Zasady postępowania w SORD z
dzieckiem po zatruciu
Oddział Kliniczny Medycyny Ratunkowej USK Nr 4 UM w Łodzi
Kierownik: prof. dr hab. n. med. Grażyna Skotnicka-Klonowicz
Zatrucia
, urazy i wypadki
stanowią główną przyczynę
zachorowalności i śmiertelności
u
dzieci > 1 roku życia
Każde ostre zatrucie
,
nawet jeśli
w czasie oceny wstępnej zatruty
pacjent nie wydaje się być ciężko
chory, powinno być traktowane jak
potencjalny stan zagrożenia
życia.
Ogólne zasady leczenia ostrych zatruć
Zatrucie
– to proces chorobowy z klinicznymi
objawami podmiotowymi i przedmiotowymi,
wywołany przez substancje chemiczną
pochodzenia endo- lub egzogennego
Ostre zatrucie
– to proces chorobowy wywołany
przez truciznę wchłoniętą do organizmu w
dawce jednorazowej, charakteryzujący się na
ogół dużą dynamiką objawów klinicznych
Rodzaje zatruć
- przypadkowe
- zamierzone (próby samobójcze, próby
demonstracyjne, uzależnienia)
Substancje wywołujące zatrucia
dzieci
-
Leki
- Preparaty chemiczne
przechowywane w domu
- Alkohole
- Gazy
- Narkotyki
- Rośliny
Preparaty chemiczne
przechowywane w domu
• Pestycedy
• Rozpuszczalniki organiczne
• Domowe środki czystości (detergenty, płyny
do mycia naczyń, prania, wybielacze, środki
odkażające, środki do udrażniania instalacji
sanitarnych)
• Inne (kosmetyki, kleje, baterie, odkamieniacze,
preparaty owadobójcze, trutki na szczury, rtęć
z termometru, środki higroskopijne
Epidemiologia ostrych zatruć
• Zatrucia przypadkowe u dzieci – poważny
problem medyczny, którego znaczenie
nie maleje
• W większości opracowań opisywana jest
tendencja wzrostowa ilości zatruć u
dzieci
• Dwa okresy, w których zatrucia są
szczególnie częste –
wczesne dzieciństwo
i okres dojrzewania
Epidemiologia ostrych zatruć
• Brak specjalistycznych oddziałów leczenia
zatruć u dzieci
• Większość dzieci ulegających zatruciom
trafia do szpitala w stanie dobrym lub
średnio-ciężkim
• W naszym SORD od początku 2011r zgłosiło
się 300 pacjentów po spożyciu trującej
substancji
Czynniki wywołujące zatrucia
• Wzrost zatruć środkami chemicznymi
stosowanymi w gospodarstwie domowym
• Tlenek węgla głównie w miesiącach jesienno-
zimowych
• Grzyby w okresie letnio-jesiennym
• Upojenie alkoholowe
• Dopalacze
Drogi wnikania trucizny do ustroju
- wchłanianie przez przewód pokarmowy
- podanie substancji w injekcjach
- wchłanianie przez drogi oddechowe
- wchłanianie przez skórę, błony śluzowe
(jamy ustnej, odbytu)
- spojówki oczu
Sama droga wniknięcia substancji
nie decyduje wyłącznie o szybkości
działania. Niektóre substancje
muszą ulec metabolizmowi aby
rozpocząć działanie.
Trucizny połknięte wchłaniają się
w jelicie
cienkim
Wchłonięcie czynnika toksycznego utrudniają
:
- zalegający w żołądku pokarm
- upośledzona perystaltyka (leki, mocznica,
niedrożność porażenna).
Wchłonięcie trucizny przyspieszają
:
- duża ilość płynów w żołądku
- stan po resekcji żołądka
- leki (metoclopramid, erytromycyna, inhibitory
cholinesterazy)
Ogólne zasady leczenia ostrych
zatruć
• Przerwanie narażenia
• Doraźne zabiegi ratownicze – ocena
stanu chorego i zabezpieczenie
podstawowych funkcji życiowych
• Wywiad i wstępna diagnostyka
• Usuniecie niezresorbowanej trucizny
miejsc wchłaniania – dekontaminacja
• Zastosowanie odtrutek
Zwykle brak objawów specyficznych
Objawy niespecyficzne
Nudności, wymioty, bole brzucha, biegunka
Bóle głowy, zaburzenia świadomości
Zaburzenia oddechowe,
Zaburzenia akcji serca
Zaburzenia psychiczne
Wywiad, obserwacja najbliższego otoczenia
Szczegółowe oględziny pacjenta
Potwierdzenie zatrucia i identyfikacja trucizny (analiza
chemiczna krwi i wydalin – moczu poszkodowanego)
Rozpoznanie
Identyfikacja zagrożeń podczas oceny wstępnej
• Utrata przytomności i potencjalne ryzyko
zachłyśnięcia i uduszenia
• Zaburzenia oddechowe – bezdech – zatrzymanie
krążenia
• Zaburzenia akcji serca – zatrzymanie krążenia
• Wstrząs
• Późne uszkodzenia narządowe – wątroba, nerki,
mózg
Rozpoznanie
Uniemożliwienie dalszego działania trucizny
usunięcie przyczyny
Wyniesienie poszkodowanego z zaczadzonego
pomieszczenia
Przewietrzenie pomieszczenia
Wyłączenie silnika
Oznakowanie miejsca wypadku
Ostrzeżenie o zagrożeniu zatruciem osób z otoczenia
(samemu nie narażać się na niebezpieczeństwo!)
OGÓLNE ZASADY POSTĘPOWANIA Z
ZATRUTYMI
ZABEZPIECZENIE MATERIAŁU
Każdy materiał, który może służyć do rozpoznania
trucizny
Opakowanie po lekach,
Pojemniki po płynach,
Resztki jedzenia,
Wymiociny,
Mocz,
Kał
W przypadku próby samobójczej – czuwanie nad
delikwentem
Ogólne zasady postępowania z
zatrutymi dziećmi
NATYCHMIASTOWE DZIAŁANIA RATUJĄCE
ŻYCIE
Postępowanie ABCD
1. Ofiary nieprzytomne z zachowanym oddechem
ułożenie w pozycji bocznej bezpiecznej
2
.
Ofiary nieprzytomne z bezdechem – sztuczna
wentylacja
Ogólne zasady postępowania z
zatrutymi dziećmi
NATYCHMIASTOWE DZIAŁANIA RATUJĄCE ŻYCIE
Postępowanie ABCD
3. Ofiary nieprzytomne, bez tętna i własnego
oddechu – natychmiastowa resuscytacja
4. Zagrożonych wystąpieniem wstrząsu - pozycja
przeciwwstrząsowa -
ułożenie na wznak z
uniesionymi kończynami dolnymi na 30-40 cm
powyżej głowy
5. Zatruci z dusznością - pozycja półsiedząca
Ogólne zasady postępowania z
zatrutymi
WYDALANIE TRUCIZNY
Wprowadzenie trucizny przez skórę
Zdjęcie odzieży
Spłukanie zimną wodą
Wstępne czynności odkażające – w osobnym
wydzielonym pomieszczeniu / dekontaminacja/
lub w specjalnie wyznaczonym obszarze wolnym
od trucizny
Ogólne zasady postępowania z
zatrutymi
WYDALANIE TRUCIZNY – postępowanie przedszpitalne
Wprowadzenie trucizny przez przewód pokarmowy
1. U dzieci
wymiotów nie indukować
ze względu na
niebezpieczeństwo zachłyśnięcia się
2. U dzieci podejrzanych o zatrucie substancją żrącą – nie
podawać nic doustnie, nie indukować wymiotów
3. Zabezpieczenie pacjenta ( wkłucie, monitoring)
4. Szybki transport do szpitala
Nie podawać płynów ani mleka – przyspiesza
wchłanianie trucizny!!!
Ogólne zasady postępowania z
zatrutymi dziećmi
• Obowiązuje zasada pierwszeństwa oceny
stanu chorego przed rozpoznaniem
choroby i jej przyczyn.
• Po zabezpieczeniu podstawowych funkcji
życiowych, nie szybkość, ale celowość
działania powinna być wytyczną pomocy w
ostrych zatruciach.
Podstawowe zasady postępowania
w ostrych zatruciach w SORD
Rozpoznanie zatrucia
1. Wywiad
2. Symptomatologia kliniczna
3. Analiza laboratoryjna – głównie toksykologiczna, ale
również biochemiczna i hematologiczna
4. Badaniach dodatkowych – np. RTG, USG, EKG, EEG
Zbieranie wywiadu w przypadku
zatrucia u dzieci
• Co dziecko spożyło w jakiej ilości i kiedy to było?
• Ile czasu upłynęło po spożyciu lub ekspozycji na
szkodliwą substancję?
• Czy rodzice posiadają opakowanie po substancji
toksycznej, którą dziecko spożyło?
• Czy dziecko wymiotowało , jeżeli tak to jaką
treścią?
• Czy dziecko jest senne, apatyczne, ma zawroty
głowy, drgawki ?
• Jaki jest kontakt z dzieckiem?
•Monitorowanie podstawowych czynności
życiowych:
-HR
-noninvasive blood pressure (NIBP)
-Częstotliwość oddechu
-Powrót włośniczkowy
-Ciepłota ciała
•Stan świadomości chorego – GCS lub
AVPU
Badanie przedmiotowe dziecka
po zatruciu
Badanie przedmiotowe dziecka po zatruciu
• Szerokość źrenic
• Zagrożenie wystąpieniem napadu
drgawkowego – następstwo działania
trucizny
• Wygląd skóry
• Zapach wydychanego powietrza
Charakterystyczne objawy w
przypadku zatrucia
Objawy
Bradykardia
Tachykardia
Nadciśnienie Hipotonia
Substancje
toksyczne
Propofol
(leki β-
adrenolityczne)
Alkohole
Digoksyna
opiaty
klonidyna
Kokaina
Leki
antycholinergicz
ne
Amfetamina
Teofilina
Kokaina
Teofilina
Kofeina
nikotyna
Klonidyna
Leki
przeciwdepresyjne
Leki uspokajające
nasenne
Charakterystyczne objawy w
przypadku zatrucia
Objawy
Wąskie źrenice
Szerokie źrenice
Drgawki
Czerwona skóra
lub spocona
Substancje
toksyczne
Leki cholinergiczne
Klonidyna
Opiaty
Związki
fosforoorganiczne
Laki uspokajające
nasenne
Leki
przeciwhistaminowe
Przeciwdepresyjne
Atropina
Kokaina,
amfetamina
Związki
fosforoorganiczne
Trójcykliczne
Insulina
Kokaina,
amfetamina
CO
ASA
Sympatomimetyki
Związki
fosforoorganiczne
Identyfikacja substancji toksycznej
poznać składniki spożytej substancji oraz
jej ilość w przeliczeniu na masę ciała
W przypadku podejrzenia zatrucia,
którego nie można potwierdzić danymi z
wywiadu, szczegółowe badanie fizykalne
obejmujące pełną ocenę neurologiczną
jest elementem niezbędnym do ustalenia
przyczyny zatrucia.
Zabezpieczenie podstawowych
czynności życiowych
1. Ocena wydolności oddechowej
-
niewydolność pozapłucna (oun, porażenie
mięśni)
-
niewydolność typu płucnego(obrzęk płuc,
obturacja)
-
zaburzenia wymiany gazowej (zablokownaie
hemoglobiny)
2. Ocena układu krążenia
-
tachykardia, bradykardia, zaburzenia rytmu
-
hipotonia, hipertonia
Zabezpieczenie podstawowych
czynności życiowych
3. Ocena i wyrównanie zaburzeń
gospodarki wodno-elektrolitowej,
równowagi kwasowo-zasadowej,
glikemii
4. Ocena stanu neurologicznego
/opanowanie drgawek i stanu
pobudzenia/
Dekontaminacja
Niezależnie od rodzaju zatrucia
podstawową czynnością w
postępowaniu terapeutycznym jest
usunięcie trucizny jeszcze nie
wchłoniętej, określane mianem
dekontaminacji
Dekontaminacja
Skóra
Zdjęcie odzieży, mycie skóry ciepłą wodą. Jeśli
trucizna jest gorzej rozpuszczalna w wodzie,
trzeba użyć mydła lub łagodnego detergentu.
Oczy
Płukanie strumieniem ciepłej wody przez kilka
do 15 minut lub 1 litr na oko.
Koniecznym jest usuniecie szkieł
kontaktowych przed rozpoczęciem
dekontaminacji
Dekontaminacja przewodu
pokarmowego
Dekontaminację przewodu pokarmowego
poddano ostatnio bardzo krytycznej ocenie
Działania porządkujące w tym zakresie są we
współpracy stowarzyszeń międzynarodowych
EAPCCT (Europejskie Stowarzyszenie
Ośrodków Toksykologicznych i Toksykologów
Klinicznych) i AACT (Amerykańska Akademia
Toksykologii Klinicznej).
Dekontaminacja przewodu
pokarmowego
• Prowokowanie wymiotów
• Opróżnianie lub płukanie żołądka
• Podawania aktywowanego węgla
• Pobudzenie perystaltyki jelitowej
poprzez podanie środków
przeczyszczających
• Płukanie jelit
Dekontaminacja przewodu
pokarmowego
Ocenia się, że opróżnianie żołądka
pozwala na usunięcie nie więcej niż
40% substancji toksycznej jeżeli
zostanie wykonane w ciągi 1-2
godz od spożycia substancji
toksycznej
Prowokowanie wymiotów
Wskazania:
-
możliwość wykonania w miejscu zatrucia
- brak zgody lub współpracy przy zabiegu
płukania żołądka
- zatrucie dużymi, źle rozpuszczającymi
się tabletkami
Przeciwwskazania do
prowokowania wymiotów:
- długi czas od zatrucia i mała, niezagrażająca
życiu ilość przyjętej trucizny
- upośledzenie świadomości, drgawki
- zatrucie środkami żrącymi, detergentami,
pochodnymi ropy naftowej
- możliwość krwawienia z przewodu pokarmowego
Technika prowokowania
wymiotów:
0,9% NaCl lub przegotowana woda w dawce
po 5ml /kg mc.
Starsze dzieci 200-300ml
Nie podawać wody z solą!!!
Różnice w reakcji na środki
toksyczne u dzieci i dorosłych
• Bardziej wrażliwe na metoclopramid i
chloramfenikol
• Większa tolerancja na digoksynę i
paracetamol
(wynika to z różnic w metabolizmie leków)
• Cięższy przebieg zatruć grzybami (względnie
większa powierzchnia wchłaniania, szybsze
procesy metaboliczne, większa podatność
narządów na działanie toksyn)
Różnice w reakcji na środki
toksyczne u dzieci i dorosłych
• Noworodki i niemowlęta do 6 mc-a życia
bardziej podatne na wchłanianie przezskórne
związków toksycznych
• Większa wrażliwość na substancje toksyczne
wchłaniane wziewnie – obecność
hemoglobiny płodowej u małych
dzieci uwrażliwia je na zatrucie tlenkiem
węgla
Przeciwwskazania do płukania
żołądka
Bezwzględne
- Spożycie substancji żrących
- Choroby przełyku i żołądka zagrażające
krwawieniem
Przeciwwskazania do płukania
żołądka
Względne
- Chory zamroczony, w stanie śpiączki lub
z drgawkami
- Zatrucie pochodnymi węglowodorów
/benzyna, nafta/, detergentami
- Zaburzenia rytmu serca
- Brak zgody rodziców na zabieg
Technika wykonywania płukania
żołądka
- u osób przytomnych zabieg wykonujemy w
pozycji siedzącej lub na lewym boku
- u nieprzytomnych w pozycji leżącej na
plecach po uprzednim zaintubowaniu z
mankietem uszczelniającym
Przy zatruciu grzybami
zabezpieczamy popłuczyny do
badania mykologicznego
Technika wykonywania płukania
żołądka
Do płukania stosuje się
U dzieci małych 0,9% Na Cl lub 0,45% NaCl
U dzieci starszych ciepła woda
Niemowlęta 50 – 100 ml/porcja
Dzieci w wieku 2 -5 lat 100 - 150ml/porcja
Dzieci w wieku 5 -10 lat 150 – 200 ml/porcja
>10 roku życia do 250 ml/porcja
Całkowita objętość płynu do płukania 50 ml/kg mc
Powikłania płukania żołądka
-
zachłyśnięcie
- mechaniczne uszkodzenie przewodu
pokarmowego
- odruchowe zatrzymanie czynności
serca
-
zaburzenia wodno - elektrolitowe
Węgiel aktywowany
• Właściwości detoksykacyjne węgla
aktywowanego znane są od 1830 r
• Francuski farmaceutaTovery dokonał
brawurowego eksperymentu zażywając
śmiertelną dawkę strychniny oraz
węgiel aktywowany –
I PRZEŻYŁ
Węgiel aktywowany
• Ogromna powierzchnia chłonna 50 g
leku – powierzchnia chłonna – 50 000
m2
• Pochłania większość związków
chemicznych
• Charakterystyczny smak i barwa mogą
utrudniać podaż u najmłodszych
pacjentów
Węgiel aktywowany
Podawanie węgla aktywowanego nie jest
zabiegiem stosowanym rutynowo
Zaleca się podawanie:
- do 60 min od połknięcia trucizny
- dawka spożytej trucizny jest niebezpieczna dla
życia
- trucizna jest adsorbowana na węglu
aktywowanym
- pacjent ma zachowane odruchy gardłowe lub
jest zaintubowany
Dawkowanie węgla
aktywowanego
Dzieci małe 1 g/kg m.c
Dzieci starsze 25-100 g na dawkę
Powikłania stosowania
węgla
:
-
zwiększone ryzyko wymiotów
- możliwość zachłyśnięcia
- zaparcia , niedrożność
Całkowite płukanie jelit
- Podawanie przez sondę do żołądka
zrównoważonego osmotycznie elektrolitowego
roztworu glikolu polietylenowego w ilości
30ml/kg/godz.
- Stosuje się w zatruciach solami żelaza, lekami
o powolnym uwalnianiu, po spożyciu torebek
narkotyków
Powikłania:
- Kurcze jelit , wzdęcia, nudności
Materiał do badań
toksykologicznych
• Mocz
– zazwyczaj wyższe stężenie trucizn niż we
krwi – pobieramy w ilości 20-50 ml do zwykłych
pojemników bez środków konserwujących
• Krew (surowica lub osocze)
– do oznaczenia
parametrów ilościowych 10 ml do probówek
heparynizowanych
- substancje wiążące się z erytrocytami jak tlenek
węgla, cyjanki, ołów należy oznaczać w pełnej krwi
- przy pobieraniu krwi używamy środków
odkażających nie zawierających alkoholu
Analityka toksykologiczna
Badania jakościowe moczu
1. Szybkość
2. Łatwość pobrania materiału
Analityka toksykologiczna
• Krew
Badania ilościowe
W przypadku niektórych zatruć np. alkoholem i
tlenkiem węgla, są również podstawowymi
badaniami potwierdzającymi rodzaj zatrucia
Wykonywane w drugim etapie:
1. Odniesienie stężenia trucizny do stanu chorego
2. Pogłębienie wniosków rokowniczych i
terapeutycznych – konieczność zastosowania
odtrutek lub eliminacji pozaustrojowej trucizny
Analiza biochemiczna
• Glukoza
• Elektrolity
• RKZ
• Badania hematologiczne
• Ocena funkcji wątroby
• Ocena funkcji nerek
Odtrutki
• Substancje terapeutyczne używane
do przeciwdziałania toksycznemu
działaniu określonej substancji
toksycznej
Podstawowe odtrutki
Paracetamol
Dawka toksyczna 140mg/kg (7g)
Odtrutka ACC – podanie do 10 - 15godzin od spożycia
leku.
Doustnie - 140mg/kg m.c.potem co 4 godziny 70mg/kg
m.c przez 68 godz (17 dawek)
Dożylnie - 150mg/kg m.c w 50ml 5% gkukozy -15min
50 mg/kg m.c w 250ml 5% glukozy - 4godz
100mg/kg m.c w 500ml 5% glukozy - 16godz
Związki fluoru
(
wiązanie jonów
wapnia, tężyczka)
Odtrutka
Związki wapnia
- płukanie żołądka wykonać wodą z
dodatkiem soli wapnia
- dożylne podanie 10% CaCl 0,2-0,3ml/kg
m.c
nawet jeśli nie występują objawy
hipokalcemii
Związki fosforoorganiczne,
karbaminiany
(blokowanie acetylocholinesterazy)
Odtrutka Atropina – znosi
objawy
muskarynowe
Dawka - 0,02-0,05 mg/kg m.c podawana
metodą
frakcjonowaną co 15min dożylnie do
uzyskania cech
atropinizacji (szerokie źrenice, sucha skóra,
HR - ok. 120/min)
Alkohol metylowy, glikol
etylowy
(
toksyczne metabolity)
Odtrutka
Etanol
(blokada
przemiany metabolicznej) 5-10%
etanol
w 5% glukozie –1ml/kg/godz
Opiaty i opioidy
(
Zaburzenia oddychania)
Odtrutka
Nalokson (
blokowanie
receptorów)
0,01-0,03mg/kg m.c.dożylnie
Benzodwuazepiny
Odtrutka Anexate (flumazenil)
(blokowanie receptorów)
0,01-0,03mg/kg
Zatrucie tlenkiem węgla,
gazami duszącymi,
drażniącymi
TLENOTERAPIA
Zatrucie blokerami kanałów
wapniowych
Odtrutka Sole wapnia
Zatrucie beta-blokerami
Odtrutka Glukagon
Środki żrące
- nie podawać nic doustnie
- nie prowokować wymiotów
- nie płukać żołądka
- nawadnianie parenteralne
- leki przeciwbólowe
- gastroskopia w ciągu 24 godzin
Tlenek węgla CO
bezwonnym
bezbarwnym
bez smaku
wybuchowym
Powstaje przy niepełnym spalaniu
węgla ( gaz ziemny ,koks ,węgiel,
drewno, związki organiczne) w
warunkach niedostatecznego
dopływu tlenu.
Tlenek węgla CO
• Wrota zatrucia-drogi oddechowe
• 250 x większe niż tlen
powinowactwo do
hemoglobiny
• Przesunięcie
w lewo
krzywej dysocjacji
oksyhemoglobiny( gorsza zdolność przenoszenia
tlenu i jego wykorzystania przez tkanki)
• Powyżej
50 % COHb-
wiąże się z oksydazą
cytochromową-
hamuje oddychanie
wewnątrzkomórkowe
Tlenek węgla -zatrucia
Śmiertelność ogólna
1,8%
ale ciężkie często opóźnione
powikłania neuropsychiatryczne
10-4 3%
zatrutych CO
Tlenek węgla- zatrucia
Przypadkowe
Wadliwe palniki w piecykach gazowych
Wdychanie gazów spalinowych (w przemyśle,
gazowniach )
Niesprawne przewody kominowe
Pożar w pomieszczeniu zamkniętym
Samobójcze
Wdychanie spalin samochodowych
(często równocześnie ze spożyciem alkoholu
lub leków nasennych )
Tlenek węgla- zatrucia
Na stopień zatrucia wpływają:
czas ekspozycji na tlenek węgla
stężenie tlenku węgla we
wdychanym powietrzu
wiek
masa ciała
wentylacja minutowa
Tlenek węgla-objawy zatrucia
W zależności od % CO-Hb(stężenie karboksyhemoglobiny)•
przy niskim stężeniu (CO-Hb 10-20%):
przymglenie świadomości, niepamięć wsteczna, zaburzenia
wzrokowe, zawroty głowy, bóle głowy, uczucie odurzenia,
nudności, jasnoczerwone zabarwienie skóry
przy średnim stężeniu (CO-Hb 30-50%):
przymglenie świadomości aż do utraty przytomności, wzmożenie
odruchów ze ścięgien, wymioty, hiperwentylacja, nadciśnienie
przy wysokim stężeniu (CO-Hb > 50%):
utrata przytomności, napady drgawek toniczno-klonicznych,
kurcze prostowników, hipowentylacja, sinica, wstrząs z
tachykardią i spadkiem ciśnienia tętniczego
Rozpoznanie zatrucia CO
• Wywiad -ekspozycja
• Stężenie karboksyhemoglobiny we krwi
( % całkowitej hemoglobiny) powyżej 5 – 10
Prawidłowe wartości pulsoksymetrii
nie wykluczają zatrucia bo
hemoglobina i
karboksyhemoglobiana mają
podobne właściwości optyczne!!!
Rozpoznanie zatrucia CO
• Glukoza
• Mocznik
• Kreatynina
• EKG i ew. markery uszkodzenia
m. sercowego
• Ocena stanu neurologicznego
Postępowanie
wyniesienie osoby ratowanej z
pomieszczenia
Zabezpieczenie i podtrzymywanie
podstawowych czynności życiowych
tlen
Zatrucie CO- tlenoterapia
Czas leczenia tlenem zależy od:
• ciężkości zatrucia
• Stężenia stosowanego tlenu
• Stosowania lub nie terapii hiperbarycznej
Leczenie 100% tlenem pod normalnym ciśnieniem u
chorego z poziomem COHb wyższym niż 20 %
powinno trwać min. 6 h ,aż do ustąpienia objawów
klinicznych zatrucia i spadku COHb w surowicy niższego
niż 5%.
Leczenie 30 % tlenem kontynuuje się przez następne 24 h
Hiperbaria tlenowa HBO
↑eliminacja CO
↑tlenu rozpuszczonego w surowicy
Przesunięcie →krzywej dysocjacji
oksyhemoglobiny
Czas leczenia -90 minut, 100% tlen
pod ciśnieniem 2,5-3 atm.
,,Złota godzina „ dla HBO przy
zatruciu CO-6 godzin
Hiperbaria tlenowa HBO
wskazania
Stężenie COHb powyżej
25%
Utrata przytomności w wywiadzie oraz
patologiczne objawy neurologiczne
Niedokrwienie mięśnia sercowego i zaburzenia
rytmu serca
Brak klinicznego efektu tlenoterapii pod
normalnym ciśnieniem
Zatrucie ciężarnych , gdy COHb wyższe niż
10 %
lub gdy badanie płodu ujawnia stan jego
zagrożenia
Postępowanie- leczenie objawowe
• Zapobieganie /leczenie obrzęku płuc
• Zapobieganie /leczenie obrzęku
mózgu
• Postępowanie przeciwdrgawkowe
• Leczenie zaburzeń rytmu serca
• Zapobieganie ostrej niewydolności
nerek w następstwie rabdomiolizy
Dopalacze to substancje psychoaktywne, które mogą działać
podobnie do narkotyków, można je legalnie kupić w Polsce,
gdyż w większości nie znajdują się na liście substancji
kontrolowanych przepisami ustawy o przeciwdziałaniu
narkomani.
Są sprzedawane m.in. jako przedmioty kolekcjonerskie lub
nawozy/odżywki do roślin.
Czym są „dopalacze”
Czy dopalacze są legalne na polskim
rynku ?
Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r., o
przeciwdziałaniu narkomanii - brak wpisu o
umieszczeniu dopalaczy na listę środków
odurzających lub psychotropowych
(psychoaktywnych).
Czym są
dopalacze?
Do dopalaczy zalicza się substancje psychoaktywne:
- pochodzenia naturalnego, np. zioła, mieszanki ziół
stosowane od wieków w obrzędach religijnych
- substancje pochodzenia syntetycznego, np.: party pills.
Ostatnie badania przeprowadzone min w Austrii,
Niemczech wykazały, że w składzie niektórych
mieszanek ziołowych określanych jako dopalacze
znajdują się agoniści receptorów kanabinoidowych,
takich, jak JWH-018; czy CP-47, 487.
Dystrybucja dopalaczy
• Sklepy z dopalaczami
(smart shopy, head shopy, fun shopy, coffee shopy, etc).
• Internet
• Indywidualni dostawcy
• Według
badań
EMCDDA
(Europejskie
Centrum
Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, styczeń 2008
r.) aż
52% sklepów
zajmujących się dystrybucją
dopalaczy ma siedzibę w
Wielkiej Brytanii
,
37% w
Holandii
, 6% w Niemczech, 4% w Austrii, 1% w innych
krajach UE, między innymi w Polsce.
• Zdaniem dystrybutorów dopalacze są bezpieczną
alternatywą dla substancji nielegalnych.
Rodzaje dopalaczy
• Rożne postacie : susz do palenia
pigułki
• Zawierają substancje syntetyczne
BZP (1-benzylopiperazyna, TFMPP
(m-trifluorometylofenylopiperazyna
lub naturalne mieszanki ziołowe na
bazie powoju hawajskiego lub szałwi
wieszczej
Objawy kliniczne
• oczopląs, bóle zawroty głowy,
drgawki, rozszerzenie źrenic,
tachykardia, wzrost ciśnienia
tętniczego, problemy z oddychaniem
• zaburzenia pamięci krótkotrwałej,
gonitwa myśli, bezsenność, niepokój
mogący przejść w stany
paranoidalne, dysforia, omamy,
stany depresyjne.