Cykl

gospodarczy

Cyklem koniunkturalnym

nazywamy krótkookresowe odchylenia produkcji,

aktywności gospodarczej od jej trendu.

Polega na wahaniach produkcji, zatrudnienia,

aktywności gospodarczej wokół długookresowych

trendów.

Jest to najprościej rzecz ujmując okres

pomiędzy jednym a drugim załamaniem

gospodarczym, które zostały podzielone na

cztery fazy :

Kryzys (recesja)

załamanie gospodarcze charakteryzujące się

zmniejszeniem rozmiarów produkcji, nakładów

inwestycyjnych,

dochodów

realnych

społeczeństwa,

którym

towarzyszy

wzrost

bezrobocia, czasem także spadek cen.

Depresja (dno)

następuje po kryzysie. Charakteryzuje ją niski

poziom podstawowych wielkości ekonomicznych:

produkcji, cen, stopy procentowej, zatrudnienia i

wysokie bezrobocie. Ich stabilizacja jest jednak

wystarczającym impulsem do inwestowania,

które pobudza całą gospodarkę do rozwoju.

Ożywienie

charakteryzuje się rosnącą stale sumą wydatków

inwestycyjnych, towarzyszy temu wzrost dochodu

narodowego, wzrost zatrudnienia oraz wzrost

wydatków konsumpcyjnych i ilości udzielanych

kredytów. Globalny popyt ma tendencje do szybkiego

wzrosty w stosunku do podaży produkcji. Towarzyszy

temu pewien wzrost cen. Rośnie obrót na rynku

nieruchomości, obrotu papierami wartościowymi.

Rozkwit

szczytowa koniunktura - inwestycje osiągają

najwyższy poziom; wzrost zdolności produkcyjnych

całej gospodarki. Obserwuje się też stopniowy

wzrost kosztów wytwarzania w stosunku do cen

(stąd

w

szczytowym

okresie

koniunktury

wykorzystuje się gorsze urządzenia wytwórcze,

zatrudnia

się

pracowników

o

niższych

kwalifikacjach, zwiększa się pracę w godzinach

nadliczbowych). Wzrostowi płac towarzyszy wzrost

skłonności do oszczędzania, maleje skłonność do

konsumpcji

i

ilości

udzielanych

kredytów

inwestycyjnych.

Dane statystyczne za lata 2002–2007, 2008 (wg danych CIA) dot. Polski

struktura zatrudnienia:

- rolnictwo 14,8%
– przemysł

30,7%

– usługi

54,5%

Produkt krajowy brutto ważony

parytetem

siły nabywczej (PKB):

666,1 mld USD (2008)

wzrost PKB:

1,8% (2009)

PKB na jednego mieszkańca: (2008)

45 122 zł
(13 799 USD)(przeliczenie wg kursu z
19.06.09 r.)

PKB na jednego mieszkańca według PPP:
(2008)

17 482 USD

udział w strukturze PKB:

– rolnictwo 2,8%
– przemysł 31,7%
– usługi 65,5%

budżet:

– dochody: ok. 117 mld USD
– wydatki: ok. 127,3 mld USD (2008)

inflacja:

4,3% (2008)

dług

publiczny:

51% PKB (2009)

dług

zewnętrzny:

163,86 mld euro (227,5 mld $) (2008)

rezerwy złota i dewizy:

84,48 mld USD (2008)

siła

robocza:

16,95 miliona ludzi (2008)

ludność żyjąca poniżej progu ubóstwa:

15,0%

bezrobocie:

9,7% (2008)

wynagrodzenie brutto:

3092,01 zł.

c.d.

Dane statystyczne za lata 2002–2007, 2008 (wg danych CIA)

minimalne wynagrodzenie brutto:

1126 zł.

inwestycje:

22,7% PKB (2008)

elektryczność:

– produkcja: 162,0 mld kWh
– konsumpcja: 121,3 mld kWh

ropa naftowa:

– produkcja: 24 530 bar/d
– konsumpcja: 476 200 bar/d

gaz ziemny:

– produkcja: 2,1 mld m³
– konsumpcja: 11,5 mld m³

import:

161,95 mld USD

eksport:

137,83 mld USD

eksport

(najważniejsi partnerzy):

Niemcy: 25,8%
Włochy: 6,8%
Francja: 6%
W. Brytania: 5,9%
Czechy: 5,5%
Rosja: 4,6%

import (najważniejsi partnerzy):

Niemcy: 23,9%
Rosja: 8,8%
Chiny: 7,2%
Włochy: 6,8%
Francja: 5,1%
Czechy: 3,5%

Pod względem bogactwa kraj od 2010 roku

uznawany jest za "wysoko rozwinięty", mimo to na

50 państw europejskich plasuje się dopiero na

miejscu 29. Wyprzedzają go wszystkie państwa

Europy Zachodniej oraz cztery postkomunistyczne

(Czechy, Słowacja, Słowenia, Węgry).

Jak wynika z powyższych danych CIA kraj rozwija

się dynamicznie i stale, czemu nie przeszkodził

nawet światowy kryzys finansowy. Ponad połowa

Polaków, którzy są czynni zawodowo, ma pracę

(51%). Dla porównania, w Wielkiej Brytanii odsetek

ten wynosi 70%.