Krzem i jego
związki
TYLICKI
TOMASZ
Im1-31
KRZEM
PIERWIASTEK WYIZOLOWANY W 1823 ROKU
PRZEZ SZWEDZKIEGO CHEMIKA
J. J. BERZELIUSA.
Nazwa łacińska pochodzi od słowa SILEX co
znaczy krzemień.
Nazwa polska wywodzi się od łacińskich
słów lapis cremaus, co oznacza kamień
dający ogień.
Zawartość wybranych
pierwiastków w różnych formach
materii (%).
pierwiast
ek
litosfera
woda
oceanicz
na
człowiek
lucerna
Tlen
49,42
85,90
62,80
67,90
Krzem
25,75
0,0003
0,004
0,009
Żelazo
4,70
0,0000
01
0,005
0,003
Wapń
3,39
0,04
1,38
0,58
Wodór
0,88
10,80
9,31
8,72
Węgiel
0,09
0,03
19,40
11,30
Azot
0,03
0,0000
5
5,14
8,25
KRZEM W ZWIAZKU Z WODOREM
TWORZY KRZEMOWODORY
Si
n
H
2n+2
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA
• Bezbarwne gazy lub ciecze, o charakterystycznej
woni, trujące, nierozpuszczalne w wodzie. Na
powietrzu zapalają się, w nieobecności powietrza
SiH
4
jest trwały, ale trwałość krzemowodorów
maleje ze wzrostem n. Reagują z chlorowcami i
trudniej z chlorowcowodorami, tworząc liczne
pochodne (podobne do węglowodorów), np.
• silany - związki chemiczne zawierające krzem
jako atom centralny
• SiH
4
+ HCl → H
2
+ SiH
3
Cl (monochloromonosilan)
• Najważniejszy krzemowodór:
monosilan SiH
4
, gaz o t.w. -112
o
C;
Gazem zasady również disilan Si
2
H
6
,
wyższe krzemowodory punktów
ciekłe.
• Monosilan otrzymywany z krzemku
magnezu działaniem kwasu solnego:
• Mg
2
Si + 4HCl → 2MgCl
2
+ SiH
4
↑
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Silany reagują
gwałtownie z tlenem i
wybuchowo z
fluorowcami.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
W wyniku kondensacji pochodnych
chlorowych silanów otrzymuje się siloksany
2H
3
SiCl + H
2
O H
3
Si-O-SiH
3
+
HCl
2
Z chloro silanów i siloksanów otrzymuje
się polimery krzemoorganiczne
(polisiloksany) potocznie zwane
silikonami.
R
-grupa
alkilowa lub
aromatyczna
n
-liczba merów
Si
R
R
O
S
i
R
R
n
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Kopolimery silikonowo –organiczne
mają właściwości ciekłokrystaliczne i
stosowane są w elektrooptyce,
magnetooptyce i
termooptyce
.
Emulsje wodne silikonów oraz
poliolefin i różnych środków
sieciujących stosowane są do
usuwania rysunków graffiti bez
niszczenia tynków.
Kompozyty organiczno-
nieorganiczne zwane
silseskwioksanami mają
właściwości ciekłokrystaliczne i
świecące.
Przegląd polimerów krzemoorganicznych
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
silany (największe
znaczenie)
alkilo- lub arylosilany
Siloksany(silikony)
silazany
silotiany
Si Si
R Si Si R
Si O Si
Si NH Si
Si S Si
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Syntezę wielkocząsteczkowych związków krzemoorganicznych prowadzi się w 2 etapach:
1. Otrzymywanie monomeru
2. Polikondensacja lub polimeryzacja
Monomery:
alkilo(arylo)chlorosilany
Monomery pomocnicze:
•
winylochlorosilany
•
cyjanoetylosilany
metylochlorosila
ny
metylofenylosila
ny
fenylochlorosila
ny
Alkilo(arylo)chlorany dzielą się na:
•
jednofunkcyjne R
3
SiCl
•
dwufunkcyjne R
2
SiCl
2
•
trójfunkcyjne RSiCl
3
Są to bezbarwne ciecze o ostrym
zapachu, który pochodzi od
chlorowodoru wydzielającego się
wskutek ich hydrolizy pod wpływem
wilgoci z powietrza.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Otrzymywanie polimerów krzemoorganicznych
1. Synteza Griniarda
RCl + Mg RMgCl
2 RMgCl + SiCl
4
R
2
SiCl + MgCl
2
2 RMgCl + SiCl
4
RSiCl
3
+ MgCl
2
•
metoda uniwersalna
•
w tej samej aparaturze można otrzymywać monomery o dowolnym
stopniu zalkilowania lub arylowania
•
wydajność ok. 70%
•
związki magnezoorganiczne nietrwałe i samozapalne
•
stosowane duże ilości eteru
•
duże ilości osadu soli magnezowej, z którego trudno wydzielić produkt
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Otrzymywanie polimerów krzemoorganicznych
Rozdział metylochlorosilanów
Do rozdziału metylochlorosilanów stosuje się kolumny destylacyjne półkowe
lub z wypełnieniem.
Skład wypełnienia:
SiMe
2
Cl
2
60-70%
MeSiCl
3
10-20%
Me
3
SieCl
2-6%
CH
3
HSiCl
2
1-5%
Me
4
Si
ślady
HSiCl
3
ślady
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Największe znaczenie praktyczne mają polisiloksany. Otrzymuje się je
przez: hydrolizę i polikondensację, a czasami przez polimeryzację
odpowiednich monomerów.
Do syntezy polisiloksanów stosuje się: alkilo- lub fluorosilany, a czasami
alkilo- i arylohydroksysilany. W monomerach tych atomy chlorowca
(grupy alkoksy i inne) związane z krzemem ulegają hydrolizie, a
grupy alkilowe i arylowe ze względu na dużą trwałość wiązania Si-C
nie ulegają oderwaniu. Produktem hydrolizy są nietrwałe silanole,
które kondensują do polisiloksanoli.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Szybkość hydrolizy maleje, gdy:
•
ilość podstawników rośnie
•
wielkość podstawników maleje
Szybkość hydrolizy alkoksysilanów jest mniejsza niż chlorosilanów.
Hydrolizę monomerów silikonowych można prowadzić w środowisku
obojętnym, kwaśnym lub zasadowym. Od pH zależy ciężar
cząsteczkowy polimeru.
pH małe – małocząsteczkowe cykle
pH 7 – polimery liniowe
Zwykle hydrolizę prowadzi się w r. t.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Liniowe siloksale mogą ulegać kondensacji wewnątrzcząsteczkowej i
powstają pierścienie:
Si Cl
Cl
Me
Me
Si OH
O
H
Me
Me
Si O
O
H
Me
Me
Si OH
Me
Me
2
2
H
2
O
-HCl
-H
2
O
Si
O
O
Me
Me
Me
2
Si
SiMe
2
O
H
OH
Si
O
Si
O
O
Si
Me
Me
Me
Me
Me
Me
+
H
2
O
Tworzeniu pierścieni sprzyja duże rozcieńczenie.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
W przypadki mieszaniny monomerów dwu- i trójfunkcyjnych powstają
siloksale częściowo usieciowane.
3 MeSiCl
2
+ 2 PhSiCl
3
+ 8 H
2
O
Si
O
H
O
Me
Me
Si O
Si OH
Me
Me
Ph
O
Si
O
H
O
Si OH
Me
Me
Ph
Wyodrębniona po hydrolizie małocząsteczkowe siloksanole zbudowane
z kilku lub kilkunastu atomów Si poddaje się kondensacji w celu
otrzymania polisiloksanów wielkocząsteczkowych. Polikondensację
prowadzi się w obecności katalizatorów: H
2
SO
4
, KOH, zasady
amoniowe.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Proces podstawowy:
-OH + HO-Si Si-O-Si
Dodatkowo może zachodzić otwieranie pierścieni siloksanowych i
polimeryzacja lub częściowa depolimeryzacja bardzo długich
łańcuchów siloksanowych.
Jeśli używamy monomerów jednofunkcyjnych to można otrzymać
produkty nie ulegające dalszej polikondensacji (bez grup
funkcyjnych):
+ 2 (CH
3
)
3
SiOH
+ 2 H
2
O
Si
O
H
R
R
O
H
n
Si(CH
3
)
3
O
Si
O
R
R
(H
3
C)
3
Si
n
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Przez polikondensację monomerów dwufunkcyjnych lub ich mieszanin z
trójfunkcyjnymi można otrzymać polisiloksany zbudowane z
kilkunastu do kilkudziesięciu atomów krzemu w wyniku
polimeryzacji z otwarciem pierścienia.
Z silikonów otrzymuje się:
•
oleje
•
smary
•
kauczuki
•
żywice
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Proces technologiczny
Ph
2
SiCl
2
Me
2
SiCl
2
HCl
H
2
O
Na
2
CO
3
aceton
Na
2
CO
3
aceton
H
2
SO
4
vac
vac
polisiloksan
hydroliza
reaktor emaliowany
z płaszczem grzejno-
chłodzącym, 2-12h
zobojętnianie
Na
2
CO
3
,
dodatek rozp.
organicznego
(aceton,
chlorowcopochodne)
,
wytrąca się NaCl
prasa filtracyjna
prasa filtracyjna
wyparka (rozp.
i prod. małocząst.
zobojętnianie
polikondensacja w
obecności kat.,
reaktor
kwasoodporny,
usuwanie wody
pod próżnią
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Oleje silikonowe
Do syntezy olejów silikonowych stosuje się:
•
Monomery dwufunkcyjne:
(CH
3
)
2
SiCl
2
, PhCH
3
SiCl
2
, Ph
2
SiCl
2
, Et
2
SiCl
2
, MeEtSiCl
2
•
Monomery jednofunkcyjne:
Na
3
SiCl
Na proces składa się:
1. Hydroliza monomerów
2. Zobojętnienie roztworem sody
3. Oddestylowanie lotnych silanów pierścieniowych
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Proces linearyzacji w mieszaniu siloksanów dwufunkcyjnych i
jednofunkcyjnych z katalizatorem (H
2
SO
4
).
Podczas linearyzacji występuje polimeryzacja siloksanów liniowych i
pierścieniowych, a także częściowa depolimeryzacja bardzo długich
łańcuchów i zakończenie monomerem jednofunkcyjnym. (kilka do
30 godzin).
Dalej zobojętnianie i usunięcie rozpuszczalnika pod próżnią w T=200-
250°C. Usuwa się również nisko wrzący, nie spolimeryzowany
polisiloksan.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Oleje polisiloksanowe są zbudowane z prostych lub nieznacznie
rozgałęzionych łańcuchów o M = kilka – 500 tys. Da.
- nie ulegają żadnym zmianom pod wpływem temperatury i są odporne
do 200ºC
- ściśliwość olejów siloksanowych jest 2 razy większa niż mineralnych i
10 razy większa niż wody
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Zastosowanie olejów krzemoorganicznych
•
oleje hydrauliczne
•
oleje smarne
•
media grzewcze
•
oleje do pomp dyfuzyjnych
•
ciekłe dielektryki (mała polarność)
•
dodatki do farb, emalii, lakierów, past, maści, kosmetyków
•
środki przeciwpieniące
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Smary silikonowe
Otrzymuje się przez zmieszanie olejów metylofenylosilikonowych
lub metylochlorofenylosilikonowych z napełniaczami oraz z
mydłami (stearynian litu, glinu).
W celu zwiększenia odporności cieplnej dodaje się antyutleniacze
4-izopropoksydifenyloaminę.
Odporność do 250°C.
NH
O
O
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Smary silikonowe
Zastosowanie:
- uszczelnianie szlifów aparatury chemicznej
- smary przeznaczone do użycia w wysokich temperaturach
- smary stosowane do łożysk w mostach
- w przemyśle spożywczym (smar do kurków piwnych)
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Kauczuki silikonowe
Używa się monomerów dwufunkcyjnych o dużym stopniu czystości, których po
hydrolizie wyodrębnia się małocząsteczkowe siloksany, np.
oktaetylocyklotetrasiloksan.
Oczyszcza się je przez rektyfikację.
Polimeryzacja w T=150-200ºC w obecności katalizatorów (KOH), czasami jako
stabilizator długości łańcucha: Me
3
SiCl. Otrzymuje się polimery o masie
cząsteczkowej 300-800 tys.
Si
Si
O
O
Si
Si
O
O
Si O
KOH
4n
n
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Kauczuki silikonowe
Otrzymuje się olej, syrop.
Katalizator zobojętnia się za pomocą CO
2
.
Z otrzymanych polisiloksanów sporządza się
przedmioty przez zhomogenizowanie ich na walcach
z napełniaczami, pigmentami, stabilizatorami i innymi dodatkami.
Napełniacze: biel tytanowa, kreda, sadza, krzemionka
Pigmenty: tlenek tytanu, żelaza, kadmu
Stabilizatory: difenylosilanodiol
Wulkanizację kauczuków silikonowych prowadzi się w obecności inicjatorów
wolnorodnikowych, takich jak:
NB, nadtlenek dikumylu, nadtlenek di-tert-butylu
Kauczuki metylowinylidenosilikonowe można wulkanizować siarką.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Kauczuki silikonowe
Zastosowanie:
- profile silikonowe
- płyty i podkładki prasowalnicze
- węże silikonowe
- kształtki
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Żywice silikonowe
Otrzymuje się z: MeSiCl
3
, Me
2
SiCl
2
,
MePhSiCl
2
, Ph
2
SiCl
2
, PhSiCl
3
Proces:
- hydroliza monomerów
- polikondensacja
- przetwórstwo
- utwardzanie
Hydroliza: nadmiarem wody o temp. 10-90ºC w toluenie, estrach. Wydzielający
się HCl katalizuje kondensację do siloksanoli małocząsteczkowych. Roztwór
siloksanoli po płukaniu wodą, zobojętnia się i zatęża, a następnie poddaje się
kondensacji.
Polikondensację kończymy przy odpowiedniej lepkości, czasie itp.
Żywice silikonowe stosowane są jako termoutwardzalne
żywice lakiernicze, do laminatów, tłoczywa, do
hydrofibizacji powierzchni, jako powłoki ochronne
przewodów z włókna szklanego.
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Zastosowanie polimerów krzemoorganicznych
Dobre wł. elektroizolacyjne, hydrofobowe, odp. chemiczna i ogniowa.
- w elektrotechnice, radiotechnice,
energetyce - izolacje i połączenia przewodów
- w elektronice
- w górnictwie - smary silikonowe odporne termicznie
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Zastosowanie polimerów krzemoorganicznych
- w przemyśle farmaceutycznym, medycynie
•
leczenie blizn - najnowocześniejsze preparaty oparte na bazie silikonów -
występują w postaci żeli (Dermatix, Veraderm, Zeraderm) oraz plastrów
(Silon SES i Silon Oleeva, Cica Care)
•
implanty piersiowe w operacjach powiększenia piersi oraz
w rekonstrukcjach piersi po amputacji, implanty do
modelowania twarzy, implanty ściany oczodołu po złamaniach twarzoczaszki,
ekspandery tkankowe, protezy jądra, sztuczne
stawy palców
POLIMERY KRZEMOORGANICZNE
Zastosowanie polimerów krzemoorganicznych
- do produkcji farb i lakierów - hydrofobowa emulsja
silikonowa nie pozwala na penetrację przez wodę, odporna
na skażenie mikrobiologiczne, ma zredukowaną skłonność
do zabrudzeń, jest przepuszczalna dla powietrza, CO
2
i
innych gazów, umożliwia odparowanie wilgoci
- do produkcji zabawek
- w gospodarstwie domowym
Dziękuje za uwagę.