ZABURZENIA

OKOŁO-

RESUSTACYJNE

Wykonanie:

Sandra Fajkis

Piotr Jędrzejczak

Rytm
Zatokowy



Załamki dodatnie

w
odprowadzeniach I
i II, ujemne w aVR



Każdy zespół

poprzedzony
załamkiem P



Miarowy rytm o

częstości 60-
100/minutę

Zaburzenie rytmu serca,

arytmia, dysrytmia,

niemiarowość serca

Jest to stan, w którym skurcze mięśnia
sercowego są nieregularne, a ich częstotliwość
wychodzi poza bezpieczny zakres 60-100
uderzeń na minutę. Stan taki często stanowić
może zagrożenie dla życia, chociaż nie jest to
regułą.
Normalny rytm pracy serca jest wyznaczany
przez węzeł zatokowy. Jeżeli węzeł zatokowo-
przedsionkowy nie funkcjonuje prawidłowo,
może to prowadzić do aktywizacji
drugorzędowych ośrodków pobudzenia i w
efekcie do zmiany rytmu pracy serca.
Istotne znaczenie mają też drogi przewodzenia
impulsu z ośrodka pobudzenia: przy ich
nieprawidłowej funkcji lub gdy istnieją
dodatkowe drogi przewodzenia, może dochodzić
do zaburzeń rytmu serca.

ASYSTOLIA



Brak czynności

elektrycznej komór i
przedsionków lub komór
serca



U dorosłych zwykle

rokowanie dla tej formy
NZK jest złe

Aktywność elektryczna bez tętna,

PEA,

rozkojarzenie elektromechaniczne

PAMIĘTAJ WZROK
MOŻE MYLIĆ,
SPRAWDŹ TĘTNO!!!

MIGOTANIE KOMÓR



Chaotyczna, nieregularna, o zmiennej

amplitudzie fala migotania komór.



Częstość wychyleń fali migotania 150-

500/minutę



Brak możliwości identyfikacji zespołów QRS

CZĘSTOSKURCZ KOMOROWY

BEZ TĘTNA



Miarowy rytm o częstości 100-

250/minute



Zespoły QRS zniekształcone i

poszerzone z przeciwnym kierunkiem
odcinka ST i załamka T

W TRAKCIE RKO:



LECZ ODWRACALNE

PRZYCZYNY NZK



SPRAWDŹ POŁOŻENIE I

PRZYLEGANIE

ELEKTROD



WYKONAJ/SPRAWDŹ:

•

Dostęp donaczyniowy

•

Drożność dróg oddechowych i
tlenoterapia



NIE PRZERYWAJ UCIŚNIEĆ

KLATKI

PIERSIOWEJ PO
ZABEZPIECZENIU
DRÓH ODDECHOWYCH



PODAWAJ ADRENALINE CO 3-5

MIN



ROZWAŻ AMIODARON,

ATROPINĘ

MAGNEZ

4 T:

-TENSION
PNEUMOTHORAX*
-TAMPONADA OSIERDZIA
-TOKSYNY
-TROMBOEMBOLIA#

4 H:

-HIPOKSJA
-HIPOWOLEMIA
-HIPO/HIPER-
KALEMIA
-HIPOTERMIA

ODWRACALNE PRZYCZYNY

NZK:

*

ODMA PRĘŻNA*

ZATOR#

BRADYKARDIA



Miarowy rytm zatokowy o

częstości poniżej 60/minutę



Załamki P dodatnie w

odprowadzeniach

I i II, ujemne w aVR



Każdy zespół QRS poprzedzony

załamkiem P

BRADYKARDIA

POSTĘPOWANIE

TACHYKARDIA ZATOKOWA

To przyspieszenie fizjologicznego rytmu
serca (tak zwanego rytmu zatokowego,
czyli nadawanego przez węzeł zatokowy),
powyżej 100 uderzeń na minutę.
Warunkiem rozpoznania tachykardii
zatokowej, jest występowanie
prawidłowych pobudzeń serca,
a jedynym stwierdzanym odchyleniem jest
przyspieszenie jego rytmu.

TACHYKARDIA ZATOKOWA

LECZENIE:

Tachykardia wymaga
przede wszystkim
leczenia
przyczynowego, a więc
usunięcia jej przyczyny.
W niektórych
sytuacjach stosuje się
leki mające na celu
zwolnieni akcji serca –
najczęściej używa się w
tym celu betablokerów i
antagonistów wapnia.
Rzadziej stosowana jest
digoksyna i iwabradyna.

CZĘSTO SKURCZE ZAGRAŻAJĄCE

ŻYCIU (Z TĘTNEM

)

Pierwszym krokiem w leczeniu tachyarytmii
jest ocena stanu pacjenta. Jeżeli pacjent nie
ma tętna, a na monitorze widoczna jest
tachykardia, jest to zatrzymanie krążenia, a
NIE zaburzenie rytmu nim zagrażające. W
tym przypadku należy leczyć pacjenta
zgodnie z algorytmem zatrzymania
krążenia. Jeżeli tętno jest obecne należy
sprawdzić czy u pacjenta występują objawy
niepokojące.

BLOK PRZEDSONKOWO –KOMOROWY

I STOPNIA



Odstęp PQ wydłużony

powyżej 0,20s

BLOK PRZEDSIONKOWO –

KOMOROWY II STOPNIA

Typ I-Wenckebacha (Mobitz I

)



Stopniowe wydłużanie odstępów PQ



Okresowe wypadanie zespołów QRS



Najkrótszy odstęp PQ po wypadnięciu

zespołu QRS



Najdłuższy odstęp PQ przed wypadnięciem

zespołu QRS

Typ II- Mobitz



Stały odstęp

PQ



Okresowe

wypadanie
zespołów QRS

BLOK
PRZEDSIONKOWO-
KOMOROWY III
STOPNIA



Zupełnie

niezależna
czynność
przedsionków
i komór



Częstość

załamków P
większa od
częstości
zespołów
QRS

Na czerwono
zaznaczono
załamki P, na
niebiesko zespół
QRS

Migotanie

Przedsionków

Migotanie

przedsionków

jest

to

najczęstsze

zaburzenie rytmu serca,
polegające

na

nieskoordynowanym
pobudzeniu przedsionków
serca,

któremu

może

towarzyszyć szybka akcja
komór

Objawy

:

kołatanie serca

ból w klatce

piersiowej

duszność

łatwe męczenie się

zawroty głowy

omdlenie

poty

gorsza tolerancja

wysiłku

uczucie lęku

wielomocz

nieregularne tętno z

deficytem tętna

Ogólne wytyczne leczenia migotania
przedsionków (bez cech zespołu
preekscytacji, niewydolności węzła
zatokowego i zaburzeń przewodzenia
przedsionkowo-komorowego).

Przywrócenie i utrzymanie
rytmu zatokowego

Współistniejąca

choroba

Lek pierwszego

rzutu

Lek drugiego rzutu

nieobecna

propafenon

flekainid

sotalol

amiodaron

chinidyna

dizopiramid

choroba

niedokrwienna serca

sotalol

amiodaron

dizopiramid

chinidyna

niewydolność serca

amiodaron

nadciśnienie tętnicze

Amiodaron (przy

przeroście lewej

komory)

propafenon, flekainid

(przy niepowiększonej

lewej komorze)

sotalol

amiodaron

chinidyna

dizopiramid

Leczenie

Normalizacja częstości akcji komór:

W

stanach

ostrych

w

celu

zwolnienia

częstotliwości akcji komór stosuje się:



u osób bez obecności dodatkowej drogi
przewodzenia (np. z zespołem WPW):

 dożylnie β-blokery:

 esmolol 500 μg/kg masy ciała przez 1 min. a

następnie 60-200 μg/kg masy ciała/min. jako
dawka podtrzymująca

 metoprolol

2,5-5

mg

przez

2

min.

(maksymalnie trzy dawki)

 propranolol 0,15 mg/kg masy ciała

 dożylnie

blokery

kanałów

wapniowych:

 diltiazem 0,25 mg/kg masy

ciała przez 2 min. a następnie
5-15

mg/h

jako

dawka

podtrzymująca

 werapamil 0,075-0,15 mg/kg

masy ciała przez 2 min.



u osób z obecnością dodatkowej
drogi

przewodzenia

(np.

z

zespołem WPW):

 dożylnie amiodaron 150 mg

przez 10 min. a następnie 0,5-1
mg/min.

jako

dawka

podtrzymująca

Leczenie

Leczenie



u osób z niewydolnością serca bez
obecności

dodatkowej

drogi

przewodzenia:

 dożylnie digoksyna 0,25 mg co

2 h do dawki 1,5 mg a
następnie

0,125-0,375

mg/d

jako dawka podtrzymująca

 dożylnie amiodaron 150 mg

przez 10 min. a następnie 0,5-1
mg/min.

jako

dawka

podtrzymująca



W stanach przewlekłych w celu
zwolnienia częstotliwości akcji komór
stosuje się:



β-blokery, np.:

 metoprolol 25-100 mg dwa razy

dziennie

 propranolol 80-240 mg/d



Diltiazem, 120-360 mg/d



Werapamil, 120-360 mg/d



u chorych z niewydolnością serca bez
obecności

dodatkowej

drogi

przewodzenia:

 digoksyna 0,5 mg/d a następnie

0,125-0,375

mg/d

jako

dawka

podtrzymująca

 amiodaron 80

Leczenie

Umiarowienie

farmakologiczne:

Podstawą

jest

podanie

glikozydów

nasercowych.



Chorym bez organicznej choroby serca
podaje się leki antyarytmiczne klasy I
(np. propafenon).



Chorym z organiczną chorobą serca
podaje się amiodaron. U tych chorych
próba umiarowienia powinna się odbyć
w warunkach szpitalnych (z powodu
ryzyka nagłego zgonu).



Umiarowienie napadowego migotania
przedsionków.

Często możliwe jest już po

pojedynczej dawce leku
antyarytmicznego. U chorych bez
ograniczonej choroby serca
umiarowienie można przeprowadzić
ambulatoryjnie

Zawał

serca

Jest to niedokrwienna
martwica mięśnia
sercowego, będąca
następstwem nagłego
zmniejszenia
przepływu krwi przez
określoną okolicę
mięśnia sercowego

Prawidłowy zapis
EKG

Strefa martwicy tzw.
dziura
elektryczna(patologiczn
y załamek Q)

Strefa uszkodzenia, fala
Pardeego
(uniesiony odcinek ST)

Strefa niedotlenienia
(ujemny załamek T)

RODZAJE

- zawał przedniej

ściany serca

- zawał przednio-

boczny

- zawał przednio-

przegrodowy

- zawał rozległy

przedni

- zawał dolnej ściany

serca

- zawał tylnej ściany
serca

Objawy

•Utrzymujący się,

ściskający ból w klatce

piersiowej

- często opasujący ciało

jak taśmą

- może promieniować

do rąk, gardła, żuchwy,

pleców, brzucha

- nie ustępuje w

spoczynku

•Trudności w

oddychaniu

•Uczucie nudności

•Uczucie słabości i

zawrotów głowy

•Zlewne poty

•Szaro-blada skóra, sine

wargi

Diagnostyka różnicująca

Jednostka

Cechy różnicujące

Rozwarstwianie

aorty

•Ból promieniuje do z okolicy zamostkowej do pleców,

towarzyszy my słabe tętno

Ostre zapalenie

osierdzia

•Ból w klatce piersiowej

Ostra zatorowość

płucna

•Nasilona duszność przy niewielkim bólu w klatce

piersiowej, tarcie opłucne

Ból Ściany klatki

piersiowej

•Ból powierzchniowy, wyraźnie ograniczony, często

przemijający, wyzwalany przez wysiłek

Zaburzenia

żołądkowo –

jelitowe

Zmiany odcinka ST i załamka T oraz ból reagujący na

azotany może występować w skurczu przełyku oraz

zapaleniu pęcherzyka żółciowego

Postacie zawału (wg objawów):

- bólowa (najczęściej)
- obrzękowa (obrzęk płuc)
- wstrząsowa (wstrząs kardiogenny)
- brzuszna (objawy brzuszne)
- mózgowa (zespoły neurologiczne)
- bezobjawowa

Leczenie zawału serca

 Choremu należy zapewnić spokój

i dostęp świeżego powietrza.

 Obowiązuje unieruchomienie w

pozycji leżącej, a w przypadku
obrzęku płuc (znaczna duszność,
pienista wydzielina, rzężenia
nad płucami)- pozycja siedząca z
opuszczonymi kończynami
dolnymi.

Leczenie zawału serca

  Lekarz pogotowia podaje

pacjentowi niewielką dawkę

aspiryny

 W karetce możliwe jest też

podawanie nitrogliceryny.

Rutynowo podaje się też

choremu tlen do oddychania i
leki przeciwbólowe

PYTANIA?

Dziękujemy za
uwagę