od Skarbu Państwa lub jednostki
samorządu terytorialnego w trybie przetargu (czasem bez przetargu)
3) orzeczenie sądowe
4) połączenie osób prawnych
5) wniesienie do spółki (aport rzeczowy)
UŻYTKOWANIE
UŻYTKOWANIE
Prawo do używania rzeczy i do pobierania z niej pożytków. Niekiedy
pobieranie pożytków ograniczone (do określonych pożytków lub do
określonej części nieruchomości).
Prawo ustanawiane w wyniku umowy.
Niezbywalne, nie podlega dziedziczeniu, podlega egzekucji, gdy jest
długoterminowe).
Może być odpłatne lub nieodpłatne, terminowe lub bezterminowe.
Może być wpisane do księgi wieczystej nieruchomości (ale nie musi).
Wygasa wskutek niewykonania przez 10 lat, z upływem terminu
określonego w umowie, na skutek zrzeczenia się, konfuzji,
wywłaszczenia, śmierci (osoby fizycznej) lub likwidacji (osoby
prawnej).
SŁUŻEBNOŚĆ
SŁUŻEBNOŚĆ
Obciążenie nieruchomości prawem korzystania z niej na rzecz
właściciela innej nieruchomości (służebność gruntowa) lub na rzecz
oznaczonej osoby (służebność osobista).
Sposób nabycia – umowa, wyrok sądowy, zasiedzenie
.
Odpłatny charakter – korzystanie z prawa za wynagrodzeniem.
Służebność gruntowa – ustanawiana na nieruchomości (tzw.
nieruchomość obciążona) na rzecz właściciela innej nieruchomości
(tzw. nieruchomość władnąca) w celu umożliwienia mu korzystania z
prawa własności jego nieruchomości (np. służebność drogi
koniecznej, służebność przejścia, służebność przeprowadzenia
wodociągu). Prawo zbywalne, przenoszalne.
Przyczyny wygaśnięcia służebności gruntowej: niewykonywanie
przez 10 lat, konfuzja, zrzeczenie się, umowa, orzeczenie sądu,
wywłaszczenie.
Służebność osobista – treść prawa podobna jak przy służebności
gruntowej, ale ustanawiana na rzecz ściśle określonej osoby
fizycznej. Wygasa wraz z jej śmiercią. Prawo niezbywalne,
nieprzenoszalne.
Służebności podlegają wpisowi do księgi wieczystej nieruchomości
(ale wpis nie jest konieczny).
SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU
SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU
Może dotyczyć lokalu mieszkalnego i użytkowego.
Jest to prawo do używania lokalu, pobierania pożytków z lokalu.
Nabywane przez przystąpienie do spółdzielni.
Podzielne, zbywalne, przenoszalne, przechodzi na spadkobierców,
podlega egzekucji.
Można się zrzec tego prawa, prawo daje możliwość obciążenia
nieruchomości innym prawem: hipoteką czy prawem obligacyjnym.
Na żądanie członka spółdzielni może być przekształcone w prawo
odrębnej własności lokalu.
Podlega wpisowi do księgi wieczystej nieruchomości (ale wpis nie
jest obligatoryjny).
HIPOTEKA
HIPOTEKA
Przedmiotem hipoteki może być: własność, współwłasność, udział we
własności, użytkowanie wieczyste, spółdzielcze własnościowe prawo
do lokalu, wierzytelność zabezpieczona hipoteką.
Jest formą zabezpieczenia wierzytelności na nieruchomości.
Prawo niesamodzielne, istnieje tylko wraz z wierzytelnością.
Prawo przenoszalne, zbywalne, dziedziczne.
Na mocy hipoteki wierzyciel może dochodzić zaspokojenia
wierzytelności z nieruchomości bez względu na to czyją jest
własnością i z pierwszeństwem przed osobistymi wierzycielami
właściciela.
Hipoteka zabezpiecza jedynie wierzytelności pieniężne i musi być
wyrażona w oznaczonej sumie pieniężnej.
Powstaje w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego lub
orzeczenia sądu.
Ujawniana w księdze wieczystej nieruchomości.
Wygasa przez zrzeczenie się przez uprawnionego, konfuzję,
wykreślenie, postanowienie sądu.
RODZAJE HIPOTEK
RODZAJE HIPOTEK
–
hipoteka zwykła (umowna),
–
hipoteka łączna,
–
hipoteka kaucyjna (zabezpiecza wierzytelność o wysokości
nieustalonej do określonej sumy),
–
hipoteka na wierzytelności hipotecznej,
–
hipoteka przymusowa (zabezpieczająca wierzytelność stwierdzoną
tytułem wykonawczym).
PRAWA ZOBOWIĄZANIOWE DO NIERUCHOMOŚCI
PRAWA ZOBOWIĄZANIOWE DO NIERUCHOMOŚCI
Najem
Najem
Dzierżawa
Dzierżawa
Leasing
Leasing
Użyczenie
Użyczenie
Dożywocie
Dożywocie
NAJEM
NAJEM
Powstaje w wyniku umowy. Umowa nazwana.
Wynajmujący zobowiązuje się do oddania najemcy rzecz do używania
przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się
płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Forma umowy dowolna, przy czym umowa najmu nieruchomości lub
lokalu na rok i dłużej powinna być zawarta na piśmie.
W czasie umowy najmu nieruchomość może być zbyta przez
wynajmującego.
Stosunek najmu ulega zakończeniu na skutek:
–
rozwiązania umowy przez strony,
–
nadejścia terminu końcowego umowy,
–
orzeczenia sądu,
–
wypowiedzenia przez stronę z zachowaniem terminu wypowiedzenia:
jeżeli czynsz płatny miesięcznie umowę można wypowiedzieć na
miesiąc naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego,
–
wypowiedzenia przez stronę bez zachowania terminu
wypowiedzenia: gdy najemca zalega z zapłatą czynszu co najmniej za
dwa pełne okresy płatności lub używa lokalu niezgodnie z umową.
DZIERŻAWA
DZIERŻAWA
Powstaje w wyniku umowy. Umowa nazwana.
Wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do
używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub
nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić
wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Umowa zbliżona do najmu (różnica: dzierżawca inaczej niż najemca
ma prawo do pobierania pożytków z nieruchomości). Pozostałe cechy
podobne do najmu.
LEASING
LEASING
Powstaje w wyniku umowy. Umowa nazwana.
Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się nabyć rzecz od
oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i
oddać tę rzecz korzystającemu do używania (albo używania i
pobierania pożytków) przez czas oznaczony, a korzystający
zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach
wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub
wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Rodzaje leasingu:
Leasing finansowy: w okresie trwania umowy łączna wysokość rat
leasingowych winna pokrywać wartość przedmiotu umowy;
Leasing operacyjny: wysokość rat leasingowych w czasie umowy nie
pokrywa wartości zakupu danej rzeczy;
Leasing zwrotny: sprzedający rzecz jest jednocześnie korzystającym
z rzeczy.
Zakończenie leasingu następuje poprzez:
–
rozwiązanie umowy przez strony,
–
upływ czasu umowy,
–
wypowiedzenie umowy przez finansującego.
UŻYCZENIE
UŻYCZENIE
Powstaje w wyniku umowy. Umowa nazwana.
Użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas
oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w
tym celu rzeczy. Użyczenia nie można przenieść bez zgody
użyczającego.
Do ważności umowy konieczne wydanie rzeczy biorącemu.
Stosunek użyczenia ustaje na skutek:
–
upływu terminu umowy,
–
zwrotu rzeczy przez biorącego,
–
rozwiązania umowy przez strony.
DOŻYWOCIE
DOŻYWOCIE
Powstaje w wyniku umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
Umowa nazwana.
W umowie jedna ze stron (właściciel nieruchomości) zobowiązuje się
przenieść na drugą stronę (nabywca nieruchomości) własność
nieruchomości, a druga strona zobowiązuje się do dożywotniego
utrzymania zbywcy nieruchomości lub osoby mu bliskiej
(dożywotnika).
Zakres utrzymania: mieszkanie, wyżywienie, ubranie, światło, opał,
pielęgnacja i pomoc w chorobie, sprawienie własnym kosztem
pogrzebu.
Możliwa zamiana prawa dożywocia na dożywotnią rentę.
Prawo dożywocia przechodzi na kolejnych właścicieli nieruchomości.
Prawo ujawniane w księdze wieczystej.
TRWAŁY ZARZĄD
TRWAŁY ZARZĄD
Forma władania nieruchomością (której właścicielem jest Skarb
Państwa lub samorząd terytorialny) przez państwową lub
samorządową jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości
prawnej.
Ustanawia się na czas oznaczony lub nieoznaczony, na podstawie
wniosku jednostki organizacyjnej.
Daje prawo do:
–
korzystania z nieruchomości w celu prowadzenia działalności
jednostki,
–
zabudowy, odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy,
modernizacji za zgodą organu nadzorującego,
–
oddania, za zgodą organu nadzorującego, nieruchomości lub jej
części w najem, dzierżawę lub jej użyczenia.
Opłaty z tytułu trwałego zarządu ustala się według stawki
procentowej od ceny nieruchomości ustalonej w wysokości nie
niższej niż jej wartość. W zależności od celu, na jaki nieruchomość
zastała oddana w trwały zarząd, wysokość stawki procentowej opłat
rocznych wynosi od 0,1% do 1%.