OCENIANIE
KSZTAŁTUJĄCE
SZANSĄ NA
REALIZACJĘ
POSTULATÓW
EDUKACJI
WŁĄCZAJĄCEJ
mgr Anna Nowak
CO TO JEST EDUKACJĄ
WŁĄCZAJĄCA?
Utrzymujące się od dawna, głęboko
zakorzenione nierówności w dostępie
do edukacji odbierają milionom dzieci
na świecie szanse na edukację i
rozwój, skazując je na gorsze warunki
życia, a często wręcz na nędzę. Tak
brzmi główna konkluzja
opublikowanego Raportu programu
Edukacji dla Wszystkich 2009
Deklaracja z Salamanki - UNESCO, 1994, s. VIII. przyjęta przez
rządy 92 państw (w tym rząd polski) i 25
organizacji
międzynarodowych podczas konferencji dot. specjalnych potrzeb
edukacyjnych
„Dostęp
i jakość", 7-10.06.1994, w Salamance, w
Hiszpanii podaje, że:
każde dziecko „ma fundamentalne prawo do nauki i należy dać
mu szansę osiągnięcia i utrzymania odpowiedniego poziomu
wykształcenia...";
każde dziecko ma charakterystyczne indywidualne cechy,
zainteresowania, zdolności i potrzeby w zakresie nauczania;
systemy oświaty powinny być tworzone, a programy edukacyjne
wdrażane z uwzględnieniem dużego zróżnicowania tych
charakterystycznych cech i potrzeb;
dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych muszą mieć
dostęp do zwykłych szkół, które stawiają w centrum
zainteresowania dziecko i zdolne są zaspokoić jego potrzeby;
zwykłe szkoły o tak otwartej orientacji są najskuteczniejszym
środkiem zwalczania dyskryminacji, tworzenia przyjaznych
społeczności, budowania otwartego społeczeństwa oraz
wprowadzania w życie edukacji dla wszystkich, co więcej -
zapewniają odpowiednie wykształcenie większości dzieci oraz
poprawiają skuteczność oraz efektywność kosztową całego
systemu oświaty".
Edukacja włączająca daje dziecku o specjalnych
potrzebach edukacyjnych możliwość pobierania
nauki i wychowania w swoim najbliższym
środowisku, a więc w szkole położonej blisko
domu rodzinnego, gdzie uczą się jego znajomi,
koledzy czy rodzeństwo. Jest to bardzo
korzystna sytuacja dla dziecka, ponieważ
dziecko nie jest zmuszone do przebywania poza
domem rodzinnym, z dala od bliskich osób.
Edukacja włączająca wymaga jednak
innego spojrzenia na dziecko.
Nie chodzi tutaj tylko o dziecko niepełnosprawne.
Występowanie różnic indywidualnych między uczniami
w klasie jest zjawiskiem z pedagogicznego i
psychologicznego punktu widzenia normalnym.
Indywidualizując proces dydaktyczny należy dostrzec i
uwzględnić różnice w zakresie zdolności, umiejętności,
zainteresowań, tempa pracy itp., czyli uwzględnić w
tym procesie możliwości merytoryczne, intelektualne,
emocjonalne i fizyczne każdego ucznia.
Aby indywidualizacja przyniosła pożądany skutek
nauczyciel musi dostosować metody, formy i treści
nauczania do możliwości ucznia w taki sposób, aby
uczeń rozwijał się i wykorzystał drzemiące w nim
możliwości w jak największym stopniu.
Indywidualizacja domaga się również
innego spojrzenia na ocenianie ucznia
czyli przejścia od oceniania
tradycyjnego, wartościującego do
oceniania kształtującego.
RÓŻNICE MIĘDZY
OCENIANIEM
WARTOŚCIUJĄCYM
A
OCENIANIEM
KSZTAŁTUJĄCYM
Jedną z wielu bardzo ważnych relacji
zachodzących w szkole miedzy uczniem
a nauczycielem jest relacja oceniania. Relacja
ta zachodzi w każdej szkole, niezależnie od
typu i rodzaju
.
Z punktu widzenia formalnego to nauczyciel
zwykle ocenia ucznia, ale też i uczeń ocenia
nauczyciela. Mądry nauczyciel zawsze umie z
informacji zwrotnej od ucznia wyciągnąć
wnioski co do swojej pracy, skuteczności
stosowanych metod i form działania.
Ocenianie postępów w nauce ucznia jest
jedną z form działania nauczyciela.
Realizację pracy nauczyciela w tym zakresie
regulują różne przepisy prawa oświatowego
.
Z uwagi na częste zmiany w prawie
oświatowym i trwające prace legislacyjne
podaję tylko nazwy aktów prawnych, i tak:
Ustawa o systemie oświaty - art. 22 ust.
1 pkt4
mówi o tym, że właściwy minister określa
w drodze rozporządzenia zasady oceniania,
klasyfikowania i promowania uczniów.
Rozporządzenie MEN w sprawie nauki
religii w szkołach publicznych
mówi o
stopniu z religii - gdzie i w jaki sposób się go
odnotowuje na świadectwie szkolnym i na co nie
ma wpływu ocena z religii
Rozporządzenia w sprawie ramowych statutów
szkół (osobne dotyczą szkół podstawowych i
gimnazjów, osobne ponadgimnazjalnych i
policealnych)
mówią o tym, że w statucie danej
szkoły musi się znajdować zapis szczegółowy
dotyczący zasad oceniania w danej szkole i trybu
odwoławczego od oceny
Rozporządzenie w sprawie podstawy programowej
kształcenia ogólnego w różnych typach szkół
wskazuje, jakie umiejętności i jaki zasób treści
powinny podlegać ocenianiu u ucznia w
poszczególnych dziedzinach edukacji na danym
etapie i poziomie nauczania.
Rozporządzenie w sprawie sposobu
prowadzenia przez publiczne przedszkola,
szkoły i placówki, dokumentacji przebiegu
nauczania, działalności wychowawczej i
opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji
wskazuje miejsce i sposób odnotowywania
ocen i stopni szkolnych wystawianych
uczniom i określa zasady nanoszenia
poprawek w tych dokumentach, także w
kwestii wpisanych ocen
Rozporządzenie w sprawie zasad oceniania,
klasyfikowania i promowania uczniów i
słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów
i sprawdzianów w szkołach publicznych
podaje skalę stopni szkolnych w zakresie
nauczania i zachowania;
podaje czym jest i na czym polega
ocenianie zewnętrzne i wewnętrzne
reguluje sposób przeprowadzania i
oceniania sprawdzianów i egzaminów
Rozporządzenie w sprawie standardów wymagań
będących podstawą do przeprowadzania
sprawdzianów i egzaminów wskazuje, jakie
umiejętności uczniów podlegają ocenianiu
FUNKCJE
OCENIANIA
1.
Informacyjna, informuje ucznia, nauczyciela i rodzica
między innymi o tym:
•
w jakim stopniu zostały przez ucznia opanowane dane
umiejętności i wiadomości
•
czy nastąpił postęp czy regres w stosunku do stanu
poprzedniego
•
czy i jakie występują u ucznia specjalne trudności w
nauce lub specjalne uzdolnienia
2.
Motywacyjna, funkcja ta dotyczy osoby ocenianej
•
uwzględnia wysiłek włożony przez ucznia w uzyskanie
możliwie najwyższej oceny
•
stymuluje do podejmowania wysiłku i osiągania coraz
wyższych ocen
•
pomaga uczniowi w samodzielnym planowaniu
swojego rozwoju
Która z wyżej wymienionych funkcji przeważa w danej
ocenie to zależy między innymi od:
•
osoby oceniającej i ocenianej (jeżeli np. ucznia ocenia
osoba dużo znacząca dla niego, to może w ocenie
przeważać funkcja motywacyjna)
•
miejsca oceniania
•
czasu oceniania
•
tego, co jest oceniane
Ocenianie i oceny dokonywane w szkole można różnie
sklasyfikować zależnie od przyjętego kryterium:
1.
Ze względu na miejsce dokonywania oceny ocenianie
dzielimy na:
•
ocenianie zewnątrzszkolne
•
ocenianie wewnątrzszkolne
2.
Ze względu na czas dokonywania oceny ocenianie
dzielimy na:
•
ocenianie bieżące
•
ocenianie śródroczne/semestralne
•
ocenianie roczne
3.
Ze względu na to, co podlega ocenie ocenianie
dzielimy na:
•
ocenianie poziomu wiadomości ucznia (co wie i ile?)
•
ocenianie poziomu umiejętności ucznia (jak stosuje
wiadomości w praktyce?)
Ocenianie wewnątrzszkolne osiągnięć edukacyjnych ucznia
polega na:
•
rozpoznawaniu przez nauczycieli poziomu opanowania
przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do
wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy
programowej i programów nauczania
•
postępów w ich opanowaniu
•
formułowaniu oceny
Ocenianie wewnątrzszkolne niezależnie od tego, czy
jest ocenianiem bieżącym, semestralnym czy rocznym,
powinno informować ucznia o:
•
poziomie jego osiągnięć w danej dziedzinie w
stosunku do wymagań programowych
•
postępach lub ich braku w tym zakresie
•
pomagać uczniowi w samodzielnym planowaniu jego
rozwoju
•
motywować ucznia do dalszej pracy
•
dostarczać uczniowi, rodzicom i nauczycielom
informacji między innymi o postępach czynionych
przez ucznia w danej dziedzinie, trudnościach
napotykanych przez ucznia, specjalnych uzdolnieniach
ucznia oraz spowodować doskonalenie organizacji i
metod pracy nauczycieli
Ocenianie w szkole oparte jest na kilku podstawowych
dokumentach. Należą do nich między innymi WSO i PSO.
Przepisy prawa pozwalają każdej szkole na tworzenie
własnego WSO który:
•
ma spełniać wobec uczniów głównie rolę motywującą
•
być integralną częścią statutu szkoły
•
nie może być sprzeczny z aktami prawnymi wyższego
rzędu (tu: rozporządzeniem w sprawie oceniania)
Osobne znaczenie dla ucznia i nauczyciela ma skala
oceniania przedmiotowego ustalana przez nauczyciela w
odniesieniu do:
•
realizowanego programu nauczania
•
podstawy programowej
•
i danego zespołu klasowego
KIEDY OCENIANIE BĘDZIE
SKUTECZNE?
Każde ocenianie tylko wtedy będzie
skuteczne i przyniesie oczekiwane
efekty, jeżeli:
jego zasady będą jasne i realne
znane uczniom i rodzicom
sformułowane prostym językiem, w
sposób jasny i czytelny
respektowane przez uczniów i
nauczycieli
zgodne z obowiązującym prawem
Ocenianie przedmiotowe ma pomóc nauczycielowi i
uczniowi w:
•
orientowaniu się na bieżąco w postępach ucznia
•
może dotyczyć sposobu oceny prac pisemnych i
ustnych, zadań dodatkowych wykonywanych przez
uczniów
•
uwzględniać specyfikę pracy ucznia na danym
przedmiocie i etapie nauczania
Szczegółowe zasady współpracy między
nauczycielem a uczniem zawarte mogą być w
kontrakcie nauczyciel- uczeń. Kontrakt może
obowiązywać przez cały cykl edukacyjny, rok
szkolny lub czas wykonywania określonego zadania.
Zaletą takiej formy pracy jest to że uczeń sam
tworzy lub współtworzy zasady których będzie
przestrzegał. Stwarza również okazję do otwartej
komunikacji dotyczącej oczekiwań w relacji uczeń –
nauczyciel.
DWIE KATEGORIE OCENIANIA, DWIE
RZECZYWISTOŚCI
Generalnie oceny szkolne można podzielić na dwie
kategorie: ocenianie sumujące i ocenianie
kształtujące zwane niekiedy wspierającym .
Oceny sumujące powinno być wystawiane na tzw.
progach edukacyjnych, czyli wtedy, kiedy uczeń
zdaje egzamin wstępny bądź kończy szkołę. Mają
one za zadanie poinformowanie, czy uczeń poradzi
sobie w nowej szkole albo czy spełnił stawiane mu
wymagania. Zawierają więc diagnozę wiedzy i
umiejętności ucznia, nie jest natomiast ich
zadaniem wspieranie jego rozwoju. Natomiast
wszystkie oceny śródroczne, a także - pod
wieloma względami - oceny roczne powinny być
ocenami kształtującymi, stymulującymi rozwój
ucznia. Jednakże nigdy nie można ich wystawiać
kosztem rzetelności informacji
.
Pewna manipulacja w ocenianiu uczniów - i to raczej w
zakresie wymagań niż w wysokości oceny - jest dozwolona
tylko w wyjątkowych przypadkach. Na przykład w razie
stwierdzonych deficytów rozwojowych, z powodu
dysortografii albo niezawinionej długiej nieobecności
ucznia w szkole. Jednak każdorazowo o obniżeniu
wymagań należy poinformować i ucznia,
i klasę. Należy przy tym wyraźnie określić czas trwania
taryfy ulgowej. Samo stwierdzenie, że uczeń cierpi na
dysortografię, więc nie oceniamy jego błędów w pracach
pisemnych, jest wysoce demoralizujące. Zwalnia bowiem
ucznia z wysiłku nad usuwaniem lub choćby
zmniejszaniem swoich braków. Po upływie wyznaczonego
okresu wymagania muszą być korygowane, aby ucznia
motywować do dalszej pracy.
Ocena kształtująca zawiera więc wskazówki dla
dalszej pracy ucznia i w ten sposób pomaga mu w
uzyskiwaniu osiągnięć. Cechą pozytywną takiego
oceniania jest również informacja zwrotna
kierowana do rodziców ucznia.
Ocenianie kształtujące stanowi bardzo
ważny pomost między dydaktyką a
wychowaniem.
Informacja zwrotna
przekazana uczniowi i rodzicom powinna
na pierwszym miejscu stawiać zalety, a
dopiero w dalszej kolejności - braki.
OCENIANIE KSZTAŁTUJĄCE
I JEGO ELEMENTY SKŁADOWE