Pozytywna

atmosfera w

klasie

Uczniowie mają określone

potrzeby i postawy, które

trzeba zrozumieć i się nimi

zająć.

Uczniowie chcą:

(czego?)

• Akceptacji, poczucia własnej wartości oraz poszanowania dla

swojej szkolnej i pozaszkolnej tożsamości, odkrycia ich

zainteresowań, odczuć, pomysłów, życia rodzinnego, kultury itd.;

• Przynależności do grupy i nawiązania więzi z rówieśnikami w

szkole;

• Możliwości wyboru, współdecydowania oraz zaangażowania w

przebieg lekcji;

• Osobistej odpowiedzialności, autonomii, niezależności;
• Pozytywnych, osobistych relacji z nauczycielem;
• Celowej oraz wymagającej nauki w szkole;
• Wiary we własną umiejętność rozumienia i przyswajania wiedzy;
• Czynnego zaangażowania i uczestnictwa zamiast nudy;
• Twórczej pracy;
• Realizacji osobistych celów;
• Nauki poprzez zabawę;
• Licznych okazji okazji

Uczniowie chcą: (czego?)

• Uznania dla wysiłków i sukcesów;
• Zaufania;
• Zróżnicowania procesu nauki;
• Okazji do wspólnej nauki, a także nauki indywidualnej;
• Nie stwarzania sytuacji, w której mogliby odczuwać wstyd, czy

unikania nakłaniania do nauki za pomocą pochlebstw;

• Zrozumieć strategie uczenia się oraz rozwiązywania problemów;
• Programu nauczania „dla ludzi”, łączącego ich życie pozaszkolne

z przedmiotem nauczania;

• Jasnych reguł, procedur oraz struktury lekcji, która wyraźnie

określa oczekiwania odnośnie zachowania i nauki;

• Szczegółowych, precyzyjnych informacji zwrotnych;
• Dobrowolnej pomocy ze strony nauczycieli;
• Minimalnego współzawodnictwa w klasie;
• Nauczycieli o wysokich, a zarazem realnych oczekiwaniach

wobec uczniów;

• Sprawiedliwego traktowania przez nauczycieli.

Nauczyciele chcą:

(czego?)

• Otoczenia bezpiecznego pod względem fizycznym;
• Współpracy wśród uczniów oraz między
nauczycielami a uczniami;
• Wzajemnego szacunku wśród nauczycieli i uczniów;
• Inspirujących pod względem wizualnym warunków w
klasie;
• Pozytywnych, osobistych relacji z uczniami;
• Zróżnicowania oraz innowacji w modelach
dydaktycznych (np. nauka na zasadzie śledztwa,
alternatywne oceny, zintegrowane jednostki
materiału, korzystanie z osiągnięć techniki);
• Niższego poziomu współzawodnictwa wśród
uczniów;
• Przejrzystej organizacji systemu edukacji oraz
struktury klasy;
• Jasnych i sprawiedliwych reguł, oczekiwań oraz
traktowania;
• Wsparcia rodziców;
• Wsparcia dyrekcji;
• Dostępu do pomocy dydaktycznych i technicznych;
• Poczucia kontroli nad przebiegiem i wynikiem lekcji;
• Ciągłego poczucia postępu.

JASNO OKREŚLONE

REGUŁY, PROCEDURY,

ORAZ STRUKTURA

LEKCJI STANOWIĄ

WSPÓLNE PRAGNIENIA

UCZNIÓW I

NAUCZYCIELI

WIĘKSZOŚĆ UCZNIÓW

CENI SOBIE ZAJĘCIA, NA

KTÓRYCH PANUJE

DYSCYPLINA. CHCĄ

CZUĆ SIĘ BEZPIECZNIE.

AKTYWNE

UCZESTNICTWO W

ZAJĘCIACH JEST WAŻNE

DLA NAUCZYCIELA I

DLA WIĘKSZOŚCI

UCZNIÓW. WOLĄ

ANGAŻOWAĆ SIĘ

CZYNNIE.

POZYTYWNE RELACJE

MIĘDZY UCZNIEM, A

NAUCZYCIELEM TAKŻE

STYMULUJĄ

ATMOSFERĘ NA

ZAJĘCIACH. (szacunek

dla ucznia)

OBNIŻENIE POZIOMU

RYWALIZACJI W KLASIE,

CHOCIAŻ ELEMENTY

ZDROWEJ RYWALIZACJI

SĄ WSKAZANE.

NAUCZYCIELOM UDAJE SIĘ

STWORZYĆ POZYTYWNĄ

ATMOSFERĘ NA LEKCJI

WÓWCZAS, GDY UZNAJĄ

EMOCJONALNE POTRZEBY

UCZNIÓW I DĄŻĄ DO ICH

ZASPOKOJENIA, A NIE GDY

NARZUCAJĄ IM SWOJE

POGLĄDY

Czynniki pobudzające

motywację ucznia to:

• Bezpieczeństwa emocjonalnego
• Zabawy (ciekawy, użyteczny temat)
• Wiary w siebie (poczucie sprawności)
• Poczucia przynależności (więzi)
• Władzy (osobista kontrola i uznanie)
• Wolności (wybór i niezależność)

ABY ODNIEŚĆ SUKCES

WE WSPIERANIU

KONSTRUKTYWNEGO

PROCESU NAUCZANIA,

NAUCZYCIELE MUSZĄ

STARAĆ SIĘ ZASPOKOIĆ

POTRZEBY UCZNIÓW.

ZADANIE

• Postaw się na miejscu ucznia i

zastanów się, która z 6 potrzeb
jest dla Ciebie najważniejsza?
Uzasadnij wybór.

Bezpieczeństwo

Emocjonalne

• Stwórz sprzyjające warunki np.: wraz z

wiekiem presja społeczna (klasa) coraz

bardziej utrudnia wielu uczniom

nieskrępowane przyznanie się do

niewiedzy. Możliwość konstruktywnej

nauki zwiększa się, gdy nauczyciele są

świadomi tej dynamiki i tworzą

emocjonalne bezpieczne środowisko, w

którym normę stanowi przyznanie się do

braku wiedzy w procesie jej zdobywania.

Stwórz sprzyjające

warunki poprzez:

1. Popieraj podejmowanie ryzyka w

procesie nauki
oznacza to przyznanie, że jako

nauczyciele nie wiemy wszystkiego

2. Stwórz ciepłą, osobistą atmosferę

oznacza to uwrażliwienie na pozaszkolne

życie uczniów i wiedzę o nich
Bliższe informacje o uczniach wspierają

proces nauczania.

Zabawa

• To co robisz, ma być ciekawe i

pożyteczne dla uczniów.

• Czas jaki uczniowie spędzają w

szkole musi być dla nich ciekawy,
zabawny i celowy, powinien też
dawać satysfakcję.

1. Dostosuj zadania przedmiotowe do

zainteresowań i języka uczniów.

2. Zaintryguj uczniów. (doświadczenia)

3. Stwarzaj okazje do konstruktywnego,

czynnego zaangażowania (uczenie
przez działanie) np. wcielenie się w
postaci historyczne, pisanie instrukcji
do zadań.

4. Przekazuj wiedzę uwzględniając

indywidualne potrzeby dzieci. (różne
sposoby przyswajania wiedzy – macie
wybór wykonania pracy np. ustnie lub
pisemnie.

5. Spróbuj powiązać program nauczania z

rzeczywistością poza szkolną.

Wiara w siebie

• Pomóż uczniom rozwinąć wiarę w

to, że potrafią się uczyć.
(rozbudzenie wiary w sukces).

1. Służ dodatkową pomocą (oczywiście

wymaga to czasu i cierpliwości oraz
chęci nauczyciela)

2. Na bieżąco sprawdzaj poziom

zrozumienia materiału.

3. Nie zawstydzaj i nie schlebiaj
4. Przekazuj konstruktywne i

precyzyjne informacje zwrotne.
Informacja nt. ile uczniowie
rozumieją z lekcji szybka, dokładna,
opisowa informacja zwrotna, to
podstawowy wymóg skutecznego
nauczania.

5. Uczyń celem kształcenia sam proces
nauki – a nie efekty. Uczniowie uczą się
pilniej, częściej podejmują ryzyko w
nauce, mają lepsze wyniki i są silniej
zmotywowani w klasach, w których
kładzie się nacisk na proces nauki,
indywidualny wysiłek oraz zrozumienie.

ograniczenie jawnego porównywania
wyników

-angażowanie dzieci w samodzielną
ocenę własnej pracy

-Dostosowanie postępów w nauce do
tempa pracy uczniów.

6. Naucz dzieci wyznaczać cele
edukacyjne i do nich dążyć

7. Opracowując zadania pamiętaj o
ostatecznych celach – spotkanie tam
gdzie się znajduje

Poczucie przynależności.

• Pomóż uczniom zwiększyć ich poczucie własnej

wartości, więzi i szacunku.

• Potrzeba przynależności dla większości ludzi

stanowi silny czynnik motywacyjny.

• Dorośli odczuwają osobistą satysfakcję

postrzegając siebie jako wartościowych członków

społeczności, w których się obracają (rodzina,

praca, kręgi towarzyskie).

• Potrzebę przynależności mają także dzieci.
• Dla ucznia jest bardzo ważna troska, akceptacja,

szacunek ze strony nauczyciela.

• Wsparcie nauczyciela jest jednym z wyznaczników

frekwencji uczniów i wypełniania przez nich

obowiązków szkolnych

1. Pokazuj uczniom, że troszczysz się o

nich niezależnie od ich postępów w
nauce. (Większość z nas wie jak
nawiązać osobisty kontakt z uczniem:
dzień dobry, kilka słów, mówienie po
imieniu itp.)

2. Stwórz rodzinną atmosferę i etykietę w

klasie. (moje drogie dzieci).

3. Wprowadzaj zajęcia wymagające

współpracy. (tworzenie grupy).

4. Wykorzystaj godziny wychowawcze

aby omówić sprawy osobiste i te
związane z nauką.

5. Organizuj zajęcia podczas których

uczniowie mogą zobaczyć siebie w
innym świetle.

6. Przydzielaj obowiązki uczniom.

(obowiązki pozwalają rozwinąć
umiejętności, poczucie
odpowiedzialności, charakter).

Władza i wolność

• Umiejętność dokonywania

wyborów oraz ćwiczenie
odpowiedzialności.

• Większość uczniów pragnie

większego poczucia
odpowiedzialności, samodzielności
oraz niezależności.

•Zachęcaj uczniów do szczerego
wyrażania poglądów.

•Kiedy wyrażą swoje przekonania,
potraktuj je z szacunkiem.

•Słuchaj gdy komunikuje pośrednio
lub wprost swoje potrzeby

•Nie poniżaj
•Zachęcaj podopiecznych do pracy na
wysokim poziomie – uświadom im, że
wysiłek zmienia wszystko.

•Poproś żeby część zadań wymyślili
sami.

1. Dawaj swobodę wyboru

2. Zabiegaj o informacje zwrotne od

uczniów i odpowiadaj na nie.

3. Wspólnie ustalcie zasady

obowiązujące na lekcji

4. Niech uczniowie wymyślają i

prowadzą zajęcia

5. Ucz samooceny

DZIECKO/UCZEŃ

ZAWSZE MUSI

ODCZUWAĆ

KONSEKWENCJE SWEGO

ZŁEGO ZACHOWANIA.

KONSEKWENCJE

WYCHOWUJĄ — KARY

NIE !

KIEPSKA OBSŁUGA

KLIENTA PRAWIE

ZAWSZE ŚWIADCZY O

KIEPSKIM

ZARZĄDZANIU I ZŁYCH

STOSUNKACH

PANUJĄCYCH

WEWNĄTRZ INSTYTUCJI

NIC CHYBA NIE

ZACHĘCA SKUTECZNIEJ

NIŻ SUKCES I NIE

DEPRYMUJE TAK JAK

KLĘSKA.