Analiza chodu-mięśnie

biorące udział w chodzie

ANALIZA DYNAMICZNA CHODU-

określa wielkość

siły mięśni, która jest potrzebna w trakcie prawidłowego
chodu

Człowiek podczas chodu jest poddany

siłom:

1.zewnętrznym:

-siła grawitacji

-reakcja podłoża

2.wewnętrznym:

-pracujące mięśnie

Ze względu na role jaka
określone mięśnie spełniają w
cyklu chodu rozróżniamy:

*mięśnie stabilizujące
*mięśnie przyspieszające
*mięśnie hamujące

FAZA PODPORU

1.przyłożenie pięty do podłoża:
-mm.prostownik stopy- prostownik długi palców-prostownik długi palucha,
piszczelowy
przedni skurcz izometryczny
-m.czworogłowy uda skurcz izometryczny
-mm.kulszowo-goleniowe skurcz koncentryczny przeciw zgięciu stawu
biodrowego

2.stopa płasko:
-m.czworogłowy uda rozkurcz ekscentryczny

3.obciążenie właściwe:
-m.trójgłowy łydki koncentrycznie
-m.strzałowy długi koncentrycznie
-m.czworogłowy rozpoczyna prace koncentryczną

4.oderwanie piety od podłoża ( propulsja):
-m.trójgłowy łydki – w czasie propulsji praca koncentryczna
-mm.kulszowo-goleniowe praca izometryczna

Dzialanie miesni podczas
chodu:



Z chwilą odbicia włącza się mięsień czworogłowy uda,

zużywając ok. 40% swej energii. Zasila on zgięcie

biodra i nadaje nodze pierwszy impuls. Podczas

nagłego skręcenia nogi na zewnątrz dołączają się

mięśnie przywodziciele. Grupa prostowników

(piszczelowy przedni, prostownik długi palców,

prostownik długi palucha) podczas wykroku unosi

grzbietowo stopę, aby zabezpieczyć jej palce przed

zaczepianiem o podłoże. Ruch przenosi nogę

wykroczną do przodu. Bezpośrednio przed

zetknięciem się pięty z podłogą grupa mięśni

kulszowo-goleniowych (dwugłowy uda, półbłoniasty,

półścięgnisty) stabilizuje kolano. Gdy ciężar ciała

przenosi się na nogę, działa na nią grupa

przywodzicieli i prawie natychmiast grupa odwodzicieli

stabilizuje miednicę względem uda.

Dzialanie miesni podczas
chodu, c.d:



Równocześnie włącza się mięsień pośladkowy wielki

prostując biodro i zmniejszając rotację wewnętrzną

uda.



Grupa prostowników stopy, która w fazie wykroku jest

wydłużona hamuje stopę zapobiegając jej zahaczaniu

o podłoże. W tym czasie przystępuje do pracy mięsień

czworogłowy uda. Łagodzi on uderzenie pięty o

podłoże i przejmuje ciężar ciała, po czym doprowadza

kolano do wyprostu. Gdy człowiek zaczyna stawiać

kroki do przodu, mięsień prostownik grzbietu i

odwodziciele uda kontrolują pochylenie miednicy i

utrzymują wyprostowaną postawę.

Dzialanie miesni podczas
chodu, c.d:



Podczas pełnego podporu ustaje
aktywność mięśni z wyjątkiem mięśni
łydki, które zaczynają pracę w tej
fazie. Ich działanie jest największe ,
tuż przed odbiciem. Dalej uczestniczą
one w unoszeniu miednicy, następnie
przyłączają się przywodziciele uda,
które skręcają udo na zewnątrz i cały
cykl przebiega od początku.

FAZA PRZENOSZENIA

Podczas całej fazy na kończynę dolną działa jedynie siła ciężkości.
Równoważy ją siła izometryczna mm. przedniej ściany goleni
zapewniająca czynnościowe skrócenie kd:

1.przyśpieszenie:
-m.prostownik długi palców
-m.prostownik długi palucha
-m.piszczelowy przedni

2.Przenoszenie właściwe:
-m.biodr.-ledzwiowy i prosty uda (utrzymuje zakres zgiecia 25°)

3.hamowanie:
-mm.kulszowo-goleniowe (hamujące podudzie)

CHÓD

PATOLOGICZNY

Przyczyny chodu patologicznego:

1.Ból w jednej kończynie
2.Zmiany patologiczne w układzie kostno-
stawowym
3.Sztywność stawów
4.Ubytki i niedomogi mięśni

Rodzaje chodu:

1. Chód koszący – w niedowładzie połowiczym
2. Chód spastyczny lub nożycowy – w niedowładzie spastycznym

kończyn dolnych

3. Chód patetyczny – w niedowładzie wiotkim
4. Chód parkinsonowski – drobnymi krokami, bez współruchów

kończyn górnych

5. Chód defiladowy – w uszkodzeniu układu poza piramidowego
6. Chód szczudłowy – w porażeniu zginaczy podeszwowych stopy
7. Chód zapadający – w przykurczu zgięciowym stawów

biodrowego i kolanowego

8. Chód brodzący – w obustronnej niewydolności mięśni zginaczy

grzbietowych stopy

9. Chód kaczkowaty – w dysplazji lub zwichnięciu obu stawów

biodrowych

10.Chód kangurowy - jest to chód o kulach z jednoczesnym

przestawianiem obu kończyn.

11.-chód kołyszący - koślawość i szpotawość kolan i podudzi

CHÓD KACZKOWATY



neurologiczne zaburzenie chodu polegające na
niedowładzie mięśni obręczy miednicowej i ud,
które powoduje że w trakcie chodzenia występuje
kołysanie w biodrach i pojawia się utrudnienie
(niekiedy znaczne) wchodzenia na schody.
Najczęściej występuje w przypadku dystrofii
mięśniowej.

CHÓD KOŁYSZĄCY



Szpotawość i koślawość kolan i podudzi

Zakresy ruchów, które
warunkują prawidłowy
chód:



Staw biodrowy – wyprost-10’ , zgięcie-
30’;



Staw kolanowy – wyprost-0’ , zgięcie-
70’;



Staw skokowy – wyprost-15’ , zgięcie-
25’.