UKŁAD POKARMOWY
CZŁOWIEKA
Spis treści:
1. Budowa układu pokarmowego człowieka.
2. Jama ustna.
3. Budowa zęba.
4. Ślinianki.
5. Gardło i przełyk.
6. Żołądek.
7. Jelito cienkie.
8. Jelito grube.
9. Trzustka.
10.Wątroba.
11.Trawienie pokarmu.
12.Bibliografia i
1. Budowa układu pokarmowego
człowieka.
i
l
b
c
g
h
j
a
f
e
d
a. jama ustna
b. ślinianka
c. gardło
d. przełyk
e. wątroba
f. woreczek żółciowy
g. żołądek
h. trzustka
i. jelito cienkie
j. jelito grube
k. wyrostek robaczkowy
l. odbytnica
k
Przewód pokarmowy tworzą narządy przez które
przechodzi pokarm. Są to w kolejności: jama ustna,
gardło, przełyk,
żołądek, jelito cienkie i jelito grube.
Gruczołami wspomagającymi proces trawienia są:
ślinianki, wątroba i trzustka.
Głównym zadaniem układu pokarmowego jest
przetworzenie pokarmu na składniki odżywcze, które
może wykorzystać organizm do celów budulcowych,
energetycznych lub regulujących jego pracę.
2. Jama ustna.
b
a
c
d
e
f
g
a. wargi
b. szczęka
c. podniebienie
d. języczek
podniebienny
e. policzki
f. migdałki
g. zęby
h. język
h
Początkowym odcinkiem przewodu pokarmowego
jest jama ustna. Od przodu ograniczają ją wargi i
zęby. Z tyłu przechodzi w gardziel, a następnie
gardło. Po obu stronach gardzieli leżą migdałki.
Od góry jamę ustna ogranicza podniebienie. W części
przedniej jest to podniebienie twarde, a w tylnej
miękkie. Od środkowej części podniebienia miękkiego
odchodzi języczek podniebienny.
Język zbudowany jest z mięśni poprzecznie
prążkowanych. Służy on do mieszania pokarmu i
przesuwania go w stronę gardła.
Do odcinania i rozdrabniania kęsów pokarmu służą
zęby. U człowieka występują dwa pokolenia zębów –
mleczne i stałe. Zawiązki zębów znajdują się już u
noworodka. Zębów mlecznych jest po 10 w szczęce
dolnej i górnej: 4 siekacze, 2 kły, 4 trzonowe.
Zaczynają się one pojawiać około 6 – 7 miesiąca życia.
Rozmieszczenie zębów stałych przedstawia schemat.
s – siekacze
k – kły
p – przedtrzonowe
t – trzonowe
Pierwsze zęby stałe
pojawiają się około 7
roku życia. Ostanie –
zęby mądrości w
wieku 18 – 25 lat.
Zróżnicowanie zębów
na 4 rodzaje wiąże się
z ich udziałem w
rozdrabnianiu
pokarmów. Siekacze
służą do odcinania
kęsów pokarmów, kły
do przytrzymywania
odgryzanego
jedzenia,
przedtrzonowe i
trzonowe do
rozcierania i żucia
pożywienia.
Schematyczny zapis
liczby zębów
przedstawia tzw.
wzór zębowy.
3 2 1 2 2 1 2 3 -
szczęka
górna
3 2 1 2 2 1 2 3
- żuchwa
t p k s s k p t
3. Budowa zęba.
Zęby są zbudowane z tkanki kostnej zwanej
zębiną. Część zębiny wystająca z dziąsła pokryta
jest szkliwem. Jest to najtwardsza tkanka
naszego organizmu. Wewnątrz korzenia zęba
znajduje się kanał wypełniony miazgą. Znajdują
się tam
nerwy i naczynia
krwionośne.
4. Ślinianki.
Ślinianki
są to duże
gruczoły rozmieszczone
symetrycznie po 3 po obu
stronach jamy ustnej.
Wyróżniamy ślinianki:
• przyuszne
• podżuchwowe
• podjęzykowe.
W błonie śluzowej jamy ustnej występuje również wiele
małych gruczołów ślinowych. Wydzieliną tych
gruczołów jest ślina. Składa się ona głównie z wody
(99%), śluzu, leukocytów i bakterii. Służy ona do:
• zwilżania i zlepiania cząstek pokarmu, co ułatwia
ich przełykanie,
• początkowego trawienia skrobi,
• niszczenia bakterii.
Przeciętnie wydziela się 1 – 1,5 l śliny w ciągu doby.
5. Gardło i przełyk.
Gardło jest wspólną częścią układu pokarmowego
i oddechowego. Bierze udział w połykaniu kęsów
pokarmu.
Przełyk jest to rurka długości około 25 - 30 cm.
Łączy ona gardło z żołądkiem. Skurcze mięśni
przełyku umożliwiają przesuwanie pokarmu w
stronę żołądka.
6. Żołądek.
Żołądek stanowi zbiornik
pokarmu. Pokarm dostaje się tu
z przełyku przez wpust (a), a
wychodzi przez odźwiernik (b)
do dwunastnicy (c). Żołądek
zbudowany jest z kilku warstw
mięśni
a
c
b
gładkich. W środku wyściela go błona śluzowa
wydzielająca sok żołądkowy. Żołądek produkuje
około 1,5 - ,5 l soku na dobę. Widok lub zapach
pokarmu może stymulować wydzielanie soku
żołądkowego.
Pokarm przebywa w żołądku średnio 1-2 godziny;
bardzo obfite posiłki nawet do 7 godzin. Dzięki ruchom
mięśni zostaje on dokładnie wymieszany z sokiem
żołądkowym.
Sok żołądkowy zawiera:
a. Enzymy trawienne – pepsynę i
podpuszczkę zapoczątkowujące trawienie
białek.
b. Kwas solny – wytwarza on kwaśne
środowisko niezbędne do działania
podpuszczki. Dodatkowo ma on właściwości
bakteriobójcze – niszczy zarazki, które dotarły
tu z pokarmem.
c. Śluz – zabezpiecza on błonę żołądka przed
enzymami trawiennymi. Zmniejsza tarcie
pokarmu o ścianki żołądka.
7. Jelito cienkie.
Jelito cienkie człowieka ma długość 4 – 5 m. Składa
się z trzech odcinków: dwunastnicy, jelita czczego i
jelita krętego.
Dwunastnica ma długość około 25 cm. Uchodzą tu
przewody z wątroby i trzustki. Dzięki enzymom
trzustkowym i żółci odbywa się tu trawienie cukrów,
białek i tłuszczów.
Pokarm w postaci tzw. miazgi pokarmowej przesuwa
się w jelicie dzięki ruchom robaczkowym
(perystaltycznym).
Głównym zadaniem jelita cienkiego jest wchłanianie
strawionego pokarmu do krwi. Powierzchnia
wchłaniania jest znacząco zwiększona dzięki
kosmkom jelitowym (około 23 razy większa). Na 1
cm
2
jelita znajduje się około 4000 kosmków.
Kosmki jelitowe (schemat) są to uwypuklenia błony
śluzowej jelita. Składniki pokarmowe, wchłonięte przez
kosmki, żyłą wrotną trafiają do wątroby. Tam są
częściowo magazynowane i przekazywane dalej do
krwioobiegu. Większość tłuszczów jest wchłaniana
przez naczynia
limfatyczne. Niestrawione
resztki pokarmu
przechodzą do
następnego odcinka
przewodu pokarmowego
– jelita grubego.
a. ściana kosmka
jelitowego
b. tętniczka
włosowata
c. żyła włosowata
d. włosowate
naczynie
limfatyczne
a
b
c
d
8. Jelito grube.
Długość jelita grubego wynosi około 1,5 m. Na
granicy jelita cienkiego i grubego znajduje się
wyrostek robaczkowy. Nie pełni on żadnych
funkcji w układzie pokarmowym. Uważa się, że jest
to organ szczątkowy.
W jelicie grubym następuje wchłanianie wody i
zagęszczanie kału. Przy udziale bakterii gnilnych i
fermentacyjnych następuje formowanie kału. W
ostatnim odcinku jelita grubego kał pokrywa się
warstewką śluzu co ułatwia jego wydalanie –
defekację.
W jelicie grubym rozwijają się bakterie produkujące
witaminę K i niektóre witaminy grupy B.
a. wyrostek robaczkowy
b. okrężnica
c. esica
d. odbytnica
e. odbyt
b
a
c
e
d
b
9. Trzustka.
Trzustka jest gruczołem produkującym enzymy
trawienne oraz hormony. Enzymami trzustki są:
trypsyna, amylaza i lipaza.
Ma wydłużony stożkowaty kształt. Leży w górnej
części jamy brzusznej. Produkuje bogaty w enzymy
sok trzustkowy (około
1200 ml na dobę).
a. przewód trzustkowy
b. trzon trzustki
c. głowa trzustki
d. ujście przewodu
trzustkowo – żółciowego
e. dwunastnica
c
b
a
d
e
10. Wątroba.
Jest to największy gruczoł w organizmie człowieka –
waży około
1,5 kg. Wątroba (a) leży w górnej części jamy brzusznej
pod przeponą, w większej części po stronie prawej.
Rozszerzony uchyłek przewodu wątrobowego –
woreczek żółciowy (b) stanowi zbiornik żółci
wytwarzanej w wątrobie.
Żółć jest niezbędna do
procesu emulgacji tłuszczów
czyli rozbijania ich na drobne
kropelki.
Substancje pokarmowe są
doprowadzane do wątroby
żyłą wrotną, a wychodzą żyłą
wątrobową. Wątroba jest
poprzecinana siecią naczyń
krwionośnych, stąd jej
ciemnoczerwone
zabarwienie.
a
b
Funkcje wątroby:
wytwarzanie żółci,
wytwarzanie i magazynowanie większości
białek osocza krwi,
unieczynnienie niektórych toksyn (alkohol,
niektóre leki),
zamienia szkodliwy amoniak w mocznik,
magazynowanie i przemiana tłuszczów, białek,
węglowodanów,
przemiana glukozy w glikogen i glikogenu w
glukozę w miarę zapotrzebowania organizmu,
magazynowanie żelaza,
magazynowanie niektórych witamin (A, D, E,
B
12
),
wytwarzanie i magazynowanie niektórych
enzymów,
ogrzewanie krwi (udział w termoregulacji),
wydalanie zbędnych substancji do krwi w celu
ich usunięcia.
11. Trawienie pokarmu.
Trawienie jest to zespół procesów, którym
poddawany jest pokarm w przewodzie
pokarmowym, prowadzących do jego
przetworzenia do postaci przyswajalnej przez
ustrój. Można wyróżnić procesy trawienia
mechanicznego i chemicznego. Trawienie
mechaniczne polega na żuciu, rozcieraniu,
połykaniu i przesuwaniu pokarmu.
Trawienie chemiczne jest to biochemiczny
rozkład pokarmu na proste składniki pod wpływem
enzymów trawiennych.
Enzymy trawienne wydzielane są przez:
• ślinianki (ptialina),
• żołądek (pepsyna, podpuszczka),
• trzustkę (amylaza, lipaza, trypsyna).
Trawienie chemiczne zachodzi w:
• jamie ustnej,
• żołądku,
• dwunastnicy.
TRAWIENIE WĘGLOWODANÓW
PTIALIN
A
AMYLA
ZA
TRAWIENIE BIAŁEK
PEPSYN
A
TRYPSY
NA
PODPUSZCZKA – ścina białko mleka
TRAWIENIE TŁUSZCZÓW
LIPAZ
A
jama
ustna
dwunastni
ca
dwunastni
ca
dwunastni
ca
żołądek
12. Bibliografia
•Michajlik A., Ramotowski W.: Anatomia i fizjologia
człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
• Sylwanowicz W.: Mały atlas anatomiczny, PZWL,
• Villee C. A.:Biologia, PWRiL,