Zaburzenia oddawania moczu i stolca, zakażenia dróg moczowych.
Objawy dysuryczne w wieku podeszłym:
1. Nietrzymanie moczu.
2. Nokturia.
3. Częste oddawanie moczu w dzień
4. Parcie na mocz.
Przyczyny nietrzymania moczu:
1. Zaburzenia czynnościowe pęcherza moczowego.
2. Utrudniony odpływ spowodowany mechaniczną przeszkodą poniżej
pęcherza.
3. Zakażenie dróg moczowych.
4. Zaburzenia funkcji poznawczych: otępienie, depresja i inne.
Zaburzenia czynnościowe:
1. Niestabilność czyli nadreaktywność pęcherza, w wyniku której
następuje naglące parcie, często pod wpływem bodźca psychicznego.
Występuje u kobiet w okresie okołomenopuzalnym jako skutek
dysfunkcji nerwowo-hormonalnej.
2. Rozluźnienie zwieracza pęcherza, które jest przyczyną nietrzymania
wysiłkowego, objawiającego się popuszczaniem moczu pod wpływem
parcia ( kaszel, śmiech czy kichanie), w czasie wchodzenia po schodach,
podnoszenia ciężkich przedmiotów.
U starych obłożnie chorych często te mechanizmy występują razem.
Utrudniony odpływ spowodowany mechaniczną przeszkodą poniżej
pęcherza, przyczyny:
1. Powiększenie gruczołu krokowego
2. Wypadanie pochwy/szyjki macicy
3. Zaleganie mas kałowych w odbytnicy, przepukliny
4. Guzy nowotworowe.
Zaleganie moczu ( retencja)objawia się bezwiednym wyciskaniem
małych jego ilości.
Przyczyny nietrzymania moczu wg anatomii
1. Zaburzenia czynności przepony miednicy.
2. Zaburzenia czynności cewki moczowej i zwieracza pęcherza.
3. Zaburzenia czynności pęcherza
4. Zaburzenia neurologicznej kontroli oddawania moczu.
Inne przyczyny:
1. Zmiana środowiska np.;pobyt starego człowieka w szpitalu,
bezradność, wyobcowanie, trudności w znalezieniu toalety, niechęć z
korzystania z toalety publicznej, niewygoda, niezamykane drzwi i inne.
Leczenie:
1. Objawowe: założenie cewnika na stałe w wyjątkowych przypadkach,
lub stosowanie pampersów dla dorosłych. U kobiet młodszych stosuje
się kremy estrogenowe, przy wypadaniu macicy krążki podtrzymujące.
Ćwiczenia mięśni zwieraczy. Nie należy cewnika płukać. Picie
rozcieńczonych soków cytrusowych. Toaleta krocza i jego okolicy.
Przyczynowe: operacyjne- u mężczyzn operacja gruczołu krokowego,
u kobiet plastyka krocza. Antybiotykoterapia.
Zakażenia dróg moczowych występują często jako stany przewlekłe,
bezobjawowe towarzyszące zaburzeniom oddawania moczu.
Przyczyny;
1. Nietrzymanie i zaleganie moczu
2. Stałe cewnikowanie
3. Cukrzyca, skaza moczanowa i inne
4. Obłożna choroba, niesprawność, niesteroidowe leki p/zapalne
5. Mała ilość przyjmowanych płynów
6. Nietrzymanie stolca i niedostateczna higiena.
7. Zakażenia szpitalne.
Objawy mogą być niecharakterystyczne: osłabienie, zmniejszenie
aktywności, utrata łaknienia, nieraz zmniejszenie masy ciała.
Niedokrwistość i podwyższone OB. Leukocytoza i stany podgorączkowe
występują rzadziej. Zakażenie może przebiegać podstępnie i nieuchwytnie
bez zaburzeń dysurycznych.
Badania: badanie ogólne moczu i badanie bakteriologiczne moczu.
Leczenie przyczynowe.
Nietrzymanie stolca - rodzaje:
1. Nieprzerwane zanieczyszczanie się
2. 1 lub dwukrotne oddawanie stolca do łóżka lub do ubrania.
Przyczyny:
1. Zależne od zaparcia
2. Wtórne do choroby podstawowej narządów jelita grubego.
3. Zależne od zaburzeń neurologicznej kontroli defekacji.
4. Związane z utratą odruchu defekacji.
Objawowe: szkodliwy wpływ środków przeczyszczających,
cukrzyca, uchyłkowatość, zapalenie odbytnicy, nowotwór, wypadanie
odbytu.
Neurogenne: odhamowane oddawanie stolca po nagłym wypełnieniu
odbytnicy.
Zaparcie jest najczęstszą przyczyną nietrzymania stolca u osób w
podeszłym wieku, przewlekle chorych, unieruchomionych,
niesprawnych fizycznie.
Neurogenne nietrzymanie stolca występuje przede wszystkim u osób
z zaburzeniami krążenia mózgowego lub wykazujących cechy
otępienia.
Leczenie objawowe lub przyczynowe.