Prawo karne

cz. 3

Środki karne



Terminowe



Pozbawienie praw
publicznych



Zakaz zajmowania
stanowiska lub
wykonywania zawodu



Zakaz prowadzenia
działalności
gospodarczej



Zakaz powadzenia
pojazdów
mechanicznych



Jednorazowe



Przepadek
przedmiotów



Naprawienie w części
lub w całości szkody
wyrządzonej
przestępstwem



Nawiązka



Świadczenie pieniężne



Podanie wyroku do
publicznej wiadomości

Środki karne



I) pozbawienie praw publicznych,



2) zakaz zajmowania określonego stanowiska,
wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia
określonej działalności gospodarczej.



3) zakaz działalności związanej z wychowaniem,
leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi.



4) obowiązek powstrzymania się od przebywania w
określonych środowiskach lub miejscach, zakaz
kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz
opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu



5) zakaz wstępu na imprezę masową



6) obowiązek powstrzymania się od przebywania w
określonych środowiskach lub miejscach, zakaz
kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz
opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu

Pozbawienie praw publicznych

obejmuje:

-utratę czynnego i biernego prawa
wyborczego

-utratę prawa do udziału w wymiarze
sprawiedliwości (niemożność pełnienia
funkcji sędziego, prokuratora, obrońcy czy
ławnika)
-utratę zdolności do pełnienia funkcji w
organach administracji publicznej oraz
instytucjach państwowych i
samorządowych
-utratę posiadanego stopnia wojskowego i
powrót do stopnia szeregowca
-utratę orderów, odznaczeń i tytułów
honorowych i niemożność ich uzyskania w
trakcie kary

Środki karne cd.



7) zakaz prowadzenia pojazdów



8) przepadek



9) obowiązek naprawienia szkody



10) nawiązka



11) świadczenie pieniężne



12) podanie wyroku do publicznej

wiadomości



13) obniżenie stopnia wojskowego,

wydalenie z zawodowej służby
wojskowej, degradacja

Środki probacyjne

1) warunkowe umorzenie postępowania karnego (art. 66 i

nast. k.k.).

2) warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary

pozbawienia wolności nieprzekraczającej 2 lat, kary
ograniczenia wolności i grzywny orzeczonej jako kara
samoistna (art. 69 i n. k.k.).

3) warunkowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia

wolności (art. 77 i nast. k.k.).

4) zwolnienie od reszty kary ograniczenia wolności (art. 83

k.k.) – nie ma okresu próby

5) uznanie za wykonane niektórych środków karnych po

upływie połowy okresu, na który je orzeczono (art. 84)
[pozbawienie praw publicznych, zakaz prowadzenia
pojazdów, zakaz zajmowania określonego stanowiska,
wykonywania określonego zawodu, prowadzenia określonej
działalności gospodarczej.] – nie ma okresu próby.

Środki zabezpieczające

A. środki o charakterze leczniczo-rehabilitacyjnym
1. umieszczenie sprawcy w odpowiednim zakładzie

psychiatrycznym.

2) umieszczenie sprawcy w zakładzie karnym, w którym

stosuje się szczególne środki lecznicze lub rehabilitacyjne

3) umieszczenie sprawcy w zamkniętym zakładzie leczenia

odwykowego

4) leczenie ambulatoryjne lub rehabilitacja skazanego

uzależnionego w placówce leczniczo-rehabilitacyjnej

5) umieszczenie sprawcy przestępstwa przeciwko wolności

seksualnej popełnionego w związku z zakłóceniem jego
czynności psychicznych o podłożu seksualnym, innym niż
choroba psychiczna po odbyciu kary pozbawienia
wolności w zakładzie zamkniętym albo skierowanie go na
leczenie ambulatoryjne

Środki zabezpieczające cd.

B. środki o charakterze administracyjnym
1) zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania

określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności
gospodarczej.

2) zakaz działalności związanej z wychowaniem, leczeniem,

edukacją małoletnich lub opieką nad nimi.

3) obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych

środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z
określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego
miejsca pobytu bez zgody sądu,

4) zakaz wstępu na imprezę masową,
5) obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych

środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z
określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego
miejsca pobytu bez zgody sądu.

6) zakaz prowadzenia pojazdów,
7) przepadek,



Nadzwyczajne obostrzenie kary



Recydywa zwykła



Art. 64. § 1. Jeżeli sprawca skazany za

przestępstwo umyślne na karę pozbawienia
wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu
co najmniej 6 miesięcy kary umyślne
przestępstwo podobne do przestępstwa, za
które był już skazany, sąd może wymierzyć
karę przewidzianą za przypisane sprawcy
przestępstwo w wysokości do górnej
granicy ustawowego zagrożenia
zwiększonego o połowę.

Recydywa wielokrotna



art. 64 § 2. Jeżeli sprawca uprzednio skazany w
warunkach określonych w § 1, który odbył łącznie co
najmniej rok kary pozbawienia wolności i w ciągu 5 lat
po odbyciu w całości lub części ostatniej kary popełnia
ponownie umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub
zdrowiu, przestępstwo zgwałcenia, rozboju, kradzieży
z włamaniem lub inne przestępstwo przeciwko mieniu
popełnione z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia,
sąd wymierza karę pozbawienia wolności
przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości
powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a
może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego
zagrożenia zwiększonego o połowę.

Ciąg przestępstw



Art. 91. § 1. Jeżeli sprawca popełnia w

podobny sposób, w krótkich odstępach
czasu, dwa lub więcej przestępstw,
zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby
nieprawomocny, co do któregokolwiek z
tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę
na podstawie przepisu, którego znamiona
każde z tych przestępstw wyczerpuje, w
wysokości do górnej granicy
ustawowego zagrożenia zwiększonego
o połowę.

Nadzwyczajne złagodzenie
kary



jeżeli czyn stanowi zbrodnię zagrożoną co najmniej karą
25 lat pozbawienia wolności, sąd wymierza karę
pozbawienia wolności nie niższą od 8 lat,



jeżeli czyn stanowi inną zbrodnię, sąd wymierza karę
pozbawienia wolności nie niższą od jednej trzeciej dolnej
granicy ustawowego zagrożenia,



jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą
ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności
nie niższa od roku, sąd wymierza grzywnę, karę
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności,



jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą
ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności
niższa od roku, sąd wymierza grzywnę albo karę
ograniczenia wolności.

Nadzwyczajne złagodzenie kary



jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze
sprawcą, szkoda została naprawiona albo
pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób
naprawienia szkody,



ze względu na postawę sprawcy, zwłaszcza
gdy czynił starania o naprawienie szkody
lub o jej zapobieżenie,



jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego
lub jego najbliższy poniósł poważny
uszczerbek w związku z popełnionym
przestępstwem.

Nadzwyczajne złagodzenie kary



Sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet

może warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku
do sprawcy współdziałającego z innymi osobami w
popełnieniu przestępstwa, jeżeli ujawni on wobec
organu powołanego do ścigania przestępstw
informacje dotyczące osób uczestniczących w
popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności
jego popełnienia.



Na wniosek prokuratora sąd może zastosować
nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet warunkowo
zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy
przestępstwa, który, niezależnie od wyjaśnień
złożonych w swojej sprawie, ujawnił przed organem
ścigania i przedstawił istotne okoliczności, nieznane
dotychczas temu organowi, przestępstwa
zagrożonego karą powyżej 5 lat pozbawienia wolności.

Przedawnienie

polega

uchyleniu

karalności czynów przestępnych po upływie od ich
popełnienia, określonego w ustawie czasu.

Przedawnienie następuje:

przy zbrodni zabójstwa - po upływie 30 lat od jej

popełnienia
- gdy czyn stanowi inną zbrodnię - po upływie 20 lat
-w odniesieniu do występków - po upływie 10 lat w
przypadku czynów zagrożonych karą pozbawienia
wolności przekraczającą 3 lata, a po upływie 5 lat, gdy
zagrożenie tą karą jest niższe
-w odniesieniu do występków zagrożonych karą
ograniczenia wolności lub grzywną - po upływie 3 lat
od popełnienia czynu
- w przypadku przestępstw prywatno skargowych (np.
zniesławienie) rok od czasu, gdy pokrzywdzony
dowiedział się o osobie sprawcy, a ogólny okres
przedawnienia tych przestępstw to 3 lata



Przedawnieniu nie ulega karalność

najpoważniejszych przestępstw. Zgodnie z
art. 105 kodeksu karnego, przepisów o
przedawnieniu nie stosuje się do zbrodni
przeciwko pokojowi , ludzkości i
przestępstw wojennych.



Przedawnieniu nie ulegają również umyślne

przestępstwa: zabójstwa, ciężkiego
uszkodzenia ciała, ciężkiego uszczerbku na
zdrowiu lub pozbawienie wolności
łączonego ze szczególnym udręczeniem,
popełnione przez funkcjonariusza
publicznego w związku z pełnieniem
obowiązków służbowych

Nie można wykonać kary, jeżeli
od uprawomocnienia się wyroku
skazującego upłynęło lat:



1) 30 - w razie skazania na karę

pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat
albo karę surowszą,



2) 15 - w razie skazania na karę

pozbawienia wolności nie przekraczającą 5
lat,



3) 10 - w razie skazania na inną karę

Zatarcie skazania

- polega na uznaniu skazania za

niebyłe i usunięciu wpisu o skazaniu z rejestru skazanych, co
pozwala skazanemu twierdzić, iż nie był karany. Zatarcie skazania
następuje z mocy prawa, na skutek decyzji sądu albo decyzji
Prezydenta korzystającego z prawa łaski

Z mocy prawa zatarcie skazania następuje:
• w przypadku zmiany ustawodawstwa,
• w wypadku pomyślnego upływu okresu próby,
• na skutek upływu 10 lat od daty wykonania, darowania lub
przedawnienia
wykonania kary w razie skazania na terminową karę pozbawienia
wolności oraz kary 25 lat pozbawienia wolności i dożywotniego
pozbawienia wolności
• na skutek upływu 5 lat w razie skazania na grzywnę albo karę
ograniczenia wolności,
• z upływem roku w razie odstąpienia od wymierzenia kary, z
tym że w wypadku gdy orzeczono środek karny, zatarcie skazania
nie może nastąpić przed jego wykonaniem, darowaniem lub
przedawnieniem.