WPROWADZENIE
DO ZARZĄDZANIA
ORGANIZACJĄ
WYKŁAD 1
Literatura:
Stoner J.,Wankel Ch., Kierowanie, PWE Warszawa 2000.
Kożuch B. (red.) Podstawy organizacji i zarządzania,
Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 1997.
Kisielnicki J., Zarządzanie organizacją, Wyższa Szkoła
Handlu i Prawa im. R. Łazarskiego w Warszawie 2004.
Koźmiński A., Piotrowski W., Zarządzanie. Teoria i
praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005
Żbikowski J., Teoria organizacji i zarządzania (zarys
wykładów), Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej,
Bydgoszcz 2004.
2
TERMIN
Termin organizacja pochodzi od
greckiego słowa „organizo”, co
oznacza tworzenie uporządkowanej,
harmonijnej całości. Organizacje
tworzą ludzie, którzy współpracując ze
sobą realizują określone cele.
3
ASPEKTY ORGANIZACJI
Termin organizacja można rozumieć w
sensie rzeczowym, czynnościowym i
atrybutowym. W sensie rzeczowym – np.
OSW to organizacja, w sensie
czynnościowym – organizować np.
połowinki, w sensie atrybutowym – gdy
mówimy np. że marketing nie funkcjonuje
zbyt dobrze.
4
Organizacja w sensie rzeczowym jest to
zbiór pewnych elementów, wewnętrznie
uporządkowanych, powiązanych ze
sobą i działających w otoczeniu.
5
Organizacja działa w pewnym
otoczeniu, które ma liczne powiązania z
nią. Taki układ nazywamy systemem
organizacyjnym. System organizacyjny
realizuje określony zbiór celów, które są
ze sobą wzajemnie powiązane.
6
SEKTORY OTOCZENIA
ORGANIZACJI
7
O
ORGANIZAC
JA
OTOCZENIE
Prawne
Fizyczne
Ekonomiczne
Technologiczne
Społeczne
Polityczne
Kulturowe
Efekty otoczenia
Funkcjonowanie organizacji zależy od
otoczenia, które może być dla niej
szansą lub zagrożeniem. Otoczenie
ulega zmianie, a organizacja musi
adoptować się do nich.
8
Odziaływanie otoczenia
Organizacja dostarcza otoczeniu swoje
produkty lub usługi. Powiązanie
organizacji z otoczeniem jest wzajemne,
gdyż otoczenie zarówno kształtuje
organizację, jak i wpływa na stan
otoczenia. Ponieważ organizację tworzą
nie tylko ludzie, ale i budynki,
urządzenia, organizację nazywamy
terminem złożonego systemu
społeczno-technicznego.
9
Typy organizacji
Podstawową klasyfikacją organizacji jest
przyjęta w statystyce klas. wg.
Określonej formy własności. Według
tego kryterium rozróżnia się organizacje
państwowe, komunalne, prywatne,
krajowe, zagraniczne i mieszane.
10
Typy organizacji
Wg kryterium wielkości wyróżnia się
małe i duże organizacje. Decydujące
jest tu zatrudnienie lub obroty w
określonym czasie. Można także
podzielić organizacje wg określonych
funkcji (przemysł, budownictwo,
rolnictwo itp.).
11
Formalizacja
organizacji
Ważną cechą organizacji jest to, że są one w
większości sformalizowane i
zhierarchizowane. Sformalizowanie polega na
tym, że cele, struktury, zadania itp. są
przedstawione w regulaminie organizacji.
Zhierarchizowanie organizacji polega na tym,
że funkcjonuje ona wg zasad wielopoziomowej
hierarchii, gdzie na najwyższym szczeblu
znajduje się kierownictwo, a na najniższym
wykonawcy.
12
Istota Zarządzania
Definicja Griffina:
Zarządzanie jest zestawem działań
obejmujących planowanie i podejmowanie
decyzji, organizowanie, kierowanie ludźmi
i kontrolowanie skierowanych na zasoby
organizacji i wykonywanych z zamiarem
osiągnięcia celów organizacji w sposób
sprawny i skuteczny.
13
Definicje zarządzania
T. Kotarbiński:
Skuteczne działanie to takie,
które prowadzi do skutku
zamierzonego jako cel
14
Definicje zarządzania
P. Drucker:
Zarządzanie dotyczy ludzi, jego celem
jest współdziałanie wielu osób, które
pozwala zneutralizować słabości i
maksymalnie wykorzystać talenty i silne
strony uczestników.
15
Cel zarządzania
Zarządzanie powinno być skuteczne,
tzn. powinno przynosić zysk
właścicielom i pracę zatrudnionym. W
teorii zarządzania przeważa opinia, że
skuteczne zarządzanie to dążenie do
przetrwania firmy i utrzymanie jej w
dobrej kondycji finansowej.
W kwestii klasyfikacji zarządzania jest
to raczej sztuka niż nauka ścisła.
16
Zarządzanie w
doskonałych firmach
T.J Peters i R.H. Warterman
sformułowali osiem zasad
charakteryzujących zarządzanie w
doskonałych firmach, które przebadali w
USA. Firmy te osiągały przez 20 lat
nieprzerwanie zysk, skutecznie
reagowały na potrzeby rynku i stworzyły
atmosferę pracy satysfakcjonującą
pracowników.
17
Zasady zarządzania
1.
Skłonność do działania – raczej zrobić
coś, cokolwiek, niż poddać zagadnienie
kolejnym cyklom analiz i sprawozdań.
2.
Trzymanie się blisko klienta, poznanie
jego preferencji i ich zaspokojenie
18
Zasady zarządzania
3.
Autonomia i przedsiębiorczość, rozbicie
koncernu na wiele małych filialnych
przedsiębiorstw oraz zachęcenie ich do
samodzielności i konkurencyjności.
4.
Wydajność dzięki ludziom wytworzenie u
wszystkich pracowników świadomości, że
ich możliwie dobra praca ma zasadnicze
znaczenie i że będą mieli udział w
korzyściach wynikających z sukcesu firmy.
19
Zasady zarządzania
5.
Bezpośredni kontakt, motywacja przez
wartość – naleganie, aby kierownicy
trzymali się blisko podstawowej
działalności firmy.
6.
Trzymanie się swojej specjalności,
pozostanie w dziedzinie, na której
firma zna się najlepiej.
20
Zasady zarządzania
7.
Prosta struktura, nieliczny sztab,
niewiele szczebli zarządzania, niewiele
ludzi na wyższych stanowiskach.
8.
Jednoczesna dyscyplina i swoboda,
tworzenie klimatu, w którym oddaniu
podstawowym wartościom firmy
towarzyszy tolerancja wobec
wszystkich pracowników, którzy
przyjmują te wartości za swoje.
21
P. Drucker zarządzanie
charakteryzuje następująco:
zarządzanie dotyczy przede wszystkim
ludzi
zarządzanie jest głęboko osadzone w
kulturze
zarządzanie wymaga prostych i
zrozumiałych wartości, celów działania i
zadań jednoczących wszystkich
uczestników.
22
Cechy zarządzania
zarządzanie powinno doprowadzić do
tego, aby organizacja była zdolna do
uczenia się.
zarządzanie wymaga komunikowania
się zarówno wewnątrz organizacji, jak i
z otoczeniem.
23
Cechy zarządzania
zarządzanie wymaga rozbudowanego
systemu wskaźników, pozwalających
stale i wszechstronnie monitorować,
oceniać i poprawiać efektywność
działań.
zarządzanie musi być jednoznacznie
zorientowane na podstawowy i
najważniejszy rezultat, jakim jest
zadowolony klient.
24
Wniosek
Zarządzanie powinno
więc
być elastyczne i
otwarte na zmieniające
się otoczenie.
25
Menedżer
Menedżer – to dyrektor, administrator,
kierownik, zarządca. Menedżer jest
zwierzchnikiem danego zespołu
ludzkiego, jego rola sprowadza się do
osiągnięcia założonych przez zespół
celów. Kieruje pracą innych ludzi i za nią
również odpowiada. Menedżerami
najwyższego szczebla są: prezes,
wiceprezesi, naczelni lub generalni
dyrektorzy.
26
Menedżer
Do menedżerów średniego szczebla
zaliczamy zastępców dyrektorów,
kierowników dużych działów, głównych
inżynierów, ekonomistów. Najliczniejszą
grupą menedżerów są m. pierwszego
szczebla, którzy kierują pracą
szeregowych pracowników firmy.
27
FUNKCJE ZARZĄDZANIA
W organizacji pracownicy
realizują tzw. funkcje
zarządzania, do których
zaliczamy:
planowanie,
organizowanie,
kierowanie,
kontrolowanie.
28
PROCES ZARZĄDZANIA
PLANOWANIE
ORGANIZOWANIE
MOTYWOWANIE
KONTROLOWANI
E
29
PLANOWANIE
Planowanie – menedżer jest
odpowiedzialny za wyznaczenie celu
ogólnego i celów szczegółowych.
Menedżerowie wyższego szczebla
zajmują się planowaniem
strategicznym, które trwa od 1 do 5 lat.
Menedżerowie niższego szczebla
planują w średnim okresie czasu od
miesiąca do roku.
30
ORGANIZOWANIE
Organizowanie – menedżerowie
określają kto i co powinien zrobić, aby
organizacja mogła osiągnąć swoje cele.
Wymaga to ustalenia hierarchii celów i
zadań. Menedżerowie określają dobór
celów i wyszkolenie personelu.
31
MOTYWOWANIE
Motywowanie – określane także w
literaturze jako prowadzenie,
przewodzenie, kierowanie, inicjowanie,
ma na celu dostarczenie motywacji do
realizacji określonego celu.
32
KONTROLOWANIE
Kontrolowanie – menedżerowie muszą spowodować,
aby działania personelu faktycznie doprowadziły do
osiągnięcia ustalonych celów. W ramach tej funkcji
wyróżniamy:
określenie mierników wykonania działań,
bieżący pomiar mierników i porównanie ich
miernikami założonymi
podjęcie ewentualnych korekt.
Funkcja kontrolowania stanowi element, który można
określić jako sprzężenie zwrotne działań
kierowniczych.
33
Twierdzenie FAYOLA:
W literaturze przedmiotu istnieje wiele
wskazówek, jakimi powinni się kierować
menedżerowie. Jedną z najbardziej
użytecznych, jest zasada Fayola, że
zarządzania można się nauczyć.
Zasady, jakie powinni przestrzegać
menedżerowie są następujące:
34
Zasady FAYOLA:
1.
Podział pracy – im większa
specjalizacja, tym sprawniej mogą
wykonywać swoją pracę.
2.
Autorytet – menedżerowie muszą
wydawać takie polecenia, aby
postanowione zadanie było wykonane.
Większe posłuszeństwo występuje w
wypadku osobistego a nie tylko
formalnego autorytetu.
35
Zasady FAYOLA:
3.
Dyscyplina – członkowie organizacji powinni
przestrzegać przepisów i uzgodnień
rządzących organizacją. Dyscyplina wynika z
dobrego przewodzenia wg sprawiedliwych
zasad nagradzania i kary.
4.
Jedność rozkazodawstwa – każdy
pracownik powinien otrzymywać polecenia
dotyczące jednostkowego działania od jednej
osoby, w przeciwnym wypadku następuje
sprzeczność poleceń i zakłócenie autorytetu.
36
Zasady FAYOLA:
5.
Jedność kierownictwa – operacje w
organizacji prowadzące do jednego
celu powinny być przedmiotem
kierowania przez jednego menedżera.
6.
Podporządkowanie interesu
osobistego interesom ogółu.
Interesy poszczególnych pracowników
nie powinny przeważać nad interesem
ogółu.
37
Zasady FAYOLA:
7.
Wynagrodzenie – powinno być ono
sprawiedliwe, zarówno dla
pracowników, jak i dla pracodawców.
8.
Centralizacja – ograniczenie roli
podwładnych w podejmowaniu decyzji
oznacza centralizację, zaś zwiększenie
ich roli – decentralizację. Zadaniem
kierownika jest wypośrodkowanie tych
procesów.
38
9.
Hierarchia – linie władzy w organizacji
przebiegają od naczelnego
kierownictwa do najniższego szczebla
organizacji.
10.
Ład – każda rzecz i każdy człowiek
powinien być na właściwym miejscu i
we właściwym czasie. Ludzie powinni
zajmować takie stanowiska, które są
dla nich najodpowiedniejsze.
39
11.
Odpowiednie traktowanie
personelu – menedżerowie powinni
odnosić się do podwładnych w sposób
przychylny i sprawiedliwy.
12.
Stabilność personelu – duża
fluktuacja pracowników może
niekorzystnie wpływać na sprawność
organizacji. Powinno się przeciwdziałać
takiemu zjawisku.
40
13.
Inicjatywa – menedżerowie powinni
stwarzać takie warunki, aby podwładni
mieli swobodę w tworzeniu i realizacji
swoich planów.
14.
Esprit de corps – menedżerowie
powinni stwarzać atmosferę, w której
przynależność do zespołu zapewni
organizacji ducha jedności.
41
DZIĘKUJĘ !