Promieniowanie optyczne
Charakterystyki radiacyjne powierzchni
Promieniowanie a powierzchnia
Promieniowanie optyczne może na powierzchni
lub w warstwie ośrodka podlegać:
generacji (emisji) z powierzchni ośrodka
odbiciu i rozpraszaniu na powierzchni
pochłanianiu (absorpcji) przez ośrodek
przepuszczaniu przez warstwę ośrodka
Promieniowanie a powierzchnia
emisja
odbicie i rozpraszanie
absorpcja
przepuszczanie
Emisja promieniowania z powierzchni
Emisję idealnej powierzchni opisuje :
Prawo Plancka: (monochromatyczna gęstość
strumienia
promieniowania m
cc
)
Prawo Stefana Boltzmana: (gęstość
strumienia
promieniowania – emitancja M
cc
)
Oba prawa dotyczą powierzchni ciała
doskonale czarnego tzn. ciała które pochłania
całą padającą na jego powierzchnię energię
oraz w danej temperaturze emituje
maksymalną ilość energii
Powierzchnie ciał rzeczywistych zawsze emitują
mniej energii niż powierzchnia ciała doskonale
czarnego pozostającego w tej samej
temperaturze
Emisja promieniowania ciała doskonale
czarnego i emisja z powierzchni
rzeczywistych
m – monochromatyczna gęstość strumienia promieniowania
M - gęstość strumienia promieniowania (emitancja promienista)
T
– emisyjność półprzestrzenna całkowita
– emisyjność półprzestrzenna monochromatyczna
Emisyjność określa stopień w jakim właściwości promienne
rzeczywistej powierzchni przybliżają się do właściwości
ciała doskonale czarnego
1
0
Ciała szare
Dla ciała szarego tzn dla każdej długości
fali monochromatyczna gęstość strumienia
promieniowania m jest jednakowo osłabiona w
stosunku do gęstości promieniowania ciała
doskonale czarnego m
cc
Ciałem szarym (doskonale szarym) nazywane
jest ciało, które pochłania określoną
współczynnikiem absorpcji a część
promieniowania padającego na to ciało bez
względu na długość fali padającego
promieniowania i temperaturę ciała.
Emisja promieniowania
Pochłanianie promieniowania
Ciało szare II
Emisja promieniowania a barwa
powierzchni
Ciało doskonale czarne
Właściwości:
- pochłania w całości padające promieniowanie
(całkowity brak odbicia i przepuszczania)
- dla danej temperatury emituje maksimum energii
Techniczne modele ciała doskonale czarnego:
T=con
st
Emisyjność powierzchni - Przykład
Powierzchnia pieca kaflowego o temperaturze t=55
o
C ma
emisyjność całkowitą =0.3. Jaka jest gęstość mocy
promieniowania tej powierzchni?
Ponieważ powierzchnia nie jest powierzchnią ciała doskonale czarnego to :
2
4
/
656
)
273
(
m
W
t
M
cc
2
/
197
3
.
0
656
m
W
M
M
cc
Kierunek emisji promieniowania z
powierzchni
n
Lambertowski (dyfuzyjny)
rozkład emisji promieniowania
I – natężenie promieniowania
cos
n
I
I
Prawo
Lamberta
(kosinusowe)
Emisyjności rzeczywistych powierzchni
Odbicie promieniowania
Odbicie jest to zmiana kierunku rozchodzenia się
promieniowania na powierzchni będącej granicą dwóch
ośrodków
Rodzaje odbić
dyfuzyjne zwierciadlane
kierunkowe
rzeczywiste
off specular
retro odbicie
współbieżne
Odbicie dyfuzyjne czyli lambertowskie
(rozproszone)
Jest to odbicie spełniające równanie:
cos
n
I
I
Lambertowski (dyfuzyjny)
rozkład odbicia promieniowania
n
I – natężenie promieniowania [W/sr]
Przyczyna odbicia dyfuzyjnego
O odbiciu dyfuzyjnym decyduje nierówność
powierzchni, zachodzi ono gdy << h
Odbicie dyfuzyjne jest
charakterystyczne dla
powierzchni
chropowatych
Odbicie zwierciadlane
Jest to odbicie spełniające równanie:
pad
odb
I
I
'
Zwierciadlany
rozkład odbicia promieniowania
n
’
a
'
I – natężenie promieniowania [W/sr]
Wielkości charakteryzujące odbicie
Odbicie można opisywać przez podanie:
współczynnika odbicia
wskaźnika odbicia R
funkcji rozkładu odbicia np. BRDF
pad
odb
W
W
k
2
1
wzorzec
odb
odb
id
W
W
k
R
,
,
2
1
pad
odb
pad
odb
dE
dL
dS
d
dL
Z
W
BRDF
1
1
L – luminancja energetyczna [W/m
2
sr]
E – natężenie napromienienia [W/m
2
]
Współczynniki odbicia
pad
odb
W
W
k
2
1
Dla jego określenia należy podać:
zakres przestrzenny padającego i odbitego promieniowania
zakres rozpatrywanych długości fal
a
b
c
d
e
Przykładowe rodzaje współczynnika odbicia: a –
dwunormalny, b – dwukierunkowy, c – kierunkowo-
półsferyczny,
d – półsferyczno-kierunkowy, e – bryłowo-
półsferyczny
Co do zakresu to wyróżnia się: –całkowite,
- monochromatyczne
Wskaźnik odbicia
Za wzorzec najczęściej przyjmuje się odbicie dyfuzyjne.
Wskaźnik informuje na ile rzeczywiste odbicie jest
zbliżone do idealnego (np. dyfuzyjnego)
Co do zakresu to wyróżnia się: –całkowite,
- monochromatyczne
wzorzec
odb
odb
id
W
W
k
R
,
,
2
1
dyfuz
odb,
odb
Funkcja rozkładu
odbicia
Co do zakresu to wyróżnia się: BRDF – całkowite, BRDF
- monochromatyczne
pad
odb
pad
odb
dE
dL
dS
d
dL
Z
W
BRDF
1
1
E
L
Pochłanianie promieniowania
Pochłanianie promieniowania
Zjawisko polega na absorpcji (pochłanianiu) energii
promieniowania w ośrodku.
Zachodzi bezpośrednio w warstwie podpowierzchniowej
(ośrodki nieprzeźroczyste) lub w całej objętości (ośrodki
częściowo przeźroczyste)
Pochłanianie energetycznie charakteryzuje tzw. współczynnik absorpcji a:
pad
a
a
absorpcja
– strumień
Co do zakresu to wyróżnia
się:
a–całkowity,
a
- monochromatyczne
Pochłanianie promieniowania
prawo Lamberta-Beera
Pochłanianie jest proporcjonalne do:
grubości ośrodka (prawo Lamberta)
stężenia substancji pochłaniającej (prawo Beera)
mol
c
k
a
l – grubość warstwy
C
mol
– stężenie substancji pochłaniającej
k – absorpcyjność molowa
al
pad
t
e
I
I
t
pad
a
I
I
I
słuszne dla promieniowania monochromatycznego
Przepuszczanie promieniowania
Przepuszczanie promieniowania
Zjawisko polega na przepuszczaniu promieniowania przez
ośrodek.
Przepuszczanie energetycznie charakteryzuje tzw.
współczynnik przepuszczania
:
pad
t
Co do zakresu to
wyróżnia się: –
całkowite,
- monochromatyczne
Obowiązuje prawo Lamberta-Beera
al
pad
t
e
I
I
Związki pomiędzy odbiciem,
pochłanianiem i przepuszczaniem
promieniowania
Przy braku generacji promieniowania zachodzi oczywista zależność:
1
a
pad
t
a
odb
bo