FIZYCZNE CZYNNIKI

ŚRODOWISKA PRACY

OŚWIETLENIE

Oświetlenie stanowiska pracy to jeden ze

wskaźników kultury pracy, poziomu organizacji,

wywierający wpływ na wydajność oraz

zadowolenie z pracy.

Najważniejsze zasady

racjonalnego oświetlenia pracy:



dostateczne natężenie światła,



wystarczająca równomierność
oświetlenia,



prawidłowy rozkład cieni,



stałość strumienia świetlnego,



brak zjawiska olśnienia,



Właściwa barwa światła.

Rodzaje i funkcje

oświetlenia:



Oświetlenie naturalne:



górne,



boczne.



Oświetlenie sztuczne:



ogólne,



miejscowe,



złożone.

Oświetlenie naturalne

Światło naturalne stwarza najlepsze warunki
widzenia dla każdej pracy oraz zapewnia
największe bezpieczeństwo pracy.



Oświetlenie górne – różnego rodzaju
świetliki: trapezowe, trójkątne, latarniowe,
wklęsłe, szedowe.



Oświetlenie boczne – żarówki, świetlówki,
lampy rtęciowe, lampy sodowe.

Oświetlenie sztuczne

Posługiwanie się dostępnymi źródłami światła
umożliwiło przedłużenie swojej działalność na
godziny wieczorne i nocne.



Oświetlenie ogólne – równomierne
rozmieszczenie punktów świetlnych na całej
powierzchni sufitu,



Oświetlenie miejscowe – umieszczenie
punktów świetlnych bezpośrednio nad
stanowiskiem pracy,



Oświetlenie złożone – jednoczesne stosowanie
oświetlenia miejscowego oraz złożonego.

Podział współczesnych źródeł światła

PARAMETRY OŚWIETLENIA Poziom

natężenia światła

Natężenie oświetlenia na rzeczywistej
płaszczyźnie roboczej, w których ludzie
przebywają przez długi czas, niezależnie od
tego, jakie jest wykonywane zadanie wzrokowe,
powinno wynosić nie mniej niż 200 [lx].

Jednostka: luks (lx) kiedy strumień świetlny o
wartości 1 lumena (lm) pada równomiernie na
powierzchnię 1m².

PARAMETRY OŚWIETLENIA

Rozkład luminacji

Otoczenie świetlne wyrażone przez rozkład
luminancji we wnętrzu jest czynnikiem
wpływającym pośrednio, ale w sposób istotny na
jakość widzenia.
Na ogół wymagana jest znajomość luminancji
ścian i sufitu wnętrza, płaszczyzny roboczej a
także przedmiotów.

Jednostka: Nit = kandela na metr kwadratowy
(cd/m²), kandela to część światłości, która jest
promieniowa w określonym kierunku.

PARAMETRY OŚWIETLENIA

Olśnienie

Olśnieniem nazywamy pewien stan procesu
widzenia, przy którym występuje odczucie
niewygody lub zmniejszenie zdolności
rozpoznawania przedmiotów.

Z punktu widzenia występujących skutków
wyróżnia się następujące rodzaje olśnienia:



przeszkadzające,



przykre,



oślepiające.

Korzyści poprawnego oświetlenia:



najwyższy pod względem ilości i jakości poziom
produkcji i usług,



zmniejsza ryzyko wypadku,



zmniejsza procent braków w wyrobach,



zapobiega potrzebie natężania
wzroku(przedwczesne osłabienie),



ułatwia eksploatację oraz konserwację maszyn i
urządzeń produkcyjnych,



przyczynia się do usprawnienia transportu
wewnątrzzakładowego,



ułatwia właściwe rozróżnianie barw w otoczeniu,



pozytywnie wpływa na ogólne samopoczucie
pracowników.

Negatywne skutki

nieodpowiedniego oświetlenia:



szybkie zmęczenie narządu wzroku –
zarówno przy zbyt słabym oświetleniu,
jak i wskutek olśnieni,



słabe oświetlenie wywołuje poczucie
jednostajności, stan apatii, uczucie
senności,



może powodować pogłębienie wad
wzroku,



może być przyczyną wypadków w miejscu
pracy.

PRZYKŁADY ZASTOSOWANIA

OŚWIETLENIA W

TRANSPORCIE LOTNICZYM



PAS STARTOWY,



KABINA PASAŻERSKA

PAS STARTOWY

Systemy świetlne lotnisk obejmują:



oświetlenie drogi startowej,



oświetlenie dróg kołowania i zatok
oczekiwania,



pomoce wzrokowe na stanowiskach
postojowych,



świetlny wskaźnik podejścia do lądowania,



świetlny wskaźnik ścieżki zniżania,



światła naziemne nielotniskowe. 

PAS STARTOWY

Przeznaczenie świetlnych pomocy
nawigacyjnych:



precyzyjne podejście,



spełnianie wymagań eksploatacyjnych,



układ geometryczny umożliwia
prowadzenie statku powietrznego w oś
drogi startowej,



ustalenie odległości od progu drogi
startowej, punktu przyziemnego, końca
drogi startowej,



pomoc pilotom.

KABINA PASAŻERSKA

Wiodąca technologia oświetleniowa – diody LED:



tanie w eksploatacji,



odporne na wibracje, zmiany temperatury,



charakteryzują się szybkim czasem reakcji,



nie emitują dużej ilości ciepła,



nie wytwarzają zakłóceń radiowych,



zapewniają wyraźną granicę światła i cienia,



zapewniają wiele możliwości aranżacji
oświetlenia w kabinie pasażerskiej.

KABINA PASAŻERSKA

Bezpieczeństwo:



wskaźniki zapięcia pasów, wznoszenia,
lądowania itp.,



oznaczenia wyjść ewakuacyjnych,



oświetlenie awaryjne z niezależnym
zasilaniem,



iluminowane linie prowadzące do wyjść
ewakuacyjnych.

Podsumowanie

Uzyskanie efektywnego oświetlenia:



użycie najbardziej wydajnych źródeł światła,



źródła światła należy eksploatować,



sprzęt oświetleniowy należy utrzymywać w
dobrym stanie,



w czasie pracy w ciągu dnia należy w pełni
wykorzystać światło dzienne,



należy włączać tylko niezbędne sekcje
oświetlenia w przypadku konieczności
doświetlania stanowisk pracy.

PYTANIA:

Zaznacz prawidłowe jednostki stosowane w
technice oświetleniowej:

a)

Luks,

b)

Wat,

c)

Lumen,

d)

Bekerel,

e)

Kandela.

Zaznacz właściwe rodzaje oświetlenia naturalnego:

f)

górne,

g)

miejscowe,

h)

złożone,

i)

boczne,

j)

przeszkadzające.

Źródła:



strona internetowa

http://nop.ciop.pl

/,



strona internetowa

www.ciop.pl

,



„Podstawy ergonomii i filozofii pracy”, Jerzy
Olszewski, Poznań 1997,



„Ergonomia” Skrypt dla studentów,
Małgorzata Wróblewska, Opole 2004,



strona internetowa

http://

www.knest.pw.edu.pl,



strona internetowa

http://

mypiloci.pl.