METODY KSZTAŁCENIA
METODY PRAKTYCZNE
METODY PRAKTYCZNE ZWIĄZANE GŁÓWNIE SĄ
Z REALIZACJĄ POSZCZEGÓLNYCH
PRZEDMIOTÓW NAUCZANIA. ZA POMOCĄ TYCH
METOD KSZTAŁTUJE SIĘ I ROZWIJA
UMIEJĘTNOŚCI I SPRAWNOŚCI O CHARAKTERZE
PRAKTYCZNYM.
METODY PRAKTYCZNE UŁATWIAJĄ UCZNIOM
BEZPOŚREDNIE POZNANIE RZECZYWISTOŚCI.
ROZWIJANIE UMIEJĘTNOŚCI PRAKTYCZNYCH
WYMAGA ZNAJOMOŚCI WIEDZY TEORETYCZNEJ
I PRAKTYCZNEJ.
DO TEJ GRUPY ZALICZA SIĘ: METODĘ ĆWICZEŃ
PRZEDMIOTOWYCH, METODĘ LABORATORYJNĄ
I POMIAR.
METODA ĆWICZEŃ
PRZEDMIOTOWYCH
Ćwiczenie jest wielokrotnym powtarzaniem
czynności stanowiących treść ćwiczenia,
zorganizowanym w zaplanowany i
przemyślany sposób i wymagające
wykorzystania odpowiednich środków
ułatwiających rozwijanie umiejętności.
Po opanowaniu umiejętności następuje
doskonalenie i podnoszenie sprawności,
głównie przez automatyzację wykonania
niektórych czynności.
TO
WIELOKROTNE WYKONYWANIE JAKICHŚ CZYNNOŚCI
DLA NABYCIA WPRAWY I UZYSKANIA WYŻSZEJ
SPRAWNOŚCI W DZIAŁANIACH UMYSŁOWYCH I
PRAKTYCZNYCH LUB FIZYCZNO-RUCHOWYCH NIE MOŻNA
UTOŻSAMIAĆ TYLKO Z SAMYM POWTARZANIEM.
ABY DANA UMIEJĘTNOŚĆ ZOSTAŁA UKSZTAŁTOWANA
WŁAŚCIWIE, NIEZBĘDNA JEST ZNAJOMOŚĆ PRZEZ
UCZNIÓW PODŁOŻA TEORETYCZNEGO DANEJ
CZYNNOŚCI.
CELEM ĆWICZENIA JEST ZDOBYCIE UMIEJĘTNOŚCI,
SPRAWNOŚCI I NAWYKÓW ORAZ UTRWALENIE
POSIADANYCH UMIEJĘTNOŚCI, TAK ABY POSIADANA
WIEDZA STAŁA SIĘ OPERATYWNĄ.
ĆWICZENIEM TRZEBA KIEROWAĆ TAK, ABY
UCZEŃ WYKONYWAŁ JE MOŻLIWIE
SAMODZIELNIE.
EFEKTYWNIEJSZE SĄ ĆWICZENIA KRÓTKIE I
CZĘŚCIEJ STOSOWANE.
NALEŻY STARAĆ SIĘ, ŻEBY ĆWICZENIA BUDZIŁY
ZAINTERESOWANIE, GDYŻ UŁATWIA TO
SKUPIANIE UWAGI.
PRAWIDŁOWY PRZEBIEG ZAJĘĆ
PROWADZONYCH METODĄ ĆWICZEŃ MOŻE BYĆ
NASTĘPUJĄCY:
Uświadomienie uczestnikom celu zajęć
Opis wykonania
Wskazanie sposobu wykonania
Pokaz wzorcowego wykonania z objaśnieniem
Próby wykonania czynności pod nadzorem
nauczyciela
Samodzielne wykonanie czynności
Kontrola opanowania umiejętności
ĆWICZENIA MOGĄ BYĆ
ORGANIZOWANE JAKO SAMODZIELNA
PRACA UCZNIÓW, KTÓRA MOŻE
ODBYWAĆ SIĘ INDYWIDUALNIE LUB W
GRUPACH. CZASAMI TE DWIE FORMY
MOGĄ SIĘ PRZEPLATAĆ. WAŻNE JEST,
ABY PRZY DOBORZE ZADAŃ
PRZESTRZEGAĆ STOPNIOWANIA
TRUDNOŚCI.
METODA LABORATORYJNA
Zajęcia laboratoryjne polegają na tym, że
uczniowie samodzielnie przeprowadzają
eksperymenty w celu zbadania przyczyn
występowania jakiegoś zjawiska, jego przebiegu
i skutków, dokonania określonych pomiarów. W
czasie zajęć laboratoryjnych uczniowie stykają
się z materiałami, narzędziami, uczą się
posługiwać aparaturą oraz przyrządami
pomiarowymi. Metoda ta sprzyja rozwojowi
zainteresowań i samodzielności uczniów,
zmusza do analizowania zjawisk i wyciągania
odpowiednich wniosków, czyni wiedzę
operatywną, uczy rozwiązywania problemów.
Problemowa metoda laboratoryjna polega na
wdrażaniu uczniów do dostrzegania,
formułowania i rozwiązywania problemów
teoretycznych i praktycznych. W toku tej
pracy, której istotą jest problem uczniowie na
podstawie już posiadanej wiedzy przyswajają
sobie nowe wiadomości i umiejętności głównie
w wyniku samodzielnej aktywności
poznawczej. Punktem wyjścia pracy uczniów
nad określonym problemem jest odczucie
trudności na tle sytuacji problemowej
zainscenizowanej przez nauczyciela, następnie
sformułowanie problemu, poszukiwanie
pomysłów rozwiązania, ich uzasadnienie i
poprawności rozwiązania.
Problemowa metoda laboratoryjna,
stosowana w sposób naturalny, celowy i
właściwy z punktu widzenia możliwości
uczniów i celów kształcenia ułatwia im
bezpośrednie poznanie rzeczywistości,
wyzwala aktywność i samodzielność
intelektualną, rozwija zainteresowanie,
wdraża do samodzielnego działania.
Warunkiem prawidłowego przebiegu zajęć
jest odpowiednia ich organizacja, staranne
przygotowanie przez nauczyciela przyrządów
i materiałów, podanie uczniom instruktażu,
zapewnienie bezpieczeństwa.
POMIAR
Pomiar to czynności wykonywane przez
nauczyciela lub bezpośrednio przez uczniów
pod kierunkiem nauczyciela, pozwalające
określić ilościową lub liczbową stronę
badanych rzeczy, zjawisk i procesów za
pomocą odpowiednich jednostek miar.
Pomiar najczęściej występuje w połączeniu z
metodą laboratoryjną, z pracą w gabinetach i
pracowniach przedmiotowych. Może on
dotyczyć pomiaru odległości, wagi, analizy
rodzajów, składników, skuteczności i form
działania.
DZIĘKUJEMY
Agnieszka Motyka
Milena Zdyr
Magdalena Chołuj
Justyna Gałązka
Iwona Tkaczyk