Państwa o ustroju

niedemokratycznym we

współczesnym świecie.

Formy Państw niedemokratycznych mają system totalitarny lub autorytarny.

SYSTEM TOTALITARNY

SYSTEM AUTORYTARNY

Władza:

*Rządząca partia dominuje nad wszystkimi
dziedzinami życia
*Zmonopolizowanie władzy przez jedna partię
(system monopartyjny), zwykle kierowaną
dyktatorsko przez jednego wodza
*Zniesienie podziału władz (pluralizmu)
*Kult wodza
*Istnienie jednej ideologii („jedynie słusznej”);
indoktrynacja

Władze totalitarne w pełni kontrolują armię, która
może w każdej chwili spełnić rolę środka przemocy
wobec społeczeństwo
Systematyczne stosowanie terroru wobec osób i grup
uznanych za przeciwników

Władza:

*Koncentracja władzy politycznej – istnienie
przywódcy lub wąskiej grupy osób, które sprawują
władzę
*Ograniczony pluralizm – silna partia ma znaczną
przewagę nad słabszymi. Elita władzy świadomie
dokonuje podziału władzy.
*Często wojskowi zajmują większość stanowisk w
organach państwa
*Represje dotyczą tylko radykalnej opozycji

Społeczeństwo:

*Totalna kontrola policyjna - także nad prywatnym
życiem obywateli
*Rozbudowany aparat tajnej policji służącej kontroli i
terroryzowania społeczeństwa (państwo policyjne)
*Ideologia totalitarna pragnie narzucić obywatelom
gusta estetyczne, modę
*Monopol środków przekazu – pozostają one pod
kontrolą władz

Społeczeństwo

:

*Państwo nie ingeruje w życie prywatne obywateli
*Wielka swoboda w gospodarce, nauce pod
warunkiem, że obywatele nie mieszają się do polityki
(państwo ma monopol TYLKO na politykę)
*Różne obszary życia (np. kultura, sztuka) mogą
rozwijać się niezależnie
*Niezależność prasy (brak cenzury prewencyjnej,
istnieje jednak cenzura represyjna)

Gospodarka:

Gospodarka centralnie sterowana

Gospodarka:

Działalność gospodarcza jest pozostawiona
obywatelom, którzy chcą się nią zajmować (może
istnieć własność prywatna)

Przyczyny powstawania państw

totalitarnych

:

W historii przyczynami powstawania państw totalitarnych były:

- istnienie słabej kultury politycznej ludności,

- rzeczywiste zagrożenie wewnętrzne,

- ruch socjalistyczny dążący do szlachetnych haseł równości

społecznej (ZSRR),

- zawiedzenie się modelem demokracji i styczność z wadami

tego ustroju,

-społeczna apatia wywołana klęską wojenną i upokorzeniem

państwa po traktatach pokojowych (III Rzesza).

PAŃSTWA TOTALITARNE DZIŚ

Korea Północna

Oficjalnie Korea Północna jest republiką
socjalistyczną, w rzeczywistości zaś
dyktaturą totalitarną. Obowiązuje
Konstytucja z 1972 roku, znowelizowana
w 1998 r. Władza ustawodawcza należy
do Najwyższego Zgromadzenia
Ludowego składającego się z 687 osób.
Jego członkowie wybierani są na 5-letnią
kadencję w wyborach powszechnych.
Oficjalnie głową państwa jest
przewodniczący prezydium
zgromadzenia wybierany przez
Najwyższe Zgromadzenie Ludowe na 5
letnią kadencję. W skład prezydium
wchodzi prezydent, wiceprezydenci i
członkowie powoływani przez
zgromadzenie ludowe.

Głowa państwa :

Kim Dzong Un

Chińska Republika Ludowa

Chińska Republika Ludowa to kraj konstytucyjnie
socjalistyczny. Faktyczną władzę pełni jedna partia –
Komunistyczna Partia Chin. Jej ideologia, będąca
jednocześnie naczelną ideologią państwową, oparta
jest obecnie na pięciu filarach: marksizmie-leninizmie,
maoizmie, teorii Deng Xiaopinga, zasadzie trzech
reprezentacji Jiang Zemina oraz Koncepcji Naukowego
Rozwoju Hu Jintao. Najwyższym ciałem w partii jest
Komitet Centralny KPCh, na czele którego stoi Biuro
Polityczne Komitetu Centralnego KPCh, a jego
kierownictwem jest z kolei dziewięcioosobowy Stały
Komitet.

Od 1978 roku, działalność polityczna stała się jeszcze
ściślej kontrolowana przez rząd centralny i władze
lokalne. Konstytucja Chińskiej Republiki Ludowej Chin
stanowi, że „prawa podstawowe” obywateli obejmują
wolność słowa, wolność prasy, prawo do
sprawiedliwego procesu, wolności wyznania, w
wyborach powszechnych i praw majątkowych. Jednakże
przepisy te nie są stosowane w praktyce. Cenzura
polityczna wypowiedzi i informacji w sposób jawny i
rutynowy ucisza krytykę rządu i rządzącej
Komunistycznej Partii Chin.Szczególnie ścisła jest
kontrola prasy. PonadtoRząd prowadzi politykę
ograniczania możliwości działalności grup, organizacji i
związków wyznaniowych, które uważa za potencjalne
zagrożenie dla „społecznej stabilności” i kontroli.

Przewodniczący ChRL :

Hu Jintao

Kuba

Kuba oficjalnie jest republiką, z obowiązującą konstytucją z 1976, znowelizowaną w 1992. Na
określenie ustroju kubańskiego politolodzy używają również zwrotu "republika socjalistyczna",
jest to jednak realny socjalizm .Władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowy parlament –
Zgromadzenie Narodowe Władzy Ludowej , który co 5 lat wybierany jest w wyborach
powszechnych i bezpośrednich. Kierownictwo państwowe sprawuje naczelny organ władzy, 31-
osobowa Rada Państwa, wybierana przez parlament raz na okres jego 5-letniej kadencji. Rada
Państwa kontroluje rząd i może zastępować parlament w zakresie jego działalności.
Przewodniczący Rady Państwa (odpowiednik prezydenta), którym nieprzerwanie od 1976 do
2008 był Fidel Castro (równolegle przywódca Kubańskiej Partii Komunistycznej). Obecnie
funkcję tę sprawuje jego brat Raúl Castro. Przewodniczący Rady Państwa wybierany jest przez
Zgromadzenie Narodowe na okres pięcioletni, bez limitu sprawowanych kadencji. Władzę
wykonawczą sprawuje rząd, który jest powoływany przez parlament na wniosek
przewodniczącego Rady Państwa. Rząd odpowiada przed parlamentem za wszelkie
podejmowane decyzje.
Fragmenty konstytucji kubańskiej:
Kubańska konstytucja stwierdza, że: Kuba jest niezależnym i suwerennym państwem
socjalistycznym [Artykuł 1]... nazwa państwa kubańskiego brzmi Republika Kuby [Artykuł 238].
Konstytucja Kuby określa zasady systemu jednopartyjnego (mimo iż dozwolone jest istnienie
innych partii politycznych, które jednak mają marginalny wpływ na politykę, a częściej ich role
spełniają związki zawodowe) stwierdzając również: Komunistyczna Partia Kuby (...) jest
najwyższą siłą przewodnią społeczeństwa i państwa.
Konstytucja gwarantuje wolność słowa i zgromadzeń, jednak artykuł 62 konstytucji kubańskiej
stwierdza: żadna z powyższych wolności przyznanych obywatelom nie może być
wykorzystywana przeciw (...) istnieniu i celom państwa socjalistycznego lub przeciw decyzji
Ludu Kuby o budowie socjalizmu i komunizmu. Naruszanie tej zasady może być karane
prawnie.

Były przewodniczący Rady
Państwa i premier Republiki
Kuby : Fiedel Castro

Przewodniczący Rady
Państwa Republiki
Kuby : Raul Castro

PAŃSTWA AUTORYTARNE

DZIŚ

Białoruś

System polityczny na Białorusi jest autorytarny. Władzy
Łukaszenki i jego zwolenników przeciwstawiają się
organizacje opozycyjne. Wśród organizacji
opozycyjnych najsilniej działa Białoruski Front Ludowy.
Inne opozycyjne wobec rządów Łukaszenki siły to:
Żubr, Karta'97, Zjednoczona Partia Obywatelska,
Białoruski Kongres Sił Demokratycznych, Białoruska
Socjaldemokratyczna Partia (Hramada), Młody Front.
Organizacje opozycyjne głównie domagają się
respektowania praw człowieka, wolności słowa oraz
możliwości używania w życiu publicznym języka
białoruskiego.
W 1996 roku doszło do rewizji zasad naczelnych
konstytucji z 1994 roku, m.in.:
*zanegowania zasad pluralizmu politycznego,
*zanegowania zasady przedstawicielstwa
ogólnonarodowego i trójpodziału władz,
*wprowadzenia niemal absolutnej władzy prezydenta,
*wprowadzenie wyższości dekretów prezydenckich nad
ustawami parlamentu,
*pozbawienia praw i wolności człowieka i obywatela,
*ograniczenia uprawnień i marginalizacji parlamentu,
Sądu Konstytucyjnego oraz poddania ich niemal
całkowitej kontroli prezydenta.

Prezydent Białorusi
od 1994 roku :

Alaksandr Ryhorawicz

Łukaszenka

Uzbekistan
Uzbekistan jest republiką, w której
wprowadzono autorytarne rządy
prezydenckie. Władzę ustawodawczą
sprawuje dwuizbowy parlament
(Najwyższe Zgromadzenie), który w
rzeczywistości nie odgrywa poważniejszej
roli. Prezydent, którym od 29 grudnia
1991 r. nieprzerwanie jest Islom Karimov,
posiada pełnię władzy wykonawczej - ma
decydujący wpływ na skład rządu,
powołuje także gubernatorów
poszczególnych prowincji. Prezydent jest
wybierany w wyborach powszechnych na
siedmioletnią kadencję (referendum z 27
stycznia 2002 r. postanowiło o zmianie
obowiązującej dotąd kadencji
pięcioletniej). W ostatnich wyborach z 23
grudnia 2007 r. prezydent Islom Karimov
otrzymał według oficjalnych danych
90,77% głosów.

Prezydent
Uzbekistanu :
Islom Karimov