Kontrola funkcji

życiowych.

Karolina Śmigielska

Klasa II f

Aby dokonać oceny podstawowych funkcji
życiowych ofiary nieszczęśliwego wypadku,
należy sprawdzić trzy punkty:



1. Czy poszkodowany jest przytomny?

Udzielający pierwszej pomocy powinien
głośno i wyraźnie odezwać się do
poszkodowanego (np. "Czy wie Pan/Pani
co się stało?") oraz sprawdzić reakcję na
bodźce dotykowe (potrząsanie,
uszczypnięcie płatka usznego) lub
słuchowe (klaśnięcie w dłonie nad jego
głową). Można spróbować też wydać
poszkodowanemu proste polecenie, np.
poprosić, żeby ścisnął nas za rękę, gdyż
czasem jest przytomny, ale nie jest w
stanie porozumiewać się słownie. Dzięki
temu zabiegowi unikniemy
przeprowadzania zabiegów
reanimacyjnych na przytomnej osobie.
Należy pamiętać, że poruszenie osoby, u
której podejrzewamy urazy głowy lub szyi,
może doprowadzić do uszkodzenia
rdzenia kręgowego. Dlatego też takiego
pacjenta można poruszyć tylko wtedy,
jeśli jest to absolutnie konieczne!



2. Czy poszkodowany oddycha?

 
Następnie należy przeprowadzić kontrolę
drożności dróg oddechowych, tzn. usunąć
znajdujące się w jamie ustnej ciała obce,
wymiociny itp. Aby zminimalizować ryzyko
uduszenia się ofiary własnym językiem,
odchylamy jej głowę do tyłu i wysuwamy
żuchwę. Kontrola oddychania polega na
obserwacji:

*

zabarwienia skóry - jej siny odcień

powinien wzbudzić nasz podejrzenia;

*

ruchów klatki piersiowej;

*

twarzy poszkodowanego z bliskiej

odległości - przy zatrzymaniu
oddychania niesłyszalny i
niewyczuwalny jest strumień powietrza
wydychanego z ust i nosa pacjenta.

Kontrola oddechu powinna trwać ok. 5-10
sekund. Należy pamiętać, że zdrowy
człowiek oddycha średnio 1 raz na 5 sekund
- przyspieszony lub spowolniony oddech
świadczy o złym stanie poszkodowanego.



3. Czy poszkodowany ma zachowane

krążenie?

Objawy nagłego zatrzymania krążenia
występują w następującym porządku
czasowym:

• natychmiast: brak tętna na

tętnicy szyjnej;

• po 10-20 sekundach: utrata

przytomności;

• po 15-30 sekundach: zatrzymanie

oddechu lub "chwytanie
powietrza";

• po 60-90 sekundach: szerokie

źrenice, bez reakcji na światło
(tzw. "sztywne")

Badanie tętna można
przeprowadzić w trzech miejscach:



Na tętnicy szyjnej:



Na tętnicy udowej



Na tętnicy promieniowej



(u dziecka poniżej 1 roku życia na tętnicy

ramiennej)

Szybkość w wykonywaniu
wszystkich działań.

Kontrola czynności życiowych
pacjenta musi przebiegać możliwie
szybko, maksymalnie 3 minuty.
Dlatego doświadczony ratownik
sprawdza wszystkie kliniczne objawy
życia jednocześnie:

• wezwanie pacjenta;

• obserwacja ruchów klatki

piersiowej i zabarwienia skóry;

• badanie tętna na tętnicy szyjnej.

Dzięki temu możemy w ciągu kilku
sekund rozpoznać utratę
przytomności, zatrzymanie krążenia i
oddychania.