POLITYKA WSPÓLNOT

EUROPEJSKICH

Rynek wewnętrzny

Rynek wewnętrzny

• Utworzenie wspólnego rynku było

jednym z celów EWG wymienionym w

traktacie rzymskim, który

przewidywał m. in.

• - utworzenie unii celnej,
• - harmonizację prawa gospodarczego
• - utworzenie wspólnej polityki

gospodarczej.

Etapy integracji

(przypomnienie)

• Strefa wolnego handlu – polega na zniesieniu ceł i ograniczeń w

handlu między krajami. Bariery mogą być zniesione na wszystkie

bądź wybrane grupy towarów. W stosunku do państw

zewnętrznych utrzymane są autonomiczne taryfy celne.

• Unia celna; - zniesienie wszelkich ograniczeń wewnątrz i

wprowadzenie ujednoliconych ceł zewnętrznych

• Wspólny rynek- wprowadzenie swobodnego przepływu towarów,

siły roboczej i usług i kapitału między członkami integracji.

• Unia gospodarczo walutowa; wspólne ustalanie celów polityki

gospodarczej, koordynowanie budżetów, unifikacja polityki

pieniężnej i wspólna waluta.

•

• Pełna integracja lub unia polityczna; wprowadzenie pełnej

unifikacji systemów gospodarczych państw w zakresie polityki

wewnętrznej jak i zewnętrznej włącznie z polityką zagraniczną ,

systemem bezpieczeństwa i obroną.

Sukcesy

• W początkowym okresie odnotowano w

procesie tworzenia wspólnego rynku
znaczące sukcesy. Wprowadzono o
niższe stawki wspólnej taryfy celnej
niższe od przewidywanych przez GATT,
ograniczono praktyki monopolistyczne,
subsydia, rozbudowano infrastrukturę
transportową, wprowadzono
protekcyjną politykę

Biała księga

• W białej księdze zidentyfikowano podstawowe

przeszkody na drodze do zbudowania wspólnego

rynku. Wyróżniono:

• - bariery fizyczne (postoje na granicach,

dokumenty, procedury biurokratyczne,

• - bariery techniczne (istnienie odrębnych

krajowych norm określających wymogi stawiane

towarom,

• -granice fiskalne wynikające z różnego sposobu

pobierania podatków pośrednich (podatki

obrotowe)

• - restrykcje w dostępie do zamówień publicznych.

Likwidacja barier

fizycznych

Od 01.01.88 wprowadzono Jednolity

Dokument Administracyjny (SAD) – obecnie

stosowany tylko z krajami trzecimi - który

zaoszczędził 60 mln. formularzy celnych

rocznie.. Zreorganizowano zasady kontroli

weterynaryjnych weterynaryjnych,

fitosanitarnych, które odbywają się nie na

granicy, lecz w miejscu przeznaczenia.

Zlikwidowano sprawdzanie pochodzenia

towarów handlu wewnętrznym Wspólnoty

Usuwanie barier

technicznych

Odbywa się za pomocą trzech metod:

• - harmonizacja norm technicznych według

starego podejścia (szczegółowe określanie

kryteriów, które powinien spełniać dany

produkt),

• -harmonizacja wg. nowego podejścia

(spełnienie minimum wymagań odnośnie

ochrony zdrowia, środowiska bezpieczeństwa).

• - wzajemnego uznawania przepisów

narodowych (nie można zabronić importu

towaru, który legalnie wyprodukowano w

innym kraju członkowskim).

Usuwanie granic

fiskalnych

Wprowadzono powszechnie podatek

VAT, Przejściowo urzędy skarbowe
rejestrują wielkość transakcji
eksportowych zwolnionych z VAT-
rozwiązanie kosztowne. Problem
ujednolicenia stawek VAT.. Potrzeba
harmonizacji podatków akcyzowych.

Rynek usług

Swoboda przepływu usług ma

ogromne znaczenie dla rynku
wewnętrznego ze względu na ich
udział w PKB. (Obecnie około 70%.)
Integracja tego rynku jest problemem
o wiele bardziej skomplikowanym i do
tej pory nie do końca rozwiązanym.

Brak precyzyjnych ustaleń

W traktacie rzymskim nie określono ani

etapów, ani czasu. w jakim rynek

usług miałby być zliberalizowany. Jego

postanowienia obejmują:

• - zobowiązanie do usunięcia restrykcji

dla swobodnego przepływu usług,

• - zakaz wprowadzania nowych

restrykcji,

• - priorytet liberalizacji usług

wpływających na koszty produkcji,

Dodatkowo:

• - możliwość wprowadzania

ograniczeń ze względu na porządek,
bezpieczeństwo i zdrowie publiczne,

• - wzajemne uznawanie dyplomów

zawodowych na zasadzie
harmonizacji programów szkolnych

Rynek kapitału

• . Pojęcie: przepływy kapitału dotyczy

kapitału finansowego, bezpośrednich
inwestycji zagranicznych oraz
kapitału wiedzy.

• Kapitał finansowy obejmuje takie

formy jak: akcje, obligacje i inne
papiery wartościowe, kredyty,
rachunki bankowe, gotówka,
płatności.

Rynek pracy

Rynek pracy wiąże się z zasadą wolnego

przepływu osób oraz zniesieniu
przeszkód w zakresie wolności
podróżowania, osiedlania się,
podejmowania nauki i pracy. Wynika
on m. in. z praw przysługujących z
tytułu obywatelstwa Unii, które
wprowadzono na mocy traktatu z
Maastricht.

Prawa pracowników

• Traktat rzymski oraz wydane na jego

podstawie przepisy uznaje, że pracownik

pochodzący z kraju członkowskiego ma

prawo do:

• Przyjmowania ofert pracy na całym obszarze

Wspólnoty

• Swobodnego przenoszenia się w celu

podjęcia pracy

• Swobodnego pobytu w kraju miejsca pracy
• Pozostania w kraju miejsca pracy po ustaniu

zatrudnienia.

Trzy systemy uznawania

kwalifikacji

we wspólnocie.

– Uznawania kwalifikacji na podstawie

doświadczenia zawodowego wprowadzony w
1999 r (w pewnych profesjach do nabycia
odpowiednich umiejętności wystarcza okres pracy
w zawodzie 3 – 6 lat)

– Automatycznego uznawania kwalifikacji

zawodowych w wariantach: koordynacji wymagań
dla systemów kształcenia (np. lekarzy
farmakologów, stomatologów) oraz wspólnie
ustalonych kryteriów wzajemnego uznawania np.
architekci

c. d.

• Uznawania wykształcenia na

zasadach ogólnych (dotyczy
dyplomów uczelni pomaturalnych, w
których nauka trwa co najmniej trzy
lata)

Porozumienie z

Schengen

podpisane w 1985 r. przez Niemcy

Francję i kraje Beneluksu znoszące
kontrole na granicach. Kolejne kraje
przystąpiły w 1993 r z wyjątkiem
Wlk. Brytanii, Irlandii i Danii. Od 1996
z porozumieniem tym stowarzyszone
są Islandia i Norwegia.

Wspólne polityki

• Polityka handlowa,
• Polityka konkurencji,
• Polityka regionalna (strukturalna)
• Polityka rolna,
• Polityka transportowa,
• Polityka ochrony środowiska,
• Polityka społeczna zatrudnienia i

kształcenia.

Polityka handlowa

WSPÓLNOTY

Podstawą prawną

wspólnej polityki handlowej jest TWE.

W obecnej wersji uwzględnia on
poprawki wprowadzone przez Traktat
o Unii Europejskiej i Traktat
Amsterdamski

Celem polityki handlowej

jest: „przyczynienie się państw do

harmonijnego rozwoju handlu
światowego, do stopniowego
znoszenia ograniczeń w handlu
międzynarodowym i obniżania barier
celnych”. Główną inicjującą i
wykonawczą rolę odgrywa Komisja
działająca z upoważnienia Rady

Zakres wspólnej polityki

handlowej obejmuje:
• Stawki celne
• Zawieranie umów celnych i

handlowych,

• Działania liberalizacyjne
• Środki ochronne w przypadku

dumpingu i subwencji

Zakres przedmiotowy

wspólnej polityki handlowej został

poszerzony o handel usługami i
prawami do własności intelektualnej.
Związane jest to z faktem, iż
sprawami liberalizacji handlu zajmuje
się również WTO (GATT, GATS, TRIAS)

SWOBODA PRZYWOZU

Ogólną zasadą systemu importowego

Wspólnoty jest swoboda przywozu za
wyjątkiem towarów tekstylnych i
odzieżowych oraz produktów
pochodzących z niektórych państw WNP,
Albanii, Chin, Wietnamu, Korei Północnej
i Mongolii. Towary te podlegają
surowszym środkom nadzoru i kontroli;
m. in. ograniczenia ilościowe i kwotowe.

Taryfy celne

• Podstawowym instrumentem

polityki handlowej jest wspólna
zewnętrzna taryfa celna. Wspólnota
działa na zasadzie unii celnej, która
polega na zakazie stosowania
wewnątrz ceł oraz wprowadzeniu
wspólnej taryfy celnej w stosunkach z
krajami trzecimi.

Jednak… środki ochronne

• Wspólnota może wprowadzić

środki ochronne przed nadmiernym
importem jeżeli import wzrasta
bardzo szybko i powoduje poważną
stratę producentom.

środki ochronne

• Komisja może wprowadzić środki

ochronne w postaci:

• Zmiany ważności dokumentów

wymaganych przy nadzorze importu,

• Licencjonowania importu a zwłaszcza

zastosowanie ograniczeń ilościowych

Inne instrumenty ochrony

rynku

• Do instrumentów ochrony handlowej

zaliczane są również postępowania
antydumpingowe i antysubwencyjne.

antydumping

• Najczęściej wykorzystywany jest

antydumping. Można go
zastosować gdy wystąpi dumping,
zostanie wyrządzona szkoda
przemysłowi wspólnoty, nastąpi
zgodność antydumpingu z interesem
wspólnoty (interesem producentów,
konsumentów, użytkowników)

Procedura antydumpingowa

• Dochodzenie w sprawie dumpingu

prowadzi Komisja, która może
nałożyć cło tymczasowe a później
ostateczne cło antydumpingowe

Co to jest dumping?

• Z dumpingiem mamy do

czynienia, gdy towar jest
eksportowany do WE po cenie niższej
od ceny towaru podobnego na rynku
eksportera. Kwota o jaką cena
towaru na rynku eksportera
przewyższa cenę eksportową
nazywana jest marginesem
dumpingu lub marżą dumpingową.

cła wyrównawcze

• Przed importem towarów

subsydiowanych na rynek WE chronią
tzw. cła wyrównawcze. Procedury
antysubwencyjne są analogiczne jak
w przypadku antydumpingu i biorą w
niej udział Komisja i Rada.

Warunki

• Cła wyrównawcze mogą być

nałożona na towary, których
produkcja, eksport lub transport są
bezpośrednio bądź pośrednio
subsydiowane przez rządy państw
trzecich. Muszą być spełnione trzy
warunki

Trzy warunki

• Cła wyrównawcze mogą być

nałożona na towary, których
produkcja, eksport lub transport są
bezpośrednio bądź pośrednio
subsydiowane przez rządy państw
trzecich. Muszą być spełnione trzy
warunki

Harmonizowanie systemów

wspierania

eksportu.
• W kompetencji wspólnoty leżą

bezpośrednie subsydia eksportowe do

produktów objętych wspólną polityką

rolną: alkohol, mleko i jego przetwory,

wołowina, wieprzowina, drób, cukier,

wino zboża, ryż owoce i warzywa.

Stosuje się również subsydia

produkcyjne i subsydiowanie kredytów

eksportowych.