Behawiorystyczne
koncepcje człowieka –
człowiek jako system
nawyków, bez
świadomości.
Przez towarzyszenie bodźców obojętnych,
bodźcom kluczowym następuje
przekształcenie bodźców obojętnych we
wtórne bodźce kluczowe .
(bodźce kluczowe – jedzenie, bodźce
obojętne – dźwięk)
Iwan Pawłow
Psychologia powinna badać związki
,,bodziec” (S – stimulus) – ,,reakcja” (R –
response ),
czyli ustalać, jaki bodziec
wywołuje jaką reakcję.
Źródłem inspiracji dla Watsona były
badania rosyjskiego uczonego
John Broadus Watson
Zgodnie z
prawem efektu
reakcje
ujawniane w danej sytuacji umacniają się,
jeżeli po nich następuje przyjemność, a
osłabiają się, jeżeli po nich następuje
przykrość.
Edward Thorndike
Zachowanie człowieka zależy od
wyposażenia genetycznego oraz od
środowiska fizycznego i społecznego.
Burrhus Fredric Skinner
Czym jest behawioryzm ?
Behawioryzm” to nazwa, pochodząca z
angielskiego: behavior/behaviour, która znaczy:
zachowanie. Behawioryzm jest kierunkiem w
psychologii, który rozwinął się w XX w., głównie
na terenie Stanów Zjednoczonych.
Główne założenia
behawioryzmu
twierdzenie, że zjawiska psychiczne są
ubocznymi artefaktami działania mózgu i nie
da się ich skutecznie zbadać metodami
naukowymi, bo są one niedostępne dla
obserwacji.
Psychologia jako rzetelna nauka musi
ograniczyć się do tego, co mierzalne i jasno
definiowalnych eksperymentów, w trakcie
których poddaje się się człowieka określonym
bodźcom i obserwuje się określone reakcje na
te bodźce.
Główne założenia
behawioryzmu
Podważenie obrazu człowieka autonomicznego
: środowisko kieruje człowiekiem, ale także
wpływa na zmianę środowiska :
KONCEPCJA CZŁOWIEKA
ZEWNĄTRZSTEROWANEGO
Indywidualne ,,ja” zostało ukształtowane w
przeszłości.
(człowiek jest jak kula bilardowa, kijem
środowisko)
Stany wewnętrzne (myślenie, świadomość,
cechy, charakter) człowieka nie wpływają na
ludzkie reakcje
Wzmocnienia
Konsekwencje zachowania
instrumentalnego, które są ważne dla
człowieka i sterują jego działaniem.
Pokarm
Wynagrodzenie
Uznanie społeczne
Podziw
Miłość partnera
NAGRODY
Wzmocnienie pozytywne
Wzmocnienie negatywne
Zagrożenie
Przymus
Dezaprobata grupy
Degradacja
zawodowa
Porażka
KARY
Sterowanie pozytywne -> motywowanie
działania za pomocą wzmocnień pozytywnych.
Procedura stosowania nagród – system reguł
decydujący o częstotliwości i charakterze
wzmocnień pozytywnych.
Reguła
Opis
,, stała proporcja”
Wzmacniana jest każda n’ta
reakcja np. co trzecia albo co
dziesiąta
,,zmienna proporcja”
Wzmocnienia są stosowane
nieregularnie, przypadkowo,
przy zachowaniu pewnej ich
przeciętnej liczby
,,stały odstęp czasowy”
Czas ten może być wyrażony w
sekundach, dniach
,,zmienny odstęp czasowy”
Zachowuje pewną wielkość
przeciętną odstępu czasowego
METODA KOLEJNYCH PRZYBLIŻEŃ
W początkowym etapie uczenia się nagradza
się reakcje, które są wprawdzie bardzo odległe
od pożądanych, ale zostały opanowane przez
człowieka
Stopniowo kryteria stają się coraz bardziej
surowe
Dzięki tej metodzie człowiek zdolny jest
podejmować działania o najwyższym stopniu
komplikacji
Metody konstruowania reakcji
człowieka
BŁĘDY STEROWANIA
Opóźnienie wzmacniania – wzmocnienie
powinno być bezpośrednie
Nagradzanie za bierność
Nie nagradzanie za zachowanie pożądane,
a karanie za przewinienia
Kara – niepożądany, awersyjny skutek
działania, który został celowo wprowadzony
przez ludzi, aby wyeliminować zachowania
dewiacyjne i aspołeczne
Wzmacnianie negatywne z reguły nie eliminuje
zachowań aspołecznych, tylko je tłumi i
zahamowuje na pewien okres.
Sterowanie negatywne (puniatyczne,
aweryjne) -> polega na stosowaniu wzmocnień
ujemnych
Kara może spełnić swoje zadania
wtedy i tylko wtedy, gdy zostanie
włączona w całościowy program
modyfikacji zachowania :
Nie wystarczy karać –
trzeba wskazać nowe
drogi osiągania
wzmocnień
pozytywnych
Generalizacja hamowania – kara tłumi nie
tylko reakcje niepożądane, ale też wiele
zachowań pozytywnych
Negatywne wzorce zachowania – proces
karania jest jednocześnie procesem uczenia
się, w którym osoba karana zapoznaje się z
negatywnymi wzorcami zachowań
Unikanie źródła karania
Zaburzenia emocjonalne
Zjawiska wywołane przez
wzmocnienia negatywne
… nie są stanami wewnętrznymi, ale cechami
zewnętrznego zachowania i można je definiować w
terminach wzmocnień pozytywnych i negatywnych
Nie można uwolnić człowieka od wszelkiej kontroli,
więc WOLNOŚĆ jest dążeniem do usunięcia ze
środowiska wzmocnień negatywnych.
GODNOŚĆ polega na dążeniu do
maksymalizowania liczby wzmocnień pozytywnych,
takich jak uznanie społeczne, podziw. Jest prawem
wzmocnień pozytywnych : bodźców moralnych.
Wolność i godność
Desensybilizacja
1. Poznanie bodźców, ułożenie
hierarchicznej listy bodźców
2. Poszukanie sytuacji neutralnej;
relaksacja
3. Właściwa desensybilizacja
(+) skuteczność 60-90%, trwałe
zmiany
(-) czasochłonna i kosztowna
Technika awersyjna
Polega na jednoczesnym
podawaniu wzmocnienia
pozytywnego (alkohol) i
wzmocnienia negatywnego
(środki morfologiczne
powodującego mdłości)
(+) skuteczność 20-80%
(-) wątpliwość etyczna techniki
Inżynieria społeczna
Celem nie jest zmiana stanów wewnętrznych np. poczucie
winy, lęk, siła woli, lecz
modyfikacja reakcji człowieka,
które można zaobserwować i są mierzalne.
TECHNIKI MODYFIKACJI ZACHOWANIA :
Wychowanie było organizowane przez specjalistów,
wychowawców, nauczycieli, psychologów.
System wychowania nie opierał się na układzie klasowo-
lekcyjnym. Uczeń miał większą swobodę wyboru specjalności.
Kształtowanie było permanentne, w okresie niemowlęcym
dzieci przebywały w pomieszczeniach zwanych ,,akwarium”
gdzie kontrolowano warunki środowiska. Nie ubierano dzieci,
wyeliminowano pieluszki co miało przyśpieszyć rozwój
motoryczny dziecka. W miarę rozwoju dziecko było dalej
kształcone w instrumentalnym, ale nigdy instytucjonalnym
systemie nauczania.
Przywiązywano wielką uwagę do kształcenia umiejętności
współpracy, wyeliminowano za to wszelkie formy konkurencji i
rywalizacji. Unikano promowania jednostek indywidualnych.
System wychowania – utopia
naukowa
Dziękujemy za uwagę