ZASADY KWALIFIKOWANEJ

PIERWSZEJ POMOCY W

OBRAŻENIACH KLATKI PIERSIOWEJ,

BRZUCHA ORAZ MIEDNICY

URAZY KLATKI PIERSIOWEJ

Złamany mostek

Połamane żebra

Najczęstsze mechanizmy

• wypadek

komunikacyjny

• upadek z

wysokości

• przygniecenia

przez ciężkie
przedmioty

• rany postrzałowe
czy kłute

GŁÓWNE OBJAWY :

• Duszność

• Ból

• Krwioplucie

• Sinica

• Niesymetryczne ruchy klatki piersiowej

• Ruchy paradoksalne

• Otwarte rany

• Objawy wstrząsu

• Tkliwość

• Niestabilność

Najczęstsze urazy klatki

piersiowej

• Otwarta odma opłucnowa
• Wiotka klatka piersiowa
• Złamania żeber
• Niestabilna klatka piersiowa
• Tamponada osierdzia
• Krwawienia do jamy

opłucnej

• Pęknięcie aorty
• Stłuczenie serca

Złamanie pięciu żeber

Postępowanie ogólne

• Jak najszybsze udrożnienie dróg

oddechowych ze zwróceniem uwagi na
ochronę kręgosłupa szyjnego

• Podanie tlenu w dużym przepływie
• Wspomaganie wentylacji
• Zatamowanie krwotoków i zamknięcie ran
• Nie wyjmować ciał obcych
• Pozycja siedząca/półsiedząca ułatwia

oddychanie(tylko w przypadku
przytomnego)

Otwarta odma opłucnowa

• Jest wynikiem drążącego urazu klatki

piersiowej

• W ścianie klatki piersiowej znajduję się

dziura (szersza niż tchawica lub jej
wielkości), przez którą wlatuje i
wylatuje powietrze do jamy opłucnowej
- rana ssąca

• Następuje zaburzenie wentylacji i

niedotlenienie

Otwarta odma opłucnowa

Otwarta odma opłucnowa

Postępowanie:
• Udrożnić drogi oddechowe
• Zamknąć otwartą ranę:

– Gazą, gumową rękawiczką-przyklejoną z

3 stron

– Opatrunkiem Ashermana - z zastawką
Zamkniecie rany szczelnie grozi
przekształceniem odmy otwartej w
prężną.

• Podać tlen w dużym przepływie

Opatrunek
Ashermana

Opatrunek
trójstronny

Wiotka klatka piersiowa

• Złamanie co najmniej 3 żeber w co

najmniej

dwóch miejscach
• Wyłamany fragment porusza się

paradoksalnie do reszty klatki
piersiowej

• Stłuczenie tkanki płuca pod

wyłamanym fragmentem może
powodować odmę, krwiak opłucnej i
zaburzenia oddychania

Wiotka klatka piersiowa

Postępowanie:
• Udrożnić drogi oddechowe
• Wspomagać wentylację
• Podać tlen w dużym przepływie
• Ustabilizować wyłamany fragment

ręcznie, później grubym opatrunkiem

Cel działań

• Przywrócenie i utrzymanie drożności

dróg oddechowych

• Zapewnienie skutecznej wymiany

gazowej

• Utrzymanie wydolnej perfuzji tkanek
• Przeciwdziałanie hipowolemii

URAZY BRZUCHA

Anatomia

Część

podprzeponowa

Brzuch właściwy

Urazy brzucha

• Stanowią około 2% wszystkich urazów
• Są dużo mniej groźne

niż urazy klatki piersiowej
(śmiertelność 10-30 %)

• Często powodują
obfite krwawienie
narządów wewnętrznych
tj. wątroba czy śledziona

Najczęstsze mechanizmy

urazu

• Tępe(80 % )

– Uderzenie tępym narzędziem
– Uraz od pasów bezpieczeństwa w

samochodzie

– Upadki z wysokości

• Penetrujące(20 % )

– Postrzał- wysoka śmiertelność
– Rana zadana ostrym przedmiotem

Rana

penetrująca

Uraz tępy

Objawy:

• Brzuch twardy, bolesny – uszkodzenie w

przewodzie, zapalenie otrzewnej

• Brzuch miękki i tkliwy – krwotok wewnętrzny
• Rana powłok brzusznych – mogą być widoczne

jelita

• Zmiana zabarwienia skóry powłok brzusznych
• Powiększający się obwód brzucha – często

sugeruje masywny krwotok wewnętrzny

• Objawy wstrząsu
• Spłycenie oddechu – dla zmniejszenia bólu.

Postępowanie

• Udrożnienie dróg oddechowych oraz

kontrola oddechu i tętna

• Podanie tlenu w dużym przepływie
• Bez objawów wstrząsu – ułożenie

poszkodowanego w pozycji półleżącej ze
zgiętymi kończynami dolnymi

• Z objawami wstrząsu – ułożenie w tzw.

pozycji przeciwwstrząsowej – z uniesionymi
kończynami dolnymi o 30 stopni.

Pozycja przeciwwstrząsowa

Pozycja bezpieczna-
półsiedząca ze zgiętymi
nogami

Postepowanie

• Zapewnienie komfortu termicznego
• Jeśli ma miejsce wytrzewienie –

należy pokryć narządy wilgotnym,
jałowym opatrunkiem. Nie wolno
wprowadzać ich do jamy brzusznej!

• Jeśli widoczne są tkwiące w

powłokach jamy brzusznej ciała obce
– nie wolno ich usuwać, należy
zabezpieczyć je opatrunkiem!

Wytrzewienie

Okrycie wytrzewienia jałowym opatrunkiem
i zabezpieczanie przed wyschnięciem w folii.

Zapewnienie komfortu termicznego

OBRAŻENIA MIEDNICY

Rozejście spojenia łonowego

Złamanie obu gałęzi kości łonowej

Anatomia

Narządy męskie w pobliżu miednicy

Narządy żeńskie w pobliżu miednicy

Główne mechanizmy urazu

•Wypadek komunikacyjny
•Upadek, skok z dużej

wysokości

•Przejechanie przez ciężki

pojazd

•Nagły i silny skurcz mięśni
•Przewrócenie się z pozycji

stojącej u osób starszych

Złamaniom miednicy
często towarzyszy
uszkodzenie cewki
moczowej, pęcherza
moczowego,
odbytnicy czy
spojenia łonowego
ze względu na ich
bliskie położenie.

• Złamania izolowane - dotyczą jednej

kości.

Złamania kości łonowej, kości kulszowej
lub talerza
kości biodrowej bez przemieszczenia
• Złamania wielomiejscowe - większość

złamań kości łonowych i kości kulszowych
mogą się łączyć

z uszkodzeniem stawów krzyżowo-
biodrowych lub
złamaniami kości biodrowej z jej
przemieszczeniem.
• Złamania złożone - połączone z

nadwichnięciem

i zwichnięciem odłamów - uszkodzenie
pierścienia
miednicy.

Rodzaje złamań miednicy

Objawy

• Silny ból
• Bolesność
• Niemożność poruszania kończynami

dolnymi, chodzenia

• Skrócenie kończyny dolnej
• Zniekształcenie obrysów miednicy
• Zatrzymanie moczu

Postępowanie

• Udrożnić drogi oddechowe
• Podać tlen w wysokim przepływie
• Ułożenie płasko na ziemi
• Użycie chusty lub profesjonalnego stabilizatora do

unieruchomienia miednicy

• Ustabilizowanie miednicy po obu stronach np.

woreczkami z piaskiem

• Unieruchomienie kończyn dolnych podkładając pod

kolana koc ( zgięcie nóg zmniejsza ból)

• Okolice lędźwi wypełnić tkaniną tak, aby wypełnić

przestrzeń pomiędzy nimi a podłożem

• Utrzymanie komfortu termicznego

Ustabilizowanie kończyn dolnych za pomocą

koca włożonego pod kolana

Profesjonalny pas
stabilizujący
miednicę-
unieruchamia
miednicę
i kompresuje naczynia
krwionośne co
zmniejsza
krwawienie i obniża
ryzyko
hemodynamicznej
destabilizacji pacjenta

Koniec