Kierunek psychologiczny
Rozwinął się w XX wieku
Naukowe badanie obiektywnie dostrzegalnych
zachowań człowieka i zwierzęcia bez możliwości
obserwacji zjawisk psychicznych
Zachowaniem człowieka całkowicie steruje
środowisko zewnętrzne
Środowisko to bodźce(S), które powodują
określoną reakcję - zachowanie człowieka (R)
Procesy psychiczne człowieka – jego
świadomość, myślenie, charakter, wartości NIE
wpływają na jego zachowanie.
Ludzie podobnie jak wszystkie inne zwierzęta
działają według prostych zasad opierających
się na stałych, odruchowych lub wyuczonych
reakcjach na bodźce.
Świadomość nie istnieje, a jeśli istnieje to nie
może być przedmiotem psychologii
Próba zastosowania ścisłych metod
badawczych (stosowanych w naukach
przyrodniczych) do badania ludzkiej psychiki
Koncepcja ta zawsze wywoływała
kontrowersje, nigdy nie spotkała się
z powszechnym uznaniem
Iwan Pawłow (1849- 1936) – rosyjski fizjolog,
laureat Nagrody Nobla z medycyny w 1904r.
Udowodnił, że naturalne odruchy mogą pojawiać
się jako reakcja na sztuczne bodźce –
warunkowanie klasyczne (reakcyjne).
Doświadczenie:
Pawłow podawał psu jedzenie zaraz po
zapaleniu się żarówki. Po pewnym czasie
pies nauczył się, że włączenie światła
oznacza pokarm i zaczynał ślinić się na sam
widok zapalonej żarówki.
John B. Watson (1878- 1958) –
amerykański psycholog
Zastosował teorie Pawłowa dla
opracowania teorii uczenia się.
Przeprowadził zakazany w dzisiejszych czasach
(ze względów etycznych) eksperyment,
na jedenastomiesięcznym dziecku – Albercie.
Polegał on na uczeniu Alberta lęku przed szczurem poprzez
warunkowanie klasyczne. Gdy w polu widzenia dziecka
pojawiał się szczur, Watson uderzał w gong, wywołując
straszny hałas, który jest bodźcem bezwarunkowym
dla reakcji lękowej u dziecka. Albert zaczął szybko bać się
szczura. Nastąpiła także generalizacja tego lęku na inne
przedmioty podobne do szczura (maskotki, brody itp.).
Watson nigdy nie wygasił lęku u Alberta.
Edward L. Thorndike (1874- 1949) –
psycholog amerykański,
teoria warunkowania instrumentalnego
określone zachowania są wzmacniane
(nagradzane) lub karane. Zachowania
nagradzane utrwalają się
i występują częściej, natomiast zachowania
karane zanikają (nagrody są skuteczniejsze niż
kary)
Rodzaj
Człowiek (np.)
Zwierzę (np.)
Nagroda
Uznanie społeczne,
premia
Pokarm,
głaskanie
zwierzęcia
Kara
Nagana, mandat
Ból (skarcenie
zwierzęcia)
BODZIEC OBOJĘTNY
(nauczyciel zadaje uczniom pytanie)
REAKCJA
(uczeń odpowiada)
WZMOCNIENIE
(nagrodzenie za aktywność np. plusem w
dzienniku)
W tym wypadku uczeń uczy się (podlega
warunkowaniu), kojarząc w czasie bodziec obojętny
ze swoją konkretną reakcją.
Burrhus F. Skinner (1904- 1990) –
amerykański psycholog,
rozwinął teorię warunkowania
instrumentalnego oraz stworzył pojęcie
nauczania programowego.
Rozumiane jest jako ciąg dawek informacji
na dowolny temat, ściśle ze sobą powiązanych pod
względem logicznym i merytorycznym
oraz dostosowanych do celu dydaktycznego
i poziomu rozwoju uczniów.
Opiera się na teorii uczenia się krok za krokiem,
co oznacza podział materiału na bardzo małe
dawki informacyjne, gdyż są one łatwiejsze
do opanowania przez uczniów niż duże dawki.
Dzięki temu następujące po nich pytania ,
do których odpowiedzią są luki występujące
w poszczególnych ramkach, są łatwe i w zasadzie
uczniowie nie popełniają błędów, a tym samym nie
zniechęcają się do pracy.
Behawioryści szukają przyczyn zachowania
człowieka nie w jego wnętrzu, osobowości
ale w środowisku zewnętrznym
(interesuje ich to, co bezpośrednio
obserwowalne).
Nie negują oni istnienia życia wewnętrznego,
zwracają jedynie uwagę na to, że nie steruje
ono zachowaniem człowieka.
Np. Uczeń ma złe oceny… nie dlatego, że
jest leniwy czy mniej zdolny, ale dlatego, że
może nie mieć warunków do nauki w domu,
środowisko rówieśnicze może wywierać na
niego negatywny wpływ lub nauczyciel nie
potrafi przekazać wiedzy uczniowi…
Zachowanie człowieka można modyfikować
poprzez system kar i nagród
(wzmocnień negatywnych i pozytywnych),
które decydują o tym, do czego człowiek dąży,
a czego unika.
Wzmocnienia pozytywne (nagrody) –
doprowadzają do pożądanego i korzystnego
zachowania.
Mogą nimi być: pokarm, wynagrodzenie,
uznanie społeczne, awans, podziw,
miłość demonstrowana przez partnera.
Wzmocnienia negatywne (kary) – to bodźce
awersyjne, takie jak: przymus, dezaprobata
grupy, degradacja zawodowa, złe stopnie,
pozbawienie pokarmu, kary pieniężne itp.
GODNOŚĆ
WOLNOŚĆ
jest prawem do
czegoś (wzmocnień
pozytywnych)
to uwolnienie
zachowań człowieka
od czegoś
(od wzmocnień
negatywnych)
Behawioryści stworzyli sposób
modyfikowania ludzkiego zachowania zwany
INZYNIERIĄ BEHAWIORYSTYCZNĄ.
W jej skład wchodzą:
desensibilizacja - (metoda odczulania,
uniewrażliwienie)
terapia awersyjna
wykorzystywana jest do leczenia stanów lękowych,
czy agresji wywoływanej przez sytuacje neutralne lub nawet pożądane
(kontakty interpersonalne, kontakt z psami, kąpiel w morzu itp.)
Metoda zakłada, że niepożądane reakcje powstały w wyniku uczenia się
i można się ich oduczyć. Metoda składa się z 3 etapów:
1) psycholog lub pedagog stara się poznać bodźce i reakcje
powodujące lęk, agresje lub wrogość. Należy tez określić zależność
miedzy rodzajem bodźca a siłą reakcji lękowej
i ułożyć hierarchiczną listę bodźców od najsłabszych do
najsilniejszych (np. gdy człowiek boi się pająków będzie to: rozmowa o
pająkach, obrazki z pająkami, oglądanie pająka na ekranie telewizora,
obserwacja żywego pająka, dotykanie pająka).
2) badacz poszukuje określonych sytuacji o wartości nagradzającej,
które mogą zneutralizować reakcję lękową tzw. sytuacje
neutralizujące. Typowym przykładem jest relaksacja lub tez ciekawa
zabawa, wyszukane pożywienie, środki farmakologiczne.
3)ostatni etap to właściwa desensibilizacja, coraz silniejsze bodźce
lękotwórcze zostają zestawione z sytuacjami neutralizującymi.
W ten sposób można wyleczyć 60-90% przypadków.
często wykorzystywana jest przy oduczaniu
niepożądanych nawyków takich jak picie
alkoholu.
Polega na jednoczesnym podawaniu
wzmocnienia pozytywnego (alkohol)
i negatywnego (środki farmakologiczne
np. powodująca wymioty apomorfina).
Po 10-15 próbach wytwarza się nowy
odruch warunkowy. Człowiek wymiotuje po
spożyciu alkoholu lub na sam jego widok.
Jej skuteczność jest mniejsza (20-80%).
Polega ono przede wszystkim na manipulowaniu
wzmocnieniami (karami/nagrodami) w celu
sterowania zachowaniami wychowanka oraz ich
modyfikacji.
Preferuje się wzmocnienia pozytywne, gdyż
stosowanie kar w procesie nauczania nie
eliminuje niepożądanych zachowań lecz tylko je
tłumi lub zahamowuje na pewien czas.
Dzieci jeśli sa karane, mogą dalej aspołecznie
postępować, ale będą to robiły w sposób
trudniejszy do wykrycia.
Możliwość zaprogramowania pracy
wychowawczej zgodnie z celami wychowania
Nie uwzględnia się osobistego udziału dzieci
w swoim wychowaniu i rozwoju
Brak odwoływania się do własnej aktywności
i samodzielności wychowanków w procesach
wychowawczych
Człowiek reaktywny a nie twórczy
i odpowiedzialny
Poznanie w jak sposób środowisko fizyczne
i społeczne oddziałuje na człowieka
Udowodnili, że ludzkie zachowanie jest
sterowane przez wzmocnienia pozytywne
i negatywne
Stworzyli koncepcję człowieka
zewnątrzsterowanego, reagującego na
bodźce znajdujące się w środowisku
naturalnym i społecznym
Prawa odkryte przez tych badaczy
pozwalają opisać, przewidzieć i czasem
wyjaśnić proste reakcje jednostki tj. nawyki
jazdy samochodem, działania konsumpcyjne
Behawioryzm miał zasadniczy wpływ na
rozwój psychologii w pierwszej połowie XX
wieku
Doprowadził on do ulepszenia metodologii
nauk psychologicznych
W dużym stopniu współtworzył współczesną
teorię uczenia się, psychologię poznawczą
oraz psychologię społeczną
http://www.simplypsychology.org/operant-
conditioning.html
http://www.psychologia.xmc.pl/behawioryzm-i-
psychoanaliza/
http://portalwiedzy.onet.pl/1537,,,,pawlow_iwan_pio
trowicz,haslo.html
http://portalwiedzy.onet.pl/31737,,,,skinner_burrhus
_frederic,haslo.html
http://portalwiedzy.onet.pl/54210,,,,warunkowanie,h
aslo.html
http://wyborcza.pl/1,75476,953946.html
http://www.slideshare.net/knbb_mat/teoria-
wychowania-w-zarysie-3
http://polanki.republika.pl/art3.html
M. Łobocki, Teoria wychowania w zarysie,
Wyd. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków
2010.