CUKRZYCA
CUKRZYCA
Wpływ insuliny na
Wpływ insuliny na
metabolizm tkankowy
metabolizm tkankowy
Metabolizm węglowodanów
Metabolizm węglowodanów
Nasila transport Glc i innnych
Nasila transport Glc i innnych
monosacharydów do wnętrza komórek
monosacharydów do wnętrza komórek
(mm. szkieletowych, serca, tk.
(mm. szkieletowych, serca, tk.
tłuszczowej, fibroblastów) przez
tłuszczowej, fibroblastów) przez
zwiększanie ilości i aktywności GLUT–4
zwiększanie ilości i aktywności GLUT–4
Zwiększa wewnątrzkomórkowe zużycie
Zwiększa wewnątrzkomórkowe zużycie
glukozy (fosforylacja, glikoliza)
glukozy (fosforylacja, glikoliza)
Zwiększa syntezę glikogenu w
Zwiększa syntezę glikogenu w
mięśniach i wątrobie
mięśniach i wątrobie
Hamuje glikogenolizę i glukoneogenezę
Hamuje glikogenolizę i glukoneogenezę
w wątrobie
w wątrobie
Wpływ insuliny na
Wpływ insuliny na
metabolizm tkankowy
metabolizm tkankowy
Metabolizm tłuszczów
Metabolizm tłuszczów
Nasila syntezę kwasów tłuszczowych z
Nasila syntezę kwasów tłuszczowych z
acetylo–CoA
acetylo–CoA
Nasila estryfikację i reestryfikację kwasów
Nasila estryfikację i reestryfikację kwasów
tłuszczowych do triglicerydów
tłuszczowych do triglicerydów
W tkance tłuszczowej hamuje lipolizę,
W tkance tłuszczowej hamuje lipolizę,
poprzez zmniejszenie akt. lipazy
poprzez zmniejszenie akt. lipazy
triglicerydowej
triglicerydowej
Zmniejszenie ilości acetylo–CoA
Zmniejszenie ilości acetylo–CoA
mniej
mniej
ketonów
ketonów
Aktywacja lipazy lipoproteinowej
Aktywacja lipazy lipoproteinowej
wzrost
wzrost
pobierania kw. tł. z chylomikronów i VLDL
pobierania kw. tł. z chylomikronów i VLDL
Wpływ insuliny na
Wpływ insuliny na
metabolizm tkankowy
metabolizm tkankowy
Metabolizm białek
Metabolizm białek
Zwiększenie transportu aminokwasów do
Zwiększenie transportu aminokwasów do
kom.
kom.
Nasilenie wbudowywania aa. do białek i
Nasilenie wbudowywania aa. do białek i
syntezy białek na rybosomach
syntezy białek na rybosomach
Hamowanie katabolizmu białek
Hamowanie katabolizmu białek
Metabolizm kwasów nukleinowych
Metabolizm kwasów nukleinowych
Akt. transportu prekursorów do komórek
Akt. transportu prekursorów do komórek
Wzrost syntezy kwasów (zwł. mRNA, t–RNA,
Wzrost syntezy kwasów (zwł. mRNA, t–RNA,
rRNA)
rRNA)
Aktywacja podziałów komórkowych
Aktywacja podziałów komórkowych
Cukrzyca – definicja
Cukrzyca – definicja
Zaburzenia metaboliczne o
Zaburzenia metaboliczne o
różnorodnej etiologii, charakteryzujące
różnorodnej etiologii, charakteryzujące
się przewlekłą hiperglikemią i
się przewlekłą hiperglikemią i
nieprawidłową przemianą
nieprawidłową przemianą
węglowodanów, tłuszczów i białek
węglowodanów, tłuszczów i białek
Nieprawidłowości te mogą wynikać z
Nieprawidłowości te mogą wynikać z
upośledzonego wydzielania insuliny,
upośledzonego wydzielania insuliny,
niewłaściwego działania insuliny na tkanki
niewłaściwego działania insuliny na tkanki
lub z równoczesnego współistnienia obu
lub z równoczesnego współistnienia obu
wymienionych zaburzeń
wymienionych zaburzeń
Etiologiczny podział
Etiologiczny podział
cukrzycy
cukrzycy
Cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 1
(destrukcja komórek
(destrukcja komórek
β
β
,
,
prowadząca zazwyczaj do bezwzględnego
prowadząca zazwyczaj do bezwzględnego
niedoboru insuliny)
niedoboru insuliny)
Wywołana procesem
Wywołana procesem
autoimmunologicznym
autoimmunologicznym
Idiopatyczna
Idiopatyczna
Cukrzyca typu 2
Cukrzyca typu 2
(od dominującego
(od dominującego
efektu insulinooporności do dominującego
efektu insulinooporności do dominującego
defektu wydzielania insuliny)
defektu wydzielania insuliny)
Inne typy cukrzycy
Inne typy cukrzycy
Cukrzyca ciężarnych
Cukrzyca ciężarnych
„
„
Inne typy cukrzycy”
Inne typy cukrzycy”
Defekty genetyczne czynności komórek
Defekty genetyczne czynności komórek
β
β
Chrom. 12, HNF–1
Chrom. 12, HNF–1
α
α
(wcześniej MODY 3)
(wcześniej MODY 3)
Chrom. 7, glukokinaza (wcześniej MODY 2)
Chrom. 7, glukokinaza (wcześniej MODY 2)
Chrom. 20,
Chrom. 20,
HNF–4
HNF–4
α
α
(wcześniej MODY 1)
(wcześniej MODY 1)
Defekty genetyczne działania insuliny
Defekty genetyczne działania insuliny
Insulinooporność typu A
Insulinooporność typu A
Krasnoludkowatość
Krasnoludkowatość
Cukrzyca lipoatroficzna
Cukrzyca lipoatroficzna
„
„
Inne typy cukrzycy”
Inne typy cukrzycy”
Choroby zewnątrzywdzielniczej
części trzustki:
np. zapalenie trzustki, stan po urazie lub
usunięciu, nowotwór, mukowiscydoza,
hemochromatoza
Endokrynopatie:
Akromeglia, zespół Cushinga, glukagonoma,
guz chromochłonny, nadczynność tarczycy,
somatostatinoma, aldosteronoma
„
„
Inne typy cukrzycy”
Inne typy cukrzycy”
Wywołana lekami lub in.
substancjami chemicznymi:
np. vacor, GKS, hormony tarczycy, β–
mimetyki, tiazydy, fenytoina, kwas
nikotynowy, pentamidyna
Zakażenia:
Różyczka wrodzona, CMV
„
„
Inne typy cukrzycy”
Inne typy cukrzycy”
Rzadkie postacie wywołane
Rzadkie postacie wywołane
procesem immunologicznym:
procesem immunologicznym:
Zespół uogólnionej sztywności;
Zespół uogólnionej sztywności;
przeciwciała p/w receptorowi insulinowemu
przeciwciała p/w receptorowi insulinowemu
Inne zespoły genetyczne czasem
Inne zespoły genetyczne czasem
związane z cukrzycą:
związane z cukrzycą:
np. zespół Downa, Klinefeltera, Turnera,
np. zespół Downa, Klinefeltera, Turnera,
pląsawica Huntingtona, ataksja Friedricha,
pląsawica Huntingtona, ataksja Friedricha,
dystrofia miotoniczna, porfiria, zespół
dystrofia miotoniczna, porfiria, zespół
Pradera–Willego
Pradera–Willego
CUKRZYCA TYPU 1
CUKRZYCA TYPU 1
Spowodowana jest bezwzględnym
niedoborem insuliny wskutek
zniszczenia kom. β trzustki przez
proces autoimmunologiczny
Stanowi ok. 10 % wszystkich
przypadków cukrzycy
W Europie jej występowanie
wykazuje zróżnicowanie geograficzne
Zwiększona częstość występowania
w okresie jesienno–zimowym
Patogeneza
Patogeneza
U osób predysponowanych
genetycznie), pod wpływem czynników
środowiskowych uruchomiony zostaje
proces autoimmunologiczny
Nacieki kom. jednojądrzastych w obrębie wysp
Langerhansa (Lf T, B, kom. NK, makrofagi) =
insulitis
Przeciwciała:
p/w Ag cytoplazmy kom. wysp (ICA)
p/w dekarboksylazie kw. glutaminowego (anty–GAD)
p/w fosfatazie tyrozyny (IA–2)
p/w insulinie (IAA)
Patogeneza
Patogeneza
Czynniki genetyczne:
Antygeny zgodności tkankowei z grupy HLA–
DR3, DR4 i DQ8
Zgodność zachorowań u bliźniąt
jednojajowych wynosi ok. 33–50 %
Czynniki środowiskowe:
Zakażenia wirusowe
Coxsackie B4 (sekwencje niektórych peptydów
wirusa zbliżone są do antygenu GAD = mimikra
antygenowa)
Spożywanie mleka krowiego w dzieciństwie
(w okresie niedojrzałości bariery jelitowej)
Antygenem immunizującym może być albumina
mleka krowiego
Patogeneza
Patogeneza
Bezwzględny ndb. lub brak insuliny
Zahamowanie transportu glukozy do wnętrza
komórek, zahamowanie jej metabolizmu
wewnątrzkomórkowego, nasila się rozpad
glikogenu i glukoneogeneza
znaczna hiperglikemia
Zahamowanie lipogenezy, nasilenie lipolizy i
zwiększona synteza ciał ketonowych
kwasica metaboliczna
Duże nasilenie katabolizmu białek
Ew. współistnienie innych chorób
autoimmunolog.
(bielactwo, niedokrwistość Addisona–
Biermera, ch. Addisona, autoimm. ch. tarczycy)
Objawy kliniczne
Objawy kliniczne
Zwykle dość burzliwe (dni, tygodnie)
Znaczna hiperglikemia
diureza osmotyczna,
wielomocz, polidypsja
Gwałtowne chudnięcie, mimo zachowanego lub
wzmożonego łaknienia
W późniejszym okresie (kwasica ketonowa) –
brak apetytu
Pogorszenie ostrości wzroku ( odwodnienie i
zmiana napięcia gałek ocznych i soczewek)
Stałe uczucie zmęczenia, osłabienie, niechęć do
wysiłków, pogorszenie koncentracji
Kwasica ketonowa
bóle brzucha, nudności,
wymioty, bóle głowy, uczucie skrajnego
wyczerpania, zaburzenia świadomości,
śpiączka ketonowa
Badania laboraotryjne
Badania laboraotryjne
Hiperglikemia, często powyżej 22,2
mmol/l (400 mg/dl)
Duży cukromocz i ketonuria
Kwasica metaboliczna w
gazometrii
CUKRZYCA TYPU 2
CUKRZYCA TYPU 2
Spowodowana jest zwiększoną
insulinoopornością tkanek
obwodowych, której towarzyszy
zaburzone i niewystarczające
wydzielanie insuliny
Stanowi ok. 85–90 % wszystkich
przypadków cukrzycy
Częściej występuje w krajach wysoko
rozwiniętych i uprzemysłowionych; rolę
odgrywa też pochodznie etniczne (7%
Latynosów; 50% Indian z plemienia Pima)
Patogeneza
Patogeneza
Czynniki genetyczne:
Dziedziczenie wielogenowe
B. często u osób z dodatnim wywiadem
rodzinnym
Zgodność zachorowań u bliźniąt jednojajowych
sięga 80%
Czynniki środowiskowe:
Nadmiar spożywanych kalorii prowadzący
do otyłości
Dieta bogatotłuszczowa
Mała aktywność fizyczna
Nadmierne spożycie alkoholu
Patogeneza
Patogeneza
Insulinooporność tkanek
obwodowych
Dotyczy gł. mm. szkieletowych i wątroby
? defekt struktury lub aktywności białka IRS–1
? zmniejszona aktywność syntazy
glikogenowej i/lub dehydrogenazy
pirogronianowej
Zmniejszona ilość transporterów glukozy
(GLUT–4)
hiperglikemie poposiłkowe
Patogeneza
Patogeneza
Insulinooporność dotyczy także
wątroby
zwiększone wątrobowe wytwarzanie
glukozy, przy równocześnie utrzymanej
glikogenolizie
Kompensacyjnie dochodzi do
hiperinsulinemii
Wystarcza do utrzymania
glikemii w normie
Niewystarczająca ilość
Hiperglikemia wywiera toks. wpływ na
tk. obw. nasilając insulinooporność
Może też wywierać toks. wpływ na kom. β
pogarszając wydzielanie insuliny
(tzw. efekt glukotoksyczny)
Patogeneza
Patogeneza
Przyczyny nieprawidłowego wydzielania
insuliny w cukrzycy typu 2 ??:
Zmniejszenie ilości kom. β nawet do 50%
Złogi amyloidu w obrębie wysp (amylina!)
Upośledzony rozwój kom. β podczas życia
płodowego (zw. z niską masą urodzeniową)
Efekt glukotoksyczny
Toksyczny wpływ hiperlipemii i zwiększonych
stężeń WKT
spadek wrażliwości kom. β na Glc poprzez
hamowanie jej metabolizmu
zmniejszone wytwarzania NO
hamujący wpływ WKT na ekspresję genów
kodujących enzymy uczestniczące w syntezie
insuliny
Objawy kliniczne
Objawy kliniczne
Objawy bardzo dyskretne,
niecharakterystyczne, narastają powoli
Uczucie zmęczenia, znużenie, senność
Skłonność do zmian ropnych na skórze
Drożdżyca narządów płciowych, grzybica
międzypalcowa, świąd skóry
Wielomocz i wzmożone pragnienie,
rzadziej niewielkie chudnięcie
Hiperglikemia i cukromocz, ew. ketonuria
Powikłania cukrzycy
LADA (
LADA (latent autoimmune
diabetes in adults
)
)
Cukrzyca t.1 przebiegająca klinicznie
jak t.2
Późno ujawniająca się i powoli
postępująca postać cukrzycy typu 1,
występująca u dorosłych
Łagodne objawy kliniczne
Rozstrzygająca jest obecność
autoprzeciwciał, zwł. anty–GAD
Cukrzyca ciężarnych
Cukrzyca ciężarnych
Zaburzenia gospodarki węglowodanowej
ujawniające się w czasie ciąży (3% ciąż)
Patogeneza: zwiększona insulinooporność
tkanek, niewystarczająco kompensowana
wydzielaniem insuliny.
Pod wpływek hormonów: laktogen łożyskowy,
estrogeny, progesteron, kortyzol
Rozwija się w II trymestrze, nasila w III i jest
tym większa im większa otyłość
Może przebiegać bez– lub skąpoobjawowo
Stanowi zagrożenie dla prawidłowego
rozwoju płodu i zwiększa ryzyko
śmiertelności okołoporodowej
Powikłania cukrzycy
Powikłania cukrzycy
Makroangiopatia i Mikroangiopatia
Makroangiopatia i Mikroangiopatia
Stwardnienie kłębuszków nerkowych
Stwardnienie kłębuszków nerkowych
Retinopatia cukrzycowa
Retinopatia cukrzycowa
Neuropatia i spowodowana nią stopa
Neuropatia i spowodowana nią stopa
cukrzycowa
cukrzycowa
Mikroangiopatia małych, śródściennych
Mikroangiopatia małych, śródściennych
naczyń wieńcowych
naczyń wieńcowych
Upośledzenie odporności
Upośledzenie odporności
Hipertrójglicerydemia i
Hipertrójglicerydemia i
stłuszczenie wątroby
stłuszczenie wątroby
Śpiączka cukrzycowa, wstrząs
Śpiączka cukrzycowa, wstrząs
hipoglikemiczny
hipoglikemiczny
Hipoaldosteronizm hiporeninowy
Hipoaldosteronizm hiporeninowy
(
(
hiperkaliemia, hiponatremia, kwasica
hiperkaliemia, hiponatremia, kwasica
metaboliczna, hipotonia)
metaboliczna, hipotonia)
Powikłania cukrzycy
Powikłania cukrzycy
Makroangiopatia (nieswoista; wczesny
okres miażdżycy)
Choroba wieńcowa
Miażdżyca zarostowa naczyń obwodowych
Choroba naczyń mózgowych i udar
niedokrwienny mózgu
Uwaga: upośledzone odczuwania bólu !!!
Mikroangiopatia
Charakterystyczne pogrubienie błony
podstawnej naczyń włosowatych – efekt glikacji
białek błony podstawnej wynikającej z
przewlekłej hiperglikemii?
(grubość koreluje z czasem trwania choroby)
Glomerulosclerosis
Glomerulosclerosis
Przyczyna ok. 35 % przypadków ESRD
Efekt mikroangiopatii z rozlanym lub
guzkowym rozplemem mezangium
Częstość występowania i stopień
zaawansowania klinicznego koreluje z
czasem trwania cukrzycy i stopniem jej
wyrównania
Pozostałe powikłania cukrzycy
dotyczące nerek:
Stwardnienie tętnic i tętniczek nerkowych
Współistniejące cewkowo–śródmiąższowe
zapalenie nerek i skłonność do zakażeń
układu moczowego
Okresy rozwoju nefropatii cukrzycowej
Okresy rozwoju nefropatii cukrzycowej
okres
okres
Czas
Czas
wystąpienia
wystąpienia
Główne objawy
Główne objawy
I
I
Przerost
Przerost
nerki
nerki
W chwili
W chwili
rozpoznania
rozpoznania
Powiększenie
Powiększenie
rozmiarów nerek,
rozmiarów nerek,
wzrost RBF i GFR
wzrost RBF i GFR
II
II
Zm.
Zm.
histolog.
histolog.
bez
bez
objawów
objawów
klinicznych
klinicznych
2–5 lat
2–5 lat
Pogrubienie bł.
Pogrubienie bł.
podstawnej naczyń
podstawnej naczyń
kap., rozrost
kap., rozrost
mezangium
mezangium
III
III
Nefropatia
Nefropatia
utajona
utajona
5–15 lat
5–15 lat
Mikroalbuminuria,
Mikroalbuminuria,
nadciśnienie
nadciśnienie
IV
IV
Klinicznie
Klinicznie
jawna
jawna
nefropatia
nefropatia
10–25 lat
10–25 lat
Białkomocz, spadek
Białkomocz, spadek
RBF i GFR,
RBF i GFR,
nadciśnienie w ok. 60
nadciśnienie w ok. 60
%
%
V
V
PNN
PNN
15–30 lat
15–30 lat
Azotemia,
Azotemia,
nadciśnienie w ok. 90
nadciśnienie w ok. 90
%
%
Retinopatia cukrzycowa
Retinopatia cukrzycowa
po 15 latach u u 90 % chorych z DM t.1
po 15 latach u u 90 % chorych z DM t.1
i 25 % chorych z DM t.2
i 25 % chorych z DM t.2
Patogeneza:
Patogeneza:
Mikroangiopatia
Mikroangiopatia
Angiogeneza pod wpływem uwalnianych
Angiogeneza pod wpływem uwalnianych
czynników wzrstowych
czynników wzrstowych
Cukrzycowe zaburzenia przemiany
Cukrzycowe zaburzenia przemiany
materii
materii
(palenie papierosów i nadciśnienie
(palenie papierosów i nadciśnienie
pogarszają przebieg !)
pogarszają przebieg !)
Retinopatia cukrzycowa
Retinopatia cukrzycowa
Retiopatia prosta:
Łagodna (mikrotętniaczki)
Umiarkowana (+ pojedyncze ogniska
krwawienia do siatkówki, żyły = sznur
pereł)
Ciężka
Retinopatia proliferacyjna
Nowotworzenie naczyń, krwawienia do
siatkówki (powikłania: odklejenie siatkówki,
jaskra)
Makulopatia cukrzycowa
Ogniskowa / rozlana / niedokrwienna
(obrzęk plamki, wysięki, krwawienia do
siatkówki, zagrożenie utratą wzroku)
Neuropatia cukrzycowa
Neuropatia cukrzycowa
Patogeneza ??
Zaburzenia mikrokrążenia nerwów (vasa
vasorum)
Zaburzenia metaboliczne np. nieenzymatyczna
glikacja białek strukturalnych
Obwodowa polineuropatia czuciowo–
ruchowa
Postać najczęstsza
Dotyczy gł. dystalnych części kończyn
Symetryczne zaburzenia czucia (zniesienie
czucia wibracji, parestezje, „zespół piekących
stóp), obustronne zniesienie odruchów
ścięgnistych, osłabione czucie zimna i bólu, ew.
upośledzenie funkcji motorycznych
Neuropatia cukrzycowa
Neuropatia cukrzycowa
Neuropatia cukrzycowa o
określonej lokalizacji
Asymetryczna, proksymalna neuropatia
cukrzycowa z bólami w okolicy biodrowej i
przedniej powierzchni uda, osłabienie
odruchu kolanowego po tej samej stronie
oraz niedowład mięśnia czworogłowego uda
Cukrzycowa neuropatia
autonomiczna
Neuropatia układu autonomicznego
(współczulnego i przywspółczulnego)
Druga co do częstości postać neuropatii
cukrzycowej
Neuropatia kardiowaskularna
U 10–20 % chorych w momencie
rozpoznania cukrzycy, u > 50 % po 20
latach choroby
Objawy:
„Ciche” niedokrwienie i zawał bezbólowy
Upośledzenie zdolności do zmiany rytmu
serca
Tachykardia spoczynkowa
Asympatykotoniczna hipotonia ortostatyczna
Zniesienie lub odwrócenie okołodobowego
rytmu CTK ze wzrostem w nocy
Neuropatia przewodu
pokarmowego
Spowodowana uszkodzeniem ukł.
przywspółczulnego
Objawy:
Zaburzenia motoryki przełyku (ew. dysfagia)
Atonia żołądka (gastropareza) (
hipoglikemie poposiłkowe)
Neuropatia jelit z poposiłkowymi
naprzemiennymi biegunkami i zaparciami
Zaburzenia czynności odbytu i odbytnicy (
nietrzymanie stolca)
Neuropatia układu moczowo–
płciowego
Spowodowana uszkodzeniem ukł.
przywspółczulnego
Objawy:
Atonia pęcherza moczowego i zaburzenia
jego opróżniania z możliwym zaleganiem
moczu i zwiększoną podatnością na ZUM
Zaburzenia erekcji, do impotencji włącznie,
oraz brak spontanicznych nocnych lub
porannych erekcji (u ok. 30 % chorych)
Neuropatia układu neuroendokrynnego
Upośledzenie lub całkowity brak kontrregulacji
hormonalnej w następstwie hipoglikemii
Osłabienie fizjologicznego wyrzutu amin
katecholowych, zachodzącego pod wpływem
pionizacji ciała lub wysiłku fizycznego
Neuropatia w zakresie termoregulacji
Upośledzenie czynności gruczołów potowych oraz
stała wazodylatacja (ciepła stopa cukrzycowa!)
Neuropatia źrenic
Zaburzenie odruchów źrenicznych
Upośledzenie szybkości odruchowego
rozszerzania źrenicy
Zespół stopy
Zespół stopy
cukrzycowej
cukrzycowej
Neuropatyczna stopa cukrzycowa (70 %)
Rozpoznanie: ciepła stopa o różowym zabarwieniu;
wyczuwalne tętno; prawidłowy wskaźnik Dopplera;
upośledzenie czucia wibracji
Powikłania: bezbólowe owrzodzenia neuropatyczne na
powierzchni obciążonej uciskiem; cukrzycowo–
neuropatyczna osteoartropatia
Choroba niedokrwienna stopy
Spowodowana miażdżycą zarostową naczyń obwodowych
Rozpoznanie: wywiad (DM, NT, hipercholesterolemia,
palenie), chromanie przestankowe, zimna stopa z
sinawym zabarwieniem, brak tętna, wskaźnik Doppler <
0,9, zachowane czucie głębokie, martwica lub zgorzel
dystalnych części kończyn
Postać mieszana: neuropatyczno–
niedokrwienna stopa cukrzycowa
Najgorsze rokowanie
Śpiączka cukrzycowa
Śpiączka cukrzycowa
Czynniki wywołujące:
Brak podaży insuliny egzogennej
Niedostateczna podaż
Zwiększone zapotrzebowanie (zakażenie,
błąd dietetyczny, zabieg operacyjny, uraz
ciąża, choroby przewodu pokarmowego,
zawał serca, nadczynność tarczycy, leki
moczopędne, GKS)
25 % to tzw. śpiączka ujawniająca
Może mieć postać śpiączki
ketonowej i śpiaczki
hiperosmolarnej
Kwasica ketonowa
Kwasica ketonowa
Niedobór insuliny
Hiperglikemia
Lipoliza
Hipermolalność osocza
Ketoza
Zapach acetonu
Kwasica metaboliczna
Odwodnienie komórek
Diureza osmotyczna, Oddech Kussmaula
utrata kationów, zwł. K
+
Zaburzenia świadomości
Utrata płynu pozakomórkowego
Wymioty, biegunka,
przymowanie płynów
Hipowolemia
Niewydolność nerek
Wstrząs hipowolemiczny
Śpiączka hiperosmolarna
Śpiączka hiperosmolarna
Względny niedobór insuliny
upośledzenie utylizacji glukozy w
tkanek obw. mimo równoczesnego
zwiększenia uwalniania glukozy z
wątroby
Ograniczona ilość insuliny u chorych z
DM t. 2 jest wystarczająca do
zahamowania lipolizy w tk. tł. i
wytwarzania ciał ketonowych
Obraz kliniczny śpiączki
Obraz kliniczny śpiączki
cukrzycowej
cukrzycowej
Okres przedśpiączkowy:
Utrata apetytu, wymioty
Pragnienie, polidypsja, wielomocz
Tachypnoë
Objawy odwodnienia
Śpiączka
Objawy odwodnienia i wstrząsu
Skąpomocz, bezmocz, brak odruchów
EKG: objawy hipokaliemii, możliwe
zaburzenia rytmu
Obraz kliniczny śpiączki
Obraz kliniczny śpiączki
cukrzycowej
cukrzycowej
Kliniczne postaci:
Krążeniowa : hipowolemia, wstrząs
Nerkowa : ostra niewydolność nerek
Rzekomobrzuszna (pseudoperitonitis)
Przebiega w postaci ostrego brzucha z
objawami podrażnienia otrzewnej, atonii
żołądka i jelit oraz z ostrą rozstrzenią
żołądka
Obraz kliniczny śpiączki
Obraz kliniczny śpiączki
cukrzycowej
cukrzycowej
Badania laboratoryjne:
Hiperglikemia
Glukozuria
Hipernatremia, hipokaliemia
Śpiączka hiperosmolalna
Glc > 33,3 mmol/l
Hiperosmolalność > 310
mOsm/l
Hipernatremia
(niewielka acetonuria)
Śpiączka ketonowa
Glc > 16,7 mmol/l (300
mg%)
Stężenie ciał ketonowych
w surowicy > 300 mg%
Ketonuria
Kwasica metaboliczna
HIPOGLIKEMIA
HIPOGLIKEMIA
HIPOGLIKEMIA
HIPOGLIKEMIA
Stężenie Glc w surowicy < 2,2
mmol/l
Triada Whipple’a:
Glikemia < 2,5 mmol/l
Objawy hipoglikemii
Ustąpienie objawów po podaniu glukozy
Etiologia
Etiologia
Hipoglikemia na czczo:
Insulinoma
Guzy pozatrzustkowe (np. rak wątroby)
Paranowotworowe wydzielanie peptydu
insulinopodobnego
Niewydolność wątroby (upośledzenie
glukoneogenezy)
Mocznica (niedobór substratów dla
glukoneogenezy)
Niewydolność nadnerczy lub przysadki (niedobór
hormonów kontr/ins)
Przerost kom. β u dzieci (nesidioblastoza), zab.
genetyczne receptora dla sulfonylomocznika
Glikogenozy
Tubulopatia powodująca glukozurię nerkową
Etiologia
Etiologia
Hipoglikemia reaktywna
(poposiłkowa):
Wczesny okres cukrzycy
Zaburzenia opróżniania żołądkowego w
następstwie neuropatii
Zespół poresekcyjny (dumping syndrome)
Reaktywna hipoglikemia wywołana
chwiejnością autonomiczną (wzmożone
napięcie nerwu błędnego)
Rzadkie defekty genetyczne (np.
nadwrażliwość na leucynę, nietolerancja
fruktozy)
Etiologia
Etiologia
Hipoglikemia egzogenna:
Przedawkowanie insuliny lub
pochodnych sulfonylomocznika
(bezwzględne lub względne)
Nadużycie alkoholu zwł. na czczo
(hamuje glukoneogenezę)
Interakcja leków przeciwcukrzycowych z
innymi lekami (np. sulfonamidy, NSAID,
β–blokery, ACEI)
Okresy
Okresy
Objawy kliniczne
Objawy kliniczne
Zaburzenia
Zaburzenia
układu
układu
przywspółczulne
przywspółczulne
go
go
Znaczny głód, nudności,
Znaczny głód, nudności,
wymioty, osłabienie
wymioty, osłabienie
Zaburzenia
Zaburzenia
układu
układu
współczulnego
współczulnego
Niepokój, poty, tachykardia,
Niepokój, poty, tachykardia,
drżenie, rozszerzenie źrenic,
drżenie, rozszerzenie źrenic,
wzrost napięcia mięśniowego
wzrost napięcia mięśniowego
Zaburzenia OUN
Zaburzenia OUN
(objawy
(objawy
neuroglikopenii)
neuroglikopenii)
Bóle głowy, „endokrynny
Bóle głowy, „endokrynny
zespół psychotyczny”
zespół psychotyczny”
(depresja, rozdrażnienie,
(depresja, rozdrażnienie,
zaburzenia koncentracji,
zaburzenia koncentracji,
splątanie), zaburzenia
splątanie), zaburzenia
koordynacji ruchowej,
koordynacji ruchowej,
prymitywne automatyzmy,
prymitywne automatyzmy,
drgawki, objawy ogniskowe,
drgawki, objawy ogniskowe,
senność, śpiączka, zaburzenia
senność, śpiączka, zaburzenia
oddychania i krążenia
oddychania i krążenia