GRY INTERAKCYJNE I INNE

TECHNIKI SOCJOTERAPEUTYCZNE

KATARZYNA ROGOWSKA
EWELINA ZDECHLIK

SOCJOTERAPIA



Początkowo była używana jako forma pomocy
dla dzieci z rodzin mających problem
alkoholowy. Potem się rozpowszechniła.



Zaczęto ją stosować u dzieci zaniedbanych
i pozbawionych opieki rodzicielskiej. Zaczęły
powstawać

ośrodki

całodobowej

opieki

socjoterapeutycznej.



Jest to profesjonalna aktywność polegając na
wykorzystaniu środków psychologicznych
w pomocy osobą cierpiącym lub szukającym
drogi własnego rozwoju.

TEZY OPISUJĄCE SOCJOTERAPIĘ



socjoterapia jest skierowana na pracę z
dziećmi i młodzieżą; wydarzenia w czasie
spotkań grupowych są dostosowane do
potrzeb
i rozwoju danej grupy



trudności psychologiczne i społeczne osób
młodych maja podłoże
w urazowych doświadczeniach, hamujących
rozwój emocjonalny



korygowanie doświadczeń urazowych może
się ograniczyć do stwarzania sytuacji
dostarczających pozytywnych relacji.

DZIECIOM KORZYSTAJĄCYM

Z SOCJOTERAPII TOWARZYSZĄ:



poczucie winy



poczucie odrzucenia



poczucie krzywdy



poczucie wstydu



nieśmiałość



bierność społeczna

DIAGNOZA SOCJOTERAPEUTYCZNA

OBEJMUJE:



opis zachowań typowych dla
dziecka



rozpoznanie emocji
dominujących



rozpoznanie schematycznych
myśli o sobie

GŁÓWNE ZASADY SOCJOTERAPII



bezwarunkowa akceptacja –
akceptacja dziecka z jego wadami i
zaletami



empatia – współczujące rozumienie
drugiego człowieka, gotowość do
dzielenia
z nim jego emocji



spójność – autentyczność terapeuty,
zgodność głoszonych słów z
wewnętrznymi przekonaniami

ZABAWA



Jest swobodną, spontaniczną i dobrowolną aktywnością
podejmowaną dla przyjemności, zadowolenia i radości.
Dostarcza uczestnikom wielu pozytywnych przeżyć
i odprężenia. Większość z nich jest przeznaczona dla
grup, jednak są takie które można prowadzić w parach
lub trójkach.



W zabawach grupowych dzieci uczą się przestrzegania
reguł, rozwiązywania konfliktów, nawiązywania nowych
znajomości.

Inne

zabawy

sprzyjają

ćwiczeniu

spostrzegawczości, koncentracji uwagi, świadomości
własnego ciała, logicznego myślenia.

INNE FORMY SOCJOTERAPII



rysowanie, rzeźbienie – jest
źródłem informacji o dziecku,
jego przeżyciach, sposobie
widzenia siebie i świata



malowanie farbami



muzykowanie



opowiadania lub baśnie
nawiązujące do przeżyć
uczestników

GRY I ZABAWY INTERAKCYJNE



dają dzieciom możliwość bycia aktywnym



wykorzystują naturalne potrzeby i
energię dzieci



są ciekawym sposobem prowadzenia
zajęć



uwzględniają naturalną gotowość dzieci
do konstruktywnej współpracy



pomagają dzieciom skoncentrować się na
zajęciach, a nie na pytaniu: Czy odniosę
sukces?

GRY I ZABAWY INTERAKCYJNE



pozwalają dzieciom na nowo
odkrywać siebie i świat



dają możliwość uczynienia
rzeczywiście spójnej grupy



pomagają zaspokoić dzieciom
potrzebę przynależności

KORZYŚCI WYCHOWAWCZE

I DYDAKTYCZNE



działają motywująco ze względu na
zainteresowanie samych uczniów



mogą prowadzić do wyrównania
poziomu między dominującymi
uczniami a tymi mniej aktywnymi



pobudzają dzieci do trenowania
zdolności psychosocjalnych



mogą zmienić nastawienie dzieci do
nauki ponieważ stają się one bardziej
tolerancyjne na inne poglądy i wartości

KORZYŚCI WYCHOWAWCZE

I DYDAKTYCZNE



uwalniają dzieci od często
zbędnych mechanizmów
obronnych



mogą być one zastosowane
również
w większych grupach



redukują, szczególnie w fazie
początkowej, lęki dzieci i
ułatwiają tworzenie spójnej
grupy

ZASADY W PRACY Z ZABAWAMI

INTERAKCYJNYMI



należy zapewnić, że nikt z uczestników nie
będzie zmuszony zrobić lub powiedzieć
czegoś, czego sam nie chce



należy wstrzymać psychologizowanie
i interpretowanie



jeżeli uczestnik płacze, lub w inny sposób
okazuje, że jest bardzo dotknięty, należy
wyrazić mu swoje zrozumienie i
równocześnie nie dopuścić do
powszechnego pocieszania przez całą
grupę

ZASADY W PRACY Z ZABAWAMI

INTERAKCYJNYMI



jeżeli uczestnik przez dłuższy
czas znajduje się w centrum
ogólnej uwagi, należy go
zapytać, czy mu to odpowiada
lub czy wolałby być
pozostawiony w spokoju



należy ustalić (jeżeli to możliwe
wspólnie
z grupą) bieżący cel pracy i stan
procesu grupowego, zanim
zastosuje się zabawę
interakcyjną

ZASADY W PRACY Z ZABAWAMI

INTERAKCYJNYMI



grupa powinna poznać w zarysie
cel, jaki ma być osiągnięty dzięki
zabawie interakcyjnej



należy obserwować, w jakim
stopniu grupa jest przygotowana
na ryzyko i obciążenia związane z
daną zabawą interakcyjną



na fazę oceny trzeba przeznaczyć
odpowiednio dużo czasu

BIBLIOGRAFIA



Sawicka K., Socjoterapia jako forma pracy z dziećmi i młodzieżą
przejawiającymi zaburzone zachowania [W:] Terapia dzieci
i młodzieży. Metody i techniki pomocy psychopedagogicznej,
Dąbrowska-Jabłońska I. (red.), Oficyna Wydawnicza Impuls,
Kraków 2008



Święcicka J., Ja i grupa, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2010



Vopel K.W., Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży,
Jedność, Kielce 1999



Vopel K.W., Zabawy interakcyjne, część 4, Jedność, Kielce 1999



Wohrl R. Mayer W., Wspaniałe gry i zabawy dla dzieci i
młodzieży, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2008



Walter G., Ja i mój świat. Gry i zabawy rozwijające kompetencje
społeczne dzieci, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2005