Metody praktyczne

• zadania: uczynienie wiedzy o świecie treścią osobistego życia młodzieży

I Metody ćwiczebne:

• cel: usprawnienie uczniów do udziału w realnych zadaniach wytwórczych;

• ich podstawą jest ćwiczenie (wielokrotne wykonywanie czynności dla nabycia wprawy);

• proces intelektualizacji ćwiczenia: uświadomienie przez ucznia celu ćwiczenia, modelu działania, reguł działania, sposobów wykonywania działania i wyników działania;

• podczas wykonywania ćwiczenia można stosować metodykę:

• dzielić złożoną czynność na „kroki”;

• traktować działanie całościowo trzymając się metody prób i błędów;

• ćwiczenia są przeprowadzane na zajęciach technicznych, laboratoryjnych, praca w ogrodzie, praktyki.

II Metody realizacji zadań wytwórczych:

• stosowane głównie w szkołach zawodowych, w mniejszym stopniu w ogólnokształcących;

• mogą polegać na kierowaniu zajęciami, na których uczniowie wykonują różne prace użytkowe, sporządzają jakieś obiekty, wykonują prace przy szkole czy w gospodarstwach;

• prace te przebiegają wg. toku:

1. Uświadomienie sobie celu, warunków, środków i efektu końcowego zadania;

2. Opracowanie modeli prac do wykonania i harmonogramu;

3. Przygotowanie materiałów i narzędzi;

4. Wykonywanie prac;

5. Samokontrola i kontrola wykonanych prac i ich ocena indywidualna lub grupowa.

• tok pracy ulega zmianie jeśli problemy pojawiają się w trakcie jej wykonywania; pojawiają się ogniwa:

1. powstanie sytuacji problemowej;

2. wytwarzanie pomysłów rozwiązania i wybór najlepszych z nich;

3. wykonanie planowanych przedmiotów;

4. indywidualna i zespołowa ocena wykonanych przedmiotów.

• nauczanie staje się wychowaniem przez pracę

---