Charakterystyka
kuchni
litewskiej
Kuchnia litewska- jest kuchnią o
niespotykanym smaku na pograniczu
kuchni polskiej oraz rosyjskiej.
Sytuacja polityczna spowodowała, iż
przez wieki kraj ten był pod wypływem nie
tylko politycznym, ale również kulturowym
krajów ościennych takich jak:
Ukraina,
Polska, ale też ludy tatarskie, białoruskie
oraz żydowskie.
Po potopie szwedzkim w XVII wieku
zyskał popularność ziemniak, który
pomału wyeliminowywał zboża.
Również dzięki bliskim kontaktom
handlowym z krajami położonymi w
Azji rozmaita paleta przypraw była
ogólnie dostępna. Stąd też tak
powszechne użycie wielu przypraw
między innymi: gałki muszkatołowej
i
kolendry.
W kuchni litewskiej wykorzystywało się również
zioła występujące na terenach kraju takie jak:
mięta, kminek. W ogóle kuchnia litewska
jest dosyć bogata, tradycyjnie wykorzystuje się
w niej wszystko, co było dostępne w dawnych
czasach, a było tego sporo. W lasach dużo było
zwierzyny i grzybów, w jeziorach i rzekach ryb i
raków, w morzu ryb morskich a na polach zbóż.
Począwszy od XVIII wieku w okresie
zaborów kuchnia Litwy znalazła się
także pod wpływem kuchni rosyjskiej
oraz niemieckiej.
Swego czasu kuchnia litewska słynęła z
zup, które zostały pomału wyparte przez
zimne przystawki. W tym charakterze
podaje się często sałatki z wszelkich
warzyw z dodatkiem mięsa, ryb i czosnku.
Ponieważ coraz mniej popularne są zupy,
utarło się, że posiłek najczęściej składa
się z jednego dania głównego. Dlatego
też posiłek ten musi być syty, co
podniosło popularność dań zapiekanych i
duszonych - generalnie rzecz biorąc
tłustych.
W kuchni litewskiej królują
wysokokaloryczne potrawy z
ziemniaków, mięsa i mąki.
Ważne miejsce w kuchni litewskiej
zajmują potrawy mączne, zwłaszcza
bliny (blynai).
Na Litwie należy rozróżnić kuchnię z
okolic Wilna, Kowna i kuchnię żmudzką.
Kuchnie te nie różnią się bardzo od
siebie, choć np. jedynie na Żmudzi
popularne są ziarna konopi.
Generalnie Litwini gustują we wszelkich
kwaśnościach. Kisi się tu kapustę, ogórki,
grzyby, jabłka, buraki, borówki i nawet
ryby. Z kolei mięsa wędzi się i konserwuje
na wiele sposobów, co jest specjalnością
Litwinów (np. kindziuk).
Do litewskich specjalności trzeba też
dodać przeróżne białe sery, czarny,
żytni chleb i śmietanę, która jest
obowiązkowym składnikiem lub
dodatkiem do wszystkich dań.
Pyszne litewskie posiłki popijane są
często nalewką trejos devinerios,
robioną z dodatkiem 27 ziół.
Najbardziej znane
potrawy kuchni litewskiej
Čeburėkai -
- smażone
na głębokim oleju duże "
",
nadziewane farszem
(
potrawa
przypominająca złożony na pół
naleśnik z nadzieniem mięsnym)
.
Podawane z gorącą zupą do
popicia. Pochodzą z
;
Didžkukuliai lub Cepelinai (
) - "pyzy" lepione z surowych
ziemniaków i nadziewane farszem,
najczęściej z mięsa wieprzowego z
dodatkiem cebuli i przypraw, ale
czasem też z innych składników. W
północnych rejonach Polski są
znane jako kartacze;
- lekkie
danie ze
śmietany i masła z przyprawami;
Kibinai (
) - rodzaj dużych
nadziewanych farszem ( z
baraniny, czasem z wieprzowiny) i
pieczonych w piekarniku. Danie
rozpowszechnione
głównie na Litwie. Najlepsze kibinai
;
Koldūnai -
litewskie -
małe pierogi (zbliżone do
polskich uszek) nadziewane
surowym farszem i gotowane w
zupie, rozpowszechnione na
całym terytorium dawnego
;
Kugelis (
) /
plokśtainis
-
ze
skwarkami, zapiekana w
piekarniku, podawana ze
śmietaną. Danie przywędrowało
na
z
;
Skilandis (
) - tradycyjna
wędlina;
Šaltibarščiai (
) -
zupa na zimno z buraków, ogórków,
kwaśnego mleka, śmietany, jajek,
koperku. Chętnie spożywana
podczas upałów. Podawana z
ugotowanymi ziemniakami
posypanymi koperkiem;
- "
", wyłącznie
smażone;
vėdarai -
(
jelita wieprzowe nadziane puree
ziemniaczanym i zapiekane w
tłuszczu)
;
žemaičių blynai -
-
grube placki z ugotowanych
ziemniaków, nadziewane mięsem
lub grzybami;
placki ziemniaczane (blviniai
blynai
;
- białe, żółte,
suszone, wędzone, a także
słynny
;
wędzone
uszy.
skylandis - wędzona owalna
kiełbasa z siekanego mięsa;
laśiniai - przyprawiona ziołami
wędzona słonina;
podsuszone kiełbasy -
zwłaszcza gatunki pochodzące
z masarni uciańskich (Utena),
bardzo dobrze komponują się z
ciemnym pieczywem
;
karbonadas - odpowiednik
schabowego;
wszelkiego rodzaju kotlety z
mięsa mielonego (kotletas),
pieczenie (kepsnys)
rolady (viniotinis).
varśkes apkepas - pieczony
placek z białego sera;
chłodnik - zimna zupa
przyrządzana na kefirze
podawana z gotowanymi
ziemniakami w charakterze
przystawki.
Napoje
alkoholowe
litewskie
;
litewskie
, zwane
trauktinė, robione na miodzie
lub owocach (żurawinie,
wiśniach, jeżynach). Szczególnie
znane są wyroby firmy Stumbras
(lit. "bizon"), dostępne do
kupienia również w Polsce.
(Trzy
dziewiątki - "999") firmy
Stumbras -
na 27
leczniczych
.
Występuje w dwóch odmianach:
aptecznej - ziołowej nalewki
zalecanej na wzmocnienie i
oczyszczenie organizmu
sklepowej - gorzkawo-cierpkiej
ziołowej
;
piwo z browaru Švyturys (w
Polsce do kupienia Švyturys
Export i Švyturys Baltas (białe
pszeniczne).
Lietuviskas midus (litewskie miody) –
podlegają naturalnej destylacji, a
następnie rozcieńczane są wodą i
odkładane do leżakowania na okres 8
miesięcy. Do niektórych odmian pitnego
miodu np. Żalgiris dodawane są w trakcie
produkcji zioła, żurawina oraz kwiaty lipy,
jagód i jałowca. Miody sprzedawane są
przeważnie w pięknych karafkach oraz
gustownych beczułeczkach.
Wśród wódek prym wiodą wyroby
przedsiębiorstwa Vilniaus degtine, w tym
gediminas
i
bajorii
. Wśród win produkty
Anyksciu vynas. Z krajowych piw (alus)
godne zapamiętania jest
Baltijos
(4,7
6,2%),
Kalnapilis
(4,3 - 7,3%),
Utenos
(4,8%) i mocne
Birzieciu
(8,2%).
Specyficzny smak mają szawelskie
Gubernija
oraz sprowadzane z Estonii
7
Vienuoliai
(7 mnichów).
Napoje
bezalkoholowe
o
Lietuviška gira - kwas chlebowy
- orzeźwiający napój
wytwarzany z czarnego żytniego
chleba. Napój jest popularny do
tego stopnia, że jedną z marek
giry wykupiła Coca-Cola.