Gabriela Hawełka
I rok ASK
Artykuł Ewy Zagórskiej
Atmosfera w klasie
Ewa Zagórska w swoim artykule skupia się nad pojęciem atmosfery w klasie. Ma ona wpływ na rozwój dzieci, o czym często zapominają nauczyciele.
Szkoła jest miejscem szczególnym i specyficznym. Jest szczególna, ponieważ dziecko poza nauką przechodzi wiele etapów kształtowania jego osobowości. Specyficzna, ponieważ uczeń zmuszony jest do uczęszczania do tej samej szkoły przez wiele lat.
Nauczyciel powinien stwarzać odpowiednia atmosferę w klasie, poprzez własną postawę lub podnosząc atrakcyjność grupy. Rzutującym czynnikiem na atmosferę w klasie jest postawa nauczyciela wobec uczniów. Może darzyć ich sympatią, co spotyka się to z pozytywnymi reakcjami uczniów. Innym zachowaniem jest apatia wobec uczniów, w konsekwencji uczniowie zachowują się tak samo. Nauczyciel może także wyróżniać się postawa obojętną, traktujące swoich wychowanków bezosobowo i chłodno. Z postawami tymi wiążą się trzy style kierowania wychowawczego: demokratyczny, autokratyczny i liberalny.
Wytwarzający się klimat w klasie jest bardzo ważnym czynnikiem warunkującym aktywność oraz zdolność do twórczego myślenia. Autorka chcąc sprawdzić swoje przypuszczenia, iż nauczyciele często zapominają o powyższych czynnikach, zadała pytanie nauczyciela jak rozumieją pojęcie „atmosfera”. Niestety większość badanych pojmują, jako „powłokę gazową otaczająca ziemię”. Tylko nieliczni spośród nich rozumieją ją jako nastrój panujący w klasie.
Autorka dochodzi do konkluzji, że sprawa klimatu emocjonalnego w klasie jest naszym pedagogom obca lub obojętna. Jak widać współczesna edukacja pozostawia wiele do życzenia, a podsumowanie autorki jest całkowicie trafne.
Edukacja Wczesnoszkolna „Życie szkoły” nr 8, październik, 2006