Test korekty

postawy siedzącej

Jest to test na podstawie, którego możemy

zaobserwować naturalną postawę siedzącą
pacjenta, pytamy się go czy w tej pozycji
odczuwa Pan/Pani ból pleców? Jak nie to teraz
korygujemy jego postawę nadając odcinkowi
lędźwiowemu pozycję wyprostu. Jeżeli obecnie
są objawy promieniujące to musimy ustalić
wpływ postawy na najbardziej dystalny obszar y
występowania bólu. Czasami korekta postawy
może nasilić dolegliwość ale rzadziej nie
wywołuje zmian.

Badanie

neurologiczne

Badanie przeprowadza się jeśli podejrzewa

się ucisk korzenia nerwu. Możemy poprosić
pacjenta aby przeszedł się na palcach i
sprawdzamy dermatom - S1 i na piętach - L4 .
W pozycji siedzącej lub stojącej zbadać siłę
mięśniową długiego prostownika palucha – L5
oraz zginaczy grzbietowych stopy – L4, a
także porównać wrażliwość na dotyk
przyśrodkowej powierzchni podudzia – L4,
palucha – L5 i bocznej krawędzi stopy –
S1.

Zakres ruchów czynnych i

biernych kręgosłupa i stawu

biodrowego.

Pacjenta prosi się by stanął ze stopami

rozsuniętymi na szerokość barków co
zapewnia mu stabilną podstawę podporu,
umieścił dłonie na wysokości talii i odgiął się
do tyłu możliwie jak najdalej, odchylając
jednocześnie do tyłu głowę.

Test powtarzanymi ruchami

odcinka lędźwiowego

kręgosłupa

Jest to wykonywanie ruchu w jednym

kierunku, do końca zakresu ruchu i w
konkretnej sekwencji. Na stojąco (pod
obciążeniem) lub w pozycji leżącej
(odciążenie).

PRZEPROST W POZYCJI STOJĄCEJ

Pacjenta prosi się by stanął ze stopami rozsuniętymi na szerokość barków co zapewnia mu stabilną

podstawę podporu, umieścił dłonie na wysokości talii – będą one działać jako punkt podparcia.
Następnie chory odgina się do tyłu możliwie jak najdalej, pozwalając by głowa również odginała się do
tył po czym powraca do neutralnej pozycji stojącej. Pacjent wykonuje ruch testujący jeden raz i zapisuje
się jego wpływ na zachowanie bólu. W dalszej kolejności prosi się pacjenta aby powtórzył ten ruch do 10
razy.

PRZEPROST W POZYCJI LEŻĄCEJ

Pacjent kładzie się na brzuchy, układa ręce na
podłożu bezpośrednio pod barkami unosi
górną część ciała przez wyprostowanie
kończyn górnych, a w tym samym czasie jego
uda i podudzia nadal spoczywają na stole.

Mobilizacja przeprostu

odcinka lędźwiowego

Pacjent leży w pozycji leżenia przodem,

kończyny górne wzdłuż tułowia. Terapeuta krzyżuje
ręce na odcinku lędźwiowym, umieszcza kłębiki rąk
na wyrostkach poprzecznych kręgu . Jedną rękę
układa równolegle do wyrostka kolczystego, a
drugą zaś prostopadle do niego. Wywiera później
delikatny nacisk ciężarem własnego ciała.