background image

Kontrola funkcji 

życiowych.

Karolina Śmigielska

Klasa II f

background image

Aby dokonać oceny podstawowych funkcji 
życiowych ofiary nieszczęśliwego wypadku, 
należy sprawdzić trzy punkty:

1. Czy poszkodowany jest przytomny? 

Udzielający pierwszej pomocy powinien 
głośno i wyraźnie odezwać się do 
poszkodowanego (np. "Czy wie Pan/Pani 
co się stało?") oraz sprawdzić reakcję na 
bodźce dotykowe (potrząsanie, 
uszczypnięcie płatka usznego) lub 
słuchowe (klaśnięcie w dłonie nad jego 
głową). Można spróbować też wydać 
poszkodowanemu proste polecenie, np. 
poprosić, żeby ścisnął nas za rękę, gdyż 
czasem jest przytomny, ale nie jest w 
stanie porozumiewać się słownie. Dzięki 
temu zabiegowi unikniemy 
przeprowadzania zabiegów 
reanimacyjnych na przytomnej osobie. 
Należy pamiętać, że poruszenie osoby, u 
której podejrzewamy urazy głowy lub szyi, 
może doprowadzić do uszkodzenia 
rdzenia kręgowego. Dlatego też takiego 
pacjenta można poruszyć tylko wtedy, 
jeśli jest to absolutnie konieczne!

background image

2. Czy poszkodowany oddycha? 

 
Następnie należy przeprowadzić kontrolę 
drożności dróg oddechowych, tzn. usunąć 
znajdujące się w jamie ustnej ciała obce, 
wymiociny itp. Aby zminimalizować ryzyko 
uduszenia się ofiary własnym językiem, 
odchylamy jej głowę do tyłu i wysuwamy 
żuchwę. Kontrola oddychania polega na 
obserwacji:

*

zabarwienia skóry - jej siny odcień 

powinien wzbudzić nasz podejrzenia;

*

ruchów klatki piersiowej;

*

twarzy poszkodowanego z bliskiej 

odległości - przy zatrzymaniu 
oddychania niesłyszalny i 
niewyczuwalny jest strumień powietrza 
wydychanego z ust i nosa pacjenta.

Kontrola oddechu powinna trwać ok. 5-10 
sekund. Należy pamiętać, że zdrowy 
człowiek oddycha średnio 1 raz na 5 sekund 
- przyspieszony lub spowolniony oddech 
świadczy o złym stanie poszkodowanego.

background image

3. Czy poszkodowany ma zachowane 

krążenie? 

Objawy nagłego zatrzymania krążenia 
występują w następującym porządku 
czasowym:

• natychmiast: brak tętna na 

tętnicy szyjnej;

• po 10-20 sekundach: utrata 

przytomności;

• po 15-30 sekundach: zatrzymanie 

oddechu lub "chwytanie 
powietrza";

• po 60-90 sekundach: szerokie 

źrenice, bez reakcji na światło 
(tzw. "sztywne")

background image

Badanie tętna można 
przeprowadzić w trzech miejscach:

Na tętnicy szyjnej:

background image

Na tętnicy udowej

background image

Na tętnicy promieniowej

(u dziecka poniżej 1 roku życia na tętnicy 

ramiennej)

background image

Szybkość w wykonywaniu 
wszystkich działań.

Kontrola czynności życiowych 
pacjenta musi przebiegać możliwie 
szybko, maksymalnie 3 minuty. 
Dlatego doświadczony ratownik 
sprawdza wszystkie kliniczne objawy 
życia jednocześnie:

• wezwanie pacjenta;

• obserwacja ruchów klatki 

piersiowej i zabarwienia skóry;

• badanie tętna na tętnicy szyjnej.

Dzięki temu możemy w ciągu kilku 
sekund rozpoznać utratę 
przytomności, zatrzymanie krążenia i 
oddychania.


Document Outline