Magurski Park Narodowy

Położenie na mapie

Magurski Park Narodowy, utworzony w 1995 roku, jest
jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski.
Park leży na granicy województw małopolskiego i
podkarpackiego w samym sercu Beskidu Niskiego.
Swoim zasięgiem obejmuje górne dorzecze Wisłoki oraz
pasmo Magury Wątkowskiej. Jest jednym z dwóch
parków narodowych na Podkarpaciu

Powierzchnia – 19 439 ha ,
natomiast jego otulina 22 697 ha
Powierzchnia obszarów ochrony ścisłej
-0 ha
Długość szlaków turystycznych - 75 km

Geologia i geomorfologia

•

Krajobraz parku to typowy dla Beskidu Niskiego
krajobraz gór średnich i niskich. Pod względem budowy
geologicznej dominują skały fliszowe płaszczowiny
magurskiej. Spośród osobliwości geologicznych wymienić
należy: pomnik przyrody "Diabli Kamień" i rezerwat
"Kornuty". Główną częścią parku jest grzbiet Magury
Wątkowskiej z kulminacją na Wątkowej (847 m n.p.m.).
Jego północne stoki są pokrojone źródłami potoków
Bednarka i Kłopotnica. Wschodnia część Magury
uformowała się w ciąg pojedynczych garbów
oddzielonych dolinami potoków i głębokimi przełęczami.
Dłuższe pasma występują na południu parku gdzie
wyraziste akcenty stanowią wzgórza Nad Tysowym (713
m n.p.m.), Wielka Góra (719 m n.p.m.) i Baranie (728 m
n.p.m.), oddzielone od siebie przełęczą nad Ożenną,
Ciechanią i Olchowcem

Diabli kamień

Potok Kłopotnica

Fauna

•

Park jest jedną z najbogatszych w Beskidzie
Niskim ostoją fauny. Na jego terenie występuje
137 gatunków ptaków, w tym 108 lęgowych
(głównie leśnych), wśród nich wiele gatunków
rzadkich i zagrożonych jak np. orzeł przedni, orlik
krzykliwy, puchacz oraz ptaki, które mają liczne
populacje: bocian czarny, puszczyk uralski i
dzięcioł białogrzbiety. Żyje tu 35 gatunków
ssaków, a wśród nich duże ssaki drapieżne jak
niedźwiedź brunatny, (stale zachodzący ze
Słowacji i Bieszczadów), ryś, żbik, wilk i wydra.

dzięcioł
białogrzbiety

bocian czarny

W faunie wodnej na podkreślenie zasługują: pstrąg
potokowy i głowacz biało płetwy. Park i jego otulina
obfitują w liczne gatunki płazów i gadów: salamandra
plamista, traszki, kumak górski, żmija zygzakowata,
zaskroniec zwyczajny. W grupie bezkręgowców dominują
owady, wśród których na uwagę zasługują gatunki
rzadkie i zagrożone motyli: niepylak, paź żeglarz, paź
królowej oraz chrząszcze: nadobnica alpejska i kozioróg
bukowiec. Do osobliwości należy występowanie skalnika
prozerpiny (gatunek południowoeuropejski). Szacuje się,
że na terenie parku występuje około 200 gatunków
zwierząt objętych ścisłą ochroną gatunkową.

pstrąg
potokowy

kumak górski

niepylak

Roślinność

•

Szata roślinna parku ma charakter piętrowy oraz
znamiona obszaru przejściowego między Karpatami
Wschodnimi i Zachodnimi. W zespołach roślinnych
zaznacza się stała obecność typowych gatunków
podgórskich, ciepłolubnych i kserotermicznych. W 10
zbiorowiskach roślinnych zdecydowanie przeważają
zbiorowiska leśne. W piętrze pogórza (do 530 m n.p.m.)
zachowały się fragmenty grądu, olszynki karpackiej i
olszynki bagiennej. W reglu dolnym (od 530 m n.p.m. po
szczyty) przeważa żyzna buczyna karpacka. Znaczną
powierzchnię zajmują także bory jodłowe, świerkowo-
jodłowe oraz sosnowe sztucznego pochodzenia. W
strukturze powierzchniowej lasów na uwagę zasługuje
mały udział świerka, co świadczy o dużej ich naturalności.

buczyna karpacka

bór świerkowo-jodłowy

olszynka karpacka

W parku występuje 45 gatunków górskich oraz 70
gatunków chronionych roślin naczyniowych. Za
szczególnie cenne osobliwości uznać należy m.in. kozłka
trójlistkowego, tojady: dziubaty i mołdawski, pokrzyk
wilczą jagodę, podrzeń żebrowiec, dziewięćsił
bezłodygowy, storczyki, goździk kosmaty i wawrzynek
wilcze łyko.

kozłek trójlistkowy

dziewięćsił
bezłodygowy

Bibliografia

•

http://www.beskid-niski.pl/index.php?pos
=/gory/przyroda/narodowe

•

http://przyroda.polska.pl/regiony/karpat
y_zewn/poznaj/article,Magurski_Park_Naro
dowy,id,167524.htm

•

http://www.google.pl/imghp?
hl=pl&tab=wi