12.06.21
1
Człowiek w perspektywie śmierci
12.06.21
2
Czynniki wyznaczające sytuację
osoby umierającej:
Wyjątkowość przeżyć
wyznaczanych przez zbliżającą się
śmierć;
Kontekst społeczny- zachowania
otoczenia, które ma świadomość
zbliżającej się śmierci
12.06.21
3
Czynniki różnicujące przebieg
procesu umierania, który jest
procesem dynamicznym:
Niepewność
Ból przewlekły
Izolacja społeczna
Lęk i niepokój
12.06.21
4
Modele komunikacji w
chorobach o niepomyślnym
rokowaniu:
1.
Komunikowanie wprost o zbliżającej się śmierci:
- podawanie informacji mówiącej o poważnym
charakterze choroby, o nieuleczalności, bez
ukrywania jej nazwy, z mniej lub bardziej
wyraźną sugestią nieuchronności śmierci
(65%);
- podawanie pełnej informacji, uzupełnionej
określeniem orientacyjnego przeżycia z
chorobą (21%).
12.06.21
5
2.
Informowanie pośrednie
-
śmierć bywa pokazywana jako
rozwiązanie bardziej korzystne;
- podawanie informacji zakamuflowanej
albo polegającej na „dawaniu do
zrozumienia”, forsowanie złudnej
nadziei np. „To jest poważna sprawa, ale
z tym można żyć i ludzie żyją”.
12.06.21
6
Typy świadomości w procesie
umierania /Glaser i Strauss/
Świadomość zastrzeżona
Pacjent nie zdaje sobie sprawy z tego, że
umiera, chociaż rodzina i personel wiedzą.
Aby utrzymać chorego w nieświadomości
podejmowane są strategie ukrywania prawdy
Świadomość podejrzewania
Pacjent podejrzewa, domyśla się, że umiera.
Stara się zweryfikować podejrzenia. Staje się
czujny, podejrzliwy, wrażliwy.
12.06.21
7
Typy świadomości w procesie
umierania /Glaser i Strauss/
Świadomość wzajemnego udawania
Najczęściej występujący model we
współczesnych szpitalach. Wszyscy wiedzą i
zachowują się tak, jakby nie wiedzieli. Gra
wywołuje uczucie osamotnienia pacjenta i jego
rodziny.
Otwarta świadomość
Pacjent wie, rodzina i personel również. Wiedza
nie jest symetryczna, zwykle najwięcej wie
personel, później rodzina, na końcu pacjent.
12.06.21
8
Ból przewlekły
Został nazwany przez socjologów
bólem aspołecznym, ponieważ
zmusza chorego do przyjęcia
strategii izolacji od środowiska.
Izolacja ta jest wynikiem
koncentracji na bólu
wszechogarniającym, który
determinuje człowieka i zamyka go
w naturze. Sprzyja dezintegracji
osobowości.
12.06.21
9
Ból przewlekły
Szacuje się, że około 25%
pacjentów umierających na
raka nie doświadcza bólu, 75%
odczuwa ból coraz bardziej
uporczywy i intensywny.
Wrażliwość na ból posiada silne
komponenty psychologiczne i
społeczne.
12.06.21
10
Interrelacja czynników
psychofizycznych i społecznych
według A. G. Lipmana
Ból
somatyczny
wrogość
samotność
niepokój
depresja
12.06.21
11
Etapy umierania według
E. Kubler- Ross
1. Zaprzeczenie i izolacja
-
„to niemożliwe, że umieram”
2. Gniew
„dlaczego właśnie ja?”
3. Targowanie się
„dobrze rozumiem, ale może uda się przesunąć
termin śmierci”
4. Depresja
żałoba po sobie samym
5. Akceptacja
wyciszenie
12.06.21
12
Koncepcja E. M. Pattisona.
Pacjent umierający świadomie
przechodzi przez pewne fazy
umierania. Fazy te różnią się
stopniem odczuwanego niepokoju.
12.06.21
13
Koncepcja E. M. Pattisona.
1. Ostra faza kryzysu-
Rozpoczyna się w momencie, kiedy
chory dowiaduje się lub uświadamia
sobie nieodwracalność losu, faza
cechuje się wzmożonym poczuciem
niepokoju, lęk może wywoływać różne
zachowania np. depersonalizację,
panikę. Uruchamiają się mechanizmy
obronne. Lęk powoli zaczyna opadać.
12.06.21
14
Koncepcja E. M. Pattisona.
2. Przewlekła faza życia –umierania
Jest to okres stopniowego
ograniczania aktywności życiowej,
słabnięcia sił fizycznych, wzrastania
dolegliwości, uzależnienia od
innych. Lęk opada.
12.06.21
15
Koncepcja E. M. Pattisona.
3. Faza terminalna
Chory wchodzi w nią, gdy akceptuje
nieodwracalność losu. Jest to moment
trudny do uchwycenia. Charakteryzuje się
tym, że pacjent zamyka się w sobie,
odwraca się od świata zewnętrznego. W
momencie śmierci lęk osiąga poziom
zerowy.
12.06.21
16
Lęki przed śmiercią według Schulza:
Lęk przed zmianami zachodzącymi w ciele;
Lęk przed poniżeniem;
Lęk przed cierpieniem fizycznym;
Lęk przed uzależnieniem od innych;
Lęk przed przerwaniem ważnych zadań
życiowych;
Lęk przed pozostawieniem bliskich;
Lęk przed nieistnieniem;
Lęk przed karą za grzechy.
12.06.21
17
Żałoba
Zadania stojące przed rodziną:
/H.C. Arndt, M. Gruber/
1.
Uporanie się z osobistymi więzami
łączącymi ze zmarłym, z redukcją
wewnętrznego napięcia spowodowanego
stratą;
2. Zmodyfikowanie dotychczasowej
struktury obowiązków i ról rodzinnych;
3. Konieczność odnalezienia nowych relacji
ze światem zewnętrznym
12.06.21
18
Żałoba
Fazy żałoby:
Zaprzeczenie
Rozpacz
Akceptacja
12.06.21
19
Żałoba
Sposób przeżywania żałoby zależy od
następujących czynników:
1.
Czynniki związane z okolicznościami śmierci
(dramatyzm, dotychczasowe
doświadczenia);
2.
Czynniki psychiczne (natura relacji ze
zmarłym, antycypacja w śmierci, sposób
radzenia sobie w sytuacjach trudnych itp.)
3.
Czynniki społeczne (kontekst społeczno-
kulturowy, normy, wzory reakcji na stratę,
postawy światopoglądowe itp.)
12.06.21
20
Pogrzeb
Pogrzeb jest manifestacją uczuć
wobec zmarłego oraz okazją do
wyrażenia społecznego
wsparcia dla osieroconych.
12.06.21
21
Pogrzeb
Funkcje społeczne:
Pogrzeby integrują ich uczestników,dają okazję
do spotkania, kształtują zbiorową pamięć o
zmarłym,
Pogrzeby skłaniają uczestników do konfrontacji z
własną śmiertelnością, do refleksji na temat
miejsca śmierci w kulturze,
Pogrzeby są afirmacją istniejącego porządku
społecznego. Pomimo śmierci jednostki i
największego nawet żalu, życie idzie dalej,
porządek społeczny zostaje zachowany.