Przyczyny samobójstwa
Samobójstwo
Od wieków ludzie zastanawiają się,
jakie są przyczyny samobójstw.
Dlaczego ktoś decyduje się na ten
ostateczny krok.
Samobójstwo jest zjawiskiem
indywidualnym, takim, które może
zdarzyć się we wszystkich warstwach
społecznych,
w których istnieją jednocześnie
argumenty "za" i "przeciw" życiu.
Zjawisko samobójstwa, jako sposób rozwiązywania konfliktów wewnętrznych człowieka,
spowodowane może być licznymi okolicznościami i czynnikami. Jest to między innymi
obecność szczególnego stanu emocjonalnego, będącego w rzeczywistości stanem
depresyjnym. Samobójstwo nie jest zazwyczaj aktem przypadku, lecz ciągiem wzajemnie
powiązanych myśli i czynów.
Na przestrzeni wieków poglądy na samobójstwo były dosyć zróżnicowane. W
społeczeństwach pierwotnych akt samobójczy dawał oskarżonemu człowiekowi możliwość
rozwiązania swoich problemów i zarazem rehabilitacji. Arystoteles samobójstwo potępiał,
Epikur twierdził, że "człowiek może podjąć decyzję ucieczki od życia, jeżeli przestało go ono
cieszyć i interesować". Prawo greckie traktowało samobójstwo jako przestępstwo zagrożone
sankcją prawną. W społeczeństwie rzymskim dopuszczano zachowania autodestrukcyjne w
negatywnych sytuacjach jednostkowych.
Św. Augustyn - rzecznik stanowiska Kościoła - potępiał samobójstw, ponieważ V
przykazanie mówi: Nie zabijaj!, a zabić siebie, to zabić człowieka a zatem samobójstwo jest
zabójstwem". Kościół katolicki zajmował stanowisko negatywne widząc w tym moralny
upadek. W Indiach tradycją stał się rytuał samo spalenia wdowy na wspólnym stosie ze
zwłokami męża znany pod nazwą SATI. W Japonii pojęcie honoru motywowało do podjęcia
aktu zwanego SEPPUKU tj. harakiri polegającego na rozcięciu sobie brzucha. Hinduizm i
buddyzm nie są negatywnie ustosunkowane wobec śmierci samobójczej
Zjawisko
samobójstwa
Co towarzyszy samobójstwom?
Każde samobójstwo jest działaniem w ogromnym stopniu
agresywnym. Agresja jako zachowanie jest wyuczona społecznie,
może być wynikiem przykrych doświadczeń osoby lub
przewidywanych korzyści. Współczesny przeciętny zjadacz chleba
żyje w warunkach sprzyjających stresom. Psychika osoby
zagrożonej samobójstwem podobna jest do zbiornika
przelewającego się z dwóch powodów, po pierwsze zbyt duży jest
dopływ agresji, a po drugie nie ma swobodnego odpływu.
Większość zamachów samobójczych to nieudane próby i duża
część motywów ma wyraźnie manipulacyjny charakter w stosunku
do otoczenia. Jednak, mimo, iż agresja samobójcy kieruje się
przeciw niemu samemu to jej celem są inni ludzie. Związek agresji
z samobójstwem przebiega w wielu płaszczyznach, decyduje tu
wiele czynników takich jak uwarunkowania społeczne, kulturowe,
cechy osobowościowe sprawców, sposób dokonania zamachu,
ilość prób samobójczych. Co ciekawe małżonkowie wykazują
zmniejszone skłonności samobójcze gdyż prawdopodobnie stan
ten sprzyja możliwościom wzajemnego wyładowania agresji przez
oboje partnerów.
Na sens zachowania samobójczego składają się następujące
elementy:
•ukaranie siebie za wyrządzone innym krzywdy czy przykrości
•przejaw buntu wobec świata, forma protestu przeciw
istniejącym wartościom
•chęć przysporzenia cierpień innym zemsta wobec otoczenia,
chęć wywołania poczucia winy
•chęć przekonania bliskich o swej wartości poprzez
pozbawienie ich tej wartości na zawsze
•próba wymuszenia gratyfikacji potrzeb w odczuciu jednostki
niemożliwych do pominięcia
•"wołanie o pomoc" w warunkach nie do zniesienia
Elementy samobójstwa
Obecnie uważa się, że zaburzenia psychiczne, których
składowymi są skłonności destrukcyjne można odnieść bezpośrednio
do wczesnego zakłóconego stosunku między matką a dzieckiem i
wynikającego z tego braku poczucia własnej wartości. Konsekwencje
są różne:
samouszkodzenia ( schorzenia psychosomatyczne )
samounicestwienie ( nałogi )
samozniszczenia (samobójstwo).
Wskazuje to na złożony i ścisły związek początkowej fazy życia z
jego dalszym przebiegiem oraz rodzajem i momentem jego
zakończenia. Większość pacjentów przez cały okres dzieciństwa
doznawała urazów psychicznych i w większości przypadków
ukształtował się w nich archetyp nieufności zamiast archetypu
ufności, zamiast samodzielności niepewność i wątpliwości, zamiast
inicjatywy znaczne zahamowanie często związane z poczuciem winy.
M. Jarosz dzieli samobójstwa na dokonane i instrumentalne. W
samobójstwach dokonanych dominująca jest intencja śmierci,
następuje zerwanie kontaktów z otoczeniem, wybrany jest sposób
pewny. W samobójstwie demonstracyjnym motywem jest uzyskanie
ze strony otoczenia gratyfikacji w formie okazania z jego strony
zainteresowania osobą potencjalnego samobójcy, jego problemami, a
także uzyskanie różnego rodzaju korzyści, wybrany tu jest sposób
możliwie mało zagrażający.
Konsekwencje
H. Wardaszko-Łyskowska wyróżnia 16 czynników wskazujących na ryzyko samobójstwa, najważniejsze to:
•utrzymujące się pragnienie śmierci
•obecność psychozy z silnym lękiem i omamami nakazującymi popełnić samobójstwo
•nasilenie depresji z poczuciem winy, lękiem, pobudzeniem,
•urojeniami hipochondrycznymi, z bezsennością
•próby samobójcze w przeszłości
•przygotowanie listu pożegnalnego lub sugestie dotyczące ostatniej woli
•istnienie przewlekłej choroby ·
•utrata osób bliskich ·
•uzależnienie od alkoholu
•uzależnienie od leków
•samotność
•długotrwałe złe przystosowanie społeczne
•trudności materialne
Biorąc pod uwagę zależność sposobu zamachu od przyczyny zamachu opisano następujące preferencje:
w kategorii choroby psychiczne, choroby przewlekłe, trwałe kalectwo preferowany jest zamach
samobójczy przez rzucenie się z wysokości i podcięcie żył,
w kategorii nieporozumienia rodzinne, zawód miłosny, konflikty w szkole, niepowodzenia w nauce
preferowane są sposoby określone jako miękkie tj. przyjęcie trucizny, zatrucie gazem, środkami
nasennymi
Sposoby miękkie nie wywołują wprawdzie skutków natychmiastowych, prowadzą jednak do zaniku motoryki
organizmu i stąd rzadko są asekurowane innymi sposobami. Wysoka skuteczność, a także obrażenia ciała
uniemożliwiające dalsze działania w przypadku rzutu z wysokości czy rzutu pod koła pojazdu w zasadzie
wykluczają łączenie tych sposobów z innymi. W samobójstwie kombinowanym jako pierwsze występuje
najczęściej mechaniczne uszkodzenie ciała a następnie utopienie czy powieszenie.
Czynniki wskazujące na ryzyko
samobójstwa- H. Wardaszko- Łyskowaska
Samobójstwo jako zjawisko ze
względu na złożone podłoże powinno
być rozpatrywane wielopłaszczyznowo
i wielopoziomowo. Pierwszą i
niezbędną sprawą powinno stać się
stałe pogłębianie u ludzi wiedzy o
procesach, które determinują
zachowania autodestrukcyjne. Ważne
jest także tworzenie grup wsparcia dla
osób, które nie radzą sobie z
problemami, których mamy coraz
więcej. Coraz mniej akceptacji
społecznej Problemy są czynnikiem
silnie stresogennym, co przyczynia się
do popadania w stany depresyjne,
którą jednym z czynników
powodujących zachowania
samobójcze.
Co robisz aby zapobiec
samobójstwom wśród ludzi?
„
Invitum gui
servat, idem
facit
occidenti”
Kto ocala
kogoś wbrew
jego woli, to
tak jakby go
zabił”
Autor : HORACY
Dziękuje za uwagę – Milena Siwińska